|
متن گفتگوی اعضای پیشین مجاهدین با مقامات سفارت عراق در پاریس
فریاد آزادی، هشتم آوریل 2012
روز چهارشنبه هیئتی از اعضای پیشین سازمان مجاهدین، با مقامات سفارت عراق در پاریس دیداری به انجام رساند که در آن موضوعات متعددی حول: مسائل و مشکلات ساکنان اشرف طی 25 سال حضور در عراق، جنایتهای انجام شده توسط رجوی در سرکوب نیروهای معترض خویش، تعرض به حقوق مردم عراق بویژه شهرهای کردنشین، ترفندهای بکارگرفته شده توسط رهبران مجاهدین در ارتباط با دولت عراق و سازمان ملل و دیگر ارگانهای حقوق بشری و نیز جرائمی که برخی از رهبران مجاهدین در عراق مرتکب شده اند و ضرورت به دادگاه کشانیدن آنها... مطرح گردید. در این گزارش شرح مبسوطی حول گفتگوهای انجام شده آورده شده است: ملاقات با مقامات سفارتخانه عراق از مدتی پیش توسط تعدادی از جداشدگان برای کمک به خواهران و برادران اسیرشان در اشرف مطرح شده بود و در این رابطه فعالیتهای زیادی چه در عراق و چه در کشورهای اروپایی انجام گرفته بود تا دولت عراق هرچه بیشتر برای احقاق حقوق ساکنان اشرف که اسیر دست سیاستهای رجوی شده اند، تلاش نماید و اجازه ندهد اعضای مجاهدین بیش از این در چنگال رجوی بالا و پایین شوند و خون آنها برای عوامفریبی مورد تبلیغات قرار گیرد. از زمرۀ این فعالیتها می توان به سفر برخی از خانواده ها و اعضای پیشین مجاهدین به عراق و نیز مراجعه به سفارت عراق در پاریس طی سالهای گذشته اشاره نمود. به هرصورت، از هفتۀ گذشته جداشدگان تصمیم گرفتند با توجه به شرایط جدید بوجود آمده در اشرف و لیبرتی، دیداری با مسئولین ذیربط عراقی به انجام رسانند تا به وضعیت موجود پرداخته شود و راه حلهای مناسبت تری در رابطه با آزادی آنان ارائه گردد. بدین ترتیب، مقامات سفارتخانه قرار ملاقاتی برای روز چهارشنبه 4 آوریل در نظر گرفتند که طی آن آقایان محمد کرمی، جعفر ابراهیمی و حامد صرافپور در محل ملاقات حاضر شده و گفتگوهای مبسوطی به عمل آوردند. در این گفتگوها، ابتدا آقای محمد کرمی ضمن تشکر از مسئولین مربوطه که وقت خود را در اختیار هیئت قرار داده بودند، با توجه به سالروز جنگهای مروارید مجاهدین که در مناطق کردنشین از قبیل خانقین، جلولا، کفری و طوزخورماتو انجام گرفت، به مشاهدات خود از این باره پرداخت و توضیح داد که ایشان هنگام انجام سلسله عملیاتهای مروارید در مقر فرماندهی مسعود رجوی در فیلق 2 مشغول بکار بوده است و در آن زمان طاها یاسین رمضان نیز در 500 متری مقر مسعود رجوی سکنی داشته و عملیاتها را در همکاری با یکدیگر فرماندهی می نموده اند. وی همچنین با اشاره به مشاهدات خویش در هنگامۀ سلسله درگیریهایی که طی حدود یکماه رخ داد، از کشته شدن دهها کرد عراقی سخن گفت که طی این مدت به اشکال مختلفی مورد تهاجم قرار گرفته بودند و همچنین به فرمانی که از سوی مریم رجوی برای زیر گرفتن آنان توسط تانکها ارسال شده بود اشاره نمود. در ادامه گفتگوها، مسئولین سفارت ابراز علاقۀ شدید داشتند که در این زمینه هرچقدر امکان دارد سند و مدرک و فکت به آنان ارائه شود تا بهتر بتوانند در این رابطه اقدامات مناسب تری به عمل آورند. اعضای هیئت نیز ضمن تأیید و تأکید بر این مسئله، اعلام نمودند که خود به عنوان شاهدان زنده آماده هستند که چه در عراق و یا هرکجای اروپا که باشد، در هر دادگاهی شرکت نموده و بر جنایات صورت گرفته گواهی دهند و دهها تن دیگر از اعضای جداشده که خود شاهد ماجرا بوده اند نیز آماده هستند در هر زمان ضرورت باشد در دادگاه به عنوان شهود حاضر و علیه افرادی که آمران این جنایتها و کشتارها (در درون تشکیلات فرقه و یا علیه مردم عراق و به طور خاص کردستان) بوده اند شهادت دهند. موضوع دیگر مورد بحث که بسیار مورد توجه مقامات سفارت قرار گرفت، شکنجه های روحی و جسمی اعضای منتقد و معترض توسط شکنجه گران رجوی بود که در زندانهای مختلف اشرف صورت می گرفت. آقای کرمی که خود از زندانیان درون فرقه رجوی بوده و به مدت 6 ماه به دستور مسعود رجوی بازداشت و زندانی شده است، با شرح مبسوطی از وضعیت درونی مجاهدین و چگونگی محاکمات فرمایشی انجام گرفته در تشکل فرقه، از دهها تن شکنجه گر نام برد که برخی شان از کادرهای رهبری فرقه رجوی می باشند. وی همچنین اسامی تعداد زیادی از افراد که مورد شکنجه قرار گرفته و بعضاً زیر شکنجه به قتل رسیده بودن را نیز به عنوان سندی از مجموعه جنایتهای رهبران فرقه (به طور خاص مسعود رجوی) ذکر نمود که بایستی بخاطر آن در داخل عراق محاکمه شوند. علاوه برآن، شرح کاملی نیز پیرامون دهها مورد خودزنی و خودکشی و خودسوزی داده شد که از جمله می توان به افرادی چون: آلان محمدی، یاسر اکبری نسب، کریم پدرام، خدام گلمحمدی و موارد دیگری اشاره نمود که وادار به خودکشی شده اند. در این رابطه، به اطلاع مقامات سفارت رسانیده شد که شکایات زیادی در دوران حضور در کمپ آمریکاییها، به مقامات آمریکایی ارائه شده که هم اکنون بسیاری از جداشدگان خواهان پیگیری آن توسط دولت عراق می باشند. مقامات عراقی در مورد چگونگی این شکایتها و تاریخ آن و اسنادی که در این رابطه رد و بدل شده است سوالاتی داشتند که به آنها پاسخ و کلیه موارد توسط دیپلماتهای سفارت یادداشت گردید تا در زمان مناسب توسط دولت عراق پیگیری شود. در ادامه، آقای کرمی با ذکر اسامی برخی از سران سازمان مجاهدین که در جنایت و شکنجه و زندانی کردن وی و دیگر مجاهدین منتقد و معترض دست داشته اند (که نام بسیاری از آنان در لیست سیاه دولت عراق به عنوان همدستان صدام حسین در سرکوب مردم عراق موجود می باشد)، درخواست برگزاری دادگاهی در عراق شد که به این شکایات رسیدگی نماید و یادآوری نمود که این جنایتها در داخل خاک عراق انجام شده و اولویت بر این است که دادگاهی ذیصلاح در همان محل برگزار شود تا کلیه جداشدگان شاکی بتوانند شکایات خود را به آنجا ارجاع دهند تا بطور منصفانه ای مورد بررسی قرار گیرد (لازم به ذکر است که اسامی بیش از 121 تن از سران و رهبران مجاهدین در لیست سیاه دولت عراق می باشد که طبق گفتۀ مسئولین عراقی در جنایتهای صدام علیه مردم عراق نقش داشته اند). بخشی از این افراد نقش مستقیم و غیرمستقیم در سرکوبهای داخلی تشکیلات رجوی ایفا کرده اند که شامل هزاران مورد شکنجه روحی و جسمی و موارد متعددی قتلهای مخفیانه و بازجویی های طولانی مدت و ضرب و شتم و تهدید منتقدان بوده است. آقای جعفر ابراهیمی نیز در این جلسه گفتگوهای مهمی پیرامون اقدامات ضدانسانی برخی از مسئولین سازمان مجاهدین علیه مردم عراق و بویژه مناطق کردنشین بیان کرد و به دلیل اینکه ایشان از ایرانیان کرد می باشد، سخنان وی بسیار مورد استقبال قرار گرفت و مقامات سفارتخانه به مدت یکساعت ضمن طرح سوآلات مورد نظر خویش، به سخنان وی گوش فرا داده و نکات مهم این مباحث را نیز یادداشت نمودند. آقای ابراهیمی که دوسال پیش حین مصاحبۀ وزارت کشور عراق با ساکنان اشرف موفق به فرار شده و مدتها تحت نظارت سازمان ملل متحد در بغداد