چگونه زبان فرانسه را یاد بگیریم؟!

06.12.2010

چند روز قبل با یکی از دوستانم که از ایران جهت دیدار نزدم آمده بود از من خواسته تا او را برای دیدن شهر پاریس یاری رسانم، با هم به سمت پاریس حرکت کردیم. با همه مشکلات سر راه، سرانجام نیمه شب به شهر پر هیاهوی پاریس رسیدیم. با زحمت و سردرگمی و چند بار گم شدن مابین راه، هتلی پیدا کردیم تا ضمن یافتن پارکی برای ماشین مان، خودمان هم جای امن و گرمی یافته باشیم.

فردای آن روز طبق معمول و پرسان پرسان به سمت برج ایفل رفتیم و پس از این که چند عکس از خودمان و از مناظر اطراف برداشتیم، به ناچار از کنار رود سن به سمت خیابان شانزه لیزه حرکت کردیم. هوای پاریس شدیداً سرد، برف نم نمک می بارید، خسته و مضطرب بودیم. در همین حین، روی سنگفرشی که از سرما یخ بسته بود، چشمم به یک حلقه انگشتری افتاد. آن را از روی زمین برداشتم. انگشتر با آن که از حیث جنس بی ارزش بود، ولی روی آن قیمت معنوی گذاشتم و آن را حلقه شکرگزاری نامیدم. چون می خواستم توسط آن انگشتر، به یاد بیاورم و روزانه چندین بار خدا را شکر و ثنا گویم، بابت هر آن چه که تا امروز به من داده و از فردا نیز خواهد داد.

غرق همین فکر و تامل بودم که طبق معمول، فکرم به زمانی دورتر رفت و به یاد آوردم، من زمانی با گروهی کار می کردم که آنان هر آن چه می کردند، هرگز از خدای شان راضی و خشنود نبودند و ضمن طلب کاری از بندگان خدا، از خود خدا نیز طلب کار پول و قدرت بودند. بزرگ ترین مشکل شان در راه رسیدن به آمال و آرزهای شان، همین اخلاق عدم شکرگزاری و سپاس گذاری بود. آنان هرگز از نیروهای شان و حتی از اربابان شان، راضی و شاکر نبودند و بدین جهت بر سر هر سفره ای که می نشستند، به صاحب سفره خیانت می کردند. تا این که عدم شکرگزاری و سپاس گزاری، به ایدئولوژی و عادت شان بدل شد و بنا بر همین رسم و عادت، هر روز بیش تر از روز قبل، از اهداف و آرزوهای شان، دورتر ماندند.

 پس از این که ساعاتی را در خیابان شانزه لیزه همراه با سوز و سرما گذراندیم، برای دیدن سایر مناطق و زیبایی های شهر، دچار مشکل شدیم تا آن جا که برای یافتن هتل محل اقامت مان ساعت ها دور خودمان چرخیدیم. مشکل اولم این نبود که مردم پاریس قادر به فهمیدن زبان آلمانی نبودند، بلکه من قادر به فهمیدن زبان فرانسه نبودم و در این رابطه جز چند واژه بیش تر نمی فهمیدم. سرانجام کل مسافرت مان به دلیل عدم آشنایی به زبان فرانسه، مختل شد و ناچار شدیم زودتر از موعد مقرر به سمت آلمان برگردیم. در حین راه با خود فکر کردم، بیش از سی سال از عمرم را در سیاست گذراندم و سیاست هر از گاهی گریبانم را گرفت، ولی هیچ گاه کمکم نکرد. من اگر طی همه ی این سال ها سه زبان خارجی یاد می گرفتم، ضمن این که همه ی مشکلات زندگی ام را حل و فصل می کردم، در پاریس هم دچار دردسر و مشکل نمی شدم.

در گیرو دار همین فکر بودم دوباره به یادم آوردم، در همان گروهی که کار می کردم، چگونه اعضاء از صبح تا شام انواع و اقسام چاله و چوله های پوچ و به درد نخور را یاد می گرفتند، ده ها نوع سلاح مرگبار و بی حاصل را یاد می گرفتند، انواع حیله ها و ریاضت ها را یاد می گرفتند، ولی به اعضاء اجازه یاد گرفتن زبان خارجی و حتی انگلیسی را نمی دادند و بهانه می آوردند، فراگیری زبان خارجی، راه را برای انفعال و بریدن هموار می کند!

 بر عکس آن چه آورده شد، خود رهبران با آن که می بایست ده ها و صدها برابر اعضاء به فراگیری امور سیاسی و نظامی و ریاضت می پرداختند، همه را بالکل رها کرده و با خیال راحت و آسوده به یادگیری زبان خارجی مشغول بودند!

اخیراً یکی از رهبران این گروه را در تلویزیون دیدم، خانم مثل بلبل زبان فرانسه و انگلیسی را حرف می زد. اگرچه بلبل طوطی وار و از روی نوشته روخوانی می کرد، اما سئوال این جاست چرا آنان یادگیری زبان خارجی را برای اعضاء که جزو ملزومات مبارزه و مبارزه سیاسی است، ممنوع و منفی خوانده و به جای آن فدا و صداقت را پیشنهاد و تاکید کرده اند!

من که طی این سی سال مبارزه سیاسی و فرهنگی و با وجود این که جزو اعضای پایین بودم و با وجود این که یادگیری زبان، مشکلات عدیده زندگی و مبارزه ام را حل و فصل می کرد، برای خود آن قدر مشغله کاری و ذهنی داشتم که یادگیری زبان جزو وظایف اولم نبود، پس چگونه می شود رهبرانی که ظاهراً صدها بار بیش تر از من مشغله ذهنی و کاری و دردسرهای دیگر دارند، ثروت بادآورده نیز دارند تا توسط آن چندین مترجم داشته باشند، آیا یادگیری زبان انگلیسی و عربی و فرانسه را؛

1ـ به زعم خودشان برای بریدن از مبارزه انتخاب کردند؛

2ـ به خاطر کوری چشم اعضای شان دنبال می کنند؛

3ـ آیا فراغ بال و آسودگی خاطر این دوره از مبارزه به آنان این اجازه را می دهد؛

4ـ آیا فاز جدید مبارزه این گونه است که تکلیف و مسئولیت اعضای پایین به عهده رهبران و وظیفه رهبران بر دوش اعضای فرودست قرار گیرد؛

5ـ  و یا این که محرمات و ممنوعاتی مابین رهبران و دوستان فرانسوی و انگلیسی شان وجود دارد که اعضای چشم و گوش و زبان بسته، هم چنان نباید بدانند و نباید بفهمند...!

"پایان"

مطالب دیگر:

ــ ششمین پیام صوتی خانم بتول سلطانی خطاب به خانواده های قربانیان و خانم افسانه طاهریان

ــ نامه سرگشاده مسعود خدابنده  به لیدی اشتون ( ایران اینترلینک )

ــ پنجمین پیام صوتی خانم بتول سلطانی خطاب به ناهید بلوچستانی، الهام و شهرام کیامنش ( بتول سلطانی )

ــ بازی با برگ سوخته مجاهدین ( میلاد آریایی )

ــ مصاحبه  با خانم سلطانی عضو سابق شورای رهبری مجاهدین، قسمت  سیزدهم بررسی قربانی  شدن احمد رازانی توسط  فرقه مجاهدین ( بتول سلطانی )

ــ راز مقاومت ( مهدی خوشحال )

ــ قتل زنده یاد احمد رازانی و  کابوس فروپاشی فرقه رجوی ( روح الله تاجبخش )

ــ  دیدار و گفتگوی خانم بتول سلطانی و دکتر فیروزه بنی صدر در پاریس ( ایران قلم )

ــ  در حاشیه دیدار و مصاحبه محمد حسین سبحانی با دکترابوالحسن بنی صدر ( میلاد آریایی )

ــ صدام حسین را از کجا پیدا کنم؟  ( مهدی خوشحال )

ــ اعتراف رجوی در ارتباط با آقای بنی صدر ( فرزاد فرزین فر )

ــ چگونه طارق عزیز مسعود رجوی را خرید؟ ( مزدا پارسی )

ــ پیام آقای هادی شمس حائری به فرزندانش در اشرف ( هادی شمس حائری )

ــ در حاشیه دیدار و مصاحبه با دکترابوالحسن بنی صدر ( میلاد آریایی )

ــ مصاحبه محمد حسین سبحانی با آقای دکتر ابوالحسن بنی صدر ( ایران قلم )

ــ خاطرات الهه قوام پور ، آهای مردم ! پسرم را ندیدید؟ قسمت دوم  ( الهه قوام پور )

ــ پیام علی جهانی به خانواده های زجرکشیده و  محمد علیرضا علیپور یکی از اسیران قلعه اشرف ( علی جهانی )

ــ خاطرات  مهرداد ساغرچی یکی از قربانیان سازمان مجاهدین خلق ـ قسمت  سوم ( مهرداد ساغر چی )

ــ پیام میلاد آریایی برای خانواده های دردمند و علی باقرزاده یکی از قربانیان اسیر در قلعه اشرف ( میلاد آریایی )

ــ خاطرات الهه قوام پور ، آهای مردم ! پسرم را ندیدید؟ قسمت اول  ( الهه قوام پور )

ــ مصاحبه محمد حسین سبحانی با آقای دکتر ابوالحسن بنی صدر ( ایران قلم )

ــ پنجمین پیام صوتی خانم بتول سلطانی خطاب به ناهید بلوچستانی، الهام و شهرام کیامنش ( بتول سلطانی )

ــ داستان سی زن ( مهدی خوشحال )

ــ نامه خانم بتول ملکی  به خانم هیلاری کلینتون وزیر محترم امور خارجه آمریکا ( بتول ملکی )

ــ نامه ای به خواهرم بتول سلطانی ( الهه قوام پور )

ــ مصاحبه محمد حسین سبحانی با آقای دکتر ابوالحسن بنی صدر ( ایران قلم )

ــ مصاحبه بنیاد خانواده سحر با آقای علیرضا عینکیان ( بنیاد سحر )

ــ  نامه آقای میلاد آریایی به آقای اد ملکرت نماینده سازمان ملل متحد در بغداد ( میلاد آریایی )

ــ نامه سرگشاده کانون ایران قلم به نماینده سازمان ملل متحد در بغداد ( ایران قلم )

ــ چهل تن دیگر به جمع خانواده های متحصن مقابل قلعه اشرف در عراق پیوستند ( بنیاد سحر )

ــ اعلام جدایی آقای روح الله تاجبخش از فرقه مجاهدین در همبستگی با خانواده های دردمند اسیران قلعه اشرف ( روح الله تاجبخش )

ــ  کتاب " پیکر زخمی " منتشر شد ( بتول ملکی )

ــ علیرضا عینکیان از فرقه مجاهدین فرار کرد، گریزی دیگر از پادگان فرقه ای اشرف ( بنیاد سحر )

ــ  نامه ای از زبان یک تیرباران شده سال 1350 به مسعود رجوی ( میلاد آریایی )

ــ آمدم،حلقه به در کوفتم و برگشتم ( آریا ایران )

ــ مجاهدین ، نافی آزادی آدمی ( آرش رضایی )

ــ نامه بنیاد خانواده سحر به دبیر کل ملل متحد ( بنیاد سحر )

ــ شعری برای زن دلاور ایرانی خانم بتول سلطانی عزیز ( فرزاد فرزین فر )

ــ ترجمه کتاب فرقه ها درمیان ما منتشر شد ( ابراهیم خدابنده )

ــ پیام خانم بتول سلطانی به قربانیان اسیر در قلعه اشرف در مورد تجاوز های جنسی ، ایدئولوژیک مسعود رجوی ( ایران قلم )

ــ شکست اخلاقی آمریکا و اتحادیه اروپا در قبال تروریسم ( فرزاد فرزین فر )

ــ مجاهدین ، نافی آزادی آدمی - قسمت اول ( آرش رضایی )

ــ سوز و گداز  فرقه مجاهدین از روشنگری های فعالین حقوق بشر ( بتول سلطانی )

ــ خروج آمریکاییان از عراق و نگرانی رو به افزایش مجاهدین ( میلاد آریایی )

ــ خاطرات  مهرداد ساغرچی یکی از قربانیان سازمان مجاهدین خلق ـ قسمت دوم ( مهرداد ساغرچی )

ــ غبار روبی از رای دادگاه کلمبیا در مورد سازمان مجاهدین ( بهار ایرانی )