باور این مطلب که روزی رجوی به مجیزگویی و لنگ انداختن سیاسی و ایدئولوژیک نزد دست اندرکاران رده بالای نظام جمهوری اسلامی بیافتد برای بعضی افراد بسی سخت و دشوار است ولی واقعیت وجودی و ماهیت دجال گونه او را مانند کسانی که سالیان در کنار وی و در تشکیلات سازمان با او سپری نمودند، بخوبی نمی شناسند .
رجوی بدلیل دور ماندن از واقعیات سیاسی و اجتماعی ایران و با تصمیمات غیر انقلابی اش، سازمان مجاهدین خلق را به نابودی کشانده و تاکنون باعث به کشتن دادن هزاران نفر از جوانان و عزیزان این میهن گشته است . او در دهه های اخیر شیطان مآبانه با اصرار بر استراتژی و سیاست های غلط ، این سازمان را تا حد یک فرقه تروریستی که کاری جز مزدوری و جاسوسی برای بیگانگان ندارد ، پیش برده است .
بنابراین دور از انتظار نبود که رجوی در نامه مورخ 20 تیر 1388 خطاب به اعضای مجلس خبرگان نظام جمهوری اسلامی این چنین و به یک باره از افراطی ترین موضع سیاسی و نظامی و تروریستی به اصطلاح چپ ، به راست ترین سمت ممکنه!! بیافتد و این چنین غیر منتظره ( حتی برای خودش که میگوید: مخاطب قرار دادن حضرات برای این جانب بسیار درد ناک و پرصعوبت است ...) به عجز و لابه بیافتد و غیر مستقیم از کسانی استمداد کند که تا چند روز قبل با بیانیه و اطلاعیه و پیام آنها را متهم به خنجر کشی از پشت به خلق و انقلاب می نمود و خواهان محاکمه آنان در دادگاه بین المللی بود .
تا به حال آقای رجوی برای فریب و به بند کشیدن اعضا خود اعلام می نمود که بین ما و رژیم هفت دریای خون وجود دارد و هرگز پاک شدنی نیست جز با تهاجم ارتش آزادیبخش ! ولی اکنون جای سئوال است که چه اتفاقی باعث خشکیدن این دریا و پیشنهاد ولایت فقیهی آقای منتظری به سران نظام شده است. ؟
ایشان که تا دیروز هرگونه گفتگو و دست دادن با رژیم را خیانت به انقلاب و مردم می دانست امروز خود این گونه به اندرز و پیشنهاد به بالاترین افراد و ارگان تصمیم گیری یعنی اعضای مجلس خبرگان می پردازد .
او که تا به حال صدها تن از اعضای معترض و منتقد به سیاست هایش و افراد خواهان جدایی را به جرم بریدگی و تهمت به همکاری با رژیم شکنجه نموده و حتی به بهانه تماس افراد با خانواده شان در داخل و یا خارج کشور آنان را عوامل نفوذی و اطلاعاتی رژیم نام نهاده و آنان را در نشست های طعمه مورد ضرب و شتم قرار داده و زندانی کرده است . و یا اینکه هرگونه تماس ایرانیان مقیم خارج با داخل کشور و یا حتی ارتباط آنان با سفارت جمهوری اسلامی را برای حل و فصل مسائل شخصی را رد کردن مرز سرخ می دانست ، این گونه در نامه ای به مسئولین جمهوری اسلامی به عجز افتاده است ، خود مرز شکنی نموده است !!
رجوی که تا دیروز تشنه خون این آقایان بود و ریختن خون آنان را هلال می دانست و دستور ترور و تیرباران آنان را به صورت فردی و جمعی بی محابا می داد ( از جمله دستور انفجار دفتر حزب جمهوری و انفجار دفتر ریاست جمهوری در سال 1360 ) و در این راه تا به حال صدها تن از مردان و زنان و رجال سیاسی را ترور نموده است ، امروز بدلیل بی نتیجه ماندن عمل چندین ساله و غرق شدن در استراتژی رنگارنگ خود ، دست به سوی اصلی ترین مهره های دشمن خود دراز نموده تا در آخرین نفس های غرقابی ، راهی برای نجات بیابد .
البته دست و پا زدن او در شرایط حاضر فرقه که حتی سلطنت طلبان نیز آنان را به جرم خیانت و وطن فروشی و جاسوسی برای بیگانگان از صفوف خود رانده و از طرفی سر درگمی و بلاتکلیفی اعضا در قرارگاه اشرف ، بیهوده است و به نظر می رسد که رجوی باز هم دچار اشتباه استراتژیک دیگری شده است که این بار باعث مسئله داری بیشتر هواداران و اعضایی خواهد شد که در این راه بهای بیشتری پرداخت نمودند .
آنان که تا کنون استراتژی های رنگارنگ خیانت به خلق رجوی را از سال 60 تجربه نمودند امروز مجبور خواهند بود پس از آزمایش و بی نتیجه ماندن راه حل سوم مریم با خفت و خواری تن به راه حل چهارم رهبر خود یعنی اعلام بریده گی و عقب نشینی سی ساله نمایند و کلیت نظام ولایت فقیه را بپذیرند.
البته رجوی در این پیام تمام تلاش خود را داشته تا مثل همیشه مزورانه و چند پهلو مطالب خود را بیان کند تا راه گریزی برای هرگونه جواب منفی احتمالی از طرف مقابل داشته تا شاید از سوزش و سوختگی آن بکاهد و از مسئله داری اعضایش بکاهد .
ولی واقعیت این است که این پیام هرگونه که مطرح شده باشد به مثابه جام زهری است که رجوی در منتهی الیه چپ روی های سیاسی و نظامی اش در سه دهه اخیر سرکشیده است که طبعا اثرات کشنده آن در آینده نه چندان دور در فرقه مشاهده خواهد شد .