زندگی کرده است، توضیحات مبسوطی پیرامون ترفندهای فرقه هنگام انتقال افراد جهت مصاحبه و شگردهای بکار گرفته شده آنان برای مانع شدن از فرار نیروها مطرح نمود که موجبات بهت و حیرت دیپلماتهای عراقی را فراهم کرد. وی همچنین به سخنان برخی از مسئولین سازمان اشاره نمود که به کشتار مردم مناطق کردنشین عراق در جریان قیام علیه صدام حسین اعتراف و باعث انزجار وی شده بودند. در این گفتگوی طولانی که یکساعت از مجموع جلسه را در بر می گرفت، آقای ابراهیمی تجارب مهم خویش در مورد چگونگی فعالیتهای سازمان در ترکیه و فریب دادن افراد پناهجو و انتقال آنان به عراق و نیز نحوه ی تسلط یافتن سران سازمان بر افراد و فریب دادن خانواده هایشان برای پولشویی و گرفتن اطلاعات از آنان را در اختیار مقامات سفارت قرار داد و آمادگی خود جهت هرگونه همکاری برای آزاد ساختن اسیران اشرف و محاکمۀ مجرمان و جنایتکاران را اعلام نمود. در این دیدار، آقای حامد صرافپور نیز ضمن برشمردن فکتهای مختلفی از مشاهدات خود در عملیات موسوم به «مروارید» و شلیکهای بی حساب و کتاب با انواع تانکها و توپها به خانه های مردم کرد و عرب همچون شهرهای طوزخورماتو و سلیمان بک (بدون توجه به حضور دهها زن و کودک در این خانه ها) به فرمان رهبران سازمان، که شمّۀ دیگری از نمونه جنایتهای رهبران مجاهدین علیه مردم عراق می باشد، همچنین به سرکوبهای موجود در تشکیلات مجاهدین اشاره و رهنمودهای مهمی جهت آزادی اسیران اشرف در اختیار مقامات سفارت قرار داد و درخواست نمود تا مقامات ذیربط امکانات لازم جهت دیدار خانواده ها با اسیران را فراهم بنمایند و تا جایی که ممکن است از نظرات جداشدگان در کارهای خود استفاده کنند تا سران مجاهدین موفق نشوند با ترفندهای شناخته شده خود، مسئولان ارگانهای بین المللی را فریب دهند و حضور خود در عراق را طولانی تر نمایند. در پایان، آقای صرافپور درخواست نمود تا زمینه جهت ایجاد دادگاهی در عراق آماده شود تا کلیه شاکیان که مورد ظلم و تعدی فرقه مجاهدین قرار گرفته و مورد شکنجه و آزار روحی و جسمی واقع شده اند، بتوانند اسناد و مدارک خود را جهت محاکمۀ آن دسته از رهبران مجاهدین که مستقیم و غیرمستقیم در جنایت مسعود رجوی و استخبارات عراق دست داشته اند، ارائه داده و به عنوان شاهد و شاکی شکایات خود را پیگیری نمایند. مسئولان سفارت، ضمن ابراز امیدواری حول حل و فصل مسئله اشرف، به این نکته تأکید نمودند که برای تخلیه پادگان اشرف فشارهای سیاسی زیادی بر آنان از سوی کشورهای اروپایی از جمله دولت فرانسه وارد می شده است و به آنان گفته شده بوده که چون مجاهدین 20 سال در عراق بوده اند، باز هم دولت عراق برای مدتی پذیرای حضور مجاهدین در کشورشان باشند!!!... و سفارت به آنان پاسخ منفی داده و از طرف دولت عراق به کشورهای اروپایی و از جمله دولت فرانسه گفته شده: «اگر شما به مسائل حقوق بشری خیلی اهمیت می دهید، کشور عراق 20 سال مجاهدین را در عراق نگه داشته است و حال شما هم 2 سال آنها را در کشور خود بپذیرید!». که البته دولت فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی چنین درخواستی را نپذیرفته اند. در پایان، اعضای هیئت ضمن تشکر از تلاشهای مستمر دیپلماتها و دولت عراق در راستای کمک به اسیران فرقه رجوی و آزادی آنان، همچنین از مقامات سفارتخانه بخاطر انجام ملاقات قدردانی نموده و مراتب سپاسگذاری خود را برای دولت عراق فرستادند. متقابلاً، مقامات سفارتخانه بخاطر نظرات و دیدگاههای ارزشمندی که اعضای پیشین مجاهدین تبادل کرده بودند، ابراز خوشحالی کرده و برای دیدارهای بعدی اعلام آمادگی نمودند. آنان همچنین مشتاقانه خواهان دیدن سایتهایی بودند که اطلاعات بیشتری را در مورد مناسبات درونی مجاهدین در اختیار آنان بگذارد که لینکهای مختلفی از سایتها اعضای پیشین مجاهدین در اختیار آنان قرار داده شد. جلسه گفتگو در ساعت 1.5 بعد از ظهر چهارشنبه چهارم آوریل پایان یافت. فریاد آزادی. پاریس آوریل 2012
