_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________

" کانون ایران قلم"

kanoon@iran-ghalam.de

info@iran-ghalam.de

www.iran-ghalam.de

چرا هیچ فرزندی در سازمان مجاهدین متولد نشد؟

 

 

27.08.2009

ثانیه نیوز

عضو سابق شورای مرکزی گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) و نویسنده کتاب "روزهای تاریک بغداد"، در گفتگو با پرس تی وی به استراتژی خشونت طلبانه، انقلاب ایدئولوژیک، رابطه سازمان با رژِیم بعث صدام پرداخت.

محمد حسین سبحانی در یک خانواده متوسط در شهر ساوه متولد شد و مدرک فوق دیپلم را از دانشکده علوم و فنون هواپیمایی گرفت. همچنین دانشجوی سال سوم مهندسی هواپیما بود که به صلاحدید سازمان منافقین، ترک تحصیل کرد. به علت طرح دیدگاه ها و انتقادات پیرامون استراتژی " مبارزه مسلحانه" و حضور درعراق تحت برخورد تشکیلاتی قرار گرفت . در دی ماه 1379 توسط سازمان به رژیم صدام حسین فروخته و مدتی در "زندان اطلاعات و امنیت عراق" در شهر بغداد و سپس به مدت یک سال در "زندان ابوغریب" عراق در حبس بود. اکنون نیز در کشور آلمان پناهنده سیاسی می باشد.

به گزارش ثانيه نيوز، متن كامل گفتگو با محمد حسین سبحانی عضو سابق شورای مرکزی گروهک تروریستی مجاهدین خلق (منافقین) به شرح زیر است:

* لطفا خودتان را معرفی کنید؟

سبحانی: محمد حسین سبحانی هستم. تقریبا از سال 1356 با سازمان مجاهدین آشنایی پیدا کردم و از سال 1357، فعالیت حرفه ای خودم را با سازمان در بخش های مختلف از جمله بخش های کارمندی و بخش دانشجویی دنبال کردم.

* لطفا روند تشکیلاتی خود را در سازمان منافقین (مجاهدین خلق) تشریح کنید؟

سبحانی: دانشجوی سال سوم مهندسی هواپیما بودم تا این که بعد از جریانات 30 خرداد 1360 و آغاز مبارزات مسلحانه و خشونت طلبانه سازمان مجاهدین مخفی شدم و در سال 1362 به توصیه سازمان به همراه همسرم به عراق رفتم و فعالیت های تشکیلاتی خود را در شهرهای مختلف عراق ادامه دادم. در ستادهای مختلف سازمان از جمله ستاد اطلاعات، ستاد حفاظت، ستاد پشتیبانی و تدارکات سازمان و مدتی در ستاد امنیت سازمان فعالیت می کردم. در حین فعالیت در سلسله مراتب تشکیلاتی سازمان، عضو شورای مرکزی شدم.

* چه شد که با مبارزه مسلحانه سازمان مخالفت کردید و چرا به زندان افتادید؟

سبحانی: سازمان مدعی آزادی مرا به علت انتقاد و طرح برخی سؤالات، زندانی کرد.

بعد از انقلاب ایدئولوژیک در سازمان که در واقع طلاق های اجباری درون سازمان بود، به تدریج مخالفت ها و انتقادهای خود پیرامون این موضوع را با سازمان مطرح کردم. در ابتدا بیشتر انتقادهایم در قالب سؤال بود، اما در پروسه پنج شش ماهه پاسخ گرفتن از این سؤالات، سازمان از من می خواست که یا سؤالاتم را فراموش کنم یا به زندان بروم.

من با وجودی که در بخش های مختلف و مهم سازمان از جمله ستاد حفاظت سازمان به عنوان یکی از فرماندهان یگان حفاظتی مریم رجوی و مسعود رجوی فعالیت می کردم، اطلاع نداشتم سازمان مجاهدین در درون اردوگاه اشرف زندان انفرادی دارد و تا زمانی که به زندان افتادم، باور نمی کردم.

در کل نزدیک 10 سال زندانی بودم. حدود هشت سال در زندان انفرادی در قرارگاه اشرف بودم که فقط یک بار، آن هم پس از چهار سال و نیم اجازه ملاقات با همسرم را به من دادند. بیش از یک سال نیز در ابوغریب زندانی شدم.

رجوی اعتقاد داشت، طلاق های اجباری و ایدئولوژیک باعث رهایی زنان و مردان می شود. به عنوان یک تئوری این را در سازمان مجاهدین به عنوان جامعه کوچک تر مطرح کرد تا شاید آن را در آینده در جامعه بزرگتر و در ایران اعمال کند.

افراد باید مسائل جنسی و شخصی خود را که در ذهنشان پیش می آمد به عنوان گزارش روزانه برای مسئولین خود بنویسند، تا پاک باشند و با رهبری فاصله ای نداشته باشند. اگر فردی این گونه گزارشات را مطرح می‏کرد، شاخص این بود که این فرد با رهبری و سازمان فاصله ای ندارد.

اما در این پروسه وقتی فردی تناقضات جنسی خود را مطرح می کرد، در واقع از درون تحقیر و خرد می شد و رهبری سازمان هم دقیقا به دنبال همین بود.
 
 
محمد حسین سبحانی در پارلمان اروپا
 
 
تا قبل از انقلاب ایدئولوژیک و طلاق های اجباری در سازمان، در ذهن افراد سؤالاتی از این قبیل که چرا استراتژی سازمان و مبارزات سازمان به نتیجه نمی رسد، علت حضور ما در عراق چیست و چرا با صدام ارتباط داریم، پیش می آمد.

رجوی در واقع می خواست با روش طرح تضادهای جنسی، مسائل شخصی و تناقضات جنسی، با تضادهای سیاسی، تشیکلاتی و استراتژیکی که اعضا و رهبری سازمان داشتند و در نشست ها مطرح می کردند، مقابله کند.

یک عضو هرگاه در ذهنش پیش می آمد که چرا اهداف سازمان عملی نشده اند، گزارشی از مسائل جنسی وی که خود نوشته بود، جلویش گذاشته می شد که تو چنین کارهای کثیفی را مرتکب شده ای.

سازمان مجاهدین خلق در عراق وقتی از استراتژی غلط خشونت طلبانه، مسلحانه و تروریستی نتیجه ای نگرفت، در سال 64 انقلاب ایدئولوژیک را برپا کرد و در آن مسعود رجوی با مریم رجوی که در واقع همسر ابریشم چی بود، در رسمی که در جامعه ایرانی و حتی جامعه غیر ایرانی قابل فهم نبود، ازدواج کرد. این رویداد شروع روند فرقه گرایی در سازمان بود.

* قرارگاه اشرف به لحاظ تاکتیکی و استراتژیک در همکاری با صدام چه کارکردی داشت و این کارکرد پس از سقوط صدام تا زمان تحویل آن به آمریکایی ها و نیز تاکنون چه تغییراتی داشته است؟

 سبحانی: مسعود رجوی در سال 1365 به عراق رفت. همه می دانند که صدام حسین یک دیکتاتور در منطقه و عراق بود. طبق تجربیات خودم در ستاد اطلاعات سازمان، بسیاری از اطلاعات، کروکی محل های اقتصادی، کارخانه ها، پادگان ها و مراکزی که برای عراق و صدام حسین مهم بود از طریق سازمان از توی ایران پیدا و تهیه می شد و به صدام داده می شد.

در واقع روابط سازمان مجاهدین خلق و مسعود رجوی با صدام حسین، یک رابطه مزدور و ارباب بود. این رابطه، یک رابطه رئیس و مرئوس بود، اما رجوی در نشست های شورای مرکزی سازمان این ارتباط را طور دیگری به اعضا القا می کرد.

فیلم هایی هم که بعد از سرنگونی صدام در تلویزیون های خارجی پخش شدند و مستند هستند، نشان می دهد که رجوی چگونه در مقابل حتی افراد دسته چندم رژیم صدام کرنش می کند و به خواست ها و نیازهای آنها عمل می کند.

