کشتن یا به کشته دادن

توضیحی در باب وقایع اخیر اردوگاه مجاهدین خلق در عراق

11.04.2011

بهزاد علیشاهی، کانون وبلاگ نویسان مستقل ایرانی
http://hasanzebel.blogfa.com/post-803.aspx

مجاهدین خلق میدانند که خیلی ها دوست دارند ژست حقوق بشری بگیرند و خشونت و کشتار را محکوم کنند تا چهره خوب و موجه ای از خود نشان دهند ؛ پس صحنه را برای این گروه طوری میچینند که به راحتی آنها را فریب داده و از آنها سوءاستفاده کنند. نشان دادن صحنه های دلخراش از زخم و خون و زجه و زاری کافی است که خیلی ها بدون اینکه زحمت کنکاش و بررسی وقایع اتفاق افتاده را بخود بدهند ؛صرفأ محکوم کنند.صحنه ها به اندازه ای دلخراش انتخاب شده که محکوم کنندگان و منتقل کنندگان خبر؛ ناخواسته از ادبیات مجاهدین استفاده کرده وخبر را با با تیتر" حمله ارتش عراق به پناهندگان بی دفاع کمپ اشرف " منتشر میکنند. سابقه حضور نیروهای مسلح در اطراف کمپ اشرف به زمان صدام برمیگردد همیشه در اطراف قرارگاه و در بخشهایی از داخل قراگاه نیروی نظامی وجود داشته است و همیشه هم مجاهدین نسبت به این نیروها با کمال احترام برخورد میکردند. و البته آنها هم از مجاهدین حمایت میکردند و یکی از اهداف حضورشان ممانعت از فرار ناراضیان بود ؛ نیروهای آمریکایی هم به همین منوال حضور داشتند وبعد از خروج آمریکایی ها نیروهای عراق آزاد شده از دیکتاتوری و استبداد درهمان محل مستقر شدند ؛ دولت عراق از آنجا که خواهان جنگ با همسایه هایش و یا شیوه های کثیف تروردرکشورهمسایه برای باج گیری نبود ،لاجرم نیازی نیز به گروههای مثل مجاهدین نداشت.مجاهدین هم که یخ استراتژی خیالیشان نگرفته بود و امکان کسب قدرت در ایران با حمایت صدام یا آمریکا را از دست داده بودند .

عملا تنها راه مطرح شدن خود در صحنه سیاسی و بین المللی را خلاصه کردند به خوشخدمتی و مزدوری برای بیگانه و درخواست کمک از آنها و به کشتن دادن اعضایشان که حالا مصرف دیگری نداشتند .در مورد مزدوری و جاسوسی البته خدمات مجاهدین برای غرب و شرق مسبوق به سابقه است والبته در به کشتن دادن اعضایشان هم یدطولایی دارند ؛ بارها مسعود رجوی بعد از عملیاتها یا تهاجمات نافرجام این گروه اعلام کرده بود که ما پذیرفته بودیم سه برابر این کشته بدهیم و در آنصورت بازهم برای ما صرف داشت؛ و البته صرف و سود این کشته ها آنموقع حمایت بیشتر صدام بود. اما امروز مجاهدین مدعی هستند که ارتش عراق به آنها حمله کرده ؛ ساعت سه یا چهار نیمه شب به وقت محلی ؛ ادعایی عجیب که حتی شواهد هم آن را تایید نمیکند ؛ محل درگیری بین دو تا سه کیلومتر با محل استقرار و استراحت اعضای کمپ اشرف فاصله دارد و اگر آنها بقول مجاهدین با زرهی حمله کرده بودند این فاصله را میتوانستند در چند دقیقه طی کنند ، مجاهدین همه کلاه خود و دوربین فیلم برداری و ساچمه زن دارند یعنی همان نیمه شب برای درگیری آماده بوده اند.

ترتیبات پخش برنامه ماهواره ای از اروپا و انتقال فیل که حداقل همیشه در این موارد از یک روز قبل باید اتخاذ میشد به خوبی اتخاذ شده بود و فیلمها تقریبا بلافاصله برای پخش آماده شده بود. باوجود همه ملاحظات در فیلم برداری بازهم سنگ پرانی آنها و حمله با بیل و ساچمه زن در همان فیلم هایی که خودشان از صحنه تهیه کرده اند قابل مشاهده است ؛ در این درگیری ها مجاهدین مجروحینشان را نه برای در مان که برای تبلیغات و فیلم برداری منتقل میکنند. صحنه تنفس مصنوعی خفه کننده به مجروحی که ازناحیه پا مجروح شده است و پشت وانت در حال انتقال است بخوبی نشان میدهد که صحنه فقط برای فیلم برداری آماده شده حتی اگر منجر به کشته شدن زخمی ها بشود ؛ لابد به قول مسعود رجوی صرف و سودی برایشان دارد. همزمان مجاهدین صحنه دیگری را هم برای فیلم برداری و مطرح شدن تدارک دیده اند ؛ کنفرانس مطبوعاتی برای غالب کردن یک مرکز صنایع تهیه و برش قطعات بعنوان سایت هسته ای ؛ و البته هواداران رو به افول این گروه هم دستور گرفته اند که بلافاصله در شهرهای مختلف اروپا در اعتراض به کشته شدن افراد کمپ اشرف اقدام به تظاهرات و جلب توجه نمایند و البته سازمان مجاهدین امید بسته بود که خون این اعضا برای به خیابان کشاندن هواداران و بیشتر کردن آنها انگیزه کافی را ایجاد کند.

بررسی نحوه مرگ افراد و کالبد شکافی پزشکی قانونی بررسی و تحقیق از تک تک افراد مستقر در این کمپ بدون شک به روشن شدن حقیقت کمک زیادی خواهد کرد. چیزی که سازمان از آن وحشت دارد جمع شدن سیاح و سیم های خاردار اطراف قرارگاه است یعنی یکی از عوامی که مجاهدین توانسته اند با آن فرقه خودشان را شکل بدهند . بجای چشم و گوش بسته محکوم کردن بیایید برای کشتار و قتل عامی که مجاهدین تدارک دیده اند فکری بکنیم. چرا مجاهدین اصرار دارند سه هزار نفر را در عراق نگاه دارند و با تمام قوا مانع خروج آنها به کشورهای آزاد مییشود. مجاهدین میدانند که خروج این افراد مساوی با لو رفتن جنایات و نابودی کامل آنها خواهد بود. آنها ترجیح میدهند که با به کشتن دادن آنها (همه آنها) پرونده اشرف را راز آلود و غم بار و البته مظلومانه ببندند تا خود بتوانند بر جنازه آنهایی که به کشتن داده اند بگریند .کاری که با درگیریهای اخیر و تحریک نیروهای عراقی مقدمه اش را چیده اند . این چیزی است که باید محکوم کرد.

____________________________________________

جلسه  مشترک نمایندگان انجمن های پیام رهایی و ایران قلم برای تدوین فعالیت های سال آینده

29.03.2011

پیام رهایی ـ ایران قلم

روز یکشنبه 27 ماه مارس سال 2011، نمایندگان انجمن های پیام رهایی و ایران قلم در کشور هلند دیدار کردند و فعالیت های  سال گذشته و همچنین فعالیت های حقوق بشری سال آینده را مورد بحث و بررسی قرار دادند. درابتدای دیدار بمناسبت ایام نوروز شاد باش و تبریک سال نو  تجلیل از آقای هادی شمس حائری برگزار گردید و سپس نمایندگان انجمن سیاسی ـ فرهنگی رهایی و ایران قلم  به دستور کار و تدوین برنامه های سال آینده دو انجمن در این جلسه پرداختند.

در این جلسه دو انجمن یاد شده، پس از بررسی راهی که طی سال قبل پیموده بودند و تشکر از کلیه عزیزانی که در سال گذشته یار و یاور فعالین حقوق بشر برای آزادی اسیران فرقه رجوی بوده اند، به بررسی انتقادی  و اشکالات کاری خود پرداخته تا برای سال جدید شمسی راهکار های تازه ای بیابند.  دوستان حاضر در این جلسه که متشکل از آقایان هادی شمس حائری، مهدی خوشحال ، مسعود جابانی و محمد حسین سبحانی بودند، تاکید کردند که هر چند طی یک سال گذشته بیش از 30 نفر از اسیران فرقه مجاهدین خلق از اسارتگاه اشرف رهایی یافته اند و تعداد زیادی از آنها توانسته اند خود را به کشورهای اروپایی برسانند  و زندگی آزاد و خارج از حصار فیزیکی و ذهنی فرقه رجوی را تجربه  کنند ، اما همچنان باید تلاش بیشتری کرد تا رهایی اعضای در بند سرعت بیشتری یابد.

نمایندگان انجمن های پیام رهایی و ایران قلم  شفاف سازی فعالیت های سیاسی ـ فرهنگی و دموکراتیزه کردن مناسبات خود را مورد توجه و بررسی مجدد قرار داده و در انتها برای حمایت مؤثر تر از خانواده های متحصن در مقابل پادگان اشرف و رهایی اسیران در قلعه اشرف برنامه ها و فعالیت هایی را تدوین کردند تا بهتر و بیشتر بتوان به اعضای دربند و گرفتار فرقه مجاهدین کمک رساند.

دو انجمن نامبرده، ضمن شادباش نوروز سال 1390 به مردم ایران، برای نجات اسیران در بند در قرارگاه اشرف عهد و پیمان بستند که بیش از گذشته برای رهایی آنان تلاش کنند و از خداوند بزرگ آزادی شان را خواستار شدند.

مطالب دیگر:

ــ پیام صوتی آقای مهدی خوشحال به خانواده های قربانیان اسیر در قلعه اشرف ( مهدی خوشحال )

ــ ذهن بیمار رجوی وانقلاب ایدئولوژی مجاهدین( علیرضا میرعسگری )

ــ کانون ایران قلم نسبت به تهدیدات تروریستی فرقه مجاهدین علیه خانم بتول سلطانی هشدار می دهد ( ایران قلم )

ــ مجاهدین خلق از کجا تا به کجا؟ ( حامد صرافپور )