_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________
" کانون قلم"
|
دوست عزیز چگونه به این پرسش رسیدید؟! نقدی بر انتقاد مسعود فتحی
28.07.2007 ملیحه محمدی موضع گیری جبهه مشارکت در انتقاد از شوی تلویزیونی ِ برای دموکراسی، از نظر برخی دوستان نادرست یا ناکافی، بوده است و یا شاید آنچنانکه از برخی گفتگوها بر می آید تنها نفع خود را در نظر داشته است که دلشوره ای باشد برای تحدید آزادی انتخاباتی. یکی از دوستان عزیز بنده هم یعنی آقای "مسعود فتحی" با این شکوائیه همصدا شده و پس از نقدی که اینک به آن می پردازم، به پرسشی دست یافته اند که برای امثال من و ایشان که مبارزات اصلاح طلبانه را حمایت و تأیید کرده ایم، تکان دهنده باید باشد! ایشان رک و مستقیم پرسشی را انگار که نتیجه گیری ِ نهایی باشد در پایان مطلب خود روی میز گذاشته اند: " راستی تفاوت مشارکت با رقبای «اقتدارگرا»، در برخورد به حقوق پایمال شده انسانی دستگیرشدگان در کجاست ؟"
من احتمال می دهم که پرسش آقای فتحی ناظر به همین یک باب برنامه باشد؛ چرا که ایشان را پخته تر از آن یافته ام که اینهمه سال از جریانی که "در برخورد به حقوق پامال شده انسانی دستگیرشدگان" همانند اقتدارگرایان رفتار می کند، مدافعه کرده باشند. ایشان حداقل ده سال تمام است که دو فقره رفتار متفاوت از جماعت "اقتدارگرا" و اهالی حوزه اصلاحات دیده اند ؛ دقیقاً در همین باب ِ "حقوق پامال شده دستگیرشدگان" به نوعی که ما اینجا در امنیت خارجه و ایشان در آن ناامنی داخله معمولاً از کسان واحدی حمایت کرده و ایضاً از اشخاص واحدی نیز شکایت داشته ایم. این مقدار از ایشان شناخت دارم که اینرا بگویم و این همان میزان شناختی است که مرا قادر می کند تا بگویم، رفیق شفیق من مسعود فتحی! اگر با سیاست امروزی اش، در ایران فعلی مبارزه می کرد که مسئولان همه کارها را کنار گذاشته و چپ و راست پرونده سازی می کنند و سوء سابقه تدارک می نمایند تا فاتحه انتخابات بعدی را بخوانند؛ و در یک کلام، فضا فضای فشار و پرونده سازی است؛ در برخورد با دولت علیه چگونه موضعگیری هایی را توصیه و کدام ها را رد کرده ماجراجویی می شناخت. من تصور می کنم ایشان نیز وقتی مواجه می شد با کسانی که انگ رابطه با بیگانه خورده اند، اما در ظاهر سلامت و سر حال نشسته مشغول "اعتراف نمایی" هستند، ممکن بود صلاح نداند که بگوید من معتقدم شما به این اشخاص فشار وارد کرده اید، و حرفهای آنها دروغهایی است که شما در دهان آنها و دیگران گذاشته اید. به لحاظ قانونی اگر هزار مورد این اعمال آنها افشا شده، ـ که شده است ـ هزار و یکمی را نیز شما قبل از متهمان و تا زمانی که دلیلی در دست ندارید نمی توانید، تکذیب کنید! دوست گرامی! مشارکت به عنوان یک حزب موظف است که با مسائل قبل از هر چیز برخورد سیاسی داشته باشد. اصل و اساس این قبیل نمایشات رژیم همانطور که مشارکت به درستی عنوان کرده است، توطئه ای است برای تحدید فضای آزادی سیاسی و مشخصاً زمینه سازی است برای نوبت انتخابات، که با استناد به این پرونده سازی ها هر نیروی روشنفکری و خواهان تعامل با غرب را از صحنه حذف کند. این خطر واقعی است که نه تنها حزب مشارکت، بلکه امر دموکراسی در ایران را که حقوق بشر، و آزادی های گوناگون و ایضاً رفتار با زندانی از آن نشأت می گیرد را تهدید می کند! یعنی همه اموری را که ما برای آن مبارزه می کنیم! شما را چه می شود که برخورد روشن و قاطع سیاسی از جانب جریانی که در مبارزه میدانی زیر ضرب است برای تان کم است؟ برخوردی که با قاطعیت برنامه اعترافگیری دولتی را " سناریو‌ها و نمایش هایی برای اعمال فشار بر جامعه‌سیاسی كشور" خطاب می کند. موضع صریحی که تأکید می کند " هیچ بهانه ای نمی توان اصل شعارها و اهداف اصلاحات چون حق حاكمیت مردم، دموكراسی، حقوق بشر، توسعه، جامعه مدنی، آزادی بیان، برابری حقوقی و سایر شعارهای اصلاحات را زیر سوال برد و به بیگانگان نسبت داد" این برخورد بسیار درست و سیاسی است که آنها " از كلیه جریان های مختلف اصلاح طلب خواستند تا نسبت به اهداف پنهان اقتدارگرایان در نفی شعارهای اصلاحات به بهانه های مطرح شده در برنامه هایی چون «به اسم دموكراسی» هوشیار و متحد باشند. " به زعم شما از انتقاد خبری نیست وقتی که کل این برنامه را "سناریو و نمایش" خوانده اند؟ تمام مسئله شما این است که چرا آقایان را به شکنجه و فشار نسبت به زندانیان متهم نکرده اند؟ آیا واقعاً در مقام یک حزب اپوزیسیون قانونی ـ نه یک اپوزیسیون در تبعید " می توان رژیم را به مسائلی که سندی برای آن نداری متهم کنی؟ یعنی همان عملی که رژیم را از بابت آن سرزنش می کنی؟ دوست عزیز! از جمله هنجارهای یک مبارزه اصلاح طلبانه تنش زدائی است. برای سالم سازی فضای مبارزه، باید از تنشهای موجود کاست نه به آن افزود. به عنوان یک حزب سیاسی قانونی که خواهان شرکت در انتخابات و برقراری انتخابات آزاد هستید، به هر میزان هم که بنا بر سوابق و احتجاجات به امری یقین داشته باشید تا ادعایی مستند نباشد، نمی توان و نباید به آن متوسل شوید. وقتی آنها اصل این عمل اعتراف گیری را سناریو و نمایش خوانده اید، چه کسی را به کارگردانی متهم کرده اند؟ زندانیان را؟ مگر کسی هست که نداند، بازیگران چنین نمایشی حتا اگر واقعاً جاسوس می بودند به میل خود اعتراف نمی کردند؟ دوست عزیز اگر حزب مشارکت یا هر اپوزیسیون علنی و قانونی در داخل می توانست در مقابل رژیم همان برخورد ما در اروپا و آمریکا را بکند؛ که ما دیگر اینجا نبودیم! این چه بی انصافی است که شما در قضاوت نسبت به جریانی که یکدهم فشار آنرا مجبور به تحمل نیستید، مرتکب می شوید؟ اصلاح طلبان وقتی در مقابل دادگاههای این آقایان قرار می گیرند صدها برگ دفاعیه می نویسند تا ثابت کنند اتهامات این حضرات وجاهت قانونی ندارد؛ عطف به همین قوانین موجود. پس چگونه بی دلیل و مدرک حضرات را متهم کنند که اشخاصی را که ظاهراً با طیب خاطر دارند اقرار می کنند و آثاری از هیچ فشار ظاهری نیز بر ایشان نیست، شکنجه کرده اند. این عمل ایشان در همین دم و دستگاه و بر اساس همین قوانینی که ایشان می خواهند به اعتبارش در انتخابات شرکت کنند و برای آزادی و دموکراسی مورد نظر کار کنند، غیرقانونی است دوست عزیز. تعارف که نداریم! اینها اپوزیسیون قانونی اند. مایلند در داخل کشور و به صورت قانونی کار کنند. امر ایشان را به عنوان اصلاح طلبان مقیم خارجه هم بگو نه! به عنوان کسانی که مبارزه مسالمت آمیز را به رسمیت می شناسند، باید محترم بشماریم و متهمشان نکنیم که از آنجایی که یک قلم از مدعیات ما که ساکن اروپا و آمریکا هستیم، در اظهارات ایشان جا افتاده است، با اقتدار گرایان یگانه شده اند! سؤال شما بی انصافانه است وقتی که می پرسید " تفاوت مشارکت با رقبای «اقتدارگرا»، در برخورد به حقوق پایمال شده انسانی دستگیرشدگان در کجاست؟" تفاوت در همین جاست که "دستگیر شدگان" توسط "اقتدارگرایان" دستگیر می شوند و توسط آنان حقوق انسانی شان پایمال می شود؛ ولی اصلاح طلبان از جانب شما زیر ضرب می روند چرا که محکمتر از "دستگیر شدگان" دفاع نکرده اند. می بینید که تفاوت زیاد است! اینطور نیست؟ هست! و شما باید کمی گذشت و رفیق عزیز من کمی بیشتر انصاف داشته باشد. مبارزه در منطقه ای با این فاصله بعید از جبهه چگونه می تواند با مبارزه رودررو یکی باشد؟ این را به آرامش خیال با شما می گویم که می شناسمتان و خوب می دانم که از خطر کردن پروا نکرده اید.
ملیحه محمدی ۲۷جولای ۲۰۰۷
سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد |