_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________

" کانون ایران قلم"

kanoon@iran-ghalam.de

info@iran-ghalam.de

www.iran-ghalam.de

اشک شوق دیدار

 

 

27.02.2010

مسعود جابانی

 

چه داستان غم انگیزی است داستان مردانی همچون مصطفی محمدی که سخاوتمندانه همه اعتمادشان را در طبق اخلاص نهاده و در طلب آزادی سر از پا نشناخته در دام کسانی افتادند که خود با شعار آزادی انسانیت و آزادگی را در پیشگاه رهبر فرقه سرمیبرند، چگونه میشود باور کرد کسانی که برای آزادی زندانیان اوین جیغ بنفش میکشند یاران خویش را در سرزمینی غریب به چهار میخ می کشند؟

چگونه میشود که نفرت و خشونت سرکوبگران کوی دانشگاه را محکوم کرد ولی خود سرشار از کینه و نفرت کمر همت به حذف فیزیکی و روانی صاد قترین فرزندان این آب و خاک بست.

چگونه میشود که برای محرومیت مادران داغدیده  که برای لحظه ای دیدار در پشت دیوارهای سیمانی زندان در ایران صف کشیده اند اشک تمساح ریخت ولی حوریه محمدی را که فرسنگها راه را برای دیدار عزیزانش پیموده در پشت درهای بسته “قلعه اشرف” پریشان و داغدار منتظر نگهداشت؟

http://www.iran-ghalam.de/2Haupt/4245-Hooriye%20Mohammadi22.02.10.HTM

 

 دیگر چه کسی نمیداند که برای خروج از مرز و ورود به کشوری بیگانه می بایست مهر نهادهای رسمی و قانونی کشورها را در مدارک خویش به ثبت رسانید ؟ چه کسی است که دیگر نمیداند که باید واقعیت های زندگی را از شعر و شعارهای توخالی که زائیده توهمات مالیخولیائیست جدا کرد.

سالهاست که در هلند برنامه ای تلویزیونی پخش میشود که در آن خانواده های پناهجویان از کشورهای مختلف برای دیدار فرزندانشان با مخارج دولت ها دعوت میشوند. در این برنامه تلویزیونی بینندگان شاهد “سورپرایز” شدن پناهندگان و دیدارهای از پیش تعیین شده فامیلی میشوند و از لذت دیدار این خانواده ها باهم خود نیز سرشار از لذت و شادمانی میگردند.

همه از این ابتکار دولت قدردانی میکنند زیرا بدون این یاری دولتی بسیاری از این خانواده ها نمی توانستند با یکدیگر دیدار داشته باشند.

چه دردناک است وقتی که خبر منتشرشده را می خوانیم.

“پس از گذشت ده روز بالاخره گروه کوچکی از خانواده های ایرانی که برای دیدار با جگر گوشه های خود به قرارگاه مجاهدین (قرارگاه اشرف سابق یا عراق جدید) رفته بودند بعنوان اعتراض به عدم رسیدگی به خواسته هایشان در پشت درب این قرارگاه بست نشستند. این افراد هیچ خواسته ای جز دیدار با اعضای خانواده خود که در این کمپ تحت کنترل سران مجاهدین هستند ندارند. برخی از این خانواده ها چندین دهه از فرزندانشان بی خبر بوده اند.”

http://iran-interlink.org/?mod=view&id=7735

دنیای غریبی است نازنین !

اگر هزاران شبکه رادیوئی و تلویزیونی هم با زندانبانان اشرف به گفتگو بنشینند و به توجیه و تفسیر دستهای پشت پرده و جلوی پرده بپردازند،  ملالی نیست. برای آنان بازیهای سیاسی بیشتر از وصل خانواده ها ارزش دارد. برای آنان دیدن اشکهای شوق دیدار،  لذت بخش و امید بخش نخواهد بود.

وقتی که پدران و مادران داغدیده و نگران از سراسر دنیا برای دیدار فرزندانشان در اشرف  لحظات سخت و طاقت فرسائی را پشت سر میگذرانند و می بایست از هزاران مانع قانونی و مالی و… بگذرند طبیعی است که  از هر سازمان مدد کاری که به یاری آنان بشتابد کمک خواهند گرفت و تشکر و قدردانی به عمل می آورند.

در همین راستا حتی اگر جمهوری اسلامی  در راه وصل خانواده ها قدمی  بردارد می بایست از آن استقبال نمود و کار خوبش را ستود و کار بدش را تقبیح کرد.همچنان که در ایران اگر امکانی برای دیدار خانواده ها با زندانیان داده شود بیدرنگ باید از آن استقبال نمود.

مجاهدین باید جواب بدهند که مشخصات پدر و مادر بودن در منطق و ایدئولوژی آنان چیست؟ ایا در نهایت امر اعم از این که این ادم ها را رژیم فرستاده باشد و یا خودشان آمده باشند پدر و مادر هستند یا نه آیا این عزیزان فرزندانی در اشرف دارند یا نه؟ اگر دارند آیا این حق انان هست که بستگان خود را در آغوش بگیرند و بستگانشان حق دارند که پس از سالها دوری والدین خود را ملاقات کنند؟

در جمهوری اسلامی که مجاهدین  مدعی مبارزه با آن هستند  به زندانیان سیاسی پس از پایان بازجوئی ملاقات می دهند؟ مجاهدین جواب بدهند  در عرض این 20 سال در زندان اشرف چند نفر با خانواده هایشان ملاقات داشته اند؟

کسی که مخالف جمهوری اسلامی است  باید در خوبی سرآمد آن باشد و نه در بدی.

مجاهدین با طرح ” رژیم مال ” کردن خانواده های مجاهدین به سرکوب انگیزه ها و عطش دیدار آوالدین با فرزندان اسیرشان در اشرف پرداخته اند.  جنگ روانی مجاهدین که براساس بینش” سیاه و سفید” و” دوست و دشمن” و “با ما و یا برما” صورت می گیرد دست آنان را برای ترور روحی- روانی ملاقات کنندگان باز میگذارد.

آنان تنفر انقلابی! را بعنوان محرک موتور فحاشی و تهمت زنی با منزوی نمودن خودشان از جامعه و دوری و پرهیز از هرگونه مباحث سیاسی اجتماعی با دیگر گروه های اپوزیسیون، در خود می پرورانند.

 روابط دمکراسی با بینش پرهیز از خشونت، تنفرزدائی و سرمایه گذاری بر نقاط مشترک یکدیگر  نیاز دارد. پروراندن نقاط افتراق و سرمایه گذاری برروی آنان به دشمنی و تنفر و دوری و در نهایت خشونت و غیرقابل حل شدن مشکلات ختم میگردد.    

به امید روزی که حصارهای قرارگاه اشرف برداشته شود و اسیران فیزیکی و ذهنی اشرف  به کمک خانواده هایشان دو باره قدرت پرواز را باز یابند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مطلب در ارتباط:

 

مصاحبه سایت ایران قلم با آقای مصطفی محمدی،  درب  ورودی قرارگاه اشرف ـ عراق

خانواده های اسیران اشرف فقط می خواهند فرزندانشان را برای چند لحظه ملاقات کنند

27.02.2010

ایران قلم

 

 

سایت ایران قلم:

آقای  محمدی ، تشکر میکنم که در این گفتگوی کوتاه شرکت می کنید، من قبل از شروع گفتگویمان می خواهم خواهش کنم بفرمایید شعارهایی که الان ما از راه دور می شنویم که  خانواده هایی که دم درب وردی قرارگاه اشرف جهت دیدار با خانواده هایشان تجمع کرده اند، می دهند چیست؟

 

آقای مصطفی محمدی:

شعارهایی که خانواده هایی که در زیر باران و سرمای اینجا جمع شده اند این است که :

" ملاقات ملاقات "

" ملاقات حضوری حق مسلم ماست "

ما حدود 20 خانواده هستیم که در اینجا هستیم و حدود 25 روز هست که در سرما و زیر باران و با تمام سختی هایی که وجود دارد در اینجا جلوی درب قرارگاه اشرف هستیم تا بتوانیم با فرزندانمان که در درون قرارگاه اشرف هستند، ملاقات کنیم. شب ها توی چادر می خوابیم، هیچ راهی جز فریاد زدن و شعار دادن برایمان باقی نمانده است. فریاد می زنیم ملاقات ، ملاقات . شما خودتان صدای خانواده ها را دارید می شنوید.

سایت ایران قلم:

آقای محمدی می خواستم فضای جلوی درب قرارگاه اشرف را برایمان تشریح کنید که به چه شکلی هست. آیا از نفرات ومسئولین سازمان کسی جلوی درب قرارگاه اشرف برای توضیح یا صحبت می آید. اساساً توضیح نمی دهند که چرا مانع دیدار خانواده ها می شوند؟

 

آقای مصطفی محمدی:

خانواده ها دم درب ورودی قرارگاه اشرف مستقر هستند و برای استراحت هم تعدادی چادر زده اند که شب ها بتوانند استراحت کنند، حدود 50 متری از ما در داخل قرارگاه که میدانی هست که مجاهدین نام لاله را بر آن گذشاته اند که در ورودی به این میدان  مجاهدین یک کیوسک نگهبانی گذاشته اند که افراد متفرقه مجاهدین نمی توانند از این کیوسک نگهبانی جلوتر بیایند. در این کیوسک همیشه دو نفرهستند که در حال فیلمبرداری از خانواده ها هستند و یا صداهای ما را ضبط می کنند و 24 ساعته آنجا نگهبانی می دهند تا کسی از داخل قرارگاه به سمت درب نیاید. گاها هم با ماشین تا نزدیک دم درب می آیند و گشت می زنند و برمی گردند، آنطور که  من و  خانواده های دیگر می بینیم و همچنین فرماندهان عراقی می گویند رهبران مجاهدین اجازه نمی دهند کسی از این کیوسک جلوتر بیاید و همه افراد مجاهدین موظف شده اند که در محوطه های باز حضور نداشته باشند و در داخل ساختمان ها و آسایشگاه ها باشند و صدای تلویزیون ها را هم بلند می کنند  تا صدای خانواده ها و شعارهایی را که می دهند به گوش بچه ها نرسد.

سایت ایران قلم:

من در اخبار شنیدم که دو تا از اعضای سازمان که در حال فعالیت با سازمان بودند در هر صورت توانسته اند که صدای دلگرم کننده خانواده ها را بشنوند و روحیه بگیرند که پشتیبان دارند و توانسته اند که از قرارگاه اشرف بیرون بیایند . در اخبار آمده بود که  دو عضو سازمان که دیروز اعلام جدایی کرده اند  آقای سید یوسف جرفی از اهواز و عبدالقادر استادی از ایرانشهر هستند که در  مصاحبه هایی با خبرنگاران حاضر در جلوی کمپ اشرف نیز شرکت داشته اند و از شرایط خودشان در داخل قرارگاه و همچنین اسارت طولانی مدت خود در این سازمان صحبت کرده اند. شما این خبر را تایید می کنید؟

 

آقای مصطفی محمدی:

بله کاملا درست است، این دو نفر خودشان را به نیروهای عراقی معرفی کردند ، سازمان به آنها از قبل گفته بوده است که اگر شما خودتان را به نیروهای عراقی معرفی کنید آنها شما را می کشند و شما را به زور تحویل ایران می دهند ولی وقتی آنها خودشان را به نیروهای عراقی معرفی کردند و آمدند اینجا فعالیت و محبت آغوش باز خانواده ها را دیدیند زمین تا آسمان تغییر کردند و خیلی خوشحال شدند . دیروز هم با خبرنگاران صحبت کردند و الان هم خودشان را به سازمان صلیب سرخ معرفی کرده اند  تا سازمان ها حقوق بشری کارشان را دنبال کنند و هر کجای دنیا که می خواهند بروند.

سایت ایران قلم:

البته ما در تصاویر پخش شده از فعالیت شما و خانواده ها دیده ایم که خانواده ها چادرهایی را زده اند جلوی درب قرارگاه اشرف تا برای اسکان خانواده ها در شب ها مورد استفاده قرار گیرد ، ممکن است بگویید در همین مدتی که شما آنجا هستید چه تعدادی از خانواده های برای نجات فرزندانشان توانسته اند خودشان را به درب قرارگاه اشرف برسانند، شرایط آنها چطوری است؟

 

آقای مصطفی محمدی:

ما الان حدود 21 خانواده در اینجا هستیم که هر کدام جگر گوشه ای از مان در داخل این قرارگاه هستند. مثلا دو تا خواهر و برادر هستند، یک خانواده پدر و فرزند هستند، من به همراه همسرم و دخترم در اینجا هستیم و بقیه هم به همین ترتیب . همه هم شرایط سنی بالایی دارند پدر و مادرهای سالخورده ای اینجا هستند که در شرایط بد و طاقت فرسای اینجا دارند برای نجات فرزندانشان تلاش می کنند. بعضا بیماری قند دارند، بیماری فشار خون دارند ولی تحمل می کنند، مادری اینجا هست که الان چشم هایش نابینا شده است ، بچه اش را بیست و چند سال است که ندیده است و  می گوید دوست دارد بچه هایش را ببیند و بعد بمیرد.

سایت ایران قلم:

من هم اکنون شعار هایی را که خانواده های بی گناه بخاطر اینکه رهبران مجاهدین اجازه بدهند فرزندانشان را ببیند، می شنوم. هم بسیار خوشحال هستم که چنین تلاشی در حال انجام شدن هست و هم احساس تاسف می کنم که چرا سازمان مجاهدین اجازه نمی دهد خانواده ها با فرزندانشان ملاقات کنند. سازمانی که ادعای آزادیخواهی  دارد چگونه اجازه نمی دهد خانواده ها با فرزنداشنان ملاقات کنند، از چه وحشت دارند؟ متاسفانه من در اطلاعیه های رسمی سازمان خوانده ام که آنها گستاخانه اعلام کرده اند که نه در داخل قرارگاه اشرف و نه در خارج قرارگاه اشرف اجازه دیدار به خانواده های با فرزندان اسیرشان را نخواهند داد. اکنون شما آقای محمدی که خودتان هم از نزدیک موقعی با سازمان همکاری و فعالیت تشکیلاتی می کردید ، شما فکر می کنید وحشت سازمان از این موضوع بخاطر چیست؟

 

آقای مصطفی محمدی:

بخاطر اینکه می دانند بیش از 90% بچه هایی که در قرارگاه اشرف هستند، خواهان جدایی هستند و می خواهند از سازمان بیرون بیایند و من این سؤال را سازمان کرده ام که چرا نمی گذارید بچه ها خانوادههایشان را ببینند، حتی در فاصله  100 متری بیاورید که پدر و مادرهایشان را ببینند که ما بچه هایمان را از راه دور ببینیم و برویم ولی اینها می ترسند، حتی حاضر نیستند که صدای ما به گوش بچه هایمان برسد و الان مطمئن هستم که بچه ها صدای خانواده ها را شنیده اند و الان در درون خودشون دارند فکر می کنند که حتی به مسئولینشان فشار بیاورند . ولی خوب اگر حتی یک نفر از اینها جدا بشود و بیاد بیرون پیش ما این تشکیلات فروپاشی اش نزدیک می شود. ترس آنها از این است.

سایت ایران قلم:

اخباری که خود سازمان مجاهدین منعکس می کند، چون اجبارا باید برای فعالیت خانواده ها و آمدنشان به دم درب قرارگاه اشرف توجیهی بیاورد و خبری را منعکس کند، اما در انعکاس این اخبار به دروغگویی و وارونه نمایی  روی می آورد،خانواده هایی که اکثرشان پیر مردان و پیر زنان سالخورده ای هستند، عکس های آنها هست ، زنان و مردان    60 الی 70 ساله ای هستند، یک دانه نیست حداقل عکس 30 الی  40 نفر وجود دارد، همینطور ما اطلاع داریم که خانواده هایی هستند که می خواهند به عراق و دم درب قرارگاه اشرف برای دیدن فرزنداشنان بیایند . آیا نیروهای عراقی به خانواده ها کمکی می کنند، یا سازمان صلیب سرخ، آیا با شما و خانواده ها صحبت کرده اند، مواضع آنها چیست؟

 

آقای مصطفی محمدی:

 دیروز هم تعداد زیادی خبرنگار از سرتاسر دنیا آمدند و ما به تمام خبرنگاران گفتیم که ببینید ما فقط خواسته مان ، دیدار بچه هایمان می باشد ، ما وارد هیچگونه مسئله سیاسی نمی شویم ، ما پدر و مادر فقط از روی عشق و عاطفه ، ما  می خواهیم فقط بچه مان را ببینیم. فقط ملاقات کنیم ، حتی بچه هایمان می خواهند در سازمان بمانند، بمانند. ما هیچ کاری به ابن کار ها نداریم ، ما فقط می خواهیم فقط بچه مان را ببینیم حتی آنها را بیاورند تا در فاصله 100 متری آنها را ببینیم، یک دستی تکان بدهند که ما آنها را ببینیم و برگردیم، ولی سازمان مجاهدین این هم را اجازه نمی دهد . نیروهای عراقی کمک کردند که ما بتوانیم اینجا باشیم ولی منتاسفانه حمایت آمریکا باعث می شود  که اینها وارد انجا بشوند. چون الان همین جا، همین پشت سر ما به فاصله 500 متری ما دو  دستگاه نفربر بزرگ آمریکایی حضور دارند. این نیروهای آمریکایی به ما هیچ کمکی نمی کنند.

سایت ایران قلم:

آقای محمدی ، از شما به عنوان نماینده ای از میان  خانواده هایی که به دم درب قرارگاه اشرف آمده اند، برای شرکت در این گفتگو تشکر می کنم ، امیدوارم  که شما و همسرتان و دخترتان بتوانید دخترتان سمیه را ملاقات کنید، و همچنین سایر خانواده ها بتوانند فرزندانشان را ببینند، در هر صورت ما هم در اروپا ، به عنوان یک وظیفه اخلاقی و انسانی تلاش می کنیم صدای شما را به گوش سایر خانواده ها و مجامع بین المللی برسانیم اگر نکته دیگری در انتهای این گفتگو دارید بفرمایید.

 

آقای مصطفی محمدی:

من فقط تنها چیزی که از شما می خواهم این است که صدای ما را به مجامع بین المللی و  نهاد های مدافع حقوق بشر ، سازمان صلیب سرخ، سازمان ملل متحد برسانید که ما پدر و مادر ها فقط می خواهیم بچه هایمان را ببینیم، فقط می خواهیم بچه هایمان را ملاقات کنیم، حتی برای چند دقیقه . ما هیچ کاری نداریم، اگر بچه هایمان می خواهند در سازمان بمانند، بمانند، می خواهد باما بیایند، با ما بیایند. فقط  درخواست ما این است که اجازه بدهید برای چند دقیقه توی این هوای سرد و زیر باران در بدترین شرایطی که ما  25 روز است توی چادر داریم زندگی می کنیم، اجازه بدهید برای چند لحظه بتوانیم بچه هایمان را ملاقات کنیم. این خواسته ما خانواده ها از سازمان های حقوق بشری است و امیدوارم بتوانید که صدای ما را به دنیا برسانید.

 

سایت ایران قلم:

از شما سپاسگذار هستم.

 

آقای مصطفی محمدی:

من هم از شما ممنون هستم.

 

 

 

 

 

خانواده ها درب قرارگاه اشرف را شکستند

عزم راسخ خانواده های گروگانها در آزاد سازی فرزندانشان از چنگال رجوی

 

25.02.2010

ایران اینترلینک

.

... حامیان شناخته شده سازمان تروریستی مجاهدین در بریتانیا و آمریکا هم از هر طرف هجوم آوردند و از دولت هایشان خواستند تا با دخالت مستقیم و فشار بر عراق از آنها بخواهند تا "حقوق بشر شهروندان اشرف رعایت گردد". این حامیان شناخته شده البته به این موضوع اشاره ای نکردند که رهبران مجاهدین به اعضای خود اجازه نمی دهند تا محوطه کمپ را برای ملاقات ترک نمایند ...

کمپ عراق جدید (سابقا اشرف)، عراق، بیست و پنجم فوریه 2010
لینک به متن انگلیسی
http://www.iran-interlink.org/?mod=view&id=7754

لینک به فایل ویدئویی (110 مگا بایت)

لینک به فایل ویدئویی (110 مگا بایت)

 

-------------

همچنین:
http://www.iran-interlink.org/fa/?mod=view&id=7736

تقاضا از مقامات عراقی برای دخالت و کمک به خانواده هایی که در خارج از کمپ اشرف بست نشسته اند

.

... حامیان شناخته شده سازمان تروریستی مجاهدین در بریتانیا و آمریکا هم از هر طرف هجوم آوردند و از دولت هایشان خواستند تا با دخالت مستقیم و فشار بر عراق از آنها بخواهند تا "حقوق بشر شهروندان اشرف رعایت گردد". این حامیان شناخته شده البته به این موضوع اشاره ای نکردند که رهبران مجاهدین به اعضای خود اجازه نمی دهند تا محوطه کمپ را برای ملاقات ترک نمایند ...

 

ایران اینترلینک، بغداد، بیست و یکم فوریه 2010

لینک به متن اصلی (انگلیسی)
http://iran-interlink.org/?mod=view&id=7735

پس از گذشت ده روز بالاخره گروه کوچکی از خانواده های ایرانی که برای دیدار با جگر گوشه های خود به قرارگاه مجاهدین (قرارگاه اشرف سابق یا عراق جدید) رفته بودند بعنوان اعتراض به عدم رسیدگی به خواسته هایشان در پشت درب این قرارگاه بست نشستند. این افراد هیچ خواسته ای جز دیدار با اعضای خانواده خود که در این کمپ تحت کنترل سران مجاهدین قرار هستند ندارند. برخی از این خانواده ها چندین دهه از فرزندانشان بی خبر بوده اند.

کمپ عراق جدید (سابقا اشرف) هنوز حدود سه هزار و پانصد تن از اعضای سازمان تروریستی مجاهدین خلق را در بر می گیرد و دولت عراق در ماههای اخیر برنامه هایی را برای اخراج این افراد از سرزمین خود شروع کرده است.

خانواده ها پس از رسیدن به کمپ متوجه شدند که نیروهای انتظامی عراق که حفاظت و امنیت این کمپ را بر عهده دارند مسئولیت حفاظت و سلامت افراد خانواده ها در صورت ورود به کمپ مجاهدین را قبول نکرده و در نتیجه به خانواده ها اجازه ورود به این کمپ را نمی دهند. نیروهای انتظامی عراق در عوض از سران سازمان مجاهدین خواستند تا ملاقاتی ها را برای دیدن خانواده هایشان به خارج از کمپ بفرستند.

رهبران سازمان مجاهدین خلق تا بحال با این خواسته دولت عراق (ترتیب ملاقات در بیرون از محوطه کمپ سازمان) موافقت نکرده و در مقابل آن مقاومت نموده اند. اولین واکنش سران سازمان به این تقاضای خانواده ها و نیروهای انتظامی عراق این بود که در اطلاعیه ای عجولانه اعلام نمودند که تمامی این افراد "ماموران رژیم آخوندی و وزارت اطلاعات هستند که بدروغ و تحت پوشش خانواده افراد به شهر اشرف اعزام شده اند" و در همین اطلاعیه خود افزودند که "کمیته عراقی مسئول خفقان بر علیه شهروندان تحت دستور مستقیم نوری المالکی بر نقض حقوق بشر و محاصره اشرف شدت بخشیده است".

حامیان شناخته شده سازمان تروریستی مجاهدین خلق در بریتانیا و آمریکا هم بیکار ننشسته و از هر طرف هجوم آوردند و از دولت های کشورهای مطبوع خود خواستند تا با دخالت مستقیم و فشار بر عراق از آنها بخواهند تا "حقوق بشر شهروندان اشرف رعایت گردد". این حامیان شناخته شده البته به این موضوع اشاره ای نکردند که رهبران سازمان مجاهدین خلق به اعضای خود اجازه نداده و نمی دهند تا محوطه کمپ را برای ملاقات هایی کوتاه با خانواده های خود ترک نمایند.

اگر چه مسئولیت کمپ عراق جدید (اشرف سابق) از اول ژانویه 2009 به نیروهای عراقی تحویل گردیده ولی هنوز یگان بیست و پنج نفره ای از سربازان امریکایی با ماموریت حمایت از سازمان تروریستی مجاهدین خلق در کمپ باقی مانده است. لازم به یاد آوری است که همین امریکایی ها سازمان مجاهدین خلق را در کشور خودشان در لیست تروریستی قرار داده و محدود نموده اند.

البته باید گفت که این بار سربازان امریکایی به تقاضاهای مکرر سران سازمان مجاهدین برای دخالت در تمامیت ارضی عراق با حمایت مستقیم از رهبران سازمان تروریستی جواب مثبت نداده اند. سران سازمان از سربازان مسلح امریکایی میخواهند تا با ورود خود اقدام به دور کردن خانواده ها از محل نمایند.

از طرف دیگر نیروهای انتظامی عراق هم اگر چه با ورود بدون حفاظ خانواده ها به داخل کمپ مخالفت کرده اند ولی از بست نشستن آنها در جلوی قرارگاه هم جلوگیری نکرده اند.

بالاخره دو روز قبل در تاریخ نوزدهم فوریه سازمان مجاهدین خلق در یکی از سایت های وابسته به این سازمان تروریستی بنام "ایران افشاگر" اعلام نمود که مشکل واقعی سران سازمان "افراد خانواده اعضای داخل کمپ" بوده و نه "ماموران رژیم ایران". سران سازمان همچنین در این سایت خود اقرار نمودند که این رهبران سازمان مجاهدین خلق هستند که به اعضای دربند خود اجازه ملاقات با خانواده ها را نمی دهند.

در این سایت از طرف رهبر فرقه، مسعود رجوی، قید گردید که در حال حاضر حتی اگر ملاقات در داخل کمپ و با حضور محافظان سازمان هم خواسته شود با آن مخالفت خواهد شد. این یک واقعه جدیدی است.

سران سازمان قبلا در روبرو شدن با خانواده افراد اسیر از اجازه خروج از کمپ خودداری می کردند چون می ترسیدند این افراد پس از خروج از کمپ فرار کرده و باز نگردند ولی اکنون رهبران حتی اجازه ملاقات در داخل کمپ و با حضور سران و ماموران فرقه را هم منع نموده اند.

امروز یکی از خانواده ها در جلوی درب ورودی کمپ اشرف به نماینده ایران اینترلینک در بغداد گفت:

"تا بحال ما بسیار ساکت و بدون سر و صدا عمل کرده ایم. ما فکر می کردیم بنابر اظهارات قبلی سران سازمان اگر تبلیغات و رو در رویی با آنها نداشته باشیم ممکن است بخاطر ترحم و انسانیت هم که شده اجازه بدهند ما فرزندانمان را ببینیم ولی اکنون بیش از یک هفته است که اینجا در بیابان مانده ایم ولی آنها اجازه ملاقات با فرزندانمان را نمی دهند. ما تصمیم گرفته ایم اینجا بست بنشینیم و تا زمانی که کاملا معلوم نشود که چه بلایی سر بچه هایمان آورده اند از اینجا تکان نخواهیم خورد. ما همچنین از مقامات عراقی میخواهیم تا با دخالت خود به کمک ما بیایند".

در تحلیل نهایی باید گفت که سران سازمان مجاهدین خلق هیچ حق قانونی بر خاک این قرارگاه و یا افراد داخل آن ندارند. اگر چه هنوز بیست و پنج سرباز امریکایی مسلح در آنجا مانده و حمایت از این گروه تروریستی را بر عهده دارند ولی باید گفت که این دولت عراق است که مسئولیت نهایی کشور را عهده دار بوده و باید پاسخگوی این خانواده ها باشد. در همین رابطه خانواده ها تماس و ملاقات با مراجع حقوق بشری و خبرنگاران را برای توضیح مشکلاتشان شروع کرده اند.

با وجود تمامی مشکلاتی که عراق امروز با آنها دست و پنجه نرم می کند، امیدواریم که دولت عراق بتواند با سرعت و دقت به این وضعیت بوجود آمده نیز بصورتی قابل قبول رسیدگی نماید

ایران اینترلینک، بغداد، بیست و یکم فوریه 2010

--------

همچنین:
http://www.iran-interlink.org/fa/?mod=view&id=7722

حمله مجاهدین به خانواده های ایرانی اسیران در پادگان اشرف

.

... یکی از بستگان افراد اسیر گفت: عناصر گروه مجاهدین برادرم را در اینجا بازداشت کرده اند و ما با وجود همه مشکلات برای دیدن وی از ایران آمده ایم اما آنها مانع ورود ما به پایگاه اشرف شدند و من از دولت عراق می خواهم که این مشکل را حل کند. فرزند یکی از اسیران نیزگفت: پدر من مدت ها است در این پایگاه محبوس است ، من خواهان ملاقات با او هستم و برای این منظور ...

شبکه العالم، قرارگاه اشرف، هجدهم فوریه 2010
گزارش از انجمن نجات
http://www.nejatngo.org/fa/post.aspx?id=8850

لینک به متن انگلیسی
http://iran-interlink.org/?mod=view&id=7721

عناصر گروه مجاهدین ضمن جلوگیری از دیدار شماری از خانواده های ایرانی با نزدیکانشان که در پایگاه اشرف در اطراف شهر دیاله عراق زندانی هستند، به خانواده ها و نیروهای امنیتی عراقی همراه آنان، حمله کردند.

به گزارش روز چهارشنبه شبکه خبری (العالم) ، خانواده های ایرانی از دولت عراق خواستند برای آزادی فرزندانشان از زندان های مجاهدین در پایگاه اشرف تدابیر فوری اتخاذ کند.

یکی از بستگان افراد اسیر در گفت وگو با العالم گفت: عناصر گروه مجاهدین برادرم را در اینجا بازداشت کرده اند و ما با وجود همه مشکلات برای دیدن وی از ایران آمده ایم اما آنها مانع ورود ما به پایگاه اشرف شدند و من از دولت عراق می خواهم که این مشکل را حل کند.

فرزند یکی از اسیران نیز در این باره به شبکه العالم گفت: پدر من مدت ها است در این پایگاه محبوس است ، من خواهان ملاقات با او هستم و برای این منظور به عراق آمده اما عناصر گروه مجاهدین مانع من شدند و مرا مورد ضرب و شتم قرار دهند.

"عادل المانع" فعال سیاسی عراقی نیز دراین باره به شبکه خبری العالم گفت : دولت عراق مخالف حضور هر سازمان مسلح در داخل خاکش است زیرا علاوه بر اینکه تهدیدی برای کشورهای همسایه بشمار می روند ، برای امنیت داخلی عراق نیز تهدید هستند.

وی گفت : فرصت حضور به گروه مجاهدین درعراق ، روابط دیپلماتیک بین ایران و عراق را تیره می کند.

 

مطالبی در ارتباط:

ــ حضور قربانیان مجاهدین خلق در کنسولگری فرانسه در شهر ژنو ( ایران قلم )

ــ همراه با  محمدی ودیگرخانواده اسیران فرقه رجوی پژواک صدای این هستی باختگان باشیم ( الف مینو سپهر )

ــ تقاضا از مقامات عراقی برای کمک به خانواده قربانیان در کمپ اشرف ( ایران اینترلینک )

ــ مصاحبه با قربانیان نقض حقوق بشر در مجاهدین خلق در شهر ژنو  ( ایران قلم )

ــ نامه ای برای سمیه  ( الهام قوام زاده )

ــ ملاقات قربانیان مجاهدین خلق با نهاد های مدافع حقوق بشر در ژنو ( ایران قلم )

ــ حمله مجاهدین به خانواده های ایرانی اسیران در پادگان اشرف ( العالم )

ــ حضور گسترده قربانیان در"اجلاس حقوق بشر سازمان ملل" در ژنو ( ایران سبز )

ــ حضور فعال زنان مدافع حقوق بشر در   ژنو ـ سوئیس ( ایران قلم )

ــ شروع رسیدگی قوه قضاییه عراق به جرایم جنایی مجاهدین خلق ( ایران اینترلینک )

ــ چه كسی مجاهدین را نقد می كند؟ ( مزدا پارسی )

ــ مصاحبه  با خانم سلطانی عضو سابق شورای رهبری مجاهدین، قسمت پنجم ـ برای " ناکرده " هایتان ( از من ) پوزش بطلبید ( سایت ایران قلم )

ــ نامه ای به زهرا ( مهدی خوشحال )

ــ آقای رجوی می خواهند صورت مسئله اصلی را پاک کنند ( بهار ایرانی )

ــ مصاحبه  با خانم سلطانی عضو سابق شورای رهبری مجاهدین، قسمت چهارم ـ نگاهی به پیام سی دی ماه 1388 مسعود رجوی   ( ایران قلم )

ــ خانواده اسیران فرقه تروریستی رجوی _ مزدور اطلاعاتی ! و یا قربانی ؟( الف مینو سپهر )

ــ نگاهی به روش های اخاذی مالی  مجاهدین خلق در اروپا ـ قسمت دوم ( علی جهانی )

ــ مصاحبه  با خانم سلطانی عضو سابق شورای رهبری مجاهدین، قسمت سوم ـ نگاهی دیگر به کودکان خاکستری  ( ایران قلم )

ــ مدالی برای یک تروریست در فرانسه ( انجمن عدالت )

ــ نگاهی به روش های اخاذی مالی  مجاهدین خلق در اروپا ( علی جهانی )

ــ شیوه های جمع آوری صدقه و کمک مالی توسط سازمان مجاهدین – بخش اول  ( کانون آوا )

ــ این شهر همیشه شهر بازی بوده است ( حسن زبل )

ــ نگاهی به پیدا و پنهان فرقه رجوی در دنیای مجازی ( مینو سپهر )

ــ پشت پرده پیام تسلیت مریم رجوی به مردم هائیتی ( ایران اینترلینک )

ــ نامه آقای جواد فیروزمند و پاسخ خانم بتول سلطانی ( ایران قلم )

ــ مصاحبه  با خانم سلطانی عضو سابق شورای رهبری مجاهدین، قسمت دوم ـ وقتی صاحب سلاح باشد، سلاح هم هست ( ایران قلم )

ــ نامه انجمن ایران باستان به آقاینیکلاس سارکوزی رئیس جمهور  فرانسه (ایران باستان )

ــ نامه سرگشاده مسعود خدابنده به نخست وزیر بریتانیا، گوردن براون ( سی ان بی سی )

ــ مصاحبه سایت ایران قلم با خانم سلطانی عضو سابق شورای رهبری مجاهدین خلق، قسمت اول ( ایران قلم )

ــ فرار جمعی راه حل فرضی رجوی در جریان انتقال و جابجایی ( بهار ایرانی )

ــ گزارش دادگاه ایوبونه در پاریس ـ قسمت اول  ( آریا ایران )

ــ ورود خانم بتول سلطانی عضوگریخته شورای رهبری به اروپا و پیامدهای سازنده آن درجمع شدن پایگاه اوور ( مینو سپهر )

ــ مصاحبه با خانم  بتول سلطانی وآقای رضا صادقی در پارلمان اروپا،قسمت دوم ( ایران قلم )

ــ نگاهی به حضور خانم بتول سلطانی در پارلمان اروپا و تصمیم دولت عراق برای جابجایی اعضای مجاهدین  ( علی جهانی )

ــ دادگاه پاریس ،"ایوبونه" و شکست مفتضحانه مجاهدین در پای میز محاکمه ( آریا ایران )

ــ نامه تشکر کانون ایران قلم به آقای دکتر برنارد کوشنر وزیر خارجه فرانسه ( ایران قلم )

ــ عراق به جولانگاه تروریست ها و مجاهدین خلق تبدیل نخواهد شد ( ترجمه از ایران اینترلینک )

ــ جمع شدن اشرف گامی مهم درراه مبارزه باتروریسم ( مینو سپهر )

ــ مصاحبه با خانم بتول سلطانی وآقای رضا صادقی در پارلمان اروپا، قسمت اول ( ایران قلم )

ــ متن سخنرانی خانم بتول سلطانی در پارلمان اروپا ( بتول سلطانی )

ــ جنگجویان سابق در قبال دستور پلیس عراق برای ترک کمپ اشرف مقاومت می کنند ( خبرگزاری فرانسه ـ ترجمه از ایران اینترلینک )

ــ حضور خانم بتول سلطانی در پارلمان اروپا، یک پیروزی دیگر ( ادوارد ترمادو )

ــ پاسخ برنارد کوشنر وزیر امور خارجه فرانسه به سئوال کتبي سناتور ژان پیرشونمان  در مورد قرارگاه اشرف در عراق  ( ترجمه از کانون آوا )

ــ راه حل واقع بینانه دولت عراق برای انتقال فرقه مجاهدین به بغداد یا نقره السلطان ( ایران قلم )

ــ نامه انجمن ایران باستان به آقای گونار ویگو لوند سفیر محترم کشورسوئد در فرانسه ( ایران باستان،آینده درخشان )

ــ خوش آمدگویی به ورود خانم بتول سلطانی به اروپا ( پیام رهایی )

ــ سفر به اعماق " نقره السلطان" ( جواد فیروزمند )

ــ درحالیکه دانشجویان ایرانی به دولت خود اعتراض می کنند، نقشه های سازمان مجاهدین خلق علیه مردم عراق با شکست مواجه میگردد ( آن سینگلتون )

 ــ حضور خانم بتول سلطانی و آقای رضا صادقی در پارلمان اروپا ( بتول سلطانی ـ رضا صادقی )

ــ نامه کانون ایران قلم به آقای گونار ویگو لوند سفیر سوئد در فرانسه ( ایران قلم )

ــ ای رهبر چماقداران جاسوس! اسم و شماره قطار من را فراموش کردی  ( بتول ملکی )

ــ خطر تروریست ها در اوورسورواز برای مردم فرانسه ( علی جهانی )

ــ  مصاحبه آقای بهزاد علیشاهی با آقای محمد حسین سبحانی در محل آکسیون ضد فرقه گرایانه ایرانیان در شهر سرژی فرانسه ( ایران قلم )

ــ حمله فالانژها و فریب خوردگان فرقه رجوی به اکسیون افشاگرانه در شهر سرجی ( ایران باستان )

ــ نامه سرگشاده مسعود خدابنده به ریاست جمهوری فرانسه، آقای سارکوزی ( ایران اینترلینک )

ــ کانون ایران قلم حمله چماقداران فرقه تروریستی رجوی به تجمع ایرانیان در شهر سرژی فرانسه را محکوم می کند ( ایران قلم )

ــ صدها تظاهر کننده فرانسوی خواستار اخراج فرقه تروریستی رجوی شدند ( آریا ایران )

ــ  نامه قدردانی کانون ایران قلم به آقای  ژرژ مالبرونو روزنامه نگار برجسته فرانسوی  ( ایران قلم )

ــ شش سال پس از صدام حسین در عراق ( ایران پیوند )

ــ " عراق جدید " و اطلاعیه 13 آبان مسعود رجوی ( علی جهانی )

ــ راز شکنجه گر شدن چیست؟ به مناسبت مرگ نادر رفیعی نژاد سرشکنجه گر فرقه مجاهدین ( محمد حسین سبحانی)

ــ خيال پردازي هاي رجوي ؛ رهبر عقيدتي مجاهدين ( مزدا پارسی )

ــ پذیرش رجوی به خروج از عراق، عقب نشینی یا واقع بینی  (بهار ایرانی )

ــ مصاحبه سایت ایران قلم با محمد حسین سبحانی در مورد اطلاعیه 13 آبان مسعود رجوی ( محمد حسین سبحانی )

ــ پذیرش رجوی به خروج از عراق، عقب نشینی یا واقع بینی ( بهار ایرانی )

ــ مجاهدین خلق تحت فشار فرانسه - ایران (فیگارو ـ ترجمه از آریا ایران)

ــ حراج قرارگاه اشرف، آخر خط ظرف استراتژیک رجوی ( بهار ایرانی )

ــ ممانعت فرقه رجوی از ملاقات خانواده ها با فرزندان خود ( علی جهانی )

ــ ترس و برده داری در فرقه مجاهدین خلق ( آن سینگلتون )

ــ پیام تبریک انجمن ایران باستان به خانم برتا ماریا کابرال به مناسبت پیروزی در انتخابات شهرداری پانتا دلگادا ( ابران باستان )

ــ گزارش ایران اینترلیک از قرارگاه "عراق جدید" (اشرف) ( ایران اینترلینک )

ــ نامه سرگشاده کانون ایران قلم به آقای ویدال کوآدراس نایب رئیس پارلمان اروپا ( ایران قلم )

 

 سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است

مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد