دستاوردهای مسلمانانی که با موفقیت در جهت صلح میکوشند، معمولا مورد توجه افکار عمومی قرار نمیگیرد. ایالت هسن در آلمان جایزه صلح ۲۰۰۹ خود را به دخا ابراهیم عبدی، زنی مسلمان از کنیا اعطا کرده است. این جایزه در پارلمان ایالتی هسن به او تقدیم خواهد شد. نشریه فرانکفورتر روندشاو به شرح فعالیتهای عمده عبدی پرداخته است.
دخا ابراهیم عبدی ۴۵ ساله و از سومالیتباران کنیاست. او از یکسو حجاب اسلامی دارد و به اسلام معتقد است و از سوی دیگر از سنین کودکی با مسیحیان رابطه خوبی داشته است. عبدی در شمال شرقی کنیا که هممرز با سومالی است بزرگ شده و همواره شاهد جنگ و درگیریهای خونین بین شورشیان و دولت مرکزی بوده است. اوائل دهه ۹۰ خشونت در منطقهی محل زندگی او شدت میگیرد. حمله طوایف مختلف به یکدیگر و جنگ بر سر منابع آب ۱۵۰۰ کشته بر جای میگذارد. عبدی که در آن زمان معلم بود، نمیخواهد در برابر قتل شاگردانش ساکت و منفعل بماند. او به همراه سه زن دیگر یک گروه گفتوگو به راه میاندازند. به مرور زمان طوایفی که با یکدیگر دشمنی دارند نیز به شرکت در جلسات این گروه دعوت میشوند. او تعریف میکند که در آن جلسات همه داد و فریاد میکردند و میگوید: «برای رسیدن به تفاهم، انسانها باید اول عصبانیت خود را خالی کنند».
فعالیتهای
کنونی عبدی
عبدی بر این عقیده است که برای حل مشکلات باید اول حرف مردم "عادی" را شنید. برای همین از رؤسای طوایف، ادارهها و سیاستمداران پس از مردم عادی، دعوت به گفتوگو میکند. بعد از مدتی یک کمیته صلح متشکل از نمایندگان همه نیروها ایجاد میشود که وظیفهاش نظارت بر توافقات به دست آمده است. عبدی الگویی را اختراع کرده است که گفتوگو، پرهیز از خشونت و دخالت دادن مردم، در سرلوحه آن قرار دارد. عبدی در حال حاضر با همسر و چهار فرزندش در مومباسا، دومین شهر پرجمعیت کنیا، زندگی میکند و فعالیت اصلیاش در زمینهی ایجاد گفتوگو بین ادیان مختلف و حل اختلافات است. کار عبدی در سطح بینالمللی تبدیل به یک الگو گشته است و در اوگاندا، اتیوپی، سودان و آفریقای جنوبی به کار گرفته میشود. عبدی به عنوان مشاور سازمان ملل نیز فعال است. در بریتانیا او در پروژه یک سازمان غیر دولتی (ان جی او) کار میکند، که هدفش تحقیق درباره مشکلات مسلمانان بریتانیایی بعد از اقدامات تروریستی اسلامگرایان افراطی در لندن است.
در سال ۲۰۰۷ عبدی جایزه
نوبل آلترناتیو را دریافت
کرد. او در سال ۲۰۰۸ به
سفر حج رفت تا آنطور که
خودش میگوید، "باتریاش
را پر کند". یکی از آخرین
موفقیتهای عبدی نجات ۵
معلمی است که ربوده شده
بودند. بعد از ربودن این
۵ معلم کمیته صلح وارد
جریان شد و توانست قبل از
اینکه ارتش در این ماجرا
دخالت کند، با گفتوگو
بین روسای طوایف و مراجع
مذهبی، آزادی گروگانها
را ممکن سازد.