نامه ای به آقای صامتی پور و پاسخی به آن

 06.07.2008

آرش صامتی پور

 http://www.arashs.blogfa.com/

نامه:

آقای صامتی پور اول سلام
 

دوم خوشحالم که از دست ایادی رجوی نجات پیدا کردید

سوم من چند تا سوال دارم که باید از شما بپرسم:
یکی از بدترین خاطرات بچه گی من خمپاره زدن های منافقین بود چون توی مجتمعی که زندگی می کردیم یک بار این خمپاره ها باعث د دختر خردسال همسایه که هم سن و سال خودم بود بیناییش رو از دست بده یا من به شدت معتقدم رجوی و اون دارو دسته کذایش به اندازه رژیم در کشتارها دست داشتند چون خون تازه می خواستند و ادله برای ناامن بودن زندگیشون پس بهانه به دست رژیم دادن تا اون کشتار سال 67 رو به راه بندازه هر چند همه اینها دلیلی برای اون کشتار بی رحمانه نمی شه و از طرفی همین گروه رجوی سالهاست با رفتارهای آنارشیستی و دیوانگی های سرانش جان مردم رو به خطر انداخته و صدها جوان رو از خانواده هاشون دور کرده و بهانه هم برای سرکوب به رژیم داده در حالی که اصلآ پایگاه خاصی در بین مردم نداره و فقط شعار می ده.

اما ... یه اما بزرگ هست ... تنفر من و امثال من باعث نمیِشه و نباید بشه که بیفتیم در آغوش وزارت اطلاعات و مآمورینش و از این ور خودمون رو بفروشیم.

چیزی که واضحه شما به قصد ترور وارد ایران شده بودید و منطقی هست تحت بازجویی باشید و بعدتر از شستشوی مغزی فرقه رها بشید ... نگاه منطقی می گه خیلی هم واضح میگه شما بدون قول همکاری با وزارت اطلاعات نه می تونستید از زندان رهایی پیدا کنید و نه انجمن نجات رو بزنید اما ... باز هم یک اما آیا رابطه شما با وزارت اطلاعات در همین سطح هست ؟؟؟ یعنی کمک به اسیران اشرف و نجاتشون از فرقه و رهایشون از اون شستشو های مغزی و فکری؟؟؟
این مرز همکاری شما با وزارت اطلاعات تا کجاست؟؟؟ مطمئنآ وبلاگ شما خونده میشه تماس هاتون کنترل میشه ... نگید نه ... شما می خواستید یه سردار رو ترور کنید و خوب باید هم تحت کنترل باشید برای همیشه اما مرز همکاری شما تا کجاست ؟؟؟ من به عنوان یک انسان آزادی خواه که از فرقه رجوی و اون اداهای مسخرشون متنفرم اما به شدت منتقد جکومت فعلی هستم و خوب امثال من کم نیستن که از رجوی و رجوی ها بیزارن و با حکومت هم مشکل دارن تا کجال می تو نن به شما اعتماد کنن ؟؟؟

 ـــــــــــــــــــــــــــــ

پاسخ آرش صامتی پور

دوست ناشناس من

به شما سلام می کنم.

مطلبتان را خواندم و از آنجا که در خواست پاسخ گویی داشتید این چند سطر را می نویسم.

اجازه دهید از انتقاداتی که به دستگاه فکری و عملکرد فرقه ی رجوی داشته اید بگذرم چرا که بیش از اینها را هم من و شما می دانیم و هم خوانندگان احتمالی دیگر. لذا یکراست می پردازم به اما و اگر هایتان.

نگاه منطقی شما متاسفانه خیلی هم منطقی نیست. از جمع بیست و چند نفره ی ما در زندان همگی آزاد شدند. یکی الان در تهران چلوکبابی دارد – غذایش هم بد نیست می توانید سری بزنبد- دیگری لباس شب زنانه می فروشد. یک نفر راننده آژانس است. موارد دیگر را هم باید بگویم؟

آیا نگاه منطقی وزارت اطلاعات را بنگاه خیریه ی کاریابی فرض کرده؟ یا گرداننده ی آژانس و صنف لباس زیر و کذا؟ شاید هم  این تلقی شده که دوستان من تعهد داده اند برای پیشبرد اهداف نظام مقدس تا آخر عمر به مشاغل فروش شورت و سوتین و یا رانندگی مشغول باشند؟

ببینید مشکل اینجاست که در سابقه تاریخی من و شما یک دایی جان ناپلئون فعال وجود دارد که ارتباطات قشنگی برقرار می کند. ارتباطاتی از جنس وصل کردن.

من دونکته ی دیگر هم دارم:

یکی اینکه کسانی که باید به من و انجمنم اعتماد می کردند خانواده های اعضای مجاهدین اسیر  هستند که به لطف خدا این اعتماد وجود دارد و ما را تنها مرجع بحق می دانند. همین برای من کافی است.

دوم اینکه اگر بفکر یک حکومت صالح هستید لطفا به یک نظم دموکراتیک درونی فکر کنید که افراد در آن مختارند - بدون تهمت خوردن وابستگی - برای فعالیت های انسانی یا حتا تجاری خود، خویشتن تصمیم بگیرند.

در این میان شخص رجوی که هنرش تنها به کشتن دادن ایرانی ها و مزدوری بوده جایی نمی یابد. یعنی در واقع لیاقتی برایش متصور نیستم.

مطالب دیگر از آرش صامتی پور:

ــ با شاملو

ــ زینب طالب جدی کیست؟

ــ محاکمه ای در آمریکا؛ اتهام: عضویت در مجاهدین

 سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است

مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد