|
دو مطلب "عرعر عربستان" از حسن زبل و پاسخ به نظرات مطلب قبلی از بهزاد علیشاهی
وبلاگ حسن زبل، هفتم ژانویه
2012
عرعر عربستان حسن زبل--- ازفرفرفرط خوشحالی به لوک لوک لکنت افتادم که شنیدم هف هف هفتاد نفر ما را میخوان ببرن عرعرعربستان ؛ چون همه اش می ترترترسیدم که بعد از سی سال سکونت تو عراق ما را ببرن یه جای سرد مثل نروژ که هم سرده هم بیابون نداره هم دیکتاتوری مثل صدام نداره ,هم به ما جا و پول و اجازه نشو ونمو نمیده , تازه ما هم هیچ کمکی بهش نمیتونیم بکنیم نه وهابیه ,نه خاک ایران را میخواد و نه از بمب وانفجار خوشش میاد فقط پول داره که عربستان هم داره ,اگه نروژگاز داره ؛ عربستان هم نفت داره و شکم پادشاهش از کل معادن نروژ هم بیشتر گاز داره,مردیم از بس ارباب عوض کردیم وقتشه یه سروسامانی بگیریم . میترسم ما مجاهدین وقتی به آرزوی دیرینه کسب قدرت در ایران و ریاست جمهوری خواهر مریم نائل بیاییم که از ایران به اندازه همان دهکده اورسورواز در فرانسه بیشتر نمانده باشد که خواهر مریم بر آن ریاست کند , اگر اینجور باشد به نظر من خواهر مریم همین رئیس جمهور مقاومت بماند سنگین تر است , روزی ایرانی که ما مجاهدین میخواستیم با انفجار و بمب تسخیرش کنیم بزرگ بود بعد که نشد و آمدیم عراق و با برادر صدام حسین قرار داد بستیم بخشی از آن را در جنوب و غرب بخشیدیم به صدام , البته خب هم پیمان استراتژیک ما بود بد بود دست خالی بیاییم عراق ؛ یک جاهایی را باید میبخشیدیم و یک جاهایی را هم باید اطلاعات میدادیم که خراب کند و یک جاهایی هم که او میگفت خودمان باید بمب میگذاشتیم و خراب میکردیم , البته بعد صدام رفت و ما با ریگی هم پیمان استراتژیک شدیم و یک بخشهایی را از آنطرف ایران هم به او بخشیدیم که او هم گیر افتاد و ما با آمریکایی ها هم پیمان شدیم و قول یک قسمتهایی را به او ویک قسمتهایی را هم به دوستش در خاورمیانه دادیم و کمی هم اطلاعات بعنوان حسن نیست ضمیمه کردیم که اوهم رفت و حالا مثل اینکه قرار است تعدادی از ما بروند عربستان که بسته به اینکه این تعداد از مسئولین بالا باشند و چه قدر بالا باشند خلیج و بخشی از نواحی را هم باید به آنها ببخشیم و یک جاهایی راهم خراب کنیم و خلاصه اگر اینطوری پیش برود چیزی از ایران به خودمان نمیرسد . البته برادر مسعود و خواهر مر یم برعکس اینکه خیلی ها میگویند قدرت طلب هستند و به فکر کسب قدرت هستند , خیلی هم قانع هستندو فکر همه جا را کرده اند و الان خیلی وقت است که از ایران فقط تهران را میخواهند و بس و ماهم فقط شعار میدادیم که "مریم مهر تابان می بریمت به تهران" که البته این شعار هم مثل بقیه شعارهایمان که عدو شود سبب خیر؛ ممکن است توسط خود جمهوری اسلامی محقق شود و ممکن است که ما و خواهر مریم را یکجا ببرند به تهران و زحمت ما را کم کنند ؛ آخ که نه صدام به دردمان خورد نه آمریکا و نه صالح مطلک و طارق الهاشمی و ایادعلاوی , حالا ببینیم این شاه عربستان چه میکنه برامون , ما که آویزون هر کی شدیم یا سقوط کرد یا مثل اوباما جیبش خالی شد و میخواد ارتش وپنتاگونش را از بی پولی برگردونه آمریکا ؛حالا که ممکنه ما بریم عربستان خداکنه که اینجا هم چاه نفت وحرص پادشاهش وتنفرش از شیعه و خصومتش با ایران و ایرانی یه وقت کم نشه تا بتونیم یه نفسی بکشیم----
--پاسخ به نظرات
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ رمز ماندگاری ما مجاهدین
حسن زبل، وبلاگ حسن زیل، چهارم
ژانویه 2012
برخلاف اینکه همه فکر میکنند اشرف تعطیل شد و کار مجاهدین تمام است باید بگویم مجاهدین ماندگار شدند ,اگر تعطیلی به این اشکال ظاهری باشد که ما کلا سی ساله تعطیلیم ولی اینطور نیست , ما در این سالها ماندگاری خود را از شش ساعت به شش روز و از شش روز به شش ماه و از شش ماه به شش سال و از شش سال به ششصد سال ارتقا داده ایم , اگر فکر میکنید گیج شده اید و متوجه منظورم نمیشوید برایتان توضیح میدهم . ما در اوایل انقلاب قرار بود با یک تظاهرات مسلحانه در تهران شش ساعته قدرت را قبضه کنیم که نشد البته تظاهرات به انجام رسید ولی کسب قدرت به سرانجام و فرجام نرسید و بعد طبق تحلیل قرار شد با انفجار و ترور سران جمهوری اسلامی شش روزه به قدرت برسیم , که البته نگرفت و نشد یعنی انفجارانجام و خشونت به کار آمد اما قدرت به بار نیامد , بعد قرار شد شورای ملی مقاومت تشکیل شود و حداکثر شش ماهه این قدرت کذایی راکسب کنیم که شورا تشکیل شد ولی باز قدرت تحصیل نشد؛بعد شش ماه گذشت و ما ارتش آزادیبخش تشکیل دادیم و قرار شد با کمک سیدالرئیس شش سال نشده برویم تهران و تا بخواهید شعار” مریم مهر تابان میبریمش به تهران” دادیم که شش سال گذشت و ما تهران نرفتیم ولی رمز ماندگاری دستمان آمد ,یعنی فهمیدیم اگر همان شش ساعت اول به قدرت رسیده بودیم و جمهوری دمکراتیک اسلامی را تاسیس کرده بودیم و خواهرمریم را رئیس جمهور منتخب میکردیم ومردم را وامیداشتیم که انقلاب ایدئولوژیک بکنند واین حرفها از ساعت هفتم تظاهرات میشد و مردم علیه ما شعار میدادند و هم سرنگونمان میکردند و هم بی آبرویمان ولی خدا خواست که ما در خاک عراق ماندگار بشویم . البته در نشست آخری که ما با صدا و عکس برادر مسعود بطور زنده داشتیم وقتی بعضی بچه ها که به فکر ماندگاری سازمان نیستند پرسیدند که با این جابجایی واین وضع اشرف سرنگونی چه میشود ؟ برادر مسعود گفت شما با کم چیزی در نیفتاده اید ,به این سادگی ها نیست حکومت عثمانی ششصد سال طول کشید تا ازبین برود . و من آنموقع فهمیدم که ما حداقل تا ششصد سال دیگر ماندگار شدیم حالا میخواهد اشرف باشد یا لیبرتی یا هر خراب شده دیگر, خب البته ما نصف بیشتر راه راتقریبا طی کرده ایم و همین بیست سی ساله ره صد ساله رفته ایم مثلا به اندازه صد سال تعهد داده ایم و به اندازه صد سال برادر مسعود چراغ خاموش کرده و گفته اگرمیخواهید بروید و تا چراغ خاموشه بروید که اگرفیلم این خاموش و روشن کردنها را پشت سر هم ادیت کنیم خودش رقص نوری میشود برای ترانه های رپ , البته ما هم به اندازه صد سال وفاداری خود را به برادر مسعود نشان داده ایم و هر بار که چراغ خاموش کرده ما از جای خود در سالن تکان نخورده ایم و گفته ایم اگر کوهها بجنبند ما جنب نخواهیم خورد ؛ البته تعداد کمی از مجاهدین بودند که بریده و مزدور بودند و خواستند از خاموشی چراغ سوءاستفاده کنند و بروند که خوشبختانه با هوشیاری برادران حفاظت دستگیر شدند و به سزای خیانت به رهبری رسیدند و این درسی شد برای ماندگاری ما در خاموشی های بعدی, بیچاره ها خبر نداشتند که این خاموش کردنها استعاره است . بگذریم داشتم میگفتم به اندازه صد سال بر ما گذشته حالا مانده حدود پانصد سال دیگه که البته چون بنا به ماندگاری مجاهدین است ممکن است تمدید هم بشود.
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پیام تودیع حسن زبل
وبلاگ حسن زبل، سی ام دسامبر
2011
اکنون که بارسفربسته تا از اشرف
بروم یاد برادر مسعود افتادم که موقع آمدن به عراق پیام تودیع فرستاد و
گفت میروم که آتش برافروزم در کوهستانها و البته عراق کوهستان نداشت من
هم الان به درستی نمیدانم که اروپا آیا سنگ و آجر دارد یا نه ولی به
هرحال تیرو کمان را با خود میبرم من تمام اسباب و لوازم اعم از طشت و
آفتابه و قوری و فانوس و بخاری و... را باخود به لیبرتی میبرم البته
فانوس و بخاری خاموشه ولی بخاطر نفت نیست هنوز یه عالم نفت توشه .
بگذریم
بی بی سی فارسی
بی بی سی عربی
پرس تی وی انگلیسی
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مجاهدین خلق و بازیهای سیاسی ناکارآمدشان
بهزاد علیشاهی، کانون وبلاگ
نویسان مستقل ایرانی، بیست و هشتم دسامبر 2011
سازمان مجاهدین خلق در تمام سالهای حیاتش بیشتر در نقش یک گروه مزدور و وابسته ایفای نقش کرده است ، یک مافیا و یک فرقه که توانمندی خود را نیز در همین راستا رشد داده است. شاید برای همین است که مجاهدین خلق همیشه در بازیهای سیاسی ناموفق بوده اند ؛ آنها بخوبی میتوانند مخالفانشان را کتک بزنند و ترور کنند بخوبی میتوانند انفجار ایجاد کنند و اطلاعات جمع آوری کرده و بفروشند. آنها در گروگانگیری؛ شکنجه ؛ وادار کردن به اطاعت و نیز وادار کردن اعضا حتی به خودسوزی هم تبحر دارند ؛ اما در کار سیاسی به همین اندازه ناموفق هستند . از جمله بازیهای شکست خورده این گروه در عراق بازی آنها با ائتلاف العراقیه است ؛ این بازی را مجاهدین به امید برد شروع کرد ؛ آنها فکر میکردند که معادله پول هنگفت مجاهدین باضافه عطش این ائتلاف به قدرت که نماینده آنها در جلوی کاخ سفید فریاد میزد و باز باضافه تمایل مشترک به بحران مساوی خواهد بود با به قدرت رسیدن این ائتلاف و ظهور یک صدام حسین جدید و پایان دوران یتیمی سازمان در خاک عراق . اما یخ این بازی سیاسی مجاهدین نگرفت ؛ سفر نوری مالکی به آمریکا و ملاقاتش با اوباما و نیز اقدام دستگاه قضایی عراق وتحولات اخیر این فهرست مطبوع برای مجاهدین منجمله جداشدن برخی از اعضای آن و اطاعت نکردن از تصمیمات رهبری برای شکست دولت و همچنین وضعیت طارق الهاشمی برای مجاهدین پایان یک رویا و شکست بازی سیاسی آنها بود؛رویایی که از نظر تشکیلات داخلی همه نابسامانی ها را به روز به حقیقت پیوستن آن حواله میدادند تا جایی که به طنز در درون فرقه با هر مشکلی میگفتند که "ایاد علاوی میاد درست میشه" بازی مجاهدین برای خروج از لیست تروریستی آمریکا و کسب مشروعیت و نیز کسب حمایت و حفاظت در عراق توسط آمریکا و جناح جنگ طلبش هم گرچه با خرج بسیار گزاف همراه بود اما باز با شکست مواجه شد ؛ آنها به سخنرانان پول دادند , برای آگهی دادن به روزنامه های مشهور و سایر رسانه ها نیز پول دادند و همچنین برای جمع کردن بیخانمانها و نمایشات اینچنینی هم پول بسیاری خرج کردند اما جز هدر دادن پول و تنفرعمومی چیزی نصیبشان نشد. بازی سیاسی مظلوم نمایی در خاک عراق هم برای این سازمان یک شکست واقعی بود ؛ آنها افراد خود را به کشتن دادند و از تحریم دارو و غذا وقطع آب و برق گفتند و در اقدام اخیرشان از موشک پرانی به خاک اشرف حرف زدند ؛ اما واقعیت این است که برخلاف دوران صدام که اشرف را فقط چشمهای مسئولین مجاهدین و محافظین گارد صدام میپائیدند ,امروز هزاران چشم از دولت و ارتش عراق تا خانواده ها و افراد دیگر و خبرنگاران اشرف را میبینند . انفجاری که تکذیب شد و کسی به گفته های مجاهدین در این باره توجه نکرد , شلیک موشک کاتیوشا و مینی کاتیوشا هر دو از فاصله دو و نیم کیلومتری اشرف از نظر فنی و نظامی با توجه به برد و زاویه ای که باید شلیک کنند شاید از نظرنظامیان حرف مسخره ای به نظر به رسد اما غیر نظامی ها و مردم عادی هم این ادعا را قبول نکردند ؛شلیکی که علیرغم اینکه میتوانست دقیق باشد به بیابان اصابت کرده و شلیکی که مجاهدین هیچ فیلم و سندی در باره اش ارائه نداده اند ؛ بیشتر مواضع سیاسی و بازیهای این فرقه را مورد اصابت قرارد داده تا نقاطی از خاک اشرف که مجاهدین مدعی آن هستند . سیاست ماندگاری در اشرف و حرفهای آیه گونه رهبری این فرقه که میگفت "اگر کوهها بجنبند اشرف از جای خود تکان نخواهد خورد"وبسیاری از جملات قصار دیگر هم پله پله و با عقب نشینی های مسئولین مجاهدین و خانم رجوی به شکست انجامید تا جایی که مجاهدین خلق که طبق سیاستشان میبایست این روزها اثبات حضورشان در اشرف و شکست نوری مالکی و مسلح شدنشان توسط جنگ طلبان آمریکایی و ایاد علاوی را جشن بگیرند , با حقارت تمام برای عوض شدن شیوه اخراجشان از یکباره اخراج شدن به تکه تکه و از طریق یک مقر واسط که قبلا زندان آمریکایی ها در عراق بوده به جشن و شادی و پایکوبی پرداخته اند . اینها همه نشان میدهد که مجاهدین خلق نه یک گروه سیاسی که یک فرقه خطرناک تروریستی هستند وکارآیی آنها نیز در همین حد است و با آنها نیز باید به مثابه یک فرقه خطرناک برخورد کرد , فرقه ای که در حال گسترش و تکوین خود در خاک اروپاست .
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به مجاهدین اما گل ندهید!
وبلاگ حسن زبل، بیست و هفتم
دسامبر 2011
چند وقتی که توی اروپا رسم شده
که تعدادی جوان ایده آلیست گل میخرند و راه می افتند و به آدمهای
عصبانی و یا غمگین گل میدهند ؛ بعضأ راه می افتند و در محله هایی که که
مثلا موادمخدرفروش ها کار میکنند ویا زنان فاحشه مشغول به کار هستند گل
میدهند ؛ آنها معتقدند که گل دادن آدمها را تغییر میدهد آدمهای عصبانی
را خوش خلق و آدمهای غمگین را شاد و آدمهای بد را تغییر میدهد و کلا گل
دادن آدمها را به فکر وا میدارد . و استدلال ؛ منطق و ادب یک هوادار مجاهد خلق البته مخلص
وبلاک حسن زبل، بست و هفتم
دسامبر 2011 این هم تماس تلفنی یک هوادار مجاهدین خلق با تلویزیون آپادانا بعد از مصاحبه من و ادای فضل ایشان ؛ خودتان بشنوید:
برای شنیدن همچنین میتوانید روی
لینک زیر کلیک کنید
سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد |
