_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________

" کانون ایران قلم"

kanoon@iran-ghalam.de

info@iran-ghalam.de

www.iran-ghalam.de

عوامفریبی به شیوۀ فرار به جلو

16.02.2009

حامد صرافپور ـ انجمن ایران باستان آینده درخشان
http://www.perseetavenir.com/farsi/

دبیرخانۀ شورای ملی مقاومت مجاهدین طی اطلاعیه ای اعلام نمود که دولت عراق از دیدار خانواده ها با فرزندانشان در اشرف جلوگیری می کند و در این رابطه با بیان جملاتی که احساسات هر انسانی را بر می انگیزد مینویسد:

« خانواده ها از جمله 9 زن از دو روز پيش در شرايط جوی بسيار نامساعد در ورودی اشرف متوقف شده اند. 6 تن از اين افراد در سنين بالای 50 سالگی هستند. يك دختر 10 ساله، يك پسر 11 ساله و دو دختر 16 و 17 ساله نيز در ميان آنها به چشم می خورد. چهار تن از آنها سالها در زندانها و شكنجه گاههای آخوندی بسر برده اند.»

البته که جلوگیری از دیدار خانواده ها با عزیزانشان از سوی هرکس که باشد نقض آشکار حقوق بشر محسوب شده و محکوم است. از جزئیات این موضوع مطلع نیستم ولی با توجه به شناختی که از این فرقه دارم میدانم که مسائل بسیار کوچک را آنچنان بزرگ می کند که شنونده را بهت زده می کند و برعکس مسائل بسیار مهم را آنچنان کوچک و کم اهمیت جلوه می دهد که انسان براحتی حاضر است از روی آن عبور کند. این البته شیوۀ کار همۀ دیکتاتورها و سیاستمدارانی است که مردمی نیستند و امور خود را با فریب پیش می برند.

ولی خارج از این بحث، لازم است از دبیرخانۀ محترم شورا سوآل کنم شما که اینهمه به حقوق بشر اهمیت می دهید و مسئلۀ خانواده برایتان مهم است به چه علت مسئول شورا به مدت 20 سال ما را از خانواده دور نگهداشته بود و اجازه نمی داد حتی یک تماس تلفنی و یا یک نامه نگاری با آنها داشته باشیم و رسماً آنرا به اسم "نخ وصل" مورد سرکوب قرار می داد؟ چرا در سال 1380 (قرارگاه باقرزاده) که از مسئولین فرقه خواستم اجازه دهند با تلفن خانواده ام را پیدا کنم و با آنها رابطه بزنم اجازه ندادند و چند ماه بعد هم در نشستهای طعمه از من خواستند این مسائل را به عنوان اینکه نخ وصل به خانواده داشته ام در جمع مطرح کنم و مورد اهانت قرار بگیرم؟ به چه علت حتا 14 سال بعد از فوت مادرم خبری از او نداشتم؟

راستی شما که اینهمه حقوق بشری شده اید به چه حق بعد از سقوط بغداد که خانواده ها مراجعه کرده بودند تا عزیزان خود را ببینند، افراد را وادار می کردید به خانواده های خود مارک اطلاعاتی بزنند و حتی پدر و مادر خود را مورد اهانت و ضرب و شتم قرار دهند تا به ایران بازگردند؟ و به چه حقی از آنها مصاحبه می گرفتید تا در تلویزیون بگویند اگر بار دیگر خانواده شان به اشرف بیاید آنها را راه نخواهند داد؟ و چرا بعد از دیدار افراد ساکن اشرف با خانواده شان برای آنها نشست می گذاشتید تا پروژه های محبت طلبی خود را نوشته و در حضور دیگران بخوانند و تحقیر شوند؟

شما که اینهمه از وجود کودکان این خانواده های مراجعه کننده در شرایط بد جوی! آنجا نگران هستید، چرا دهها کودک 8-12 سالۀ عراقی را در گرمای 60 درجۀ تابستان آنهم در جنوب عراق (بدون اینکه به خواسته های آنها توجه کنید که نیاز به آب آشامیدنی داشتند و از گرما روی زمین می افتادند و ناله می کردند)، وادار به کارهای سنگین و طاقت فرسا و غیر انسانی می نمودید که خود من بارها به شما اعتراض کردم ولی مورد تهدید قرار گرفتم؟ و چرا میلیشیاهای شما در آنجا دست به خودکشی می زنند؟

در ادامۀ این اطلاعیه به مسائلی اشاره شده که تنها هدفش برانگیختن احساسات مردم و سازمانهای حقوق بشری است:

«رژيم آخوندی، در صدد است با اين رفتار ضد انسانی، شهر اشرف را به زندان تبديل كند. ممانعت از ورود خانواده ها به اشرف، نقض آشكار حقوق بنيادين ساكنان اشرف و خانواده های آنها، نقض اعلاميه جهانی حقوق بشر، حقوق انساندوستانه بين المللی و حقوق بين المللی می باشد.»

همچنانکه در مطالب فوق مشاهده می شود، شورا ضمن برانگیختن احساسات مردمی تلاش می کند تنشهای خود را با دولت عراق بیشتر نماید تا این دولت را وادار به واکنش منفی نموده و از آن استفاده سیاسی کرده و باز هم نگاهها را بسوی خود بازگرداند. نکته ای که دولت عراق باید نسبت به آن هوشیار باشد و در دام سران این فرقۀ ریاکار نیفتد. کما اینکه پس از این عوامفریبی ریاکارانه، آقای سوبهاش چاندرا بیرلا رئیس سازمان بینالمللى حقوقدانان نیز (تحت تأثیر تبلیغات همین فرقه) به میدان آمده و اینکار را نقض حقوق بشر دانسته و خواستار رعایت حقوق ساکنان اشرف شده است. در قسمتی از نامۀ آقای چاندرا بیرلا آمده است:

«من از جانب سازمان بینالمللى حقوقدانان در رابطه با وضعیت ساكنان اشرف در عراق این نامه را مینویسم... یكی از حقوق مبنایی بر اساس قانون انساندوستانه بینالمللى كه عراق در رابطه با ساكنان اشرف خودش را متعهد به آن كرده است تسهیل بازدیدهای خانوادگی است. متاسفانه ما مطلع شدهایم كه در یك اقدام غیر قانونی، به درخواست یك رژیم خارجی آقای موفق الربیعی، مشاور امنیت ملی دولت عراق، به نیروهای عراقی دستور داده است از ورود خانوادههای مجاهدین به اشرف جلوگیری كنند. این گروه براى دیدار عزیزانشان از ایران آمدهاند. از روز 9 فوریه 15 عضو خانواده مجاهدین از جمله 9 زن در شرایط جوی بسیار نا مساعد در ورودی اشرف متوقف شدهاند. 6 تن از این افراد در سنین بالای 50 سالگی هستند. یك دختر 10 ساله، یك پسر 11 ساله و دو دختر 16 و 17 ساله نیز در میان آنها به چشم میخورد. ما از شما میخواهیم كه در این امر دخالت نموده و فوراً به محدودیتهای اعمال شده بر ساكنان اشرف و خانوادهها پایان دهید و دیدار خانوادههای نگران را تسهیل نمایید... با دست زدن به چنین اقدامهایى بیم آن میرود كه شهر اشرف تبدیل به زندان شود، امری كه یك جنایت جنگی محسوب میشود. ممانعت از ورود خانوادهها به اشرف، نقض آشكار حقوق بنیادین ساكنان اشرف و خانوادههای آنها، نقض اعلامیه جهانی حقوقبشر، حقوق انساندوستانه بینالمللى و حقوق بینالمللی میباشد.»

همانگونه که مشاهده می نمایید عین همان نوشته های احساسی شورا در رابطه با حضور زنان و کودکان در بین ملاقات کننده ها و به زندان تبدیل شدن اشرف، در گفته های آقای چاندرا بیرلا نیز به چشم می خورد که نشانگر ترفندهای ریاکارانۀ سران فرقه برای تأثیر در شخصیتهای حقوق بشری و همسو ساختن آنان با فرقه شان می باشد. به این ترتیب سران فرقه تلاش می کنند به هر شکل ممکن روابط بین ساکنان اشرف و دولت عراق را دچار تنش نمایند و آنگاه از این تنش به نفع خود استفاده کرده و مجامع حقوق بشری و انساندوستانه را نیز با خود همراه نموده و وادار به موضعگیری علیه دولت عراق نمایند که در نتیجۀ آن از این نمد کلاهی هم برای خود بدوزند. استراتژی این فرقه همواره بر روی تضادهای بین دو جناح مختلف سوار شده بوده است. این عمل نیز تضاد انداختن بین دولت عراق و سازمانهای مدافع حقوق بشر و استفادۀ سیاسی از این تضاد در راستای اهداف فرقه می باشد.

نتیجه اینکه دولت عراق بایستی به طور کامل مسائل انسانی و حقوق بشری را در مورد ساکنان اشرف رعایت نماید تا سران فرقه نتوانند بهانه ای برای ایجاد تنش پیدا کنند. در انتهای اطلاعیه می بینیم که شورا از همۀ مجامع بین المللی درخواست برداشتن محدودیتها از اشرف می کند:

«مقاومت ايران، خواستار اقدام عاجل دبيركل، شورای امنيت، كميسر حقوق بشر و ديگر ارگانهای ذيربط ملل متحد و ديگر مجامع مدافع حقوق بشر و حقوق پناهندگان به منظور پايان دادن به تضييقات وارده بر ساكنان اشرف و خانواده های آنها، بخصوص ممانعت از ورود خانواده ها به اشرف می باشد.»

نکتۀ قابل توجه این قسمت، درخواست از شورای امنیت سازمان ملل متحد برای وارد عمل شدن است! گویا تحت کنترل قرار دادن فرقه، برابر است با به خطر افتادن امنیت جهانی! و این هم باز برآمده از افکار دون کیشوتی مسئول شوراست که همیشه تلاش می کند اینگونه جلوه نمایی کند که ایشان مرکز ثقل زمین هستند و امنیت ایشان امنیت کل جهان است! (بگذریم که خانم رجوی چندی قبل در دیدار با برخی از پارلمانترها به همین نکته اشاره نمود که از لیست درآمدن فرقه اش کمک بزرگی است به امنیت جهانی! و برای اثبات این موضوع نیز استدلال مشخصی نداشت جز اینکه بگوید این رژیم بالاترین خطر برای صلح جهانی است و در نتیجه بیرون آوردن فرقه اش از لیست تروریستی به نفع امنیت جهانی است! اینکه چه ارتباطی بین این دو مسئله هست بماند چون بحث جداگانه ای را میطلبد.)

موضوع درخواست از مجامع حقوق بشری و حقوق پناهندگان! نیز بسیار قابل تأمل است و این سوآل را بوجود می آورد که اگر سازمانهای حقوق بشری قرار باشد در این امر دخالت کنند، چرا این سازمان اجازه نمیدهد آنها به طور مستقیم با ساکنان اشرف ملاقات داشته باشند و به طور خصوصی حرفهای دل خود را به آنها بزنند؟

به این ترتیب شورای ملی مجاهدین، تلاش می کند ضمن مظلوم نمایی و لاپوشانی جنایتهای فرقۀ رجوی در اشرف و در حق هزاران زن و مرد زندانی آنجا، و برای اینکه قطع رابطۀ اجباری هزاران نفر از ساکنان آنجا را با خانواده هایشان بپوشاند، با دادن این اطلاعیه رو به جلو فرار کند تا بلکه نگرانی شدید خانواده هایی که خواهان دیدار با عزیزان خود به صورت آزاد هستند (تعدادی از آنان نیز چندی پیش در بغداد تجمع کرده و خواهان دیدار عزیزانشان بودند که سران فرقه اجازۀ دیدار به آنها نداده بودند) را مخفی نگه دارد.

 

 

مطالبی در ارتباط:

ــ  آغاز و فرجام مجاهدین در عراق - بخش پنجم ( جواد فیروزمند )

ــ بیدار شدن از خواب شش ساله ( علی جهانی فرد )

ــ اروپا مأمن تروريست هاي مجاهدين خلق مي شود   ( لوس آنجلس تایمز )

ــ نامه به پزشکان بدون مرز ( ایران باستان )

ــ مصاحبه مسعود خدابنده با تلویزیون فارسی صدای آمریکا و تلویزیون فارسی بی بی سی  ( ایران اینترلینک )

ــ استقرار مجاهدین در عراق، خاستگاه کلیدی رجوی در پیام 7 بهمن ماه  ( بهار ایرانی )

ــ فرقه مجاهدین از بیرون و درون ( مزدک پارسی )

ــ ویدئوی سخنان هادی افشار عضو سابق مرکزیت سازمان مجاهدین ( آریا ایران )

ــ مصاحبه  با آقای  فرزاد فرزین فر شاعر و نویسنده ساکن سوئد ـ قسمت دوم ( سایت ایران قلم )

ــ تبعات تصمیم اتحادیه اروپا در خارج کردن نام مجاهدین از لیست تروریستی ( بهار ایرانی )

ــ نامه سرگشاده  به برنارد کوشنر وزیر خارجه فرانسه ( محمد حسین سبحانی )

ــ موضوعی دردسرآفرین برای آمریکا ‏ ( مجله تایم )

ــ مجاهدین فرقه هستند  ـ ژوزی دوبيه نماینده مجلس بلژیک ( روزنامه لیبر بلژیک )

ــ  نامه سرگشاده  به واتسلاو کلاوس رئیس دوره ای اتحادیه اروپا ( محمد حسین سبحانی )

ــ «مجاهدين خلق در فهرست گروه های تروريستی آمريکا باقی می ماند» ( وال استریت ژورنال )

ــ کمی حماقت چاشنی جاسوسی و تروریست ( بهزاد علیشاهی ـ وبلاگ حسن زبل )

ــ انعکاس فعالیت های اعضای جداشده از سازمان مجاهدین خلق در تلویزیون فرانسه ( بنیاد سحر )

ــ خروج از لیست سازمانهای تروریستی تغییری در سرنوشت مجاهدین خواهد کرد؟ ( هادی شمس حائری )

ــ نامه سرگشاده به واتسلاو کلاوس رئیس دوره ای اتحادیه اروپا ( علی جهانی فرد )

ــ معامله بر سر مجاهدین یا تصمیمی قضایی؟ ( رادیو زمانه )

ــ مصاحبه آقای مسعود خدابنده در مورد وضعیت مجاهدین  ( تلویزیون فارسی بی بی سی )

ــ کانون ایران قلم  خروج احتمالی سازمان مجاهدین خلق از لیست گروه های تروریستی را محکوم می کند  ( ایران قلم )

ــ مجاهدین خلق و قاعده بازی اتحادیه اروپا با ایران ( احمد زیدآبادی )

ــ مصاحبه بی بی سی با مسعود خدابنده و مهدی سامع در مورد وضعیت پادگان اشرف در عراق  ( بی بی سی )

ــ توافق مقدماتی اتحادیه اروپا در مورد تروریست نبودن مجاهدین خلق ( رادیو فردا )

ــ نامه سرگشاده به  فرانک اشتاین مایر وزیر خارجه آلمان ( محمد حسین سبحانی )

ــ اطلاعیه فراکسیون سبزهای آلمان درباره مجاهدین ( ایران امروز )

ــ در مورد مسائل جدید افشا شده در سازمان مجاهدین ( بتول ملکی )

 

 

 سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است

مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد