به کشتن دادن اعضاء اسیر برای باز گرداندن امریکاییها به پادگان اشرف!

11.04.2011

محمد رزاقی، وبلاگ رزاقی، پاریس، دهم آوریل 2011
http://www.razaghi13.blogfa.com/post-164.aspx

با کمال تاسف خبر درگیری ارتش و پلیس عراق در کمپ اسارتگاه فرقه رجوی و کشته و زخمی شدن تعداد ریادی از اسیران فرقه رجوی را در سایتها ی خبری دیدم ؛ صحنه هایی که دل انسان را به درد می اورد ؛ کشته و زخمی شدن انسانهای بی گناه که بدستور سران فرقه رجوی باید خودشان را به کشتن بدهند.

واقعیت اینکه تمامی این درگیریها و کشته شدن اسیران در پادگان اشرف از طرف سران فرقه رجوی طراحی شده ؛ از انجا که رجوی در سال گذشته نتوانست با به راه انداختن شوهای مسخره و نامه نگاریها که التماس میکردند نیروهای امریکایی به اشرف باز گردانده شوند و موفق نشدند و برای اینکه به این خواسته خود یعنی برگرداندن نیروهای امریکایی برسند این درگیری خونین را به راه انداخته اند تا بگویند که دولت و ارتش عراق صلاحیت حفاظت پادگان اشرف را ندارند .

اگر به نامه ها و اطلاعیه های سران فرقه رجوی در یک هفته گذشته نگاه مختصری به اندازیم که دم از فاجعه انسانی و اشغال اشرف میزدند به خوبی مشخص می شود که پیشاپیش سران فرقه زمینه این فاجعه انسانی را چیده بودند .

اما نعل وارونه زدن های سران فرقه رجوی برای به کشتن دادن اسیران فرقه اوج شیادی و فریبکاری رجوی را به نمایش گذاشت ؛ سران فرقه در اطلاعیه های پی در پی که ار اوور پاریس صادر می شود مدعی هستند که این درگیریها برای دفاع از ازادی ؛ شرافت و... هست !!!

پس باید از سران فرقه پرسید که چرا در این دفاع از شرافت و ازادی ایران حتی یکی از سران فرقه حضور ندارند ؟

اگر کشته و زخمی شدن افتخار هست پس چرا این مدال افتخار را به گردن اعضاء اسیر که از همه دنیا بی خبر هستند می اندازید ؟

در زمان صدام دیکتاتو رجوی به پشتوانه پدر مادی و معنویش یک گروهی از زنان و مردان سر سپرده دورخود جمع کرده بود و القاب ؛ سپهدار؛ المدار؛ کتلدار؛ سردار؛ را به خاطر شکنجه کردن اعضاء ناراضی به انها میداد ! پس این علمدارو کتلدار به دستها چرا در میان این اعضاء اسیر در بیابانهای اشرف پیدایشان نشد؟ گویا علم ؛ کتل برداشتند رفتند تو سوراغ موش که نکنه خدای نکرده از خواب اش زده شود و نتواند در روزهای اینده در نشستهایی که برگزار خواهند کرد خواب زده ان ردیف جلو بشیند و سر حال نبودنش مشخص شود !

اگر خود سوزی ؛ سپر کردن سینه در مقابل گلوله و کشته شدن شهادت ؛ قهرمانی و راهی بهشت شدن هست پس چرا این فرصت بهشت رفتن را سران فرقه از دست دادند و در این صحنه از سران فرقه یکی هم پیدا نمی شود ؟ شاید دکتر های امریکایی ؛ اسرائیلی ؛ انگلیسی ؛ گفته اند که گلوله برای قلب شما ضرر دارد و توجیح پزشکی دارید !!!

اگر اشرف این قدر برای سران فرقه اهمیت دارد و مقدس هست چرا از ان فرار کردید در اروپا و امریکا جا خوش کردید؟ شما هم پول هم مدارک سفر داشتید و به راحتی می توانستید به این مکان مقدسی که از ان دم میزنید بروید و از ان دفاع کنید پس چرا نرفتید؟

سران فرقه که در شکنجه اعضاء از هم سبقت می گرفتند و یا در نشستها کف بر دهان با بدترین کلمات اعضاء ناراضی را فحش می دادند و با مشت و لگد میزدند تا سر سپردگی خود را به رجوی نشان بدهند پس چرا در این موقعیت یکی از انها پیدا نیست تا عمق سر سپردگی ایدئولژیک خود را نشان بدهد؟

البته در اروپا و امریکا در جشنهای مختلف و یا در تلویزیون قمپوز در کردن که مالیات ندارد و برای پهلوان پنبه بازی هم که امکانات زیادی هست که هر کسی به شما کوچکترین انتقادی کرد همین سران فرقه را یه تلویزیون بیاورید تا علیه ان منتقد چاک دهنش را باز کند و هر چه لایق خودش و رهبرانش هست را نثار کند و خود را انقلابی 2 اتشه نشان بدهد ! اما پای عمل که میرسد پا در جا پای رهبر فراریشان میگذارند و به سوراغ موش می خزند تا خدای نکرده صدای ترقه ای به گوششان نرسد چون ممکن هست این صدای ترقه چند دقیقه ای اقا یا خاتم محترم را اذیت بکند.

اما واقعیت چیز دیگری هست واقعیت اینکه امسال نیروهای امریکایی بطور کامل از عراق باید بروند و با رفتن امریکاییها از عراق یک ستون دیگر از پشت شما که به ان تکیه زدید خالی می شود و این را شما بهتر از همه می دانید که هر روز که می گذرد یک قدم به فرو پاشی اسارتگاه اشرف نزدیک می شوید و بهتر از همه میدانید که با فروپاشی این اسارتگاه هم چهره واقعیتان رو خواهد شد و هم اینکه دکان دجالیت و شیادی شما تخته خواهد شد و تنها راهی که بلد هستید اینکه فاجعه انسانی بوجود بیاورید تا خودتان را بی گناه نشان بدهید و به یک عده جیره خوار فیلمهای ادیت شده را نشان بدهید و ننه من غریبم بازی در بیاورید و دادو بیداد راه به اندارید که ما را کشتن و بردن این اوج نمایش و طرح وبرنامه ضد بشری سران فرقه رجوی بوده وهست و خواهد بود.

اما به نظر من این فاجعه انسانی در اشرف که اسارتگاه اعضاء فرقه رجوی هست پایانی نخواهد داشت و مطمئنم سران فرقه رجوی دراینده بلکه به شدتر از این را بوجود خواهند اورد تا به کشتن دادن اسیران اشرف از شر انها خلاص شود و هم اینکه در اروپا مدتها از خون انها برای ادامه حیات خفیفانه خودشان سوء استفاده کنند و هم اینکه با به کشتن دادن این اسیران نگون بخت کسی برای افشاء انچه در اسارتگاه فرقه رجوی زنده نمی ماند البته به جزء ان عده سران فرقه که در اشرف حضور دارند و دستشان به خون صدها ایرانی؛ عراقی؛ و اعضاء نا راضی اغشته هست .

با توجه به اینکه نزدیک به 20 سال با این فرقه و در تشکیلات این فرقه بودم و تجربه ای از شیوه های کاراین فرقه را دارم به دولت عراق و به سازمانهای بین المللی ذی ربط یک راه را پیشنهاد میکنم که به یقین میتوتند هم جلو فاجعه در اینده را بگیرد و هم اینکه موجب نجات اسیران این فرقه شود .

تنها راه ممکن برای پایان دادن به این اعمال ضد انسانی سران فرقه اینکه رهبران این فرقه در اوور پاریس طرح و برنامه برای بوجود اوردن فاجعه در اشرف را می ریزند و ان را به یک عده از سران فرقه در اشرف حضور دارند می رسانند و انها هم اعضاء اسیر را به این درگیریها با ارتش و پلیس عراق می فرستند ؛ تنها راه ممکن برای جلو گیری از تکرار اینگونه فاجعه انسانی اینکه ارتش و دولت عراق ان عده از سران فرقه را در اشرف از این اسیران جدا کند و همچنین اجازه ندهند که سران اوور نشین فرقه برای این اسیران که تصمیم مرگبار میگیرند این پیامها به اعضاء اسیر برسد ان وقت خواهید دید که همین اعضاء اسیر نه تنها تمایلی به درگیری ندارند چه برسد به کشتن ویا کشته شدن ودر صورتیکه ارتباط این اسیران با دنیای بیرون هم برقرار شود خواهید دید که کسی حاضر نخواهد شد برای لحظه ای در ان اسارتگاه بماند .

دوستان و دلسوزان و یاران به نظر من در این نقطه محکوم کردن این و ان مسئله ای حل نخواهد کرد وباید بدرستی خواسته مشخصی را روی میز گذاشت از انجا که میدانیم رجوی و دیگر سران این فرقه به جزء راه خودشان به هیچ راهی تن نخواهند داد پس یک راه باقی نمی ماند اینکه از دولت و مقامات ذی ربط بخواهیم برای پایان دادن به این فجایع ضد انسانی که از طرف سران فرقه رجوی طراحی می شود و برای نجات جان بقیه اسیران در چنگال فرقه رجوی باید طراحان این نقشه های شوم را از صحنه دور کرد تا بار دیگر شاهد این فاجعه های الخراش نشویم .

اما چنانچه این عمل انجام نگیرد باید پیشاپیش بگویم که سران فرقه در اینده بدتر از فاجعه روز جمعه را در اینده تکرار خواهند کرد که ان موقع دیگر برای هر عملی دیر خواهد بود و .

من از همین جا به خانواده های کشته شده ها تسلیت میگویم ؛ به پدر ؛ مادرانی که بارها برای دیدار این عزیزانشان به درب اشرف امدند ولی رحوی انها را از اخرین دیدار محروم کرد و حال باید برای همیشه چشم گریان یادو خاطره عزیزانشان را در سینه نگه دارند و برای مجروحان هم از خداوند شفاء باشد که هر چه زودتر درب اسارتگاه اشرف باز شود و شاهد ازادی انسانهای اسیر باشیم نه مرک دلخراش انها.

____________________________________________

جلسه  مشترک نمایندگان انجمن های پیام رهایی و ایران قلم برای تدوین فعالیت های سال آینده

29.03.2011

پیام رهایی ـ ایران قلم

روز یکشنبه 27 ماه مارس سال 2011، نمایندگان انجمن های پیام رهایی و ایران قلم در کشور هلند دیدار کردند و فعالیت های  سال گذشته و همچنین فعالیت های حقوق بشری سال آینده را مورد بحث و بررسی قرار دادند. درابتدای دیدار بمناسبت ایام نوروز شاد باش و تبریک سال نو  تجلیل از آقای هادی شمس حائری برگزار گردید و سپس نمایندگان انجمن سیاسی ـ فرهنگی رهایی و ایران قلم  به دستور کار و تدوین برنامه های سال آینده دو انجمن در این جلسه پرداختند.

در این جلسه دو انجمن یاد شده، پس از بررسی راهی که طی سال قبل پیموده بودند و تشکر از کلیه عزیزانی که در سال گذشته یار و یاور فعالین حقوق بشر برای آزادی اسیران فرقه رجوی بوده اند، به بررسی انتقادی  و اشکالات کاری خود پرداخته تا برای سال جدید شمسی راهکار های تازه ای بیابند.  دوستان حاضر در این جلسه که متشکل از آقایان هادی شمس حائری، مهدی خوشحال ، مسعود جابانی و محمد حسین سبحانی بودند، تاکید کردند که هر چند طی یک سال گذشته بیش از 30 نفر از اسیران فرقه مجاهدین خلق از اسارتگاه اشرف رهایی یافته اند و تعداد زیادی از آنها توانسته اند خود را به کشورهای اروپایی برسانند  و زندگی آزاد و خارج از حصار فیزیکی و ذهنی فرقه رجوی را تجربه  کنند ، اما همچنان باید تلاش بیشتری کرد تا رهایی اعضای در بند سرعت بیشتری یابد.

نمایندگان انجمن های پیام رهایی و ایران قلم  شفاف سازی فعالیت های سیاسی ـ فرهنگی و دموکراتیزه کردن مناسبات خود را مورد توجه و بررسی مجدد قرار داده و در انتها برای حمایت مؤثر تر از خانواده های متحصن در مقابل پادگان اشرف و رهایی اسیران در قلعه اشرف برنامه ها و فعالیت هایی را تدوین کردند تا بهتر و بیشتر بتوان به اعضای دربند و گرفتار فرقه مجاهدین کمک رساند.

دو انجمن نامبرده، ضمن شادباش نوروز سال 1390 به مردم ایران، برای نجات اسیران در بند در قرارگاه اشرف عهد و پیمان بستند که بیش از گذشته برای رهایی آنان تلاش کنند و از خداوند بزرگ آزادی شان را خواستار شدند.

مطالب دیگر:

ــ پیام صوتی آقای مهدی خوشحال به خانواده های قربانیان اسیر در قلعه اشرف ( مهدی خوشحال )

ــ ذهن بیمار رجوی وانقلاب ایدئولوژی مجاهدین( علیرضا میرعسگری )

ــ کانون ایران قلم نسبت به تهدیدات تروریستی فرقه مجاهدین علیه خانم بتول سلطانی هشدار می دهد ( ایران قلم )

ــ مجاهدین خلق از کجا تا به کجا؟ ( حامد صرافپور )