_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________

نامه سرگشاده محمد حسین سبحانی به آقای خوزه لوئیس رودریگز نخست وزیر اسپانیا

19.05.2009

محمد حسین سبحانی

نخست وزیر محترم اسپانیا، جناب آقای خوزه لوئیس رودریگز زاپاته رو

محترما قبل از هر چیز اجازه می خواهم خودم را معرفی کنم. من یکی از اعضای سابق شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران می باشم که این امر در نشریات و ارگان های تبلیغاتی این سازمان، از جمله در نشریه مجاهد ــ شماره فوق العاده پاییز ۱۳۷۰ــ به عـنوان معاون هیئت اجرایی مشاهده می شود. اینجانب در سال 1992 به عنوان یکی از مسئولین این سازمان، به دلیل انتقاداتی که نسبت به "طلاق های اجباری"، "مبارزه مسلحانه" ارتباطات ویژه سازمان با صدام حسین دیکتاتور سابق عراق، داشتم ، بعد از یک پروسه چند ماهه به زندان انفرادی در قرارگاه اشرف منتقل شدم و نزدیک به هشت سال در حبس بودم. سازمان مجاهدین خلق من را بعد از هشت سال حبس مجدد همراه با آزارهای جسمی و روانی ، در ژانویه سال 2001 من را به زندان ابوغریب عراق منتقل کرد و بیش از یکسال نیز در این زندان در حبس بودم.

عالی جناب، مایل هستم که به اطلاع برسانم که آقای ویدال خوآدراس نماینده پارلمان اروپا از کشور اسپانیا، در حال پشتیبانی و کمک رسانی به رهبران سازمان مجاهدین خلق، خانم مریم رجوی و آقای مسعود رجوی، و همچنین فرقه تروریستی آنها در پارلمان اروپا می باشد.

آقای ویدال خوآدراس سال گذشته برای کمک بیشتر به این فرقه تروریستی و تامین اهداف تبلیغاتی فرقه مجاهدین یک دیدار از کمپ اشرف در عراق در سال گذشته نیز داشته است. اما بدون اینکه نماینده ای از سازمان های بین المللی و مدافع حقوق بشر وی را همراهی كنند. او از كمپ اشرف در عراق ديدن كرد، اما بدون اینکه حتي درباره مسائل و نقل قول های مستندی که در باره قلعه اشرف گفته می شود، تحقيق كند. آقای خوآدراس به قلعه اشرف در عراق سفر کرد اما بدون اینکه متوجه شود چرا هیچ کودکی در این قلعه زندگی نمی کند، وی به عمد متوجه نشد که این مسئله ناشی از طلاق های اجباری و ممنوعیت ازدواج و شکل گیری روابط خانوادگی در این فرقه تروریستی می باشد.

همچنین لازم است خدمت جنابعالی یادآوری کنم که خودسوزی های انجام شده توسط برخی از اعضای مجاهدین خلق در پایتخت های اروپایی بعد از دستگیری رهبرشان مریم رجوی در پاریس در 17 ژوئن 2003 یک نمونه روشن از این دست است. سازمان مجاهدین خلق به مانند تمامی فرقه ها نیاز به یک پایگاه بسته با دیوارهای بلند دارد تا بتواند اعضا را نسبت به جهان خارج ایزوله نماید. ساکنان قرارگاه اشرف در عراق و همچنین کمپ اووروسورواز در فرانسه هیچ ارتباطی با دنیای واقعی، حتی با بستگان ندارند.

در انتها خدمت جنابعالی یادآوری می کنم که در ذهن و قلب مردم ایران فرقه تروریستی سازمان مجاهدین خلق همان ارزش و محتوای منفی را دارد که گروه تروریستی " اتا " برای مردم و دولت اسپانیا دارد. آیا بنظر شما برای یک اسپانیایی عضو پارلمان اروپا شایسته و مشروع است که از یک فرقه تروریستی حمایت کند؟

ارادتمند

محمد حسین سبحانی

19.05.2009

Open letter of Mr. Sobhani to Mr. Rodriges Zapatero Prime Minister of Spain

Honorable President of the Government of Spain

“Mr. Jose Luis Rodrigers Zapatero”

Respectfully, I would like to introduce myself before anything else. I am an ex member of the Central Committee of Mojahedin Khalq Organisation (MKO). This can be verified from their own propaganda outlets including Mojahed Publication (Special Edition, Autumn 1992) which mentions my name as a Deputy Executive Committee member.

