28.05.2009

آذرسلطانی

من آدم بیچاره ای بودم .

دلیل سیاسی شدنم بیچاره گی بود .

اعترافات ادبی درسلول انفرادی .

بیژن هیرمن پوردرصفحه 252 کتاب ذیل مینویسد : "من در 22 دی ماه 1349 دستگیرشدم، من امروزکه 29ساله هستم ودرسلول تنهایی به گذشته خود می اندیشم می بینم ازبیست وپنج سالی که بیاد می آورم همواره بامشکلات وبه اصطلاح بدبختی گذشته محیط خانوادگی،محیط اجتماعیِ .حتی طبیعت تاجائی که من بخاطرمیآورم برای من ظالم جلوه کرده اند وتاتوانسته اند برمن تاخته اندوشایددریک سال گذشته این تیره روزی ها به اوج رسید واگرمن امروزبگویم زندگی شخصی من به بن بست رسیده است وبه هیچ وجه گزاف نگفته ام. ذکرمشکلات زندگی من درکودکی وجوانی ومصائبی که مردم را باآن دست به گریبان میدیدم به نظرم دراینجا زائد می آید ولی همین قدرباید بنویسم که وقتی به سن پانزده سالگی رسیدم متوجه شدم که جهان رابسیارآلوده می بینم ودرذهن خوددنیائی راتصورمیکردم که ازهمه این آلودگی ها بری باشد ودرآن زمانها که به تدریج ضعف بینائی من آشکارمیشد وبیش ازپیش زندگی ومردم بیشترمراازخودمیراندند من تصمیم گرفتم خودراوقف به سازی محیط اجتماعی خودبنمایم ولی درآن زمان افکارم بسیارساده لوحانه بودند. چه،بارها میشد که من خرجی وپول غذای روزانه ام را به گدای خیابان میدادم به این امید که این فقرازجامعه برافتد..ولی متاسفانه ازآن کاری ساخته نبود.به هرحال باچنین عقایدی من ازپانزده سالگی مقاومت اجتماعی خودرآغازکردم.بااندک بینائی باقیمانده وکمک گرفتن ازاین وآن کتابهایی را مطالعه کردم که ازهمه عمیقتر وپرتاثیرتر برروی من کتاب "قرارداداجتماعی"ژان ژاک روسو وکتاب "امیل" همین ن.یسنده بود.آثارروسو ایمان بقدرت ملت را کم کم درمن برانگیخت وبدون اینکه ابدا از جامعه ی خود وترکیب طبقاتی آن آگاه باشم آرزومند بودم که آنچه را روسو بعنوان بهترین نظم جامعه می شناسد دراجتماع ما جاری بود. پس ازترک تحصیل 5سالی راصرف آموختن موسیقی کردم واین فن احساسات مرابیش ازپیش لطیف کرد.سرانجام ازادامه موسیقی سرخورده شدم وبه توصیه برادربزرگترم باکمک دیگران به ادامه ی تحصیل مصمم شدم.در عرض حدود9ماه کلاسهای چهارم،پنجم وششم ادبی راامتحان دادم وبانمرات عالی قبول شدم ودرسال 1345 دردودانشکده ای که امتحان دادم یعنی دردانشکده ادبیات وحقوق وعلوم سیاسی،هردودرردیفهای بالاقبول شدم.من درآن زمان ازلحاظ فکری باعقاید سارتروکامو آسناشده بودم وبه اصطلاح فکرمیکردم اگزیستنسیالیسم مترقی ترین فلسفه موجوداست واشعاروداستانهائی هم ازهمان پانزده سالگی می نوشتم که دراین زمان شدیدا رنگ اگزیستنسیالیستی به خودگرفته.من بعدازشروع فعالیتهای سیاسی همه این نوشته هاراسوزاندم.

شادی من ازورودبه دانشگاه زائدالوصف بود.فکرمیکردم یا استاددانشگاه کسی است که همه چیزمیداند وازآن گذشته قلبی بزرگ ومهربان وانسان دوست دارد وازکلیه کوته فکری های محیط خودبری است وفکر میکردم کتاب های دانشگاهی تمام مشکلات فکری مراپاسخ میدهند.این را هم بنویسم که من شخصاعلاقه داشتم بروم فلسفه بخوانم ولی خانواده گفت چگونه انسان حقوق رارها میکند وفلسفه را می چسبد.پس ازیک نیم سال که به دانشگاه رفتم ودرواقع درهمان روزهای اول ورود به دانشگاه متوجه شدم که تمام افکارمن نقش برآب است؛بگذاریددراینجابه یک چیزی اعتراف کنم وآن این است که علت گرایش من به مطالعه کتب مارکسیستی مخفی دردرجه اول بیسوادی وکوته نظری استادان وتوخالی بودن کتب وجزوات درسی بود.

وقتی من با فلان آشناشدم اوعقایدشدیدا مذهبی داشت وهمواره مثلا خواندن آثارکسی مثل آل احمد را توصیه میکرد.اوشروع به نوشتن وترجمه مقاله برای مجله نگین کرد وهمین شروع فعالیت ژورنالیستی اوباعث شد که من هرگزبرایش ارزشی قائل نشوم.

چیزی که بیان آن دراینجا شایان توجه است این است که درسال گذشته دربازپرسی ازقول موسوی به من گفت که گویا اوگروهی برای تبلیغ مارکسیسم دردانشگاه تشکیل داده ومن عضوآن گروه وتحت تبلیغ اوبوده ام.مندرآنجا درپاسخ بازپرس گفتم که من این حرف راجزیک توهین شخصی به خودم تلقی نمی کنم............

من درواقع فعالیت خودرادرزمینه مطالعه آثارمارکسیستی بااین برهمن آغازکردم.اوانگلیسی اش خوب بود ودرآن زمان هم کتابفروشی ساکو بدون رداع ومانع آثارکلاسیک مارکس،انگلس،لنین و پلخانف را می آورد،ما این آثاررا می خریدیم وشدیدا؛یعنی ازساعت 5تا 12 شب،به مطالعه این آثاروسایرآثار اقتصادی که دانشگاه منتشرکرده بودمشغول می شدیم.ما متوجه شدیم که رادیو پکن آثارمائوتسه تونگ راازرادیو می خواند.مااین آثارراروی نوارضبط میکردیم وباماشین مینوشتیم ودراختیاردیگران قرارمیدادیم .................

مارتیک میگفت ریاضی خود به خود کامل است و میتواند مسائل هستی راحل نماید بدون آنکه احتیاج به تجربه علوم دیگرداشته باشد ومن استدلال میکردم که ریاضی وسیله ای است دردست سایرعلوم ووسیله بیان آنهاست وازآنجا که این بحث با بحث انگلس مسلما درمقابل مارتیک موضع نسبتا محکمی داشتم..........

ازلحاظ تئوریک باروی کارآمدن رویزیونیسم خروشچفی درسطح جهانی مبارزه علیه استالین بهانه است برای مبارزه علیه اصول مارکسیسم لذا ماکوشش میکردیم که بادفاع ازاستالین به اصطلاح از مارکسیسم دفاع نمائیم........

در نشریه اول ما ،من مقاله ای درپاسخ گوئی به مصطفی رحیمی که درجهان نو به استالین ومارکسیسم تاخته بود نوشتم که بعدا به علت آنکه درآن نظراتی وجودداشت که باطرزفکربعدی مامناسب نبود قرار شد نسخه های آن از بین برود..........."

-------------------------------------------------------------------------------------

منبع : کتاب چریک های فدایی ازنخستین کنش ها تا بهمن 1357 ، صفحه 252-264، بخشی از زندگی نامه بیژن هیرمن پور.ناشر: موسسه مطالعات وپژوهشهای سیاسی.تهران 1387،گردآوری محمود نادری.

- درکتاب اشاره شده که هیرمن پوردربازداشت به سفارش ساواک این زندگینامه گونه خود را نوشته است.ولی اشاره نشده که او نیز اعدام شد یا اینکه بعدها آزاد گردید.

info@ir-psri.com

www.psri.ir

مطالب در ارتباط:

ــ مانیفست روشنگری فلسفه کانت ( نصرت شاد )

ــ چاپ رمانی منتشرنشده از محمود دولت‌آبادی به آلمانی ( دویچه وله )

ــ ۸۰ سالگی کریستا ولف؛ نویسنده‌ای میان اعتراض و اعتقاد ( بهزاد کشمیری پور )

ــ کاپیتالیسم عشق راهم بدنام کرده ( نصرت شاد )

ــ ایران‌شناسی، پلی میان فرهنگ شرق و غرب ( زهره خسروی )

ــ ما و نیچه ،همدردی که با که ؟ ( نصرت شاد )

ــ ازفلسفه پدران تا فلسفه رفقا! ( علیشاد لربچه )

ــ به مناسبت مرگ نویسنده آمریکایی ( آرام بختیاری )

ــ کلبه عمو تام ، زنان و سیاهان ( آرام بختیاری )