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ دیدار اعضای پیشین مجاهدین با مقامات سفارت عراق در پاریس
فریاد آزادی، پنجم آوریل 2012
صبح امروز چهارشنبه چهارم آوریل 2012، تنی چند از اعضای پیشین مجاهدین با مقامات سفارت عراق در پاریس ملاقات نموده و گفتگوهای مهمی با مسئولین ذیربط به انجام رسانیدند. در این ملاقات که 2.5 ساعت به طول انجامید، آقایان محمد کرمی، جعفر ابراهیمی و حامد صرافپور ضمن برشمردن شماری از جنایتهای سران فرقۀ رجوی طی ربع قرن حضور در عراق، نکات مهمی حول مسائل درونی اشرف و کمپ لیبرتی مورد تبادل نظر و گفتگو قرار دادند.
گفتگوها که در اتاق پذیرایی سفارت انجام گرفت، از ساعت 11 صبح تا 1.5 بعد از ظهر به وقت پاریس ادامه یافت. در طی این مدت دو تن از مقامات سفارتخانه سوآلاتی در مورد چگونگی وضعیت درونی مجاهدین و همچنین پیرامون عملیاتهایی که با همکاری صدام انجام می گرفت و مسائل مربوط به کشتار مردم عراق و کردستان در جنگهای سال 1991 مطرح نمودند که به طور مفصل حول این موضوعات صحبت شد.
در این گفتگوهای رسمی، مسائل مهمی
مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت که می توان به صورت خلاصه در محورهای زیر
مطرح نمود:
در پایان این گفتگوی ارزشمند و
کارساز، مقامات حاضر در سفارت ابراز امیدواری نمودند که در ملاقاتهای آینده
مسائل ریزتری مورد بحث و بررسی قرار گیرد تا راههای بهتری جهت رهایی اسیران
فرقه هموار گردد... مشروح گفتگوها و مسائل تبادل نظر شده، در روزهای آینده
انتشار خواهد یافت.
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ گناه خانواده های اعضای فرقه رجوی چیست؟
جعفر ابراهیمی، فریاد آزادی، پاریس،
دوم آوریل 2012
قبل از هرچیز درود می فرستم به
پایداری و مقاومت خانواده های اعضای دربند فرقه رجوی، آنها با صبر و تحمل
دوساله شان به رجوی و دار و دسته توهم زده شان فهماندند که گول فریبکاریهای
رجوی را نمی خورند. آنها با پذیرش سختی طاقت فرسای این دو سال، با گرما و
سرما و با مریضی و شرایط سخت اقامت، به جامعه جهانی این پیام بسیار روشن را
رسانیدند که این سازمان تا چه حد سکت و بسته و تا چه حد ظالم و ریاکار و
دروغگو است.
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بنگاه شهید سازی مجاهدین و توطئه هایشان
بهزاد علیشاهی http://www.cibloggers.com/?p=10605
وقتی مسعود رجوی در پیامش به اشرفی ها میگوید اگر سربازان عراقی در اشرف یا لیبرتی به شما حمله نکنند ده بار و اگر حمله کنند صدبار برنده اید , خب معلوم است دنبال صد بار برنده شدن است و از اعضای گرفتارش در عراق میخواهد هر طور شده سربازان عراقی را وادار به حمله کند.صد البته که شهید دادن و شهید ساختن سیاست همیشگی سران این فرقه بوده است , راه حل اصلی این فرقه برای خروج از بحران همیشه کشته دادن بوده وهست ؛ این عمیقا باعث نگرانی است , مجاهدین اصولا همه مشکلاتشان را با کشتن و شهید نامیدن حل میکنند.
من به شخصه بسیاری اعضای مخالف را میشناختم که به جای پاسخ به سئوالات و ابهامات و انتقاداتشان , آنها را یا از پشت با تیر زدند و یا به عملیات واهی فرستاده که روی مین یا در انفجار کشته شوند و بجای یک مخالف یک شهید داشته باشند , آنها را هم که نتوانستند به این شکل از بین ببرند به شکل سانحه یا اعلام مرگ طبیعی کشتند و یا با قهر و کین در زندان و شکنجه که امروز گورهای جمعی پیدا شده و شاهدان عینی جداشده گواه است .
رجوی ها میخواهند مشکل سرشکستگی در انتقالشان به کمپ ترانزیت لیبرتی را نیز با خون حل کنند , شاید تحلیل آنها این است که خون و کشته در لیبرتی و مظلوم نمایی در این باره به بیرون آمدنشان از لیست تروریستی کمک خواهد کرد.
مریم رجوی به مناسبت فوت ” بردیا امیر مستوفیان ” در کمپ لیبرتی پیام میدهد و از او با نام ” اولین شهید ” نام میبرد گویی منتظر شهیدان بعدی هم هست .
مجاهدین اعلام میکنند که به کمپ ترانزیت لیبرتی حمله خمپاره ای شده در حالی که هیچ شواهدی در این باره وجود ندارد.
واین شاید شروع توطئه های مجاهدین برای به کشتن دادن اعضایشان در لیبرتی باشد.
بدون شک بردیا امیر مستوفیان این قربانی مجاهدین خلق نه از خستگی فوت کرد و نه دکتر عراقی علت فوت را ایست قلبی اعلام کرد, او حتی آنظور که مجاهدین ادعا میکنند مهندس هم نبود .
بردیا امیر مستوفیان که سال ۱۳۴۵ در لاهیجان به دنیا آمده بود , در آلمان و در شهر فرانکفورت زندگی میکرد, او تازه به مدرسه عالی این شهر رفته بود که در سال ۱۳۷۱ توسط دفتر مجاهدین در آلمان جذب سازمان شده و به عراق منتقل شد , بردیا سه سال بعد از تصمیم گیری اش برای پیوستن به مجاهدین و آمدن به عراق پشیمان بود و این باعث دستگیری و زندانی شدنش توسط مسئولین مجاهدین خلق در کمپ اشرف شد , سه ماه زندان وشکنجه به بردیا فهماند که برای خروج از اشرف راهی وجود ندارد , او فهمید که نه از مدارکش خبری هست و نه دولت عراق اجازه خروج میدهد تازه ممکن است به جرم ورود غیر قانونی به عراق سالها هم به زندان ابوغریب بیفتد , بردیا ناچار در عراق و در کمپ اشرف ماند , اسنادی که او در زندان و زیر اجبار امضا کرده بود و از دست دادن امکاناتی که در آلمان داشت و نیز گذشت عمر هر روز او را ببشتر به صورت انسانی درمیاورد که علیرغم میل باطنی اش از سر استیصال در اشرف و در مناسبات مجاهدین مانده و برای دورکردن فشارها و نشست ها و زندگی کمی راحت تر به سادگی به خواستهای مجاهدین تن داده و همان چیزهایی را میگفت که مسئولین دوست داشتند بشنوند .
تجربه فرار در حین انتقال از اشرف به کمپ لیبرتی باعث شده بود که بردیا نیز که از نظر سازمان حلقه ضعیف به حساب میامد تحت نظر و مراقبت شخص دیگری قرار بگیرد , سکوت وگوشه گیری و به اصطلاح توی خود بودن بردیا مدتها قبل از انتقال برای هر کس با او ارتباطی داشت قابل تشخیص بود , بعد از ورود به لیبرتی در فرصتی که همه مشغول دیدار نفرات سری قبل بوده و تدارک نوروز را میدیدند بردیا در یک بنگال دور از انظار جان میدهد , شاید بررسی های پلیس و گفتگو با شاهدان این قضیه را بهتر روشن کند بخصوص که فرد مسئول بردیا در طی مسیر هم در همان لحظات از انظار دور بود , دکتر عراقی بعد از معاینه بردیا اعلام میکند که او فوت کرده و قلب او نمیزند , همین کلمات برای مجاهدین کافی بود که با شانتاژ بگویند که دکتر عراقی مرگ را ایست قلبی اعلام کرده وایست قلبی هم ناشی از خستگی بوده است , درحالی که علت مرگ فقط با کالبد شکافی و بررسی کامل مشخص میشود ,کاری که مجاهدین از آن هراس دارند و به زبان نمی آورند .
عدم کنترل خانواده ها درکمپ ترانزیت و نیز عدم ارتباط اعضای منتقل شده به این کمپ با جهان آزاد و وضعیت بحرانی این سازمان ,لیبرتی را به محلی خطرناک تبدیل کرده است , هزاران اقدام غیرقانونی و جنایتکارانه و غیر انسانی در این کمپ از جمله خرابکاری در تاسیسات آب و فاضلاب , دستور برای ساییدن انگشتان قبل از تشکیل پرونده برای مشخص نشدن اثر انگشت , نشست های عملیات جاری و فشار روحی و روانی ناشی از آن و…….. نشان میدهد که ارگانهای بین المللی وظیفه سنگین تری در قبال این کمپ دارند و همچنین دولت عراق باید در دستگیری آمرمان وعاملان این جنایت ها جدیت بیشتری به خرج دهد.
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بسته بندی یک فرقه برای صدور
بهزاد علیشاهی http://hasanzebel.blogfa.com/post-894.aspx
اشرف سقوط کرده است , سقوط اشرف را حالا مریم و مسعود رجوی هم باورکرده اند , مجاهدین سقوط اشرف را پذیرفته اند هم در شعار و هم در روشهای کار.,مسعود رجوی در نشست و کال کنفرانسش با قربانیان مستقر در اشرف میگوید اشرف امروزکارخودش را کرده است و خبرهایی که از شهرهای ایران میرسد و نیز مقاومت ایرانیان خارج از کشور ما حصل و نشاندهنده این است که اشرف کارو مسئولیت تاریخی خودش را انجام داده , مسعود رجوی با این حرفها به سقوط اشرف اذعان کرده و از آنجا که میداند خبرشهرهای ایران و حمایت ایرانیان خارج از کشور را کسی باور نمیکند میگوید "ممکن است این حرفها را امروز متوجه نشویید ولی بیست سال بعد خواهید فهمید که چه کرده اید" بله نگرانی ,تلاش و مبارزه رهبری مجاهدین خلق دیگر برای حفظ اشرف نیست , غم و درد آنها در دوچیز خلاصه میشود , جلوگیری از محاکمه برخی از اعضای رده بالا و مسئولان سازمان که شاکیان خصوصی دارند و بسته بندی و ارسال فرقه ای که سالها برای ساختش زحمت کشیده اند به خارج از عراق با دستخوردگی و ضایعات هرچه کمتر. ابزار مجاهدین برای جلوگیری از محاکمه؛ مظلوم نمایی و به کشتن دادن قربانیان و فعالیت های سیاسی و برگزاری جلسات و تحصن و تظاهرات است , آنها میخواهند با بین المللی کردن اشرف و انتقال اشرفیان به کمپ ترانزیت و مظلوم نمایی در این باره و حتی دادن قربانیان, همه ناظران واقعه و حتی شاکیان خصوصی خودشان را متقاعد کنند که همین انتقال ها و سختی هایی که دچارش شده اند برایشان کافی است و در این شرایط سخت و برای پیشبرد هر چه آرامتر انتقال بهتر است حرف محاکمه را به میان نیاورد , آنها عملا با این شیوه میخواهند وجدانهای بیدار را به سکوت وادار کنند , کاری که در جریان دستگیری مریم رجوی در فرانسه با دستگاه قضایی و پلیس فرانسه انجام دادند و نتیجه گرفتند. شاید با این اوصاف حتی جداشدگان و شاهدان زنده جنایت های سازمان هم به سقوط اشرف و پراکنده شدن مجاهدین و احتمال رهایی اعضای اسیر دل خوش کرده و شکرگذار باشند . اما کمتر از محاکمه برای دستگاه رهبری کننده فرقه مجاهدین بی عدالتی محض است . همچنین ابزاررهبری مجاهدین برای بسته بندی فرقه و انتقال هرچه دست نخورده تر آن عبارت است از سفت و سخت تر شدن نشست های عملیات جاری و غسل هفتگی و ....حالا دیگر نشست ها در اشرف و مقر ترانزیت مجاهدین سخت تر و مصرانه تر اداره میشود ,محفل و صحبت های چند نفره غیر کاری و بدون حضور مسئول که همیشه ممنوع بوده امروز خطر به حساب میآید و مجاهدین برای جلوگیری از این خطر برای نشسست ها افراد را از یگانهای مختلف جمع میکنند تا بعد از نشست هرکدام به مقر خود رفته و همدیگر را نبینند ,( در اشرف هر هفتاد هشتاد نفر در یک مقر زندگی میکنند بدون اینکه اجازه تردد به مقرهای دیگر را داشته باشند) حالا مسئولین قربانیان فرقه خود را برای شرایطی آماده میکنند که ممکن است مسئولی با آنها نباشد , به آنها میگویند حالا شما هرکدام تک تک یک قهرمان و فرمانده هستید و در این سالها چنان ساخته شده اید که هریک از شما میتواند مملکتی را بهم بریزد. قربانیان اشرف نشین برای رفتن به کمپ ترانزیت به دقت توجیه میشوند , پافشاری بر خروج جمعی از عراق ورفتن به یک مکان واحد ؛ همکاری نکردن با هیچ سازمان بین المللی و منجمله سازمان ملل و بدبین کردن افراد به این سازمانها ؛ ایجاد کینه و دشمنی با سربازان و دولت عراق در بین اعضا از دیگر آماده سازیهای آنها برای بسته بندی فرقه است . رهبری مجاهدین این روزها مشغول تصفیه و سوزاندن صدها هزار برگه و سند وهارددیسک های کامپیوتری وفیلم هایی است که ممکن است برایشان دردسر ساز باشد . آنها آشکارا به اعضای اسیر میگویند که راه نجات و رهایی این است که مطیع و گوش بفرمان رهبری باشید و مثل پیچ و مهره در ماشین عظیم سازمان عمل کنید تا این ماشین بتواند خوب کار کند.. مجاهدین خلق به اعضایی که بیست سال است از جهان وتمدن و انسان دورنگه داشته شده اند قبل از خروج از اشرف آموزش موبایل و اینترنت میدهند , آنها با دست به دست کردن و وقت کشی زمینه ها و مقدمات بسته بندی فرقه خود را برای ترانزیت تدارک می دیده اند . نابودی مقر یک فرقه و جابجایی مجاهدین از آن هیچگاه منظور نهایی مخالفان و منتقدان سازمان و شاهدان و قربانیان جنایت آنها نبوده است , محاکمه رهبران و فرماندهان و آمران و عاملان جنایت و جلوگیری از انتقال جمعی و تشکیل مجدد فرقه و قربانی گیری توسط آنها را باید خواستار شد .
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ زن در دستگاه ارتجاعی رجویسم
هدایت، سایت فریاد آزادی، پانزدهم
مارس 2012
در دیدگاه ارتجاعی رجویسم زن یک
ابزار است هرچند که در زیر کلمات زیبایی پنهان شود. در عمل و پراتیک مشخصه
بردگی زن در دستگاه رجویسم مشخص میشود. رجوی با یک کودتا تحت نام "انقلاب
ایدئولوژیک" تئوری بغایت ارتجاعی خود را به عنوان "رهایی زن" در "مریم"
سمبلیزه کرد و به زنان دستگاه خود، حتی به مردان خود، میگفت "دست خود را به
مریم بدهید" تا "رها" شوید. ولی نگاهی به بردگی مریم رجوی درمقابل مسعود
رجوی میتوان فهمید که تا چه حد این ادعا ی "رهایی" صحت میتواند داشته
باشد؟. مریم رجوی که همسر مهدی ابریشمچی بوده است و حتی دارای یک فرزند
دختر بنا به "خواست خودش" از همسر سابقش جدا میشود و از مسعود رجوی
"خواستگاری" میکند. مسعود رجوی این "میمنت" را معرفی "رهایی زن از استثمار
جنسیت" معرفی میکند و مردان را دارای "نرینگی" دانسته که چون "حیوان"
میباشند و بایستی که این "نرینگی" خود را با یک دید "تبعیض مثبت" پیوند
بزنند و در تشکیلات، میدان را برای زنان خالی نموده و بعد بصورت فرمالیستی
"شورای رهبری" مجاهدین خلق را از زنان تشکیل داد که بعد ها به حرمسرای شخصی
او تبدیل شده است .
سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد |
