_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________

مشروعیت مجاهدین و تضمین صلح و امنیت برای جهان

11.02.2009

بهار ایرانی

سایت سازمان مجاهدین به نقل از روزنامه عراقی(العراق الیوم) و در مقاله ای تحت عنوان "امنیت در جهان شناخته نخواهد شد مگر با رسمیت شناختن مجاهدین"، مدعی شده است

"امروز امنیت خلیج فارس و جهان تأمین نخواهد شد مگر این كه تمامی جهان مشروعیت مبارزه مجاهدین خلق به‌خاطر آزادی و دموكراسی و نیاز جهان به یك آلترناتیو دموكراتیك در ایران را به‌رسمیت بشناسد."

این مقاله که به قلم محمدعلی یوسف امضاء شده، مدعی است

"حضور مجاهدین در عراق به عنوان نقطعه تعادل و حفظ حقوق مردم عراق در مقابله با ایران عمل می کند."

اینکه اساسا چنین مضامین و محتوای و حتی انتخاب دایره واژه گانی در این گونه مقالات تا چه اندازه رد پای مستقیم مجاهدین را آشکار می کند، نه نیازی به اثبات و نه توضیح دارد. جنس و سمت و سوی ادعاهای مطرح شده در مقاله به خوبی ریشه دار بودن توهم نویسندگان مقاله را به رخ می کشد. تمایل بیمارگونه مجاهدین به پیوند زدن خودشان با کل مسائل جهان و معظلات سیاسی در هر نقطه و با هر بهانه و دلیلی بخودی خود تنها از یک ذهن علیل و از کار افتاده بر می آید. ذهنی که در عین اینکه می داند طرح این ادعاها کارکردی جز اسباب استهزاء و خنداندن خلایق ندارد، اما کماکان اصرار دارد در پشت اسامی مستعار مختلف کماکان خودشان را در اشکال و اشل های مختلف تکرار کند. اینکه چگونه امنیت جهان با رسمیت شناختن سازمان مجاهدین خلق محقق خواهد گردید ولاغیر، به گمانم امری است که پیش از هر قضاوتی، نیازمند یک کار تحقیقاتی و آکادمیک توسط زبده ترین تئوریسین های سیاسی و صدالبته در کنارشان روان شناسان زبده باشد.

من در اینکه چنین ادعایی به صراحت از جانب خود مجاهدین و زیر نام پوششی نویسنده آن مطرح شده تردیدی ندارم، به هزاران دلیل ریز و درشت که بعضا هر آدم منصف و حتی درس سیاست ناخوانده ای نیز به سهولت می تواند بر مضحک بودن تراوش چنین ادعایی از یک مغز معیوب و عقب مانده که طبعا جز خود مجاهدین نمی توانند باشند، دریابد. کما اینکه چنین ادعاهایی از سوی راس چنین تشکیلاتی مسبوق به سابقه نیز هست. اما اینکه این خودبزرگ بینی در چه فاکتورها و زمینه هایی ریشه دوانیده و به چنین کیقیتی از حس برتری طلبی رسیده در نوع خودش جای تعمق و البته مطالعه دارد. اینکه چگونه یک آدم مستاصل و از همه جا و همه کس رانده با آن سبقه و کارنامه می تواند چنین داعیه هایی درباره صلح و امنیت جهانی داشته باشد و اینکه سرنوشت خودش را به هر حال به یک کلیت جهانی گره بزند و رسمیت شناختن خود را معیار همه چیز قرار بدهد، پیش از هر قضاوت و ارزیابی عاالمانه ای، خبر از ابتلاء به یک بیماری مهلک و البته لاعلاج می دهد. یادمان نمی رود چنین داعیه هایی بارها از سوی مریم قجر عضدانلو و به مناسبت های مختلف از جمله روز جهانی زن نیز مطرح شده است. جایی که مریم عضدانلو رهبران جهان را برای حل بحران های سیاسی و اجتماعی خود به الگوبرداری بی واسطه و مستقیم از انقلاب ایدئولوژیک درونی مجاهدین خلق رهنمود داده و مدعی است پیشاپیش راه حل همه مشکلات کلان جهانی را با واگذاری مدیریت جهان به دست زنان کشف کرده است.

شاید از جهاتی واکنش صریح به چنین ادعاهایی اجماع و اتفاق نظر جامعه جهانی برای شناخت و درمان یکی از نادرترین بیماری هایی باشد که عجالتا رهبری مجاهدین به آن مبتلا شده است. گو اینکه چنین اقدام عاجل و ضرب العجلی شاید بهتر بود از سال ها پیش و از زمانی که رجوی داعیه رهبری نیمه خدایی - نیمه زمینی اش را اعلام کرد، صورت می گرفت. و به نظر می رسد بی توجهی جامعه جهانی به چنین ادعاهایی در پیشرفت سریع این بیماری ها تاثیربسزایی داشته است. به نظر می رسد از چنین منظری ضروری ترین اقدام به جای هر گونه موضع گیری تحقیرآمیز در قبال این ادعاها، کمک های انسان دوستانه و همنوع دوستانه به کسی باشد که به احتمال زیاد هر گونه تلف کردن وقت در درمان او عواقب خطرناک بعدی نیز برای این بیمار در پی خواهد داشت. از جمله بعید نیست در آینده نزدیک این ادعاها ناخوداگاه به اعلام ظهور یک منجی برای نجات نوع بشر راه ببرد. به نظر می رسد از این پس چنین پدیده ای را نه الزاما از منظر مسائل سیاسی و نه حتی سیاست بازی و این قبیل موضوعات که بایستی از زاویه یک اقدام بشردوستانه برای نجات کسی تلقی کرد که ادامه مسیرش با این میزان توهم در نهایت می تواند به فرجام و عاقبتی مصیبت بارتر برای خودش تبدیل شود.

راستش من هر بار که با چنین ادعاهایی از سوی رهبری مجاهدین به طور مستقیم یا غیر مستقیم مواجه می شوم، ناخودآگاه به یاد شخصیت جاوادنی سروانتس می افتم. ویژه گی شخصیت دون کیشوت فارغ از همه بلاهت و ساده انگاری و توهم و خودآزاری مفرطی که به آن مبتلا است برانگیختن حس ترحم خواننده نسبت به خود است. واقعیت این است که هنوز و کماکان پس از گذشت قرن ها از خلق چنین شخصیتی هیچ خواننده ای نتوانسته خود را مجاب و متقاعد کند که احساسی جز ترحم و دلسوزی نسبت دون کیشوت داشته باشد. شاید و حتما راز و رمز ماندگاری رمان سروانتس و شخصیت ذهنی اما به غایت قابل لمس او در فهم این پارادوکس است که دون کیشوت همواره به جای تعامل با جهان پیرامون، به طور ناخودآگاه در تقابل با دشمنان فرضی و دنیای مجازی اطراف خود است. نقطه کانونی درام سروانتس را همین کشمکش پیوسته میان عین و ذهن و یا به بیانی دنیای سوبژه و ابژه تشکیل می دهد و پیش می برد. نگاه عاقل اندر سفیه دون کیشوت به تک نمودهای آدم های اطراف اش به طور نمادین انعکاسی است از نگاه حقارت آمیز ملاء او به دون کیشوت. و جالب اینکه وجه نگاه آرمان گرایانه دون کیشوت به جهان اطراف خود نیز به نوعی در تعارض با کنش های ذهنی اش، به تراژیک شدن این شخصیت کمک شایانی می کند.

اما من تفاوت عمده و اساسی دون کیشوت واقعی با رجوی به مثابه ورژن عصر پسامدرن این شخصیت مجازی را در سلامت و عزت نفس آن اولی در تقابل با جنبه های ریاکارانه و تزویرگرایانه این دومی می دانم. به همین دلیل به همان اندازه که دون کیشوت کلاسیک سروانتس ترحم انگیز و به نوعی قابل ستایش و بعضا دوست داشتنی است، این دومی تنفرانگیز است. دلیل واضح اش این است که دون کیشوت واقعی کسی را جز خود قربانی خودآزاری و توهمات بیمارگونه اش نکرد. دون کیشوت واقعی حداقل در مواجه با آن دشمنان خیالی اش صادق و در نبردش با آسیاب های بادی حداقل راست پندار بود. رجوی در واقع نسخه بدلی و جعلی و فریب کارانه دون کیشوتی است که تلاش دارد به جای نجات جهان خیالی اش، بیش از هر چیز جان ناچیز خود را از مهلکه زمخت آسیاب های بادی واقعی که به محکمه و عدالت اش می خوانند، فرار بدهد. رجوی بر خلاف دون کیشوت واقعی که گاه باعث خنده و گاه تاثر و ترحم و احترام ما به میل آرمان گرایی او می شود، یکسره اسباب خنده و استهزاء است. دنیای امروز هزار دون کیشوت ساده و ترحم انگیز را بر یک دون کیشوت فریب کار دغلباز ترجیح می دهد.

مطالبی در ارتباط:

ــ مصاحبه مسعود خدابنده با تلویزیون فارسی صدای آمریکا و تلویزیون فارسی بی بی سی ( ایران اینترلینک )

ــ استقرار مجاهدین در عراق، خاستگاه کلیدی رجوی در پیام 7 بهمن ماه ( بهار ایرانی )

ــ فرقه مجاهدین از بیرون و درون ( مزدک پارسی )

ــ ویدئوی سخنان هادی افشار عضو سابق مرکزیت سازمان مجاهدین ( آریا ایران )

ــ مصاحبه با آقای فرزاد فرزین فر شاعر و نویسنده ساکن سوئد ـ قسمت دوم ( سایت ایران قلم )

ــ تبعات تصمیم اتحادیه اروپا در خارج کردن نام مجاهدین از لیست تروریستی ( بهار ایرانی )

ــ نامه سرگشاده به برنارد کوشنر وزیر خارجه فرانسه ( محمد حسین سبحانی )

ــ موضوعی دردسرآفرین برای آمریکا ‏ ( مجله تایم )

ــ مجاهدین فرقه هستند ـ ژوزی دوبيه نماینده مجلس بلژیک ( روزنامه لیبر بلژیک )

ــ نامه سرگشاده به واتسلاو کلاوس رئیس دوره ای اتحادیه اروپا ( محمد حسین سبحانی )

ــ «مجاهدين خلق در فهرست گروه های تروريستی آمريکا باقی می ماند» ( وال استریت ژورنال )