چگونه به حقایق نپردازیم

منطق مضحک "مکس بوت " درباره ی ایران

 16.02.2007

دنی پستل( Danny Postel) و نادر هاشمی  

سایت : Truthdig

 ترجمه از انجمن نجات

31اکتبر 2006

یادداشت سردبیر : در مورخ 25 اکتبر " مکس بوت" نویسنده ی ستون " چگونه به ایران بپردازیم " عنوان کرد که امریکا باید با تزریق پول به گروه های اپوزیسیون و یا شاید با نیروی نظامی حکومت ایران را براندازد.

 بسیاری بوت را چهره ی " قابل قبول" نومحافظه کاران می دانند . وی یکی از مردان رده بالای مطالعات امنیت ملی در " شورای روابط خارجی" و سردبیر بخش سرمقاله ی سابق روزنامه ی وال استریت ژورنال می باشد . او با زرنگی مسیر اصلی عوالم  نومحافظه کاران را وسعت می دهد.

اشتباهات بسیاری در ستون " چگونه به ایران بپردازیم" مکس بوت در لوس آنجلس تایمز دیده می شود ، به طوری که به سختی می توان فهمید از کجا باید شروع کرد به این اشتباهات پرداخت.

اما از آن جایی که بوت معتقد است و در مقاله اش کاملاً آن را روشن می کند این اقدامات " نرم" به هر حال معامله ی واقعی نیستند . واشنگتن نیاز دارد که گزینه ای را که وی به آن می پردازد مورد ملاحظه قرار دهد ،او از " رفتن تحت اقدامات صلح جویانه تا تحریک تغییر رژیم " می نویسد. هر چند که وی یک حمله ی بی درنگ را غیر محتمل می داند ، اما معتقد است که باید " با ایران آن چه را کرد که او با ما در عراق می کند ، " یعنی " رساندن اسلحه و پول به میلیشیایی که در حال کشتن سربازان ما هستند ." در میان میلیشیایی که مکس بوت حامی رساندن پول و اسلحه به آنهاست مجاهدین خلق را می توان نام برد گروهی که خود مکس بوت آن را " یک فرقه ی سیاسی چپ گرا" می نامد . " چپ گرا " واژه ای است که حمل بر حسن تعبیر می شود : مجاهدین خلق در واقع یک فرقه ی سیاسی استالینی است .

بوت ذکر کرده است که " مجاهدین خلق در دهه ی 80 و 90 از سوی پایگاه  هایش در عراق به ایران حملاتی داشته است " اما به راحتی عنوان نکرده است که این گروه توسط صدام  حسین حمایت و کمک مالی می شده است و خود صدام حسین در آن دوران به آن پناه داده بوده است . همچنین عنوان نکرده است که این گروه در فهرست رسمی سازمان های تروریستی وزارت امور خارجه است . ( چندین تن از همراهان نومحافظه کار بوت همگام شده اند که مجاهدین را از آن فهرست خارج کنند اما تاکنون ناموفق بوده اند )

به نظر می رسد که تاکنون برای بوت یا حامیان نومحافظه کار مجاهدین خلق پیش نیامده است که دریابند فعالان حقوق بشر و مخالفان دمکراسی خواه ایران درباره ی این " فرقه " چگونه می اندیشند . شگفت انگیز نیست که از نظر آن مخالفان مجاهدین خلق عموماً حقیر هستند ، دقیقاً به دلیل آن که یک  فرقه ، یک گروه تروریست با ایدئولوژی استالینی است و این ایدئولوژی از درون غیر دمکراتیک است.

یا این تضاد به ذهن بوت خطور نکرده است و یا بدتر از آن ، به سادگی برای وی مهم نیست . درست مانند آن چه بوت " تنها گزینه ی  جدی باقی مانده " می نامد هنگامی که همه چیز گفته شد و انجام شد : حملات هوایی به تأسیسات هسته ای ایران . بوت با این " حقیقت" چه می کند؟ این که بدون استثنا هر فعال حقوق بشر و مخالف دمکراسی خواه در ایران قطعاً با حملات هوایی امریکا به کشورش مخالف است . آیا این واقعیت " نامناسب " به سادگی در معادله ی بوت لحاظ نشده است  و یا چیزی است که در محاسبات وی باید به کنار گذشته شود؟

هر چه باشد ، بوت نمی  تواند هر دو راه را برگزیند ، یعنی این که  یا باید خودش را حامی مخالفان دمکراسی خواه ایران تصور کند  که در این صورت باید با تفاوت فاحش  میان مواضع خویش و آن ها ( درباره ی حمله نظامی ، مجاهدین خلق و کمک مالی امریکا و دیگر مسائل ) مواجه شود و یا باید ادعای نمایاندن دیدگاه های  مخالفان ایران را رها کند و موقعیت خویش را به شیوه های صادقانه تر نمودار کند.

چنانچه  بر می آید ، مخالفان دمکراسی خواه  ایران از پیش این معادله را برای ما حل کرده اند . آن ها به وضوح روشن  کرده اند که با دستور کار نومحافظه کار بوت هیچ کاری  ندارند . بوت و هم قطارانش جهت اندیشیدن به مفاهیم آن واقعیت به خوبی پذیرفته می شوند.