|
ویدئو کنفرانس مسعود رجوی با ساکنان اشرف: رجوی چه هدفی را در خصوص اشرف دنبال میکند؟
بنیاد خانواده سحر، بغداد، دوازدهم
اکتبر 2011
مسعود رجوی در تاریخ 26 شهریور 90
یک ویدئو کنفرانس با اسرای گرفتار در پادگان فرقه ای اشرف برگزار نمود که
اهم محورهای آن به صورت زیر است:
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نامه سرگشاده محسن عباسلو به گزارشگر ویژه حقوق بشرسازمان ملل متحد در امور ایران
محسن عباسلو، کانون آوا، دهم اکتبر
2011
فرقه مجاهدین خلق ایران ، سابقه
نزدیک به چهار دهه انجام عملیات تروریستی و خشونت طلبانه در ایران و کشور
عراق رادرکارنامه سیاه خویش دارد. از این نظر فرقه مجاهدین خلق یکی از با
سابقه ترین سازمانهای تروریستی شناخته شده، در خاورمیانه و حتی جهان در قرن
بیستم و بیست و یکم میباشد.
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ملاقات نماینده انجمن ایران پیوند با خانم " دورین خریتسن " عضو حزب سوسیالیستهای چپ انقلابی
انجمن پیوند، نهم اکتبر 2011 روز شنبه برابر با هشتم ماه اکتبر 2011؛ آقای کریم حقی به نمایندگی از طرف انجمن سیاسی – فرهنگی ایران پیوند با خانم " دورین خریتسن" از اعضای کمیته رهبری حزب سوسیالیستهای چپ انقلابی بلژیک دیدار و گفتگو کرد. در طی این دیدار و گفتگوی دوستانه؛ طرفین تحولات مربوط به خاورمیانه را مورد کنکاش و بررسی قرار دادند. اقای کریم حقی؛ بر روی این نکته کلیدی انگشت گذاشتند که در امورات مربوط به کشورهای خاورمیانه و کشورهای جهان سوم؛ تاکید بر رعایت و احترام به حقوق بشر توسط حکومتها بدون در نظر گرفتن میزان پایبندی اپوزیسیونهای کشورهای مربوطه به اصول بنیادین حقوق بشر امری ناقص و ابتر است. و بعنوان دلیل مدعا؛ نقض حقوق بشر به مدت بیش از سه دهه توسط فرقه مجاهدین را مثال زدند. فرقه ای که از یک سو جهت نیل به اهداف خود به روشهای غیر دمکراتیک و تروریستی متوسل می گردد. هیچگونه حق انتخابی برای مردم ایران قائل نیست؛ و در درون مناسبات تشکیلاتی خود حقوق انسانی اعضاء را به شدت نقض می کند و با برپایی زندان و شکنجه گاه به سرکوب معترضین درونی می پردازدو در حالیکه همین گروه در کشورهای اروپایی از موضوع آزادیهای دمکراتیک و حقوق بشر بعنوان وسیله ای برای پیشبرد اهداف خود سوء استفاده می کند. خانم " دورین خریتسن" که از توضیحات و مدارک ارائه شده توسط آقای حقی شوکه شده بودند قول دادند این اطلاعات و اسناد را در جلسات کمیسیون حقوق انسانی حزب سوسیالیستهای چپ انقلایی به بحث بگذارند. در انتهاء آقای کریم حقی از خانم " دورین خریتسن" دعوت کردند تا به همراه هیئتی از حزب سوسیالیستهای چپ با حضور در دفتر مرکزی انجمن ایران پیوند بتوانند با سایر اعضای شکنجه شده در فرقه رجوی دیدار و ملاقات نموده و همچنین اسناد و مدارک بیشتری را مورد مطالعه و بررسی قرار بدهند. انجمن ایران پیوند
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ دو راهي مرگ
محمد بازیارپور، ششم اکتبر 2011،
ایران اینترلینک http://www.iran-interlink.org/fa/?mod=view&id=10875
فرقه رجوي بعد از هشت سال از اشغال عراق و سرنگوني رژيم صدام، بالاخره پذيرفت كه نيروهايش تحت نظارت سازمان ملل براي پناهندگي ثبت نام كنند. بنابه گفته خبرنگاربي بي سي در آمريكا «كمسارياي عالي پناهندگان دو موضوع را بعنوان پيش شرط به رهبري مجاهدين پيشنهاد كرده است كه در صورت برآورده شدن آن، اين كميساريا حاضر به مصاحبه براي پناهندگي مي شود، يكي اينكه اين مصاحبه بصورت انفرادي و خصوصي صورت گيرد و ديگري اينكه در محلي غير از كمپ اشرف باشد» ظاهرا مجاهدين هم اين شرايط را پذيرفته اند. قطعا هيچكدام از كساني كه مسائل مجاهدين را دنبال ميكنند نعره هاي وا اشرفا يادشان نرفته كه چه رجوي از مخفيگاه خود بصورت تلفني خطاب به «اشرفيان» و چه مريم از فرنگ سر ميدادند. و اينكه تا آخرين نفس در اشرف مي مانيم و «اشرف نقطه استراتژيك مبارزه» و هزاران جملات قلمبه و سلمبه ديگر كه اكنون همه آنها مثل باد روي معده آمده و رفته اند و نه رجوي و نه مريم و نه ساير سران فرقه كه در برنامه هاي رنگارنگ تلويزيوني آنرا اعلام مي كردند، يادشان نمي آيد كه چنين چيزي گفته اند!! عواملي كه باعث شد رجوي به اين نقطه برسد را مي توان به چند دسته تقسيم كرد: 1ـ شكست مفتضحانه در خارج كردن نام فرقه از ليست سياه وزارت خارجه آمريكا. رجوي روي اين موضوع بسيار بسيار حساب كرده بود و با ميليونها دلار خرج ميخواست از ليست خارج شود و فكر ميكرد كه اين موضوع برايش «بود و نبود» است كه اينبار كه تاس به زمين افتاد روي «نبود» ظاهر شد. 2ـ اتمام حجت سفارت آمريكا در عراق و همينطور نماينده وزارت خارجه با اين فرقه. طي چندين جلسه باتلر با رهبري فرقه تمام راههاي كه ممكن بود براي حل اين مسئله بطور مسالمت آميز باشد را جلوي پاي آنها گذاشتند ولي سران فرقه هرگز آنها را نپذيرفتند. در نتيجه نماينده آمريكا نيز مسئوليت عواقب اين موضوع را بعهده خودشان گذاشت. 3ـ ضرب العجل دولت عراق براي خارج شدن آنها از خاك عراق تا آخر سال ميلادي جاري كه تقريبا روزي يكبار اين موضوع از طريق مقامات مختلف عراقي به آنها گوشزد ويادآوري مي شود. 4ـ فعاليت خانواده هاي اعضاي در بند در جلوي درب اشرف و همينطور فعاليت هاي گسترده اعضاي جدا شده در سراسر جها ن كه رجوي هيچگونه جوابي براي آنها ندارد. همينطور فرار گسترده اعضاي ناراضي از داخل كمپ كه بوق و كرناي رجوي كه ميگويد اشرفيان به انتخاب خودشان در آنجا مانده اند را كاملا بي اثر كرد. 5ـ نارضايتي گسترده داخلي فرقه كه فشار را بطور مضاعف بر رهبري زياد ميكند و موج مخالفت با خط و خطوط و سياستهاي آبكي رجوي كه همه تحليلها و تفاسير آن از شرايط سياسي مفتضح از آب در آمد. مثلا تحليل آنها در مورد انتخابات عراق كه درست برعكس شد، سرمايه گذاري سياسي روي اياد علاوي كه باز هيچ اثرگذار نبود، سرمايه گذاري روي اعتراضات اجتماعي داخل عراق كه باز هم هيچ آبي براي رجوي گرم نكرد. تحليل خارج شدن از ليست كه رجوي تقريبا صد در صد مطمئن بود كه خارج مي شود ولي اين يكي هم هيچ!!! تحليل از شرايط داخل ايران كه حرفي را كه در اولين جمعبندي جنگ مسلحانه در سال 61 گفته بود را همچنان تكرار مي كند كه «رژيم روي به سقوط...» و «سال سرنگوني» و غيره كه همچنان اين تحليل غلط از آب در آمد و نه تنها غلط از آب در آمد بلكه برعكس شد يعني خود رجوي اكنون در حال سرنگوني است.
خلاصه همه اين عوامل و شايل عللهاي
ديگر دست به دست هم دادند و رجوي را به نقطه اي رساندند كه سر يك دو راهي
قرار گرفت. يك راه ماندن در اشرف با يك دنيا مشكل و مصيبت داخلي و خارجي و
چك و چونه زدن تا دو سال ديگر كه نوبت بررسي دوباره ليست تروريستي شود، و
بازيهاي احمقانه مريم در خارج كه جز رسوايي چيزي برايشان ارمغان ندارد و
راه دوم هم اينكه از همه حرفهاي گذشته اش چشم پوشي كند و يك غلط كردم بزرگ
بگويد و تن به خروج نيروها و پلمب درب اشرف شود. رجوي يكبار در يك نشست عمومي گفت كه ما اگر بخواهيم از عراق خارج شويم، بايستي قدم به قدم به عقب برگرديم، يعني ارتش آزاديبخش غلط بود، بعد ورود به عراق غلط بود، بعد مبارزه مسلحانه غلط بود و بعد هم سي خرداد و الي آخر... و اكنون رجوي به اين نقطه رسيده است يعني پس ارتش آزاديبخش غلط بود، مبارزه مسلحانه هم غلط بود يعني به كشتن دادن اين همه جوان بيگناه كه دروغ حرفهاي آزاديخواهانه رجوي را خورده بودند هم غلط بود، يعني نگهداري اينهمه آدم بيست و سه سال پس از پايان جنگ ايران و عراق در بيابانهاي عراق هم اشتباه بود و الي آخر. آيا رجوي حاضر هست به اين حرفها پاسخ دهد؟ آيا حاضر هست مسئوليت كارهاي غلطي را كه كرده بعهده بگيرد؟ آيا جوابي براي «اشرفياني» كه عمر و زندگي خود را بعد از سي سال برباد رفته مي بينند جوابي دارد؟ كساني كه هيجده ساله وارد مجاهدين شدند و اكنون پنجاه و هشت ساله از آن خارج مي شوند؟؟
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سازمان ملل درخواست پناهندگی ساکنان اشرف را بررسی می کند (عراق: مجاهدین اردوگاه اشرف را ترک کنند)
بهمن کلباسی، بی بی سی، نیویورک،
پنجم اکتبر 2011
یک مقام سازمان ملل متحد می گوید که
حدود ۳۲۰۰ نفر از ساکنان اردوگاه اشرف از کمیساریای عالی پناهندگان تقاضای
پناهندگی کرده اند.
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ملاقات نمایندگان انجمن سیاسی ـ فرهنگی ایران فانوس با کارکنان کنسولگری عراق در شهر فرانکفورت
ایران فانوس - آلمان 05 اکتبر 2011 http://iran-fanous.de/middle/266-Fanus-Molagat-05,10,2011.htm
روز سه شنبه به تاریخ 4 ماه اکتبر 2011، دو تن از نمایندگان انجمن سیاسی ـ فرهنگی ایران فانوس، با چند تن از کارکنان کنسولگری عراق در شهر فرانکفورت آلمان، برگزار کردند. در این ملاقات صمیمی که آقایان مهرداد ساغرچی و مهدی خوشحال به نمایندگی از جانب انجمن ایران فانوس، حضور داشتند، با کارکنان این سازمان در موارد نقض حقوق افراد باقیمانده در کمپ اشرف که از جانب سران مجاهدین اعمال می گردد و هم چنین سوء استفاده های دیگری که از اعضای اسیر می شود، گفتگو کرده و نامه ای را که اخیراً در باب اعضای اسیر مجاهدین در اردوگاه عراق نوشته شده و به امضای قریب به اتفاق جداشدگان از این گروه نیز رسیده است، حضوراً به دست مقامات مسئول کنسولگری عراق سپرده و ایضاً نسخه ای از نامه را برای نهادهای دیگر به ویژه سازمان حقوق بشری امنستی که مرکزش در برلین واقع است، ارسال داشتند. در این گفتگو همچنین از بیانیه اخیر کمیساریای عالی پناهندگان یاد شد که تمام مفاد بیانیه در مورد اعضای اسیر و گرفتار در کمپ مجاهدین رعایت گردد. در اینجا همچنین به بیانیه کمیساریای عالی پناهندگان که در زیر می آید به مقامات کنسولگری تذکر داده شد تا چنین شرایط انسانی برای اعضای اسیر که به بازسازی زندگی ویران شده آنان منجر خواهد شد، در نظر گرفته شود. بیاینه کمیساریای پناهندگان سازمان ملل در 13 سپتامبر سال 2011 برابر با 22 شهریور منتشر شده است که بطور مشخص بر این اصول زیر تأکید دارد.
1 ـ کمیساریای عالی پناهندگان اعلام کرد که درخواست تک تک افراد برای درخواست پناهندگی از سازمان ملل را دریافت کرده است. در حالیکه سازمان مجاهدین مایل به گرفتن حق پناهندگی جمعی به صفت سازمانی و گروهی بوده است.
2 ـ کمیساریای پناهندگان ساکنان کمپ عراق جدید را به عنوان پناهجو( و نه پناهنده ) در عراق میشناسد. یعنی افراد هم اکنون پناهنده محسوب نمی شوند و باید مراحل قانونی پناهندگی را طی کنند.
3 ـ در این بیانیه بطور مشخص نام قرارگاه اشرف برسمیت شناخته نشده و همانطور که بارها دولت عراق تأکید داشته نام این پادگانی که هدیه صدام حسین به رجوی بود با نام جدید آن ( عراق جدید) به رسمیت شناخته شده است که این موضوع برای رهبری سازمان مجاهدین بسیار گران آمده و به همین دلیل آن را باج دادن کمیساریای عالی پناهندگان به مزدور مالکی ( دکتر ماللکی نخست وزیر منتخب و قانونی دولت عراق ) دانسته است.
4ـ کمیساریای عالی پناهندگان به صراحت تأکید میکند به رسمیت شناختن پناهندگی گروهی و سازمانی را مناسب تشخیص نمیدهد. این اساسی‌ترین و مهمترین نکته این بیانیه تاریخی است که سازمان مجاهدین قادر نخواهد بود تشکیلات خود را به اسم پناهندگی و پناهندگان به دنیای بیرون معرفی کند و در این رابطه کارشناسان سازمان ملل متحد بسیار هوشیارانه عمل کرده اند.
5 ـ کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل تأکید میکند که پناهندگی گروهی را با عمل‌کرد و راهنمای عمل سازمان ملل متحد منطبق نمیشناسد و اشاره میکند که آنرا در مورد گروه هایی که سابقه فعالیت مسلحانه داشته باشند، به اجرا میگذارد .
6 ـ کمیساریای پناهندگان سازمان ملل در بیانیه خود اشاره می کند که تلاش میکند همراه با دولت عراق، یونامی و طرف‌های ذیربط (ساکنان عراق جدید ـ اشرف) راه حلی برای این مشکل پیدا کند و در این قسمت بطور مشخص هیچ نامی از سازمان مجاهدین نیاورده است و هیچ مذاکره یا مصاحبه با تشکیلات این سازمان را برسمیت نمیشناسد وتنها برای افراد شخصیت حقوقی قائل شده است.
7 ـ در همین رابطه کمیساریای پناهندگی اعلام میکند که برای مصاحبه شخصی و محرمانه با تک تک افراد در محلی مطمئن و امن و بی‌طرف بدور از نمایندگان سازمان مجاهدین برنامه‌ریزی میکند و به این ترتیب امکان و فرصتی که سالیان جدا شدگان از این سازمان خواستار آن بودند مهیا و عملی گردیده است.
8 ـ در این بیانیه تأکید میشود که افرادی که مرتکب جرایم حقوقی یا جنایی شده باشند طبق کنوانسیون 1951 ژنو درخواست پناهندگی آنان بطور دقیق مورد بررسی قرار خواهد گرفت و پیش‌بینی میشود که به این ترتیب بخش بزرگی از رهبران مجاهدین که آنان نیز احتمالا تک به تک درخواست پناهندگی داده‌اند، پناهندگی آنها برسمیت شناخته نشود.
9 ـ مفهوم حقوقی و قانونی این قسمت از بیانیه کمیساریای عالی پناهندگان این است که پرونده افرادی که تقاضای پناهندگی فردی داده اند را مورد بررسی قرار می دهد ، یعنی اگر بخشی از مسئولین ارشد این فرقه به امید واهی رهبری فرقه هنوز از دادن پناهندگی انفرادی خودداری کرده باشند، طبعا از این مرحله به بعد حضور غیرقانونی در عراق خواهند داشت.
10 ـ در پایان سازمان کمیساریای عالی پناهندگان تأکید میکند که درخواست پناهندگی ساکنان کمپ عراق جدید بر اساس محتوای درخواست و قانون بین الملل مورد قضاوت قرار خواهد گرفت و برای پیدا کردن محل جدیدی که امنیت آنها حفظ شود پیگیری میکند.
انجمن سیاسی ـ فرهنگی ایران فانوس از بیانیه کمیساریای عالی پناهندگان حمایت کرده و همچنین خواستار اجرای همه مفاد بیانیه در مورد اعضایی است که هنوز در قرارگاههای مجاهدین به سر می برند.
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ چرا باید از طرح دولت عراق برای بستن اردوگاه اشرف حمایت کرد؟
کریم غلامی - آلمان
- ایران فانوس
03.10.2011 http://iran-fanous.de/middle/261-Gholami-TarheDolateIrag-03,10,2011.htm
در این رابطه چند سرفصل را بطور خلاصه یادآوری میکنم: 1. سال1391 (1370) مسعود رجوی، انقلاب ایدئولوژیک را در درون فرقه عمومی کرد. این تاریخ مصادف بود با حمله آمریکا به عراق برای بازپسگیری کویت از صدام حسین. در این تاریخ، برای همه کاملا عیان بود که مسعود رجوی از حیث استراتژیک و سیاست و ایدئولوژی، کاملا شکست خورده است. ولی مسعود رجوی با راه اندازی خیمه شب بازی انقلاب ایدئولوژیک و نشستهای مغزشویی که همراه با تهدید و زندانی کردن نفرات ناراضی بود، مانع از آن شد تا بسیاری از تصمیمشان برای خروج از فرقه صرف نظر بکنند. البته کسانی بودند که شهامت ایستادن در مقابل این فرقه را داشتند و از زندان اشرف رهایی پیدا کردند. به عنوان مثال میتوان به کتاب شبهای تارک بغداد به قلم آقای محمدحسین صبحانی استناد کرد. البته به دو نام دیگر اشاره میکنم. آقای مهدی افتخاری خار چشم مسعود رجوی درون تشکیلات مجاهدین بود. او علناً انقلاب ایدئولوژیک مسعود رجوی را رد کرد و نهایتاً تابستان 2011 در اثر بیماری فوت کرد و یا مانند "حمید" که از فرمانده هان عملیاتی فرقه بود، به دلیل رد کردن انقلاب ایدئولوژیک، او را به عنوان یک فرد روانی، درون تشکیلات معرفی شد. 2. سال 1995 (1374) مجموعه نشستهای مغزشویی به نام "حوض" در این سال که سازمان به شدت ضعیف بود و رو به ازهم پاشیدن، مسعود رجوی این خیمه شب بازی را راه انداخت تا هر صدای اعتراضی را خاموش کند. سه راه پیش پای نفرات گذاشت. راه اول، قبول انقلاب ایدئولوژیک و نشستهای مغزشویی روزانه به نام "عملیات جاری" بود، راه دوم، بازگشت به ایران بطور"داوطلبانه!" یعنی فرد را میبردند دم مرز و تحویل نیروهای نظامی ایرانی میداند، راه سوم، تحویل به دولت عراق. یعنی فرد به عنوان یک نفوذی به عراق و درون فرقه محصوب میشد. نتیجه آن، زندانی شدن در زندان ابوغریب بغداد به مدت سالیان طولانی و حتی سر حد مرگ. 3. سال 2001 (1380) در این سال تمام تئوریهای مسعود رجوی به شکست انجامیده بود. مثل توهم ازهم پاشیدن دولت ایران با نام "استحاله و شقه درونی" که با ریاست جمهوری مجدد آقای خاتمی و حمایت خامنه ای از او، این موضوع تمام تحلیلهای مسعود رجوی را پنبه کرد و موشکباران اردوگاه های فرقه در سراسر مرز عراق که هیچ واکنشی نه از طرف دولت عراق و نه جامعه جهانی صورت نگرفت و این شکست استراتژی مسعود رجوی به نام "راهگشایی" بود. این استراتژی، مبتنی بر ضربه زدن مستمر به نیروهای نظامی و انتظامی ایرانی بود که نهایتاً موجب ضعف و از هم پاشیدن نیروهای نظامی میشد. ولی با موشکباران اردوگاه های این فرقه نشان داد که در دولت ایران و نیروهای نظامی آن، یکپارچگی وجود دارد و نمیتوان آن را از هم پاشاند. به همین دلیل، نشستهای مغزشویی همراه با زندان و شکنجه نفرات ناراضی و معترض شروع شد. نام این نشستها"طعمه" بود و هر کس که ناراضی بود و ایستادگی می کرد، مدتی در زندانهای اردوگاه اشرف باید سپری می کرد و بعد تحویل دولت عراق می شد. این افراد مدتهای طولانی در زندان ابوغریب بغداد به سر بردند. 4. سال 2003 (1382) در این سال ارتش آمریکا عراق را اشغال کرد و مریم رجوی به پاریس گریخت و مسعود رجوی قایم شد و مجاهدین کاملا خلع سلاح شدند. تمامی چشم اندازها و امیدهایی که وجود داشت، با خیانت مسعود و مریم رجوی به نیروهایش کاملا از بین رفت. تشکیلات مجاهدین بطور کامل از هم پاشید. طی سال 2003 تا سال 2005، 600 نفر از اردوگاه اشرف گریختند. ولی به یکباره این فرارها متوقف شد. مسعود رجوی با خیمه شب بازی جدید به نام "اپورتونیزم" و خبرهای ضد و نقیض در رابطه با کمپ "تیف" مانع ادامه فرار افراد شد. 5. ژانویه سال 2009 (1388) دولت عراق به ریاست آقای مالکی اعلام کرد که اردوگاه اشرف را خواهد بست و در این رابطه برای کمک به اسیران در زندان اشرف، با تک به تک نفرات بطور خصوصی مصاحبه خواهد شد که هر فردی داوطلبانه خواهان خروج از زندان اشرف بشود، به او کمک خواهد شد. از این روز به بعد ماشین تبلیغاتی فرقه شروع شد. از خراب کردن چهره آقای مالکی تا آقای موفق الربیع و اینکه آنها ماموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی هستند! چند روز بیشتر از مصاحبه ها نگذشته بود، در این روز تعدادی از نفراتی که از زندان اشرف گریخته بودند با تلویزیون عراق مصاحبه کردند. تعداد کسانی که فرار میکردند رو به گسترش بود، مسعود رجوی از ترس گسترش فرارها یک پیام فرستاد که هر کس که میخواهد برود، به تشکیلات فرقه اطلاع بدهد تا آنها خودشان او را بفرستند و اینکه هر کسی که به مصاحبه میرود، باید اشرفی باشد. بلافاصله بعد از این پیام نشست های یکانی برای مغزشویی افراد گذاشته شد و بعد از خواندن پیام فضایی ایجاد کردند که همه را مجبور به دادن تعهد برای 2 سال دیگر کردند. بخوبی بیاد دارم در مقری که من بودم، نصف نفرات مقرمان میخواستیم در جریان مصاحبه ها فرار کنیم. ولی همین کارها باعث شد که همه بترسند و از تصمیمشان صرف نظر بکنند. برای همین تنها کسی که از آن مقر نجات پیدا کرد، فقط من بودم.
موارد فوق، به خوبی نشان میدهد که این فرقه در داخل دیوارهای زندان اشرف، چنان فضای رعب و وحشتی ایجاد کرده اند که افراد شجاعت زیادی به خرج میدهند تا بتوانند از آنجا فرار بکنند، برای همین بایستی این زندان درهم بشکند و افراد بتوانند آزادانه و بطور فردی به مسائل فکر بکنند و تصمیم بگیرند. برای همین، بایستی از کمیساریای عالی پناهندگی برای مصاحبه فردی و به دور از زندان اشرف، حمایت کرد تا اسیران زندان اشرف بتوانند احساس امنیت بکنند و آزادانه و به دور از هرگونه فشار و شانتاژهای این فرقه، برای زندگیشان تصمیم بگیرند. باید از تصمیم دولت عراق برای برچیدن زندان اشرف حمایت کرد. زیرا با بسته شدن این زندان، تشکیلات جهنمی این فرقه تروریستی برای همیشه از هم می پاشد و همه کسانی که در اسارت این فرقه هستند، آزاد میشوند و زندگی نوینی را شروع میکنند و آن روز، روزی است که سران این فرقه باید پاسخگوی عدالت باشند.
سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد |
