خطاب من به سران فرقه رجوی است . سرانی که دلشان فقط به حال خودشان می سوزد و نه کس ديگر! شمايی که فرزند مرا با فريب به اسارتگاه خودتان منتقل کرديد و بعد از چندين سال دوری از فرزندم مانع ملاقات با فرزندم می شويد . شما چقدر سنگ دل هستيد که می بينيد برای ملاقات با فرزندم زار ، زار گريه می کنم و حنجره خودم را پاره می کنم . در مقابل شما آنقدر بی عاطفه و از خود دور هستيد که ککتان هم نمی گزد شما چه فکر کرده ايد؟ فکر کرده ايد که فرزند من بی کس و کار است و يا فکر کرده ايد شما مالک فرزند من هستيد؟

اگر اين فکرها به ذهنتان می زند سخت در اشتباه هستيد . آيا شما معنی مادر بودن را می فهميد ؟ فکر نمی کنم . حق هم داريد آنقدر رهبران فرقه شما را مغز شويی کرده اند که عشق و عاطفه را در شما کشته اند . رهبران فرقه ، در ذهن و وجود شما خودشان را جا داده اند . رهبران فرقه ای که فقط بدنبال منافع فردی خودشان هستند و شما را در آن بيابان برهوت به اسارت گرفته و شما را از دنيای بيرون و واقعيت ها قطع کرده اند . اگر رهبران فرقه راهشان حق بود تا به حال به هدفشان می رسيدند و آنقدر تو سری خور نمی شدند. در خارج در رفاه و آسايش زندگی خودشان را می کنند . ای سران يزيديان پادگان اشرف گناه فرزندم چيست که فرزند ُخرد سالش بايستی بدون محبت مادری زندگی کند . آيا شما خدا را می شناسيد ؟ شما نمی فهميد کودکی که در کنار مادرش نباشد زندگی کردن بر او سخت و مشکل می شود . مدعی هستيد که دل برای مردم ايران می سوزانيد . آيا دل سوزاندن شما اين است ؟ خدا از شما نگذرد که دل من مادر را شکستيد چطور دلتان آمد اين کار را با من بکنيد همانطور که دل مرا شکستيد خداوند دل رهبران شما را بشکند و آنها را نابود کند .