In 1992 I became an outspoken critic of what is know as the "forced divorces" and of what is known as "armed struggle". More than that, I criticised what was apparent about the special relations between the organisation and Saddam Hussein, the ousted dictator of Iraq. I was imprisoned for a few months in solitary confinement inside Ashraf camp and over all spent about 8 years in different prisons.

In January 2001, after 8 years of imprisonment and physical and mental torture, they turned me over to Abu Ghraib prison where I was held for more than a year.

I would like to inform your Excellency that MR. VIDAL QUADRASS, Member oft he European Parliament from Spain is supporting and backing up the leaders of MKO, MRS. MARYAM RAJAVI and MASOUD RAJAVI and their terrorist cult in European parliament.

MR. VIDAL QUADRASS visited from Camp of Ashraf in Iraq for more help to this terorist cult last year. But without any human rights Organisation representative accompanying his good self., He visited the camp without even investigating the allegations as to what is really going on behind its closed doors. MR. VIDAL QUADRASS visited from Camp of Ashraf in Iraq,but he did not notice that the camp has no children inside and he did not think that this is because the cult leader has banned marriage and family relations?

I would like to remained you that self-immolations done by some members in European capitals after the arrest of their leader Maryam Rajavi in Paris on 17 June 2003, is one obvious example of the kind. Like all cults, this organisation needs a remote site to be able to isolate the members from the outside world. The residents of Ashraf Camp in Iraq and Auvers-Sur-Oise Camp in France have no contact with the real world, not even with their relatives.

At the end, I would like to remained you that the Mojahedin Khalgh Terorist Cult has a similar place as the terrorist organization “ ETA “ in the hearts and minds of people of Iran. Is it certainly a justlyable position for a Spanish member of parliament to support a terrorist cult?

Sincerely

Mohammad Sobhani

19.05.2009

Postfach 90 06 63
51116 Köln - Deutschland
Telefon: +49 (0) 1774829905
Email: sobhani_m_h@hotmail.com

---------

در همین رابطه:
http://iran-interlink.org/fa/index.php?mod=view&id=1888

متن کامل سخنان محمد حسین سبحانی در اجلاس برگزار شده در پارلمان اروپا

کانون ایران قلم، هشتم مارس 2007 .

توضیح:

این جلسه در تاریخ 27.02.2007 به دعوت پارلمان اروپا در شهر بروکسل در مورد حضور سازمان مجاهدین خلق در لیست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا بعد از صدور رای دادگاه لوگزامبورگ برگزار شد. ریاست این جلسه را خانم آنگلا بیر نماینده تام الاختیار پارلمان اروپا در رابطه با ایران برعهده داشت. در این اجلاس که با حضور بیش از 70 نفر از اعضای پارلمان اروپا ، بویژه احزاب سبز در این پارلمان، خبرنگاران و کارشناسان امور تروریسم حضور داشتند. همچنین گروهی از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق به نمایندگی از انجمن ها و کانون های مدافع حقوق بشر و مبارزه با فرقه گرایی و تروریسم در این اجلاس شرکت کرده بودند.

محمد حسین سبحانی:

خدمت خانم ها و آقایان محترم سلام عرض می کنم. همچنین از سرکار خانم آنگلا بیر ریاست محترم جلسه تشکر ویژه دارم. همچنین از سخنان بسیار ارزشمند سناتور جوزی دوبیه در مورد سازمان مجاهدین خلق بسیار سپاسگذار هستم. بسیار خوشحال هستم که در خدمت شما عزیزان هستم و تلاش می کنم در فرصت کوتاهی که در اختیار دارم تجربیات بسیار تلخ خودم از سه دهه فعالیت و همکاری با سازمان مجاهدین خلق وهمچنین پژوهش در مورد این فرقه مذهبی در اختیار شما قرار بدهم. موقعیت تشکیلاتی من در نشریه و اسناد منتشر شده توسط سازمان مجاهدین خلق مشخص است و به عنوان عضو شورای مرکزی در این سازمان فعالیت می کردم ، بنابراین تجربیاتی را که خدمتتان ارائه می دهم ناشی از همکاری نزدیک و تنگاتنگ با این سازمان می باشد. من این تجربیات تلخ را با رنج و درد بسیار بدست آورده ام و بطور مشخص بیش از هشت سال، تاکید می کنم بیش از هشت سال، در زندان های انفرادی سازمان مجاهدین خلق در قرارگاه اشرف به دلیل انتقاد به استراتژی مبارزه مسلحانه و تروریستی و روابط این سازمان با صدام حسین در حبس بودم. مدارک آن نیز توسط سازمان مجاهدین خلق منتشر شده که می توانم به نشریه شماره 592 متشره در تاریخ آگوست 2002 اشاره کنم که در اینجا این نشریه را مشاهده میکنید. بر طبق این سند سازمان مجاهدین نامه دست خط من را که در تحت فشار شکنجه و زور در داخل زندان از من گرفته شده، به چاپ رسانده است.. البته دستخط متعلق من است ولی همانطور که توضیح دادم با زور و شکنجه گرفته شده است، ولی براساس همین دستخط که سازمان مجاهدین خلق در نشریه مجاهدی شماره.592 صفحه 3 منتشر کرده، اعتراف کرده است که من از شهریور1371 برابر با سپتامبر 1992 به زندان انفرادی در قرارگاه شرف فرستاده شده ام. سپس بعد از هشت سال به دستور آقای مسعود رجوی و خانم مریم رجوی، رهبران این سکت مذهبی، به زندان اطلاعات و امنیت صدام حسین در بغداد تحویل داده شدم. و مدت 35 روز نیز در این زندان در حبس بودم و بعد از این مدت من را به زندان ابوغریب فرستادند که مدت یکسال نیز در این محل زندانی بودم. البته این مطالبی را که عرض کردم صرف تجربیات شخصی من نیست و فقط در مورد من اعمال نشده است، تعداد محدودی از دوستان در این جلسه حضور دارند که موارد نقض حقوق بشر در مورد این دوستان نیز اعمال شده است و همچنین دوستانی که فرصت نبوده در این جلسه شرکت داشته باشند. بنابراین ضمن تایید سخنان ارزشمند خانم آنگلا بیر در مورد گزارش دیدبان حقوق بشر، تاکید می کنم که آن قطره ای از دریای نقض حقوق بشر در سازمان مجاهدین ،این سکت مذهبی می باشد. انتقادات من نسبت به سازمان مجاهدین به معنای تایید مواضع جریان ، یا دولت، یا رژیم جمهوری اسلامی نیست. من در حال حاضر به عنوان یک کارشناس و پژوهشگر در امور سازمان مجاهدین دعوت شده و در این جلسه صحبت می کنم. هرگاه فرصتی بود که من در مورد حقوق بشر در رژیم جمهوری اسلامی صحبت کنم، طبعاً در آن موارد نیز صحبت خواهد شد.

نکته ای که مایلم به آن اشاره کنم این است که سازمان مجاهدین مدعی است که بعد از سرنگونی صدام حسین دیگر عملیات مسلحانه و تروریستی انجام نداده است و این را به عنوان یک استدلال برای دادگاه لوگزامبورگ جهت خروج از لیست گروه های تروریستی در اتحادیه اروپا عنوان می کند. در صورتیکه این امری واضح و روشن است که وقتی صدام حسین دیکتاتور سابق عراق سرنگون شد، دیگر آن عقبه ای که سلاح، تانک و تجهیزات و تدارکات لازم را به این سازمان می داد، وجود خارجی نداشت و گرفته شده بود. بنابراین این نکته که در این فاصله زمانی سازمان مجاهین عملیات مسلحانه و تروریستی انجام نداده است، دلیلی بر این نیست که این سازمان از اندیشه و بینش مبارزه مسلحانه و تروریستی دست برداشته است. سازمان مجاهدین یک تفکر با ساختار عمیق فرقه گرایانه می باشد که در سخنان آقای جوزی دوبیه این امر به خوبی اشاره شد و من و سایر دوستانم این موارد را از نزدیک مشاهده کردیم. جایگاه رهبری در سازمان مجاهدین، جایگاهی است که اعضا باید آن را بپرستند. در چند نوبت، صبح، ظهر و شب، در آیین ها و سرود های مختلف باید این امر و شعار درود بر رجوی فریاد زده شود و این امر روزانه تکرار می شود. من از دوستانی که از سازمان مجاهدین خلق حمایت می کنند و خوشحالم که در اینجا حضور دارند، سؤال می کنم آیا در سازمان و سکتی که ازدواج در آن ممنوع است و در آن جرم محسوب می شود، یک فرد لیبرال و آزادیخواه می تواند به این قانون خود ساخته در درون فرقه تن دهد؟

چرا ازدواج زنان و مردان در سازمان مجاهدین حرام است و حکم اعدام دارد؟

چرا علینقی حدادی عضو مرکزیت سازمان مجاهدین به دلیل باصطلاح همین جرم اعدام شد؟

به چه دلیل بسیاری از اعضای ناراضی سازمان مجاهدین در زندان ابوغریب در حبس بودند؟

آیا فرد و جریانی که نقض حقوق بشر را سرلوحه کار خود قرار می دهد نمی تواند شعار دمکراسی بدهد و مدعی برقراری آن شود.

سازمان مجاهدین خلق بعد از صدور حکم دادگاه لوگزامبورگ در دوازدهم دسامبر سال گذشته به دروغ، تاکید میکنم به دروغ، در رسانه های خودش و در داخل قرارگاه اشر�? مدعی شده که از لیست گروه های تروریستی خارج شده است که با توضیحاتی که آقای پاساو به عنوان یکی از مشاورین حقوقی پارلمان اروپا در این جلسه ارائه کرده اند،امری خلا�? و غیرواقعی می باشد. من توجه دوستانی که از سازمان مجاهدین خلق حمایت می کنند ( اشاره محمد حسین سبحانی به آقای پائولو کازاکا نماینده پرتغال در پارلمان اروپا بود) و سایر عزیزانی که دراین جلسه حضور دارند، را به نکته ای جلب می کنم. این نشریه را که مشاهده می کنید متعلق به سازمان مجاهدین خلق است و ارگان رسمی این سازمان محسوب می شود. در آرم سازمان مجاهدین خلق اسلحه کلاشینکوف به عنوان یک باور خشونت طلبانه و تروریستی طراحی و تزئین شده است. اگر سازمان مجاهدین خلق برای دست برداشتن از امر مبارزه مسلحانه و تروریستی جدی است، چرا این آرم را تغییر نمی دهد و تصویر سلاح را به عنوان یک ابزار خشونت طلبانه برای رسیدن به هدف از آن حذف نمی کند؟

با توجه به اینکه فرصت من بسیار کوتاه است و خانم آنگلا بیر هم در این مورد توضیح دادند، مایل هستم تشکر خودم را از شورای وزیران اقتصاد و دارایی اتحادیه اروپا که در مورد حکم دادگاه لوگزامبورگ بیانیه ای را صادر کردند و همچنان تاکید کردند که سازمان مجاهدین خلق یک سازمان تروریستی می باشد، اعلام کنم. همچنین مایل هستم توجه نمایندگان محترم پارلمان اروپا را بر این نکته جلب کنم که با توجه به اینکه سازمان مجاهدین یک سازمان تروریستی و با ساختار عمیق فرقه گرایانه می باشد، ما نباید به دلیل مشکلاتی که در مورد نقض حقوق بشر در رژیم جمهوری اسلامی وجود دارد، از یک سکت مذهبی و تروریستی حمایت کینم. اگر این سازمان به هر دلیل از لیست گروه های تروریستی خارج شود، این امر در تناقض با اصول اولیه حقوق بشر و دمکراسی است. چرا که سازمان مجاهدین در پرونده اش بعد از گذشت چهار دهه از تاسیس خود، موارد بسیاری از ترور مستشاران آمریکایی در زمان رژیم شاه و صد ها ترور خیابانی در زمان رژیم جمهوری اسلامی ، و ده ها ترور و قتل را در مورد اعضای منتقد و ناراضی خودش را چه در زمان رژیم شاه و چه در جمهوری اسلامی انجام داده است. بنابراین من و دوستانم نمی توانیم به عنوان افرادی که تجربیات گرانبهایی در مورد سازمان مجاهدین خلق دارند، بپذیریم که سازمان مجاهدین خلق از لیست گروههای تروریستی خارج شود. البته اگر رهبری سازمان مجاهدین یعنی آقای مسعود رجوی و خانم مریم رجوی آمدند و مسئولیت بیش از دو دهه خونریزی ، عملیات مسلحانه و تروریستی که باعث شده روند دمکراسی در ایران به تاخیر بیفتد، بپذیرند. بعد از پذیرش این مسئله در یک دادگاه بین المللی خوب طبیعی است که در آنجا قوانین مشخص وجود دارد و می تواند به این وضعیت رسیدگی شود.

وقت من تمام شده است، از اینکه به سخنان من توجه کردید، سپاسگذار هستم.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ــ مطلب در ارتباط:

تهاجم تروریستی فرقه مجاهدین به فعالان حقوق بشر در فرانسه

سایت ایران قلم

20.06.2007

www.iran-ghalam.de

kanoon-ghalam@hotmail.de

در دو روز گذشته رادیو ها و سایت های خبری از تهاجم خشونت طلبانه گسترده سازمان مجاهدین خلق به شرکت کنندگان در کنفرانسی در پاریس اطلاع داده اند که در جریان آن تعدادی از فعالان حقوق بشر بطور وحشیانه ای مورد تهاجم قرار گرفته اند. لازم به یادآوری است که انجمن حمایت از مهاجرین و ایرانیان مقیم فرانسه قرار بود این کنفرانس را روز یکشنبه 17 ژوئن سال 2007 ساعت 1430 طبق برنامه از قبل اعلام شده در سالن فیاپ – منطقه 14 پاریس برگزار کند که با تهاجم نزدیک به 60 نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق به فرماندهی محمد حیاتی از رهبران ارشد این فرقه روبرو شد. فرقه ترویستی مجاهدین این افراد را از کشورهای هلند، سوئیس، آلمان و بلژیک جمع آوری و به پاریس آورده بود. محمد حیاتی نیز که یکی از فرماندهان نظامی-تروریستی تشکیلات مجاهدین در عراق تحت حاکمیت صدام حسین، دیکتاتور سابق این کشور بود و اخیراً با نام جعلی ... به اروپا آورده شده در این تهاجم تروریستی شرکت داشت. از سناریوی طراحی شده توسط ستاد امنیت و تروریستی مجاهدین در این روز برای بر هم زدن کنفرانس پاریس روشن است که مریم رجوی در برنامه ریزی آن نقش ویژه اعمال کرده و سالن فیاپ منطقه چهارده پاریس را صحنه "عملیات جاری" برای اعضای فرقه خود علیه فعالین حقوق بشر و منتقدین مبارزه خشونت طلبانه و تروریستی کرده است که هر کدام از اعضا باید اعتماد به رهبری فرقه را در تهاجم وحشیانه تر و خونین تر به منتقدین خود اثبات می کردند. یکی دیگر از فعالین امور حقوق بشر که در جریان این تهاجم وحشیانه بشدت زخمی شد، محمد حسین سبحانی بود. او که به دعوت انجمن حمایت از مهاجرین و ایرانیان مقیم فرانسه جهت سخنرانی به این کنفرانس دعوت شده بود مورد تهاجم ناجوانمردانه و تروریستی 4 نفر از اعضای فرقه، از جمله محمد حیاتی قرار گرفت. محمد حیاتی در این ضرب و شتم وحشیانه نقش مستقیم و اجرایی داشت که شکایت آقای محمد حسین سبحانی از وی و 3 نفر دیگر از اعضای فرقه در حال پیگیری می باشد. اعضای فرقه مجاهدین که از شدت جراحات وارده به محمد حسین سبحانی هراسان شده بودند دوربین حاوی عکس های گرفته شده از سر و صورت خونین وی را در تهاجم دیگری به سرقت بردند تا به خیال باطل خود مانع افشای حقیقت شوند.

آقای محمد حسین سبحانی بلافاصله بعد از این تهاجم تروریستی تحت مداوای پزشکان قرار گرفت. وی از ناحیه فک و چشم راست ، دندان بالا، ناحیه لب و لثه و همچنین کمر دچار جراحات جدی شد و بعد از سه روز مداوای پزشکی هنوز آثار آن بر بدن وی باقی است . سایت ایران قلم ضمن محکوم کردن اقدام تروریستی تهاجم 60 نفر از اعضای فرقه مجاهدین به کنفرانس انجمن حمایت از مهاجرین و ایرانیان مقیم فرانسه به کشورهای اروپایی و بویژه کشور فرانسه هشدار می دهد که فرقه ای که می تواند افرادی را پرورش و تربیت کند که خود را زنده زنده می سوزانند، بدون تردید می توانند دیگران را نیز برای مقاصد رهبری فرقه به آتش بکشند و این تهدیدی برای جامعه و مردم فرانسه می باشد. سایت ایران قلم در زیر تعدادی از عکس های محمد حسین سبحانی را که با تایید وی در بیمارستان گرفته شده جهت افشای چهره خشونت طلبانه این فرقه تروریستی منتشر می کند.