|
شورش ،گوشه گیری،تنهایی و بدخلقی نویسنده ناامید غربی
13.4.3008 بهار نیکفر Arno Schmidt 1914 – 1979
رمانتک فقر،ادبیات و رنجهای روشنفکری . شورش ،گوشه گیری،تنهایی و بدخلقی نویسنده ناامید غربی .
چرا گاهی نویسنده درپایان زندگی روشنگری خود گوشه گیر،بدخلق،ناامید ،بدبین ویا طلبکارمیشود ؟ آرنو شمیت ،داستانسرا،مترجم ،بایگان، و روان پژوه،یکی ازنمایندگان ادبیات بعدازجنگ آلمان وازکلاسیکهای مدرن،خودرا نویسنده ای بدون وطن،بدون دولت و بدون دین میدانست. اشاره میشودکه بندرت کسی اورا خندان دیده بود،ا وباچهره ای جدی و مشکوک به دوربین عکاسان مانند دشمن می نگریست . اودر ده سال آخر عمرازفضای ادبی کشورش فاصله گرفت وحتادرمراسم اعطای جایزه به وی شرکت نمیکرد، ویاهمسرش راهمراه متنی توهین آمیز به میان حظار میفرستاد، ویاخود بعنوان اعتراض به فقر نویسندگان ناسازگار،با زیرپیراهن شرکت میکرد. درباره وی اشاره میشود که اوحتا به گاز گرفتن دستهایی می پرداخت که برای کمک به او دراز شده بودند. اوحتا باهمسرش که تنها همراه اودرزندگی اش بود،درخانه با تلفن صحبت میکرد. اورا نه تنها جویس آلمانی نامیده اند بلکه نویسنده ای میان: ژان پاول و جیمز جویس دانسته اند. آرنو شمیت ،یکی ازکلاسیک های مدرن نیز است. درحالیکه گروهی جلو اوزانو میزدند،گروه دیگر، از تعجب درباره او سرتکان میدادند. وی درطول عمر مطالعاتی-نویسندگی خودبه گردآوری صدها هزار نسخه یادداشت پرداخت ودریکی از رمانهایش،بیش از 120000 یادداشت استفاده نموده بود. وی با بیست ساعت کاردر روز وافراط درمصرف الکل،سرانجام دچار مرگی زودرس شد. اویکی ازچهرههای مشهورادبیات آوانگارد آلمان است. اورا همچون جویس ، پدر ادبیات آزمایشی-تجربی اکسپریمنتل نیزمیدانند. آرنو شمیت، داستانسرا،مقاله نویس،خالق آثاری تئوریک وتاریخی درادبیات، نیزبود.یکی از اهداف او معرفی نویسندگان وکتابهای فراموش شده درفضای ادبی بود. اومیگفت که بایدبرای نجات کتابهایی که دچار طوفان مدرنیته شده اند، کشتی نوحی ساخت تابخشی ازآنان را حداقل نجات داده و به نسل های بعدی برسانند. مخالفین آرنو شمیت اورا متهم به آته ایست بودن نمودند ،گرچه اونویسنده ای است که میان سنت ومدرنیته،ماتریالیسم و ایده آلیسم، بابدبینی نسبت به فرهنگ سنتی،درنوسان بود. وی دائم از مهاجرت به درون وسرزمین درونی،درادبیات میگفت. اوگرچه درآغاز نویسنده ای چپ ، روشنگر،ضدکلیسا و ضدجنگ بحساب می آمد،درپایان از نظر امید به تحولات سیاسی و اجتماعی،ناامید و سرخورده شده بود. اودرآثارش به عوارض جنگ،اقدامات سیاسی حکومت آدنانور، وانتقاداز مسیحیت و معیارهای اخلاقی جنسی پرداخت. فاشیسم،جنگ زده گی،وبازسازی بعدازجنگ،ازجمله دیگر موضوعات آثاراوبودند. اوازنظر تئوری درزمینه ادبیات نیزپیشنهاداتی نمود وبه دفاع از کتابها ونویسندگان فراموش شده قرون 18 و 19 پرداخت. تئوری زبان،فلسفه تاریخ و انتقاد ازفرهنگ رسمی حاکم،نیزمورد توجه او قرارگرفتند،گرچه اوسالها بدلیل نیازمالی به ترجمه آثارآمریکایی و انگلیسی پرداخت. او بانمایندگی یک اوتوپی منفی،جهان خودرا جهان تراژدی-کمدی نامید که در آسیاب مادی - اجتماعی و روزمره گی سرمایه داری به یک درام غم انگیز تبدیل شده است . ازطرف دیگر،منتقدین ادبی،غالب آثاراورا آزمایشاتی بافرم های رمان نویسی بحساب می آورند.اوسالها درشوق مکاتب ادبی رمانتیک و اکسپرسیونیسم میسوخت.گروه دیگری اورا یکی از ستارههای ادبیات آوانگارد آلمان بشمار می آورند. وی سالها کوشید تانمایندگان رمانتیک ادبیات غرب را ازاتهام غیررئالیستی و بی مسئولیتی اجتماعی، نجات دهد. اوگرچه تحت تعثیرفلسفه بدبینی شوپنهاور بود،کوشید تاادبیات راباعلم آشتی دهد، به این سبب بعضی ها اورا یکی ازنمایندگان ادبیات پست مدرن نیز میدانند. وی میگفت که نویسنده باید راه خودرابه تنهایی برود. او تحریک آمیز مدعی بود که نابغه ای است که ناشناخته مانده و انتقاد ازخود را همچون توهینی بزرگ به مقامات عالیرتبه میدانست. عده ای دیگر اورا روشنفکری خودخواه،خودپرست،ذهنی و بیمار میدانستند،گرچه هواداران محفلی اش ؛هنوزمقدس وار،اورا یکی از فرهنگیان چپ بشمار می آورند. او تحت تعثیر ادبی : آلن پو،جویس،فروید، و ژان پاول بود. اکسپریمنتل ادبیات تجربی-آزمایشی دوبلین، و دیالوگهای روانی درونگرای جویس ، بی تعثیر روی آثار اونبودند. اواحترام خاصی برای نویسندگان قرن 18 قایل بود. ازنظر داستانسرایی او زیرتعثیر اکسپرسیونیست هایی مانند: اشترام،دوبلین، و اهرن اشتاین بود و علاقه خاصی به نویسندگان رمانتیک همچون: هوفمن،تیک، و فوکو داشت. ازنظر درونگرایی غیراز جویس و فروید، او زیر تعثیر: جیمز،لویز، و کارول – و از نظر داستانی تحت تعثیر: اشتیفتر بود. آرنو شمیت کوشید تانویسندگان فراموش شده مانند : شنابل،کوپر، و بروکس را به علاقمندان معرفی نماید. اوازنظرتاریخ ادبیات به معرفی رمانتیک هایی مانند:کارل مای،و فوکو پرداخت. ازجمله نویسندگانی که برای او احترام قایل شدند: هرمان هسه،دوبلین،کازاک، هاینریش بل، و آندرش بودند،گرچه او نویسندگان همعصر خودمانند: بل، گراس، و والسر را ملال آور میدانست. امروزه او در فرانسه نسبت به آمریکا و انگلیس خوانندگان بیشتری دارد. پدر آرنو شمیت، پلیس بود وبا روی کارآمدت نازیها،وی دردانشگاه،تحصیل ریاضیات و نجوم را بدلیل مزاحمت های فاشیسم،قطع نمود و سالها کارمند کارخانه نساجی شد. بعدازپایان جنگ او مدتی مترجم دانشگاه پلیس بود. رفتار ناسازگار و فردگرایانه آرنو شمیت بااطرافیان را نتیجه تجربیات خشن دوران کودکی او میدانند. درزمان حاکمیت حزب سوسیال مسیحی آلمان،ازوی به اتهام تبلیغ کفر و پورنوگرافی،شکایت گردیده بود. از جمله آثار آرنو شمیت : مدرسه آته ایست ها، بیوگرافی فوکو، قلب سنگین، اخباری درباره کتابها و انسانها، برج یادداشت ها، مکاتباتی با ویلهلم میشل،ژولیا وتابلو نقاشی، آینه سیاه،جمهوری ادیبان، جنگجوی فکر،تحلیل روانشناسانه آثار کارل مای، جنگ زده گان مهاجر،جزیره، زیبایی دریاچه باپوکا،و ژولیا ! بابا ول کن، هستند. درآثار او نویسنده،راوی داستان نیز میباشد. وی غیراز ترجمه رمانهای جنایی،خالق مقالاتی رادیویی نیز بود. اودرسال 1950 جایزه ادبی شهر ماینس، و در سال 1973 جایزه ادبی گوته را ازآن خود نمود. ---------------------------------------------------------------------------------- وبلاگ من :
مطالب در ارتباط: ــ مطالعات سکولار و مزاحمت های فلسفه مسیحی ( لاله امبلی ) ــ یادی هم از مردان و فیلسوفان مخالف ازدواج ( روسیا روشن ) ــ روضه خوانی اخلاقی با گیتار ادبی ( سارا ارمنی ) ــ ادبیات و انقلابی سکولار، همکاری ، انتقاد ، سرکشی ( آتوسا سلطان زاده ) ــ گفتگو با آیدین آغداشلو در باره فروغ فرخزاد ( رها یگانه ) ــ کودک یاغی ادبیات اتریش ( علی امینی ) ــ صلح طلب دانمارکی ( الهام رفیع زاده ) ــ داروین اسکاتلندی، جویس ایرلندی ( آذر سلطانی ) ــ دوران کودکی ام بدون ادبیات کودکان! ( آرام بختیاری ) ــ ویکتور هوگو ،و جدا ناپذیری ادبیات از سیاست ( روسیا روشن ) ــ غرب به یاد دوره رمانتیک افتاده است ( سارا ارمنی ) ــ معرفی نامزدان هفتمین دوره‌ی جایزه‌ی گلشیری ( مهیندخت قهاری ) ــ صلح جوی سوییسی، چارلز آلبرت گوبات ( الهام رفیع زاده ) ــ ۳۰ سال انتظار برای چاپ کتابی از فریدون آدمیت ( الیاس احمدی ) ــ خاطرات عاشقانه‌ی یک گدا ( نوشین شاهرخی ) ــ داستایوسکی ، و زوال شخصیت انسان دراسارت ( علی سلطانی ) ــ سقوط فرهنگ، نشانه زوال حكومت بود؟ ( آتوسا سلطان زاده )
سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد |
