_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________

" کانون ایران قلم"

kanoon@iran-ghalam.de

info@iran-ghalam.de

www.iran-ghalam.de

گزارش کنفرانس بزرگ عراق

"اخراج سازمان تروریستی مجاهدین خلق از عراق"

 

 

ایران اینترلینک، بغداد، بیست و پنجم نوامبر 2011

http://www.iran-interlink.org/fa/?mod=view&id=11099

 

لینک به متن انگلیسی گزارش
http://iran-interlink.org/?mod=view&id=11098

 

این کنفرانس توسط انجمن العدالة العراقية در روز جمعه بیست و پنجم نوامبر در دانشگاه بغداد برگزار گردید. انجمن العدالة العراقية به ریاست دکتر نافع العیسی خانواده های قریب به بیست و پنج هزار قربانی عراقی را نمایندگی می کند که بدست سازمان مجاهدین خلق به قتل رسیده اند.

کنفرانس در سالن الحکیم در مرکز دانشگاه بغداد برگزار گردید و صدها تن از شیوخ و رهبران عشایر، استادان دانشگاه، نمایندگان دولتی و مقامات رسمی و همچنین نمایندگان انجمن های غیر دولتی و خبرنگاران در این سالن حضور یافتند.

اگر چه مسئله انحلال کمپ اشرف و اخراج سازمان تروریستی مجاهدین خلق مسئله ای صرفا مرتبط با دولت و مردم عراق است ولی با این وجود برگزار کنندگان کنفرانس از سازمان های غربی همچون نمایندگی سازمان ملل در بغداد (یونامی) و دیپلمات های اتحادیه اروپا که بشدت مدعی علاقه به مسئله کمپ اشرف و نگرانی در مورد آینده سازمان مجاهدین خلق هستند نیز دعوت بعمل آوردند ولی متاسفانه بنظر می رسد دعوت شدگان با این بهانه که بخاطر حفاظت، امکان خارج شدن از "منطقه سبز بغداد" را ندارند از شرکت در کنفرانس و شنیدن سخنان و تبادل نظر با هیئت های شرکت کننده خودداری کردند.

دکتر نافع در مقدمه برگزاری کنفرانس و به نمایندگی از طرف خانواده های قربانیان خشونت و ترور سازمان مجاهدین درعراق درخواست کرد تا رهبران این سازمان که مسئولیت اعمال خشونت ها را بر عهده دارند قبل از اخراج در دادگاه محاکمه گردند.

کلیه سخنرانان دولتی و سازمانهای غیر دولتی در این کنفرانس بر عدم تمدید زمان برای اخراج مجاهدین خلق تاکید داشته و خواستار پایبندی همه طرفها به قوانین عراق، قوانین بین المللی و قوانین ضد تروریسم و جنایت شدند.
دیگر سخنرانان، بخصوص سران عشایر، از جنایات مجاهدین خلق در سالهای اخیر در عراق و بالاخص در استان دیالی سخن گفتند. آنها بشدت از شکست نیروهای ارتش امریکا در منحل کردن کمپ تروریستی پس از سال 2003 انتقاد کردند و از ادامه حمایت امریکایی ها از این گروه که باعث ادامه استفاده از کمپ در جهت برنامه ریزی و آموزش تروریسم بر علیه مردم عراق شده است ابراز انزجار نمودند.

در همین زمینه آقای جاسم العبادی، نماینده پارلمان عراق و عضو کمیسیون حقوق بشر پارلمان از وقت سخنرانی خود استفاده نمود تا از فعالیت های اتحادیه اروپا در جهت جلوگیری از انحلال این گروه تروریستی و سنگ اندازی این اتحادیه در روند اخراج تروریستها انتقاد کند. وی در سخنرانی خود گفت که "اگر اینها بدین حد عاشق این گروه تروریستی هستند، چرا آنها را به کشورهای خودشان نمی برند"؟


(Mr. Al- Shahmani, MP)

آقای عدنان الشحمانی، ریاست کمیته پارلمانی نظارت بر اخراج مجاهدین خلق، در این کنفرانس اعلام نمود که زمانبندی اخراج این گروه تمدید نخواهد شد و این کمپ تا پایان سال جاری منحل خواهد گردید. وی همچنین توضیح داد که قوه قضاییه عراق آخرین رای و تصمیم خود را در مورد این محل اعلام نموده و بنابر این رای کمپ بسته شده و زمین آن به صاحبان اصلی آن مسترد خواهد شد.

آقای الشحمانی در سخنرانی خود از سکوت غرب در قبال جنایات این گروه علیه غیرنظامیان انتقاد کرد و از جوامع بین المللی خواست تا در مقابل نقض حقوق خانواده های قربانیان مجاهدین خلق ساکت ننشینند.


(Mr. Al- Shahmani, meeting families)

آقای الشحمانی همچنین با نمایندگان خانواده های گروگانهای رجوی در داخل کمپ اشرف و هیئت اعزامی از کشورهای اروپایی که برای یافتن راه حلی صلح آمیز در رودررویی های کمپ به عراق سفر کرده اند دیدار و گفتگو نمود.


(Mr. Khodabandeh)

مسعود خدابنده، از مرکز "مشاورین استراتژی خاورمیانه" در انگلستان که با دولت عراق در حل مسئله کمپ اشرف همکاری می کند کتاب جدید خود "داستان کمپ اشرف – مجاهدین خلق، قربانیان اربابانی بی شمار" را به کنفرانس معرفی نمود. این کتاب با معرفی مجاهدین خلق بعنوان ابزاری تحت تملک بیگانگان به این مسئله می پردازد که این صاحبان و اربابان خارجی گروه تروریست بر روی توان مجاهدین خلق در ترور و خشونت سرمایه گذاری کلانی کرده اند و این علت اصلی مقاومت غرب در قبال انحلال این کمپ است. کتاب همچنین بصورت مشروح به مسئله خانواده های قربانیان و گروگانها و همچنین نقض مستمر و اولیه ترین حقوق انسانی افراد در این کمپ پرداخته است.


(Ms. Abdollahi)

خانم عبدللهی در سخنرانی خود به نمایندگی از طرف خانواده های متحصن برای آزاد سازی گروگانها از کمپ اشرف (که پسر خود وی نیز یکی از همین گروگانها ست) درخواست کمک کرد. خانم عبداللهی به کنفرانس یادآوری نمود که کوشش خانواده ها در یافتن جگرگوشگانشان از سال 2003 شروع شده و تحصن مستمر در مقابل این کمپ از دو سال قبل تا کنون ادامه دارد. وی تاکید کرد که در یافتن هر گونه راه حلی برای پایان دادن به این گروگانگیری، خانواده ها خواستار تضمین امنیت و حفاظت جان عزیزانشان هستند. وی گفت که البته خانواده ها یک تقاضای بسیار ساده و راحت الوصول هم دارند و آن ملاقات با جگرگوشگانشان است که البته ربطی به موضوع اخراج سازمان مجاهدین خلق از عراق ندارد. حصول این هدف البته کاری است که باید به سادگی امکانپذیر باشد. متاسفانه می بینیم مسعود و مریم رجوی، رهبران مجاهدین خلق تنها مانع این درخواست انسانی هستند. خانم عبداللهی گفت که اگر حامیان غربی گروگانگیرها بخواهند، این مسئله بسادگی و با یک دستور ساده برای اجازه ملاقات بین اسرا و خانواده هایشان امکانپذیر است.


(Ms. Sanjabi)

خانم سنجابی، عضو سابق شورای رهبری مجاهدین خلق (که تماما زن هستند) می باشد. وی اخیرا موفق به فرار از کمپ اشرف شده است. وی در سخنرانی خود در مورد وضعیت داخلی کمپ و بخصوص وضعیت اسفناک زنان در این قرارگاه توضیحاتی داد که شامل نقض شدید و شوکه کننده حقوق اولیه و انسانی افراد داخل کمپ بود. متاسفانه این نقض حقوق بشر اسرا توسط رهبران این فرقه هنوز هم بصورت روزمره ادامه دارد.


(Ms Mahdian)

خانم مهدیان که همسرشان بعنوان گروگان در این کمپ به اسارت گرفته شده است توضیح داد که چگونه سازمان امنیت صدام حسین همسر وی را بعنوان برده به مجاهدین خلق و رجوی تحویل داده است. و این در حالی بوده که همسر وی بعنوان اسیر جنگی که در اوایل جنگ به اسارت در آمده، توسط صلیب سرخ جهانی ثبت نام شده است. خانم مهدیان توضیح داد که پسر ایشان بعد از بیش از ربع قرن هنوز نتوانسته پدرش را ملاقات کند و مجاهدین خلق حتی بعد از دو سال تحصن خانواده ها در جلوی کمپ، اجازه این ملاقات ساده را نمی دهند.


(Mr. Sadeghi)

آقای صادقی از آلمان یکی از معدود کسانی است که در زمان حکومت صدام موفق به فرار از کمپ اشرف شده است. وی در مورد دخالت های قبلی و اخیر مجاهدین خلق در امور داخلی عراق و همکاری آنها با بقایای رژیم صدام و دیگر گروههای تروریستی و رابطه آن با ترورهای اخیر در عراق توضیحاتی را به همراه شواهد مربوطه ارائه نمود.


(Mr. Ghashghavi)

آقای قشقاوی از آلمان نیز حدود هشت سال از عمر خود را فقط بخاطر عدم تن دادن به اجرای دستورات و همکاری در جنایات مسعود رجوی، بدون محاکمه در زندانهای صدام حسین و از جمله زندان بدنام ابوغریب سپری کرده است. آقای قشقاوی توضیح داد که چگونه رجوی و صدام افراد را مجبور می کردند تا یا دیگران را بکشند و یا به سیاهچال ها و شکنجه گاهها افتاده و خود کشته شوند.


(Mr. Ezati and Ms. Sanjabi)

یکی دیگر از اعضای سابق و جدا شده از مجاهدین، آقای عزیزی که اکنون در هلند زندگی می کند در مصاحبه های متعدد با مطبوعات به تشریح وضعیت داخلی کمپ پرداخت و به موارد متعدد و مستمر نقض حقوق انسانی قربانیان اشاره نمود. آقای عزتی بشدت از سکوت تاسفبار مطبوعات در رابطه با این موارد نقض حقوق بشر انتقاد نمود و آن را در راستای سو استفاده این "تروریست های خوب" و پشتیبانان غربی آنها دانست.


(Nejat delegation)

همچنین ده ها تن از اعضای جدا شده از سازمان که اکنون با انجمن نجات در ایران همکاری می کنند نیز در این کنفرانس شرکت نمودند و با خبرگزاری ها مصاحبه هایی را انجام دادند. آنها توضیح دادند که انجمن نجات در همکاری نزدیک با خانواده های گروگانها اکنون به نقطه ای از توانمندی رسیده است که می تواند به نجات یافتگانی که خواستار بازگشت به کشور خود هستند کمک هایی را ارائه دهد. آنها توضیح دادند که مقامات ایران از سال 2003 (با قبول این واقعیت که اعضای مجاهدین خلق تحت مغز شویی و فشار و کنترل رهبران این فرقه بوده اند) فرمان عفو عمومی داده اند که تا بحال نیز با نظارت صلیب سرخ جهانی بر این قول خود پابرجا بوده اند.

شرکت کنندگان در کنفرانس بخصوص علاقه زیادی به شهادت های سه تن از کسانی که به تازگی موفق به فرار از کمپ شده اند نشان دادند. این سه تن بصورت مبسوط وضعت اسفناک و واقعیات سخت داخل کم را برای خبرنگاران حاضر تشریح کردند. آنها توضیح دادند که ارتباط و رساندن اطلاعات جهان خارج به داخل کمپ بشدت کنترل می شود و نفرات در ایزولاسیون روحی و اجتماعی کامل بسر می برند. آنها تاکید کردند که رهبران مستمرا به گروگانها اطلاعات غلط می دهند و دروغ می گویند تا اسرا هیچ گونه ایده ای از دنیای خارج نداشته باشند. آنها چنین وانمود می کنند که رهبران سازمان مجاهدین از پشتیبانی مطلق و مستقیم امریکایی ها برخوردار هستند و اگر کسی قصد فرار داشته باشد یا مستقیما با شلیک گلوله خواهد مرد و یا اگر هم موفق شود توسط نیروهای عراق شکنجه شده و سپس برای اعدام بدون محاکمه به ایران تحویل داده خواهد شد. آنها گفتند که اگر اطلاعات و واقعیات به افراد داخل کمپ برسد، حدود نه سال پس از خلع سلاح، حتی یک نفر هم خواستار ادامه حضور در بیابانهای عراق نخواهد بود.

آنها از سازمانهای بین المللی و بخصوص نمایندگان دولت امریکا و نمایندگی سازمان ملل در عراق (یونامی) که تنها نیروهایی هستند که رابطه ای نزدیک با گروگانگیرها برقرار نموده اند درخواست کردند تا با استفاده از تردد هفتگی خود به داخل کمپ و در ملاقاتهای مستمرشان با سران مجاهدین و گروگانگیرها، آنها را متقاعد سازند تا راه ارتباطی و رساندن اطلاعات به داخل کمپ توسط نامه و تلفن و غیره را باز کرده اجازه ملاقات و حق دیدار با خانواده ها را به اسرا بدهند.

نجات یافتگان اخیر همچنین از نمایندگی سازمان ملل در عراق (یونامی) خواستند تا در چهره خارجی و مطبوعاتی خود "گروگانگیرها" را بعنوان "نمایندگان گروگانها" معرفی نکرده و در عوض بصورت واضح این واقعیت را بیان کنند که "رجوی نماینده هیچ کس نیست" و تا زمانی که با گروگانها بصورت انفرادی و بدون حضور گروگانگیرها در خارج از کمپ ملاقات نکرده باشند حق ندارند هیچ چیز از طرف گروگانها اعلام کنند.

آنها اعلام کردند که معتقدند نمایندگی سازمان ملل (یونامی) و پشتیبانان امریکایی فرقه تروریستی مجاهدین خلق با قرار دادن خود در کنار تروریست ها قوانین بین المللی را نقض کرده اند چرا که حقوق انسانی بیش از سه هزار تن گروگان طی دهه های اخیر توسط سران این گروه و زیر چتر همین حمایت ها نقض گردیده است. نجات یافتگان اخیر گفتند که اکنون بدنبال گرفتن مشورت و کمک برای شکایت حقوقی از دست اندرکاران این جنایات بخاطر خسارات وارده می باشند.

 

 

 

همچنین .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سخنرانی خانم مریم سنجابی در گردهمائی بزرگ بغداد

 

 

بنیاد خانواده سحر، بغداد، بیست و هشتم نوامبر 2011
http://www.saharngo.com/fa/story/1660

 

 

خانم مریم سنجابی عضو جداشده شورای رهبری سازمان مجاهدین خلق در گردهمائی بزرگ بغداد در روز جمعه گذشته شرکت نمود و به ایراد سخنرانی پرداخت. متن سخنرانی ایشان که یک نسخه آن قبل از ایراد به بنیاد خانواده سحر داده شده بود در زیر آورده میشود:

با سلام خدمت همه عزیزان و اساتید شرکت کننده

من از بخش پرسنلی و روابط درونی فرقه رجوی با شما سخن میگویم

از سال 2003 میلادی تاکنون حدود 800 نفر از اعضای این سازمان از پادگان اشرف فرار نموده و از فرقه اعلام جدایی کرده اند و همچنان سران سازمان تمام آنان را مزدور و نفوذی می خوانند.

من از سازمانی سخن میگویم که از زندانی کردن و به قتل رساندن اعضای ناراضی و وارد آوردن فشار های طاقت فرسا به اعضایش ابایی ندارد.

من از قتل یک سری نفرات و از خودکشی تعدادی دیگر به دلیل فشارهایی که بر آنها وارد می آورند اطلاع دارم.

خانم ها مهری موسوی و مینو فتحعلی و فائزه اکبریان و نسرین احمدی و آقایان پرویز احمدی و قربانعلی ترابی و تعدادی دیگر از این جمله اند.

و شما هرگز متوجه نخواهید شد که در درون فرقه بر ما چه گذشت و چگونه سالیان است که هزاران نفر در درون این پادگان اسیر و زندانی هستند و از حق دسترسی به اولیه ترین حقوق انسانی محروم بوده و ارتباط آنها با دنیای خارج قطع می باشد.

در این پادگان بیست سال است صدای بچه شنیده نشده است. زنان و مردان جدا نگاه داشته می شوند و حق ازدواج ندارند. این کمپ ایستگاه پلیس و مقررات ندارد. تلفن عمومی و هیچ دسترسی به تلفن دستی نیست. مغازه ندارد. در آن کار اجباری است و پول پرداخت نمی شود. کسی حق نامه نگاری با خانواده اش را ندارد. تجمع غیر کاری ممنوع است. تردد به خارج و یا حتی نزدیک شدن به حصار ممنوع است. مردم شناسنامه ندارند. ماشین ها شماره ندارند و هیچ قانونی بر آن حکم فرما نیست.

8 سال است دولت عراق اعلام کرده که حضور سازمان مجاهدین خلق در این کشور غیر قانونی است. این فرقه نه تنها اهمیتی به این خواسته نداده بلکه همچنان خواستار جنگ و خونریزی است و پیوسته اعلام می کند که مقاومت خواهد کرد و در اشرف باقی خواهد ماند!

مریم رجوی ادعا دارد که سازمان مجاهدین خلق به همه اصول و قوانین بین المللی و به قوانین رسمی کشور میزبان پایبند است. در حالیکه طی 8 سال گذشته رهبران فرقه با زندانی کردن اعضا در دورن پادگان و القاء این مطلب به اعضا که اشرف کانون استراتژیک نبرد است و با ایجاد جنگ و درگیری با ارتش عراق در طی دو سال اخیر، حدود 50 تن را به کام مرگ فرستادند و جان و روح سایر افراد را نیز در معرض خطر قرار داده اند و همچنان بر ماندن در عراق اصرار می ورزند و به قوانین کشور عراق تن نمیدهند.

آنان همچنان شعار میدهند که حتی به قیمت کشته شدن هزار نفر هم باید دولت عراق را تابع خود کرد و در عراق ماند و مجددا سلاح های خود را پس گرفت و به مبارزه مسلحانه ادامه داد.

به همین دلیل با اینکه 8 سال تمام این فرقه فرصت خروج از عراق داشته است ولی هیچگاه تصمیم جدی بر ترک عراق نداشته و ندارند.

لذا تنها راه حل باقیمانده برای نجات جان ساکنان اشرف تعطیلی این اردوگاه بطور مسالمت آمیز و خارج کردن اعضای زندانی شده در این کمپ می باشد. راه حل برای این کار طبعا مذاکره با گروگانگیر ها نیست. راه حل ورود به کمپ و اجرای قانون و نجات دادن گروگانها است که بتوانند بصورت تک به تک با مراجع قانونی صحبت کنند و راه آینده خود را پس از آزادی انتخاب کنند.

با تشکر از همه مدعوین شرکت کننده در این جلسه

 

 

همچنین .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

گردهمائی بزرگ در بغداد

 

 

بنیاد خانواده سحر، بغداد، بیست و ششم نوامبر 2011
http://www.saharngo.com/fa/story/1659

 

لینک به گزارش انگلیسی پرس تی وی
http://iran-interlink.org/?mod=view&id=11078

 

لینک به فایل ویدئویی

Link to the Video file

 

دیروز (جمعه 25 نوامبر 2011 – 4 آذر 1390) صدها تن از شخصیت ها و مقامات عراقی و نمایندگان رسانه ها و همچنین تعدادی از جداشدگان و خانواده های مجاهدین خلق از کشورهای مختلف بعلاوه چند تن از کسانی که اخیرا توانسته اند از پادگان فرقه ای اشرف فرار کنند در سالن حکیم دانشگاه بغداد به میزبانی دکتر عیسی نافع، فعال حقوق بشر و رئیس کمیته حمایت از خانواده های متحصن، گرد آمدند.

همگی سخنرانان، چه شخصیت های عراقی و چه جداشدگان و خانواده ها، بر ضرورت تعیین تکلیف پادگان اشرف و آزاد شدن گروگان های اسیر در داخل آن تا پایان سال جاری میلادی تأکید ورزیدند.

اطلاعات تکمیلی این اجتماع بزرگ متعاقبا به اطلاع رسانده خواهد شد.

در زیر متن سخنرانی خانم عبداللهی به نمایندگی از خانواده های دردمند و رنج کشیده متحصن در مقابل دروازده پادگان اشرف همراه با تعدادی تصاویر این گردهمائی آورده میشود:

بنیاد خانواده سحر

متن سخنرانی خانم عبدالهی

بنام خدا

قبل از شروع سخنم تشکر می کنم از ملت و دولت عراق و مسئولین و نیروهای نظامی عراق که در طی دو سال اخیرهر روزه مزاحمشان بوده ایم و هر روز از میهمان نوازی شان بهره مند بوده ایم و اگر نبود بخاطر این ویژگی مردم عراق، مسلما ما همچون گذشته حتی از رساندن همین فریاد دادخواهی هم محروم می ماندیم.
الان دقیقا دو سال است که با مشکلات زیادی، همچون سختی رفت و آمد و سکونت در بیرون شهر و در بیابان و غیره، دست و پنجه نرم می کنیم.

تا کنون 1650 عضو خانواده برای دیدار با عزیزانشان به درب پادگان اشرف در خالص آمده اند و این علیرغم اینست که بعضی از اعضای خانواده ها مسن و مریض هستند و به این ترتیب مشکلاتشان دو برابر می شود.

برخی از خانواده ها تا بحال چندین بار به پشت دربهای قلعه اشرف آمده اند و هر بار هفته ها منتظر نشسته اند ولی نتیجه تمامی این زحمات بجزء فحاشی، پرتاب سنگ و تهمت توسط عده ای اجیر شده نبوده است.

واقعیت این است که این واکنش ها هنوز برای ما قابل درک و هضم نمی باشد.

آقایان و خانم ها

چرا باید برای یک دیدار و ملاقات ساده با چنین پیچیدگی ازسوی رهبرمجاهدین خلق مواجه شویم. هنوزهم برخی از مردم عراق که داستان ما را می شنوند برایشان غیر واقعی است و حتی باورش برایشان سخت است.

به هر حال روزها و شب ها گذشت و آرام آرام متوجه شدیم که جریان چیست.
ی
ک مادر میخواهد عزیزش را ببیند، چرا باید با این شرایط روبرو شود. این چه منطقی است؟ این چه رفتاری است؟ مگر ما از روز اول چه خواستیم؟مگر ما امروز چه می خواهیم؟

امروز بعد از دو سال دیگر برایمان مسلم شده است که فرزندانمان نه در یک کمپ یا قرارگاه نظامی و یا حتی زندانی مانند ابوغریب صدام حسین، بلکه در یک قلعه مخوف گروگان هستند که صاحبان آن قلعه آدم نماهائی به نامهای مسعود و مریم رجوی می باشند، کسانی که پنجه انداخته و فرزندان ما را گرفته اند و با مکیدن خون عزیزان ما روزگار سپری می کنند.

آقایان و خانم ها

با روشنگری های ده ها تن کسانی که توانسته اند طی این سالها، و بخصوص طی این دو سالی که ما شاهد بودیم، از این اسارتگاه فرارکنند، که تعدادی از آنها هم اکنون دربین ما حضوردارند، ما دریافتیم بچه هایمان در سخت ترین شرایط قرار دارند. آنان هیچ گونه اطلاعی از دنیا بیرون ندارند. ما طی این دو سال به چشم خود شاهد حرکات سران این گروه تروریستی وگروگانگیرهای فرزندانمان بوده ایم. ما در این دو سال بارها به سراغ سازمان ملل متحد، صلیب سرخ جهانی، وزارت حقوق بشر و دادگاه های عراق رفته ایم. ما بارها تقاضای کمک کرده ایم. الان هم از دولت و ملت عراق عاجزانه درخواست می کنیم که فرزندانمان را نجات بدهید.

ما امروز بعنوان نماینده خانواده ها بار دیگر از آقای جلال طالبانی رئیس جمهور، آقای دکتر نوری المالکی نخست وزیر، مجلس عراق، سازمان ملل متحد، صلیب سرخ جهانی، و تمامی سازمانهای حقوق بشری تقاضای عاجزانه داریم تا به این مسئله رسیدگی کرده و خانواده ها را از نگرانی خارج کنند.

همه میدانیم که رجوی هر زمان ممکن است دستور قتل عام عزیزان ما را مانند 19 فروردین کند. تقاضای ما شکستن قفل این قلعه و آزادی فرزندانمان می باشد. ما از تصمیم دولت عراق برای خروج قطعی سازمان تروریستی مجاهدین خلق از عراق تا پایان سال 2011 حمایت میکنیم چرا که نوید بخش آزادی قریب الوقوع فرزندان اسیر و رنجدیده ما می باشد.

آقایان وخانم ها

من یک مادرم
می خواهم فرزندم را بعد از سالها ببینم / نمی گذارند
من یک پدرم
آرزو دارم فرزندم را در آغوش بگیرم / نمی گذارند
من یک فرزندم
پدرم را می خواهم تا مرا نوازش کند / نمی گذارند
دختران وپسران جوانی که آرزودارند
برای اولین بار پدرشان را ببیند
خانم هایی که همسرانشان در جنگ ایران و عراق اسیر شدند
صدام آنها را به رجوی هدیه داد
چشم انتظار همسر خود هستند
رجوی و رجوی ها بدانند
ما خانواده ها تا آخرایستاده ایم
مرگ بر رجوی، مرگ بر رجوی

 

 

 

 

 

 سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است

مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد