جناب آقای طالبانی

همانطور که می دانید ، مسئله "کمپ عراق جدید" ("کمپ اشرف" سابق) مورد توجه بین المللی قرارگرفته است. سازمان مجاهدین خلق در محافل پارلمانی مختلف در اروپا و ایالات متحده آمریکا به همچنین در میان چهره های عمده سیاست بین الملل سخت مشغول فعالیت است تا "راه حل" مورد علاقه خودرا برای این مسئله پیداکند.

زندگی روزمره مردم در استان دیالی بخاطر این وضعیتی که در داخل و اطراف کمپ اشرف می گذرد، تحت تاثیر قرارگرفته است.

سازمان مجاهدین خلق سخت در تلاش است نیروهای نظامی عراق و خود دولت عراق را به عنوان "دست نشاندگان رژیم ایران" نشان دهد و به این ترتیب شهرت عراق را به عنوان یک کشور مستقل در افکار عمومی جهان مورد سئوال قرار دهد.

انحلال قریب الوقوع کمپ اشرف، سازمان مجاهدین را مجبور به اتخاذ اقدامات شدید ترکرده تا خودش را به عنوان قربانی تبانی ایران وعراق نشان دهد.

نه تنها نیروهای نظامی عراق، بلکه خانواده های اعضای مجاهدین زندانی در کمپ عراق جدید هم که بعضا برخی ازآنها بیش از یک سال بیرون دروازه اردوگاه تلاش برای ایجاد ارتباط با اقوام خود از لابلای سیم های خاردار می کنند، مورد حمله سازمان مجاهدین قرارگرفته اند.

بعنوان مثال بطور مرتب شایعاتی در مورد جلوگیری از ورود مواد غذایی، دارو و دیگر اقلام ضروری برای این اردوگاه توسط نیروهای نظامی عراق منتشرمی شود. خانواده ها وبیشترازهمه افراد مسن، بعنوان "عوامل رژیم ایران" نشان داده می شوند و افراد مستقردر کمپ عراق جدید را عمدا و هدفمندانه برعلیه آنها می شورانند.

دراین واقعیت که سازمان مجاهدین خلق حاضر به انجام اقدامات شدید که حتی سلامتی وزندگی اعضای خود را در مخاطره قراردهد تا به اهدافش برسد، شکی نبایدداشت. همانطوریکه  در ماجرای دستگیری مریم رجوی در پاریس دیده شد که منجر به خودسوزی بعضی از اعضاء در سال 2003 گردید. همچنین اعتصاب غذا در کشورهای مختلف اروپایی و ایالات متحده و کانادا درماه اوت 2009 که برخی از اعتصاب کنندگان به دلیل وخامت جسمانی دربیمارستان بستری شدند، بروشنی نشان می دهد که سازمان مجاهدین خلق پشیزی برای جان افرادش ارزش قائل نیست.

مجاهدین وضعیت فعلی را این جور نشان می دهند که انگار انها باید تعیین کنند چه کسی اجازه دارد وارد کمپ بشود و چه کسی اجازه ندارد. طبق گزارشات آنها این مجاهدین هستند که کنترل کمپ اشرف را در دست دارند و نه نیروهای نظامی عراق.

وزیر امور خارجه عراق، هوشیار زیباری، در مصاحبه اخیرش با روزنامه الشرق الاوسط درتاریخ  2011/01/19 به این موضوع اشاره کرد که افراد مستقر در کمپ عراق جدید هم تحت مسئولیت های بشردوستانه قوانین عراق قراردارند و اضافه کرد که "دولت دردولت : "تحمل نخواهد شد.

سازمان مجاهدین خلق کمپ عراق جدید را بعنوان قلمرو جغرافیایی خود قلمداد می کند. این موضوع را می توان از مقاومت سرسختانه در برابر استقرار ایستگاه پلیس در اردوگاه  "خودشان" در ژوئیه 2009 که حداقل 400 نفر زخمی از جمله 110 نفر پرسنل نظامی عراقی بجای گذاشت وهمچنین  8 نفر کشته که دونفرشان افسرپلیس بودند،  دریافت. از طرف دیگر آنها  و حامیانشان این اردوگاه را همیشه بانام "قرارگاه اشرف" می خوانند واعتنایی به تغییر نام آن توسط  دولت عراق که آنرا"کمپ عراق جدید" نامیده است، ندارند.

سفیر عراق در بلژیک و اتحادیه اروپا، محمد جواد ال دورکی، در مصاحبه با روزنامه الشرق الاوسط در ژانویه 2011 به این واقعیت اشاره کرد که مردم عراق از رابطه نزدیک بین سازمان مجاهدین خلق و رژیم صدام حسین ومزدوری آنها برای ارتش آنزمان عراق  آگاه هستند و هرگز فراموش نخواهند کرد که خون تعداد بیشماری از عراقی ها، کردها و اعراب توسط مجاهدین ریخته شده است و اکنون مجاهدین باید به خاطراین اعمال مورد حسابرسی قرارگیرند.

وی در ادامه گفت که این تعجب آوراست  که کسانی که استناد به قوانین بین المللی و حقوق بشرمی کنند، حاکمیت عراق و قوانین عراق را نادیده می گیرند و امنیت و شهرت عراق را درجهان به مخاطره می اندازند.

این واقعیت که سازمان مجاهدین خلق خودش با مسئله حقوق بشر کنارنمی آید در گزارش سازمان دیده بان حقوق بشر در سال 2005 تحت عنوان "خروج ممنوع : نقض حقوق بشر در داخل اردوگاه های سازمان مجاهدین خلق" آشکارشده است. جداشدگان از این سازمان  از بدرفتاری شدید روحی و جسمی گزارش داده اند. اعضای سازمان از طریق نفوذ روانی مستمردر ایدئولوژی مجاهدین سوگند یاد می کنند که آماده برای انجام هرعملی که سازمان دستور بدهد هستند.

جناب آقای رئیس جمهور!

-ما از شما تقاضا می کنیم در همکاری با سازمان ملل متحد، کمیته بین المللی صلیب سرخ و سازمان های بین المللی حقوق بشر، یک راه حل انسانی برای مسئله کمپ عراق جدید پیداکنید!

- به بیخبری خانواده ها در جلوی دروازه های کمپ و نگرانی های آنهادر مورد  عزیزانشان پایان دهید!

- به کسانی که ازسازمان مجاهدین جداشده و مایل به ترک کمپ عراق جدید هستند، امکان بدهید که از زیر نفوذ سازمان بتوانند بیرون بیایند و چشم اندازی پس از خروج از سازمان در دسترس داشته باشند!

- بدون پیداکردن راه حل مناسب، مجاهدین اعضای محصوردر قرارگاه را وادار به خودسوزی و خودکشی جمعی خواهند کرد واین فکر نمی کنم بنفع هیچیک از طرفین باشد.

با احترام

علی اکبر راستگو

کانون آوا – کلن آلمان

شنبه 22 ژانویه 2011

رونوشت: سفارت جمهوری عراق در آلمان

متن آلمانی نامه به رئیس جمهوری عراق

Offeber Brief an Jalal Talabani

Irakischer Staatspräsident- Baghdad

Sehr geehrter Herr Talabani

wie Sie wissen, findet die Problematik um das „Camp New Iraq“ (ehemals „Camp Ashraf“) zur Zeit auch international große Beachtung. Die Iranischen Volksmojahedin (MKO) arbeiten intensiv daran, in den verschiedenen Parlamenten in Europa und den USA, sowie bei namhaften Persönlichkeiten der internationalen Politik Unterstützer für ihre „Lösung“ der Problematik zu gewinnen.

Auch der Alltag der Menschen in der Diyala Provinz wird durch die Situation in und um das Camp New Iraq beeinflusst.

Die MKO arbeitet intensiv daran, die irakischen Sicherheitskräfte und die irakischen Regierung als „Handlanger des iranischen Regimes“ darzustellen und dadurch den Ruf des Irak als souveränen Staat in der Weltöffentlichkeit in Frage zu stellen.

Die drohende Auflösung des Camps veranlasst die MKO dazu, immer drastischere Maßnahmen zu ergreifen, um sich als Opfer einer iranisch-irakischen Unterdrückungskampagne zu präsentieren.

Nicht nur die irakischen Sicherheitskräfte, sondern auch die Familienangehörigen der Insassen von Camp New Iraq, die zum Teil schon seit über einem Jahr vor den Toren des Camps lagern und versuchen, Kontakt zu ihren Angehörigen hinter den Stacheldrahtzäunen zu bekommen, werden von der MKO angefeindet. Regelmäßig werden Gerüchte über die Blockade von Nahrungsmitteln, Medikamenten und anderen lebensnotwendigen Gütern für das Camp durch die irakischen Sicherheitskräfte verbreitet.

Die Familien, überwiegend alte Menschen, werden als „Agenten des iranischen Regimes“ bezeichnet und die Insassen von Camp New Iraq werden gezielt von ihnen abgeschirmt und gegen sie aufgebracht.

Dass die MKO auch bereit ist, zu noch drastischeren Mitteln zu greifen und sogar die Gesundheit und das Leben ihrer Mitglieder aufs Spiel setzen, um ihren Forderungen Nachdruck zu verleihen hat man nicht nur an den Selbstverbrennungen im Jahr 2003, nach der Verhaftung Maryam Rajavis in Paris, gesehen. Auch die Hungerstreiks in verschiedenen europäischen Ländern und den USA und Canada im August 2009, bei denen einige Streikende in Krankenhäusern behandelt werden mussten zeigen deutlich, zu welchen Mitteln die MKO zu greifen bereit ist.

Die MKO stellen die Situation so dar, als könnten sie bestimmen, wer das Camp betreten darf, und wer nicht. Ihren Berichten zu Folge sind sie selbst diejenigen, die Camp New Iraq kontrollieren und nicht die irakischen Sicherheitskräfte.

Der Außenminister des Irak, Hoshyar Zebari, sagte in einem Interview mit der Zeitung Asharq al-Awsat vom 19.01.2011, dass auch die Insassen von Camp New Iraq  im Rahmen der humanitären Verantwortung, den irakischen Gesetzen unterliegen und dass man keinen „Staat im Staate“ dulden werde.

Die MKO betrachtet Camp New Iraq aber als ihr Hoheitsgebiet, was man nicht nur an der heftigen Gegenwehr gegen die Errichtung einer Polizeistation innerhalb „ihres“ Lagers im Juli 2009, wobei mindestens 400 Menschen verletzt, darunter 110 Sicherheitskräfte, und 8 Personen, darunter 2 Polizisten getötet wurden, gemerkt hat, sie machen es auch immer wieder deutlich, indem sie und ihre Unterstützer das Camp immer noch als „Camp Ashraf“ bezeichnen und die Umbenennung der irakischen Regierung in „Camp New Iraq“ konsequent ignorieren.

Der irakische Botschafter für Belgien und die Europäische Union, Mohammed Javad Al-Doreki, wies in einem Interview mit der Zeitung Asharq al-Awsat vom Januar 2011 darauf hin, dass sich die irakische Bevölkerung der engen Verbindung zwischen der MKO und dem Regime von Saddam Hussein und ihrer Söldnertätigkeit für das damalige Militär bewusst ist, und nie vergessen wird, dass das Blut von unzähligen Irakern, Kurden und Arabern an ihren Händen klebt und nun verlangt, dass die MKO auch dafür zur Rechenschaft gezogen wird.

Er sagte weiter, dass es verwunderlich sei, dass diejenigen, die sich auf das internationale Recht und die Menschenrechte berufen, andererseits die irakische Souveränität und die irakischen Gesetze ignorieren und die Sicherheit und das Ansehen des Irak in der Welt gefährden.

Dass die MKO es mit den Menschenrechten selbst nicht ganz so genau nehmen hat nicht nur die Menschenrechtsorganisation „Human Rights Watch“ 2005 in ihrem Bericht „No Exit: Human Rights Abuses Inside the MKO Camps“ festgestellt. Regelmäßig berichten Aussteiger der MKO von intensiven psychischen und physischen Misshandlungen durch die Organisation. Durch regelmäßige mentale Beeinflussungen werden die Mitglieder  auf die MKO Ideologie eingeschworen, bis sie zu allem bereit sind.

Herr Staatspräsident Talabani,

wir bitten Sie, in Zusammenarbeit mit den Vereinten Nationen, dem Internationalen Komitee vom Roten Kreuz und internationalen Menschenrechtsorganisationen eine humane Lösung für die Problematik Camp New Iraq zu finden.

Beenden Sie die Ungewissheit der vor den Toren des Camps ausharrenden Familien und deren Sorge um das Wohl ihrer Angehörigen.

Bieten Sie auch den Insassen, die sich von der MKO lösen wollen und Camp New Irak verlassen wollen, eine Möglichkeit, sich der Beeinflussung durch die Organisation zu entziehen und eine Perspektive nach dem Ausstieg aus der Organisation.

Treiben Sie die Insassen von Camp New Iraq nicht dazu, einen Ausweg in Selbstverbrennungen oder Selbstmorden zu suchen.

Mit freundlichen Grüßen,

AAWA Association

Ali Aنذشق Rastgou

(1.Vorsitzender)

Samstag, den 22.Januar 2011-01-21

Durchschrift: Irakische Botschaft in Berlin