ظهور و سقوط يک کودتاچي

22.08.2008

برگرفته از بازتاب
پرويز مشرف در 18 مرداد 1322 شمسی در دهلي به دنيا آمد. وي دوازدهمين رئيس‌جمهور پاكستان بود. وي در پي كودتا و انتخاباتي كه بعدها برگزار شد، تا مدت 9 سال رئيس‌جمهور پاكستان باقي ماند.

به گزارش سرويس بين‌الملل «تابناك»، در دوازدهم اكتبر 1999، «پرويز مشرف» از طرف «نواز شريف» صاحب قدرت شد. وي اختيار فرماندهي يك گروه نظامي را در اسلام‌آباد، پايتخت پاكستان بر عهده گرفت. او مأمور بود تا تلاش‌هاي روزافزون آمريكا در پشتيباني و حمايت از دولت‌هاي غيرنظامي سست و ضعيف در پاكستان را افزايش دهد.

كودتاي بي عيب و نقص دولت «نواز شريف» پس از ساعت‌ها تفكر درباره تصميم‌گيري در بركنار كردن ژنرال انجام گرفت و در نتيجه، پرويز مشرف به عنوان فرمانده ارتش نظامي پاكستان برگزيده شد. مشرف در مورد مشكلات سياسي، كشمكش‌هاي بسياري با شريف داشت كه بيشتر بر سر موضوع كشمير، مرزهاي هيماليا (منطقه‌اي كه در سال 1999 پاكستان و هندوستان يك جنگ ده‌هفته‌اي بر سر آن داشتند) بود. همچنين چند روز پس از واگذاري قدرت، مشرف در يك مصاحبه تلويزيوني گفت: ارتش هيچ‌گونه قدرتي ندارد!

سياست خارجي اوليه مشرف بيشتر بر روابط پيش رو با هندوستان متمركز بود. وي از سوي قدرت‌هاي خارجي در مورد متوقف نمودن حمايت‌هايش از گروهك‌هاي تروريستي و جنگ‌هاي نظامي خانگي و كمرنگ‌ كردن تأثير هندوستان در منطقه كشمير تحت فشار بود. مشرف در نخستين ديدار خود در 5 فوريه 2000 با رهبر ايالت كشمير پاكستان حمايت خود را از گروه‌هاي شورشي ايالت كشمير هند در اردوگاه پناهندگان سياسي واقع در مظفرآباد پاكستان اعلام كرد.

مشرف در مصاحبه‌هاي مطبوعاتي با زبان، ادبيات و فرهنگ خارجي، راحت‌تر ارتباط برقرار مي‌كرد.
پرويز مشرف در چهاردهم جولاي 2001، براي ديدار با «آتال بيهاري واجپايي»، نخست‌وزير هندوستان و بازديد از زادگاه كودكي خود در دهلي نو، به آن كشور سفر كرد. خانواده مشرف در سال 1946 مانند ميليون‌ها مسلمان ديگر به خاطر رفتارهاي غيراصولي و تفكيك‌آميز هند به پاكستان مهاجرت كردند.

كمي پس از حادثه 11 سپتامبر و حمله تروريستي به آمريكا، «كالين پاول» به منظور تصميم‌گيري قاطع و مشخص درباره آينده افغانستان، به پاكستان سفر كرد. پاول اقدامات به اصطلاح «جسورانه و شجاعانه» مشرف را در حفظ اسلام‌آباد از حمله نظامي طالبان ستايش كرد و مشرف نيز در پاسخ گفت: پاكستان از تلاش‌هاي نظامي آمريكا در مورد افغانستان حمايت خواهد كرد.

پرويز مشرف در اكتبر 2001، براي يك استراتژي سياسي عليه افغانستان فرا خوانده شد. اين برنامه به منظور جلوگيري از اقدامات طالبان صورت گرفت. مشرف با «ويم كوك»، نخست‌وزير هلند، پيرامون مشكلات ايجادشده توسط پناهندگان سياسي افغان در پاكستان گفت‌وگو كرد.

كشمكش‌هاي افغانستان باعث ايجاد مصالحه و آشتي ميان آمريكا و پاكستان و هندوستان و رقباي هميشگي منطقه شد. مشرف در مدت ديدار خود از دهلي نو در جولاي 2001 به همراه همسر خود از تاج‌محل در شمال هندوستان ديدن كرد.

تنش‌هاي موجود بين پاكستان و هند از سال 1998 به وجود آمد؛ زماني كه هند و پاكستان نخستين سلاح‌هاي اتمي خود را آزمودند و رهبران دو كشور به دليل مسأله كشمير در سال 2001 در برابر هم قرار گرفتند. مشرف در مدت حضور خود در دهلي نو، روي مزار «مهاتما گاندي»، پدر ملت هندوستان، گلبرگ‌هاي رز ريخت و از او تجليل كرد.

در سي‌ام آوريل 2002، مشرف براي افزايش قوانين خود و گسترش دامنه قدرت رياست‌جمهوري‌اش، در يك رفراندوم شركت كرد. مشرف در «لاهور» پاكستان گفت: آينده ديپلماسي پاكستان در دستان شماست.

مشرف در سي‌ام آوريل 2002 رأي مورد نظر را در رفراندوم به دست آورد و توانست با به دست آوردن 98 درصد آرا به حكومت خود ادامه دهد.

تجزيه و تحليل‌ها بر اين اصل استوار است كه برگزاري رفراندوم، ريسك بزرگي براي مشرف به شمار مي‌رود. اين در حالي است كه دولت پاكستان، مبلغ 2.3 ميليون دلار كمك مالي دريافت كرد و اين در حالي بود كه واشنگتن نتيجه رفراندوم را نامشخص مي‌دانست.

مشرف با رفراندوم برگزارشده در پاكستان، توانست اعتبار سابق اين دولت را به آن بازگرداند.

در چهارم اكتبر 2002، پاكستان موشك‌هاي بالستيك خود را كه قابليت حمل كلاهك اتمي را داشتند، آزمايش كرد. در اين تصوير، مشرف در حال قدرداني از سربازان خود پس از آزمايش موشك «شاهين 1» است.

مشرف در نيويورك در برنامه «ديلي‌شو» با «جان استوارت» گفت‌وگو كرد.

مشرف در گفت‌وگو با «حامد كرزاي»، رئيس‌جمهور افغانستان، با حركات دست در مكان كنفرانس رياست‌جمهوري كابل در ششم سپتامبر 2006 گفت‌وگو كرد. او پاكستان و افغانستان را كليد متحدان آمريكا در مبارزه با تروريسم خواند و بر پيوستن آنها به يكديگر تأكيد كرد.

در چهارم مارس 2006، پرويز مشرف به همراه جورج بوش در كنفرانس «Aiwan-e-sadr» يا كاخ نخست‌وزيري در اسلام‌آباد براي پيوستن پاكستان به آمريكا در اسلام‌آباد شركت كرد.

وي بارها خواست خود را فردي مردمي، متقدر و دوستدار ملت نشان دهد. مشرف در حال اهدا كردن چك به قربانيان سيل در منطقه «كامبو سعيد» پاكستان در جولاي 2007 است. در همان ماه او دستور داد تا مسجد سرخ اسلام‌آباد توسط نيروي امنيتي ويران شود و اين جريان باعث مرگ بيش از صد نفر شد.

مشرف نخستين كنفرانس اضطراري خود را در يازدهم نوامبر 2007 برگزار كرد و در آن در مورد «محمد چاودهاري»، قاضي دادگاه، صحبت كرد و وي را عزل و به زندان انداخت.

پس از عزل رئيس ديوان عالي قضائي پاكستان درگيري‌هايي در پاكستان روي داد. در اين درگيري‌ها صدها وكيل پاكستان دستگير و روانه زندان شدند.

مشرف در حال پاك كردن اشك‌هاي خود پس از انتخاب شدنش به عنوان رئيس‌جمهور پاكستان در 29 نوامبر 2007 است.

پس از اعلام پيروزي مشرف در انتخابات، وي از رياست ستاد ارتش پاكستان كناره‌گيري كرد.

در شانزدهم آوريل 2008 در المپيك پكن، مشرف و «يوسف رضا گيلاني»، نخست‌وزير، در مراسم افتتاحيه المپيك شركت كردند.

مشرف در 23 مارس 2008 در رژه مردم (تظاهرات عمومي مردم در روز ملي پاكستان» حضور يافت و در ميان مردم سخنراني و بار ديگر بر ديپلماسي‌هاي خود تأكيد كرد.

در دوران پاياني رياست‌جمهوري مشرف، «بي‌نظير بوتو» و «نواز شريف»، دو تبعيدي سياسي به كشورشان بازگشتند.

ترور بوتو بي‌شك يكي از مهمترين حوادث پاياني حكومت مشرف بود چراكه همين امر سبب شكستا سنگين حزب حامي مشرف در انتخابات پارلماني شد.

پس از پيروزي مخالفان مشرف در انتخابات، پارلمان قدرت را در اختيار كابينه گيلاني به عنوان نخست‌وزير قرار داد.

سرانجام ژنرال مشرف بازنشسته در يك نشست تلويزيوني كه با مردم صحبت مي‌كرد، از رياست‌جمهوري كشور كناره‌گيري كرده و استعفا داد.

كناره‌گيري مشرف با خوشحالي و شادي مخالفان وي همراه شد.

 سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است

مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد