|
فروغ و پروین ، - از راه دور
06.02.2010 نصرت شاد خانم فلورا وایت در کتاب " زنان نویسنده جهان " ، در یک بیوگرافی کوتاه می نویسد که فروغ فرخزاد ، مهمترین نماینده شعر مدرن ایران ، درسال 1934 در تهران بدنیا و در سال 1968 در سن 34 سالگی در یک سانحه اتومبیل در تهران درگذشت و در همانجا دفن شد . او در یک خانواده ارتشی مرفه متوسط در دوره کوششهای سکولار و اصلاحات رضاشاهی بدنیا آمد و رشد نمود . گرچه پدر او 6 فرزند خود را به تحصیل تشویق می نمود ولی در خانه آنان هنوز قوانین اتوریته وسختگیر مردسالارانه پیشین حاکم بودند که در تضاد با اراده و خواست قوی آزادیخواهانه فروغ قرار داشتند . فروغ بعد از پایانه سیکل اول دبیرستان وارد مدرسه هنر و نقاشی شد تا طرح مد را بیاموزد . او در آنزمان نخستین شعرش را سرود . وی چون در 16 سالگی با ازدواج اجباری مخالفت نمود مجبور به ترک خانه شد ولی همسرش به او آزادی هایی را داد، از آنجمله او می توانست آزادانه سفر کند و یا با ناشر آثارش قرارداد ببندد . این خواسته ها موجب قطع رابطه او با قوانین سنتی جامعه خرده بورژوازی ایران شد . چون بعدها از او فقط انتظار خانه داری و مادر بودن میرفت وی احساس محدودیت نمود . وی در سال 1955 مجبور به طلاق شد و رابطه اش با پسرش قطع گردید ، رنجی که او هیچگاه نتوانست فراموش کند . نخستین اثر او مجموعه شعر " اسیر " موجب هیجانات روشنفکری شد چون او در آن اشعار بدون تعارف به طرح احساسات عشقی و تجربیاتش پرداخت . درسال 1956 کتاب " دیوار " و در سال 1957 مجموعه شعر " عصیان " از او منتشر گردیدند . در کتاب " عصیان " او به انتقاد از جامعه مردسالاری ایران پرداخت . فروغ بعد از آموزش یک دوره فیلمسازی از انگلیس در چند فیلم سندی شرکت نمود . در سال 1964 فیلم " خانه سیاه " او در باره جزامیان ایران از آلمان جایزه گرفت . در سال 1964 کتاب " تولدی دیگر " منتشر شد . این کتاب آغاز واقعی کار شاعرانه او است که در آن بطور آشکار عقاید فمنیستی خود را مطرح می نماید . او در آنجا بطور رسمی از شعر سنتی ایران نیز برید . وی با زبانی قوی همراه با لهجه زبان تهرانی و سبک عالی ادبی در آن کتاب سخن گفته است . منقد ادبی ایرانی خانم میلانی خلاقیت ادبی فروغ را به سه دوره تقسیم میکند – در دوره اول او از دید یک زن و بدون پرده پیش بینی زمانی می نماید. در مرحله دوم اشعار او یک فریاد فمنیستی هستند ، و در مرحله سوم او تلخی و خشم را که قربانی جامعه مردسالاری شده بود ، را پشت سر می گذارد . / پروین اعتصامی در سال 1907 در تبریز بدنیا آمد و در سال 1941 در سن 35 سالگی بر اثر بیماری تیفوس در تهران درگذشت و در همانجا دفن گردید . پدر او یوسف اعتصام الملک یک ژورنالیست سیاسی اجتماعی و کتابدار کتابخانه بود . در خانه آنان افراد تحصیل کرده مشهور انزمان رفت و آمد داشتند . پدر پروین او را با ادبیات فارسی و عربی آشنا نمود . وی از طریق پدر با ادیبان و روشنفکران لیبرال زمان خود آشنا شد . پروین در مدرسه آمریکایی دخترانه با یک آموزش سکولار آشنا شد . او بعدها معلم شد و در آن مدرسه نیز به تدریس پرداخت . ازدواج او چند ماهی بیشتر طول نکشید . او از طریق تشویق پدر یکی از مهمترین زنان شاعر زبان فارسی در نیمه اول قرن بیست میلادی بود . پروین اعتصامی در مجموعه شعر " دیوان " غیر از طرح حقوق زنان به فقر بیچاره گان و سرگردانی یتیمان نیز اشاره میکند . توانایی او در طرح مسائل زنان بطور ظریف و با کمک فرم شعر است . وی احساسی عجیب و انسانی برای طرح مسائل اجتماعی دارد . شعر او غالبا اخلاقی ، آموزشی ، رئالیستی و با کمک رعایت فرم کلاسیک است . او یکی از نخستین ادیبانی است که آنزمان به پرسش پیرامون نقش زنان در جامعه می پردازد . توانایی دیگر او در خلق اشعار دیالوگی و مناظره ای است که پیشنهاداتی برای اصلاحات اجتماعی را بطور ساده و عام فهم طرح می نماید . او افکار جدید را وارد شعر فارسی نمود چون از رنج فقر ، بی عدالتی و بی اخلاقی پولداران و قدرتمندان شکلیت میکند . شعر فارسی زمان او سابقه ای هزارساله داشت و به اوج خود رسیده بود . در اشعار مناظره ای او گاهی از زبان اشیاء نیز سخن میرود . شعر دیالکتیکی و دیالوگی او غالبا دارای سه جنبه- تز ، آنتی تز ، و سنتز است . پروین اعتصامی را میتوان شیپور صدای آزادی زنان ایران در آن دوره بشمار آورد . شعر ساده و نیرومند او اجتماعی و مسئولانه است .از جمله دیگر موضوعات اشعارش مسائل آموزشی ، لیبرالی ، استثمار و زورگویی در جامعه نیمه فئودالی آنزمان است . او در اشعار طنزآمیزش موفق شد استادانه ارثیه شعر کلاسیک را با تکنیک مدرن ادبی آنزمان با هم متحد سازد . دیوان شعر او شامل 210 شعر بلند است که در سال 1935 غالبا در مجله بهار به سردبیری پدرش منتشر گردیدند . در ایران از آغاز قرن بیست کوششهای برای حقوق زنان در میان خواسته هاس طبقات بالا آغاز گردید . گرچه در سال 1936 میلادی در کنار منع چادر میان زنان ، مدرنیزه و سکولار نمودن جامعه غاز شد ، زنان ولی از این اقدامات نفعی پایدار نبردند . مطالب در ارتباط: ــ گاندی ،- مبارزات و آموزگارانش ( نصرت شاد ) ــ از جوی مولیان – تا آب رکن آباد ( نصرت شاد ) ــ از زیبایی مقاومت- تا وداع با مادر ( نصرت نوشاد ) ــ من میهن ندارم ( دویچه وله ) ــ اندیشه غرب و متفکران یهودی اش ( نصرت نوشاد ) ــ ما و مشاهیر اصلاح گرایی غرب ( نصرت نوشاد ) ــ جایزه‌ی صلح برای نویسنده‌ای ناآرام ( دویچه وله ) ــ هرتا مولر نویسنده آلمانی؛ برنده‌ی نوبل ادبی ( دویچه وله ) ــ یک زن ادیب ساهپوست ( نصرت شاد ) ــ شیرین نشاط و "زنان بدون مردان" ( دویچه وله ) ــ هابرماس ، فیلسوف وجامعه شناس سیاسی ( نصرت نوشاد ) ــ مبارزه‌طلبی، وظیفه قلم لسینگ ( دویچه وله ) ــ پله‌های پیشرفت مردان ( نوشین شاهرخی ) ــ اعترافات ادبی درسلول انفرادی ( آذر سلطانی ) ــ دولت هگلی ،سایه خدا و جشن پرولتاریا ( نوشین شاهرخی ) ــ مانیفست روشنگری فلسفه کانت ( نصرت شاد ) ــ چاپ رمانی منتشرنشده از محمود دولت‌آبادی به آلمانی ( دویچه وله ) ــ ۸۰ سالگی کریستا ولف؛ نویسنده‌ای میان اعتراض و اعتقاد ( بهزاد کشمیری پور ) ــ کاپیتالیسم عشق راهم بدنام کرده ( نصرت شاد ) ــ ایران‌شناسی، پلی میان فرهنگ شرق و غرب ( زهره خسروی ) ــ ما و نیچه ،همدردی که با که ؟ ( نصرت شاد ) ــ ازفلسفه پدران تا فلسفه رفقا! ( علیشاد لربچه ) ــ به مناسبت مرگ نویسنده آمریکایی ( آرام بختیاری ) ــ کلبه عمو تام ، زنان و سیاهان ( آرام بختیاری ) ــ سوسیال دمکرات ها وفیلسوف چهارم شان ( آرام بختیاری ) ــ مشروعيت دموكراسي از كجا مي‌آيد؟ ( حمید نعمت الهی ) ــ خاطرات کودکی ام - ومزاحمت سالهای قمری-شمسی ( سهراب آواره ) ــ بچه فئودال ها قناری بازشدند،- و بچه دهاتی ها، مائوئیست ! ( سارا ارمنی ) ــ عتیق رحیمی برنده جایزه ادبی فرانسه شد ( بی بی سی ) ــ یادی از آلبرکامو ( مریم فشنگ ) ــ مردان ، استادان ادبی زنان ؟ ( آرام بختیاری )
سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد |
