_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________

خروج مجاهدین از لیست اولین شرط پناهندگی (1)

20.01.2009
مسعود جابانی

تحولات و رویدادها و زد وبندهای سیاسی بین المللی و همچنین دشمنی بسیاری از کشورهای غربی با جمهوری اسلامی عواملی خواهند بود که می توانند به خروج مجاهدین از لیست تروریستی در برخی از کشورها بینجامد.
اینکه خروج مجاهدین از لیست چه تاثیراتی را می تواند در درون روابط مجاهدین و بویژه در مکانیزمهای رفتاری آنان بوجود آورد، خود جای بحثی دیگر است.
اما خروج مجاهدین از قرارگاه اشرف جدا از زدو بندهای پشت پرده، مهمترین عاملی است که می تواند پس از انحلال قرارگاه اشرف به خروج و اعزام آنان به کشورهای پناهنده پذیر، کمک نماید.
کانون رهلئی در این رابطه بارها با سازمانهای پناهندگی دیدار و گفتگو نمود. سئوال آنان همیشه این بود که چگونه می شود افراد سازمانی را که در لیست تروریستی قرار دارد به عنوان پناهنده در کشور های پناهنده پذیر قبول کرد.
با توجه به اینکه خروج مجاهدین از سوی دولت عراق رسما اعلام گردیده و در چند ماه آینده اجرا می گردد دیگر جمع آوری امضاء و تحصن و تظاهرات مجاهدین، تاثیری در روند خروج آنان از اشرف باقی نمی گذارد و عاقلانه تر اینست که آنان نیز در روند پذیرش پناهندگی ساکنان قرارگاه، با سازمانهای پناهندگی همکاری نمایند.
اینکه مجاهدین همچنان بر استقرار و ماندن در اشرف پافشاری می نمایند بیشتر بخاطر وحشت از ریزش نیروها و ایجاد رابطه آنان با دنیای خارج و جذب آنان در زندگی معمول اجتماعی، می باشد.
خروج مجاهدین از لیست، عبور از اولین مانع پناهندگی در کشورهای پناهنده پذیر محسوب می شود. مرحله بعد از آن تشکیل پرونده فردی از سوی سازمانهای پناهندگی برای متقاضیان اعزام به کشورهای اروپائی می باشد. زیرا هیچکدام از سازمانهای بین المللی بویژه UNCHR هویت سازمانی و گروهی را برسمیت نمی شناسند.
برخورد فردی سازمانهای پناهندگی با این افراد می تواند اولین شوک فکری برای افراد مصاحبه شده، باشد.
مطمئنا آنان در حین مصاحبه می بایست هویت فردی خود را نیز مرور کنند و خود این فاکتور به انان کمک خواهد نمود تا در قدم بعدی بیشتر به نیازهای فردی خود بپردازند چیزی که همیشه فرقه از آن وحشت داشته و آن را سدی جهت "حل شدگی فردی در درون تشکیلات" می دانسته است.
بنا به گفته منابع موثق هیچکدام از کشورهای همسایه ایران حاضر به پذیرش مجاهدین نشده اند و همچنین طبق توافقی که بین کشورهای آمریکا و عراق بوجود آمده است آنان به ایران نیز مسترد نمی شوند.
صلیب سرخ نیز در این رابطه فقط می تواند کسانیراکه مایل باشند به ایران برگردند همراهی و کمک نماید.
بنابرین موضوع پناهندگی فردی ساکنان اشرف به بعضی از کشورهای پناهنده پذیر در اروپا محدود می گردد.
طبعا هرکدام از کشورهای اروپائیکه آنان را بصورت فردی بپذیرند شرایط خویش را نیز مبنی بر امنیت و رعایت قوانین با آنان در میان خواهند گذاشت.
برای مجاهدین پذیرش و تن دادن به قوانین کشورها بسیار مشکل خواهد بود خصوصا اگر افراد داخل اشرف از طریق پروسه قانونی بخواهند وارد کشور میزبان گردند. زیرا دیدگاه مجاهدین استفاده از امکانات کشورها بوده و با تن دادن به نرمهای جامعه بعنوان شهروند هیچگونه نقطه اشتراکی ندارد.
به نظر می رسد که راهی را که مجاهدین در درجه اول انتخاب خواهند نمود اعزام غیر قانونی آن تعداد از وفاداران و فرماندهانیست که سازمان نمی خواهد سر نخی از انان به مقامات امنیتی کشورها بدهد تا بتوانند آزادانه به فعالیتهای خویش بپردازند.