بعد از این که آمریکا صدام را سرنگون کرد، بر خلاف تصور ذهنی همه اعضای سازمان، مسعود رجوی گفت ما سلاح هایمان را تحویل می دهیم و همه چیز را تحویل دادند و در واقع او خواست همان رابطه ای را که با صدام حسین برقرار کرده بود که یک رابطه مزدور و اربابی بود، همان رابطه را با دولت آمریکا برقرار کند.

البته سازمان مجاهدین خلق یگ گروه ترورسیتی بود و دولت آمریکا آن ها را می شناخت. بسیاری از افسران آمریکایی در زمان شاه به دست مجاهدین ترور شده بودند. مدارک دست کم 5 مورد از این ترورها وجود دارد و ثابت شده است و در دادگاه های آمریکا در حال پیگیری است.

البته با وجود شناختی که آمریکا از سازمان مجاهدین خلق داشت، این روابط ادامه پیدا کرد. البته من به عنوان یک کارشناس معتقدم آمریکا درباره سازمان مجاهدین خلق بسیار اشتباه کرد. الان 6 سال از سرنگونی صدام می گذرد و سازمان مجاهدین خلق به عنوان یک گروه تروریستی نباید همان روابط و مناسبات و مغزشویی را در اردوگاه اشرف به کمک آمریکا ادامه دهد.

* به نظر شما چرا قرارگاه اشرف برای سازمان اهمیت دارد و سازمان نمی خواهد آن را از دست بدهد؟

سبحانی: من فکر می کنم قرارگاه اشرف بیشتر از این که یک محیط جغرافیایی 6 کیلومتر در 6 کیلومتر برای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) باشد، سمبل یک استراتژی مبارزه مسلحانه است؛ سمبل یک ایدئولوژی است. مسعود رجوی نظریه پردازش است و شاخص هایی مثل رهبری فرقه گرا و طلاق های اجباری و کنترل کردن ذهن افراد به صورت روزانه از ویژگی های آن هستند.

دلیل اینکه سازمان مجاهدین نمی تواند از قرارگاه اشرف دل بکند این است که اگر از قرارگاه اشرف خارج شود، در واقع با همه آن چیزی که در این سه دهه گفته است باید خداحافظی کند و پاسخ دهد که چرا سه دهه وقت و خون مردم ایران تلف شده است. برای این که نمی تواند و نمی خواهد به این سوال پاسخ دهد، مجبور است قرارگاه اشرف را حفظ کند.

دلیل دیگر این است که بتواند افراد گروه را در همان محیط بسته نگه دارد و کنترل کند. آنانی که در قرارگاه اشرف به سر می برند، بیش از 25 سال است که در همان چهار دیواری اسیر هستند. نه دسترسی به اینترنت دارند و نه از روزنامه و دنیای آزاد خبر دارند. از این رو باید به اعضای سازمان به عنوان آدم هایی که به کمک نیاز دارند، نگاه کرد. اعضای سازمان را باید از رهبری سازمان جدا کرد و به آن ها با دید امدادرسانی توجه کرد. ولی دیر یا زود سازمان مجبور است قرارگاه اشرف را ترک کند.

* انقلاب طلاق، جداسازی کودکان، عملیات جاری و غسل چه مراسم هایی بودند و با چه توجیهی اجرا می شدند؟

سبحانی: "نشست های عملیات جاری" نشست های روزانه انتقاد از خود هستند. هر فرد صبح تا شب هر کاری می کند، هر شب در نشست ها باید به مسئولش و جمع بگوید چه اشتباهاتی در روز مرتکب شده است. بنابراین فرد همیشه باید در کنترل باشد. این ها روش هایی است که رسما از سال 1364 شروع شد. از نظر من این روش ها حتی در زندان های شاه هم وجود داشته است. یعنی این روش های مغزشویی حتی زمان شاه هم وجود داشته است.

این ها همه ناشی از مبارزه مسلحانه و خشونت طلبانه است. شما وقتی مبارزه مسلحانه را آغاز می کنید، مجبور می شوید مبارزه مخفی را آغاز کنید. مجبورید خانه های امن و مخفی تشکیل بدهید. در خانه های تیمی مجبورید یک سلسله قواعد را رعایت کنید. وقتی این قواعد را رعایت می کنید، نمی توانید پرسش کنید. جواب هر پرسش این خواهد بود که مساله امنیتی است و نمی شود توضیح داد.

* چرا در 25 سال گذشته هیچ فرزندی در سازمان مجاهدین متولد نشده است؟

 سبحانی: از سال 1367 تا کنون یعنی به مدت 21 سال هیچ بچه ای از مجاهدین متولد نشده است. برای این که رابطه مشروع و حتی پس از ازدواج یک زن و مرد حرام است. رجوی این کار را کرد تا نگویند او به زن وابسته است و او با این کار می خواست جایگاه خود را در میان مجاهدین خلق محکم کند. با همین مکانیزم مغزشویی و فرقه گرایی توانست به آدم ها در پاریس هنگام دستگیری مریم رجوی دستور خودسوزی دهد. با همین مکانیزم برخی را در کمپ اشرف جلوی ماشین های عراقی می خواباند که جلو نیایند.
در این سال ها هیچ کس در اشرف ازدواج نکرده است. حتی آنانی که زن و شوهر بودند مجبور به طلاق شدند. آن ها می گویند با طلاق های اجباری زن و مرد به رهایی می رسند. این روش فرقه گرایانه با هیچ توجیهی چه علمی و چه عقلی و چه چیزی که آن ها مدعی آن بودند یعنی توجیه مذهبی هم خوانی ندارد و بسیاری از اعضای سازمان امروز در معرض بیماری های روانی هستند.

---------

در همین رابطه:
http://iran-interlink.org/fa/index.php?mod=view&id=1888

 متن کامل سخنان محمد حسین سبحانی در اجلاس برگزار شده در پارلمان اروپا

کانون قلم، هشتم مارس 2007 .

توضیح:

این جلسه در تاریخ 27.02.2007 به دعوت پارلمان اروپا در شهر بروکسل در مورد حضور سازمان مجاهدین خلق در لیست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا بعد از صدور رای دادگاه لوگزامبورگ برگزار شد. ریاست این جلسه را خانم آنگلا بیر نماینده تام الاختیار پارلمان اروپا در رابطه با ایران برعهده داشت. در این اجلاس که با حضور بیش از 70 نفر از اعضای پارلمان اروپا ، بویژه احزاب سبز در این پارلمان، خبرنگاران و کارشناسان امور تروریسم حضور داشتند. همچنین گروهی از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق به نمایندگی از انجمن ها و کانون های مدافع حقوق بشر و مبارزه با فرقه گرایی و تروریسم در این اجلاس شرکت کرده بودند.

http://iran-interlink.org/userfiles/Image/sobhaniEU.JPG

محمد حسین سبحانی:

خدمت خانم ها و آقایان محترم سلام عرض می کنم. همچنین از سرکار خانم آنگلا بیر ریاست محترم جلسه تشکر ویژه دارم. همچنین از سخنان بسیار ارزشمند سناتور جوزی دوبیه در مورد سازمان مجاهدین خلق بسیار سپاسگذار هستم. بسیار خوشحال هستم که در خدمت شما عزیزان هستم و تلاش می کنم در فرصت کوتاهی که در اختیار دارم تجربیات بسیار تلخ خودم از سه دهه فعالیت و همکاری با سازمان مجاهدین خلق وهمچنین پژوهش در مورد این فرقه مذهبی در اختیار شما قرار بدهم. موقعیت تشکیلاتی من در نشریه و اسناد منتشر شده توسط سازمان مجاهدین خلق مشخص است و به عنوان عضو شورای مرکزی در این سازمان فعالیت می کردم ، بنابراین تجربیاتی را که خدمتتان ارائه می دهم ناشی از همکاری نزدیک و تنگاتنگ با این سازمان می باشد. من این تجربیات تلخ را با رنج و درد بسیار بدست آورده ام و بطور مشخص بیش از هشت سال، تاکید می کنم بیش از هشت سال، در زندان های انفرادی سازمان مجاهدین خلق در قرارگاه اشرف به دلیل انتقاد به استراتژی مبارزه مسلحانه و تروریستی و روابط این سازمان با صدام حسین در حبس بودم. مدارک آن نیز توسط سازمان مجاهدین خلق منتشر شده که می توانم به نشریه شماره 592 متشره در تاریخ آگوست 2002 اشاره کنم که در اینجا این نشریه را مشاهده میکنید. بر طبق این سند سازمان مجاهدین نامه دست خط من را که در تحت فشار شکنجه و زور در داخل زندان از من گرفته شده، به چاپ رسانده است.. البته دستخط متعلق من است ولی همانطور که توضیح دادم با زور و شکنجه گرفته شده است، ولی براساس همین دستخط که سازمان مجاهدین خلق در نشریه مجاهدی شماره.592 صفحه 3 منتشر کرده، اعتراف کرده است که من از شهریور1371 برابر با سپتامبر 1992 به زندان انفرادی در قرارگاه شرف فرستاده شده ام. سپس بعد از هشت سال به دستور آقای مسعود رجوی و خانم مریم رجوی، رهبران این سکت مذهبی، به زندان اطلاعات و امنیت صدام حسین در بغداد تحویل داده شدم. و مدت 35 روز نیز در این زندان در حبس بودم و بعد از این مدت من را به زندان ابوغریب فرستادند که مدت یکسال نیز در این محل زندانی بودم. البته این مطالبی را که عرض کردم صرف تجربیات شخصی من نیست و فقط در مورد من اعمال نشده است، تعداد محدودی از دوستان در این جلسه حضور دارند که موارد نقض حقوق بشر در مورد این دوستان نیز اعمال شده است و همچنین دوستانی که فرصت نبوده در این جلسه شرکت داشته باشند. بنابراین ضمن تایید سخنان ارزشمند خانم آنگلا بیر در مورد گزارش دیدبان حقوق بشر، تاکید می کنم که آن قطره ای از دریای نقض حقوق بشر در سازمان مجاهدین ،این سکت مذهبی می باشد. انتقادات من نسبت به سازمان مجاهدین به معنای تایید مواضع جریان ، یا دولت، یا رژیم جمهوری اسلامی نیست. من در حال حاضر به عنوان یک کارشناس و پژوهشگر در امور سازمان مجاهدین دعوت شده و در این جلسه صحبت می کنم. هرگاه فرصتی بود که من در مورد حقوق بشر در رژیم جمهوری اسلامی صحبت کنم، طبعاً در آن موارد نیز صحبت خواهد شد.

نکته ای که مایلم به آن اشاره کنم این است که سازمان مجاهدین مدعی است که بعد از سرنگونی صدام حسین دیگر عملیات مسلحانه و تروریستی انجام نداده است و این را به عنوان یک استدلال برای دادگاه لوگزامبورگ جهت خروج از لیست گروه های تروریستی در اتحادیه اروپا عنوان می کند. در صورتیکه این امری واضح و روشن است که وقتی صدام حسین دیکتاتور سابق عراق سرنگون شد، دیگر آن عقبه ای که سلاح، تانک و تجهیزات و تدارکات لازم را به این سازمان می داد، وجود خارجی نداشت و گرفته شده بود. بنابراین این نکته که در این فاصله زمانی سازمان مجاهین عملیات مسلحانه و تروریستی انجام نداده است، دلیلی بر این نیست که این سازمان از اندیشه و بینش مبارزه مسلحانه و تروریستی دست برداشته است. سازمان مجاهدین یک تفکر با ساختار عمیق فرقه گرایانه می باشد که در سخنان آقای جوزی دوبیه این امر به خوبی اشاره شد و من و سایر دوستانم این موارد را از نزدیک مشاهده کردیم. جایگاه رهبری در سازمان مجاهدین، جایگاهی است که اعضا باید آن را بپرستند. در چند نوبت، صبح، ظهر و شب، در آیین ها و سرود های مختلف باید این امر و شعار درود بر رجوی فریاد زده شود و این امر روزانه تکرار می شود. من از دوستانی که از سازمان مجاهدین خلق حمایت می کنند و خوشحالم که در اینجا حضور دارند، سؤال می کنم آیا در سازمان و سکتی که ازدواج در آن ممنوع است و در آن جرم محسوب می شود، یک فرد لیبرال و آزادیخواه می تواند به این قانون خود ساخته در درون فرقه تن دهد؟

چرا ازدواج زنان و مردان در سازمان مجاهدین حرام است و حکم اعدام دارد؟

چرا علینقی حدادی عضو مرکزیت سازمان مجاهدین به دلیل باصطلاح همین جرم اعدام شد؟

به چه دلیل بسیاری از اعضای ناراضی سازمان مجاهدین در زندان ابوغریب در حبس بودند؟

آیا فرد و جریانی که نقض حقوق بشر را سرلوحه کار خود قرار می دهد نمی تواند شعار دمکراسی بدهد و مدعی برقراری آن شود.

سازمان مجاهدین خلق بعد از صدور حکم دادگاه لوگزامبورگ در دوازدهم دسامبر سال گذشته به دروغ، تاکید میکنم به دروغ، در رسانه های خودش و در داخل قرارگاه اشر
�? مدعی شده که از لیست گروه های تروریستی خارج شده است که با توضیحاتی که آقای پاساو به عنوان یکی از مشاورین حقوقی پارلمان اروپا در این جلسه ارائه کرده اند،امری خلاف و غیرواقعی می باشد. من توجه دوستانی که از سازمان مجاهدین خلق حمایت می کنند ( اشاره محمد حسین سبحانی به آقای پائولو کازاکا نماینده پرتغال در پارلمان اروپا بود) و سایر عزیزانی که دراین جلسه حضور دارند، را به نکته ای جلب می کنم. این نشریه را که مشاهده می کنید متعلق به سازمان مجاهدین خلق است و ارگان رسمی این سازمان محسوب می شود. در آرم سازمان مجاهدین خلق اسلحه کلاشینکوف به عنوان یک باور خشونت طلبانه و تروریستی طراحی و تزئین شده است. اگر سازمان مجاهدین خلق برای دست برداشتن از امر مبارزه مسلحانه و تروریستی جدی است، چرا این آرم را تغییر نمی دهد و تصویر سلاح را به عنوان یک ابزار خشونت طلبانه برای رسیدن به هدف از آن حذف نمی کند؟

با توجه به اینکه فرصت من بسیار کوتاه است و خانم آنگلا بیر هم در این مورد توضیح دادند، مایل هستم تشکر خودم را از شورای وزیران اقتصاد و دارایی اتحادیه اروپا که در مورد حکم دادگاه لوگزامبورگ بیانیه ای را صادر کردند و همچنان تاکید کردند که سازمان مجاهدین خلق یک سازمان تروریستی می باشد، اعلام کنم. همچنین مایل هستم توجه نمایندگان محترم پارلمان اروپا را بر این نکته جلب کنم که با توجه به اینکه سازمان مجاهدین یک سازمان تروریستی و با ساختار عمیق فرقه گرایانه می باشد، ما نباید به دلیل مشکلاتی که در مورد نقض حقوق بشر در رژیم جمهوری اسلامی وجود دارد، از یک سکت مذهبی و تروریستی حمایت کینم. اگر این سازمان به هر دلیل از لیست گروه های تروریستی خارج شود، این امر در تناقض با اصول اولیه حقوق بشر و دمکراسی است. چرا که سازمان مجاهدین در پرونده اش بعد از گذشت چهار دهه از تاسیس خود، موارد بسیاری از ترور مستشاران آمریکایی در زمان رژیم شاه و صد ها ترور خیابانی در زمان رژیم جمهوری اسلامی ، و ده ها ترور و قتل را در مورد اعضای منتقد و ناراضی خودش را چه در زمان رژیم شاه و چه در جمهوری اسلامی انجام داده است. بنابراین من و دوستانم نمی توانیم به عنوان افرادی که تجربیات گرانبهایی در مورد سازمان مجاهدین خلق دارند، بپذیریم که سازمان مجاهدین خلق از لیست گروههای تروریستی خارج شود. البته اگر رهبری سازمان مجاهدین یعنی آقای مسعود رجوی و خانم مریم رجوی آمدند و مسئولیت بیش از دو دهه خونریزی ، عملیات مسلحانه و تروریستی که باعث شده روند دمکراسی در ایران به تاخیر بیفتد، بپذیرند. بعد از پذیرش این مسئله در یک دادگاه بین المللی خوب طبیعی است که در آنجا قوانین مشخص وجود دارد و می تواند به این وضعیت رسیدگی شود.
وقت من تمام شده است، از اینکه به سخنان من توجه کردید، سپاسگذار هستم

 

 

مطالبی در ارتباط:

ــ گزارش انستیتوی تحقیقات دفاع ملی (RAND)  مقدمه بعلاوه بخش های اول و دوم ( ایران اینترلینک)

ــ رايزني‌هاي عراق با سازمان ملل براي يافتن محلي براي انتقال مجاهدین ( فارس )

ــ چرا سازمان مجاهدین خلق  اسماعیل وفا یغمایی را نیز تحمل نمی کند؟ ( ایران قلم )

ــ چگونه می توان به ساکنین کمپ اشرف کمک کرد؟  ( پیام رهایی )

ــ دیدار هیئتی از انجمن ایران باستان با مقامات سفارت ایتالیا در پاریس ( ایران باستان ، آینده درخشان )

ــ التماس سازمان مجاهدین خلق به مقامات اردن: ما را بپذیرید! ( عصر ایران )

ــ نامه سرگشاده کانون ایران قلم به آقای فرانکو فراتینی وزیرخارجه ایتالیا  ( ایران قلم )

ــ کلینتون: مسئله اشرف باید طبق قوانین داخلی عراق حل شود ( خبرگزاری آلمان )

ــ نامه ای به سیاوش  ( جواد فیروزمند )

ــ کانون ایران قلم خشونت پلیس عراق و سیاست های رهبری فرقه مجاهدین خلق را محکوم می کند ( ایران قلم )

ــ دولت عراق کنترل اردوگاه اشرف را در دست گرفت ( بی بی سی )

ــ پذیرش ولایت فقیه توسط آقای رجوی  ( مسعود جابانی )

ــ رجوی و کناره گیری از مقام ولایت ( صرافپور )

ــ  قلعه کهنه اشرف در عراق و قلعه مدرن اوورسورواز در فرانسه ـ قسمت پنجم اعضای جداشده از مجاهدین خلق مرکز خشونت و تروریسم را در قلعه اوورسورواز در فرانسه نشان می دهند ( سایت ایران قلم )

ــ دمکراسی سد راه رشد تروریسم ( مسعود جابانی )

ــ " قلعه کهنه اشرف " در عراق و " قلعه مدرن اوروسورواز " در فرانسه ـ قسمت چهارم ـ برخاستن مرده از قبر در قلعه اوورسورواز  ( سایت ایران قلم )

ــ نکشید این جوانان را!! ، داستان کوتاهی از رضا اسدی ( سایت پرواز )

ــ به اعتبار این جنبش ملی دستبرد نزنید!  ( علی کشتگر )

ــ اوور کانون اتفاقات غیر منتظره ( بهار ایرانی )

ــ شگردهای رهبری فرقه در قلعه اووروسورواز برای گردهمایی  20 ژوئن در فرانسه  ( علی جهانی )

ــ چرا مجاهدین در قبال به جریان افتادن پرونده 17 ژوئن سکوت کرده اند؟!! ( بهار ایرانی )

ــ همنوازی به سبک ریگی، رجوی ( امید پویا )

ــ نامه به خانم آنا ماریا گومش نماینده پرتغال در پارلمان اروپا ( کانون رهایی )

ــ " قلعه کهنه اشرف " در عراق و " قلعه مدرن اوروسورواز " در فرانسه ـ قسمت سوم ، اتحاد گروه تروریستی  جندالله و فرقه مجاهدین خلق ( ایران قلم )

ــ امواج یکی از شریان های حیاتی اوورسورواز در فرانسه ( بهار ایرانی )

ــ " قلعه کهنه اشرف " در عراق و " قلعه مدرن اوروسورواز " در فرانسه ـ قسمت دوم ( سایت ایران قلم )

ــ نظرگاه های رجوی و مجاهدین درباره دمکراسی و حکومت ( بهار ایرانی )

ــ نامه سپاس و قدردانی کانون ایران قلم از خانم آنا ماریا گومش عضو گروه سوسیالیست اروپا ( ایران قلم )

ــ نامه تعدادی از جداشدگان سازمان مجاهدین خلق در عراق به رئیس پارلمان اروپا ( بنیاد سحر )

ــ مجاهدین استخوان در گلوی آمریکا ( امید پویا )

ــ اهمیت ویژه گردهمایی 20 ژوئن 2009 در فرانسه برای رهبری فرقه مجاهدین ( سایت ایران قلم )

ــ اقامه دعوای بتول سلطانی عضو شورای رهبری مجاهدین در عراق ( بتول سلطانی )

ــ نامه کانون ایران قلم به رهبران احزاب اسپانیا ( ایران قلم )

ــ نامه کانون رهایی به نخست وزیر اسپانیا ( پیام رهایی )

ــ ملاقات های مادر رضوان در مجلس سوئد ( رابعه شاهرخی )

ــ نامه سرگشاده محمد سبحانی به آقای رودریگز نخست وزیر اسپانیا ( ایران قلم )

ــ دیالکتیک اندیشه و قهر، کادرسازی و کادرسوزی ( سعید شاهسوندی )

ــ مخلوق رجوی ( میترا یوسفی )

ــ مجاهدین خلق بخشي از سياست هاي خطير عراق ( آسوشیتدپرس )

ــ نماینده فرقه در پارلمان اروپا ( آن سینگلتون )

ــ افشای توطئه کثیف فرماندهی اوورسوراوواز در مورد جداشدگان و ایرانیان آزاده مقیم اروپا ـ 1 ( آریا ایران )

ــ طنز پیروزی نمایی فرقۀ رجوی! ( حامد صرافپور )

ــ توطئه مریم عضدانلو از اوورسورواز فرانسه علیه قربانیان از فرقه مجاهدین ( علی جهانی )

ــ در حاشیه گفتگو با یکی از نمایندگان پارلمان اروپا ( سعید محسنی )

ــ چه کسی به دژ اوورسورواز توجه می کند؟ ( ستار اورنگی )

ــ ملاقات نمایندگان کانون رهائی با سفیر عراق در دنهاخ هلند ( پیام رهایی )

ــ تناقضات مجاهدین ( ایران سبز )

ــ نامه به خانم میشل آلیوت ماری وزیر کشور دردولت فرانسه  ( الف مینو سپهر )

ــ توطئه کثیف مجاهدین بر علیه جداشدگان ( آریا ایران )

ــ هیاهوی جدید فرقه رجوی ( محمد بازیارپور )

ــ بریف پارلمان بریتانیا: کمپ اشرف و کنوانسیون ژنو  ( پارلمان بریتانیا )

ــ نامه آقای مسعود خدابنده به آقای نوری المالکی نخست وزیر عراق ( ایران اینترلینک )

ــ ملاقات نمايندگان انجمن ايران باستان ـ آينده درخشان با مقامات سفارت عراق در پاريس  ( ایران باستان ـ آینده درخشان )

ــ چرا فاصله بین کوه مردان وزنان! اسیردراشرف تا بریدگی ومزدوری برای رژیم تنها نیم گام است ؟!! ( الف ـ مینو سپهر )

ــ مجموعه مطالب در محکومیت حمله خشونت طلبانه فرقه مجاهدین به اعضای جداشده ( ایران قلم )

ــ نامه سرگشاده خانم بتول سلطانی به نمایندگان پارلمان اروپا ( بنیاد سحر )

ــ نامه سرگشاده محمد حسین سبحانی به مریم رجوی در مورد تهاجم اوباشان خشونت طلب و تروریست فرقه مجاهدین به وی در شهر کلن آلمان ( محمد حسین سبحانی )

ــ گزارش تايم از اوضاع نابسامان فرقه مجاهدین در اردوگاه اشرف ( مجله تایم)

ــ مجاهدین خلق از عراق به کجا خواهند رفت؟ ( اکونومیست  )

ــ روز پاسخگویی  رهبران فرقه مجاهدین نزدیک است ( علی جهانی فر )

 

 سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است

مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد