|
تلاش سازمان مجاهدین خلق برای
خروج نام خود از فهرست گروه های تروریستی آمریکا
رادیو صدای امریکا، دهم می 2012
http://www.voanews.com/persian/news/MEK
-ties-to-delist-from-USA-Terrorist-list-150771595.html
در شرایطی که سازمان مجاهدین خلق
ایران در فهرست گروه های تروریستی (وزارت امورخارجه) ایالات متحده قرار
دارد، این گروه مخالف حکومت ایران، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. در
این گزارش چند قسمتی نگاهی شده است به چگونگی رشد این گروه مارکسیست –
اسلامی به عنوان بخشی از انقلابی که در سال ۱۹۷۹ شاه ایران را سرنگون کرد و
اکنون نقش اپوزیسیون خارج (از نظام) را برای ایران و روحانیان حاکم بر آن
بازی می کند.
سازمان مجاهدین خلق ایران، گروه مخالف حکومت ایران برای خارج کردن نام خود
از فهرست سازمان های تروریستی خارجی در دو کارزار فعالیت می کند: تلاش در
روابط عمومی و جلب توجه سرشناس ترین چهره های آمریکا به خود؛ و طرح پرونده
شکایتی علیه وزارت امور خارجه ایالات متحده در دادگاه.
سازمان مجاهدین خلق ایران می گوید سالها پیش تروریسم را محکوم کرده بود.
اما پال پیلار، استاد دانشگاه جرج تاون می گوید ریشه های به خون آلوده این
گروه کماکان زنده اند.
آقای پیلار می گوید: «تاریخچه (فعالیت) سازمان مجاهدین خلق ایران به سالهای
۱۹۷۰ و دوران شاه بازمی گردد. در آن دوران ایدئولوژی این گروه مخلوطی از
مارکسیسم و اسلامگرایی بود. عملیات مرگبار علیه پرسنل ایالات متحده، از
جمله پرسنل ارتش ایالات متحده در ایران جزو فعالیتهای اولیه این گروه بوده
است.»
سازمان مجاهدین خلق ایران در انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹ از آیت الله خمینی و
تسخیر سفارت ایالات متحده در تهران حمایت کرد.
جان لیمبرت، گروگان پیشین سفارت
آمریکا در ایران می گوید: «آنها حامی (گروگانگیران) بودند. آنها مخالف هر
حرکتی برای حل (مسأله گروگانگیری) بودند. آنها با صدای بلند و بسیار رسا
خواهان محاکمه و اعدام ما بودند.»
با این وجود، سازمان مجاهدین خلق ایران در سال ۱۹۸۱ راه خود را از حکومت
روحانیون جدا کرد و یک کارزار بمب گذاری به راه انداخت که به کشته شدن رئیس
جمهوری و نخست وزیر (وقت) ایران منتهی شد. بعد، رهبری این سازمان به اروپا
فرار کرد.
سازمان مجاهدین خلق ایران در جنگ سالهای ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷ (۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸) عراق
با ایران، از عراق طرفداری کرد.
در سال ۱۹۸۶، صدام حسین، دیکتاتور عراق در شمال بغداد منطقه محصوری به نام
اردوگاه اشرف برای این گروه برپا کرد.
در سال ۱۹۹۱، گفته می شود نیروهای سازمان مجاهدین در سرکوب کردها در شمال
عراق و شیعیان در جنوب این کشور به صدام کمک کردند.
در آوریل سال ۱۹۹۲، سازمان مجاهدین به سفارتها و تاسیسات ایران در ۱۳ کشور
جهان حمله کردند.
در سال ۱۹۹۷، بعد از تصویب قانون جدیدی در ایالات متحده، سازمان مجاهدین
خلق ایران و ۲۹ گروه دیگر در فهرست سازمانهای تروریستی خارجی قرار گرفتند.
بریتانیا و اتحادیه اروپا نیز این سازمان را در فهرست سازمانهای تروریستی
خود قرار دادند.
در سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱ حملات سازمان مجاهدین خلق به دولت ایران افزایش
یافت.
در سال ۲۰۰۲، سازمان مجاهدین خلق ایران از تاسیسات مخفی اتمی ایران در نظنز
و مناطق دیگر کشور پرده برداشت.
سال بعد، ایالات متحده و نیروهای ائتلاف صدام حسین را سرنگون کردند. زمانی
که نیروهای ایالات متحده به اردوگاه اشرف رسیدند، اعضای مجاهدین توافق نامه
هایی مبنی بر خلع سلاح و رد تروریسم امضا کردند.
در سال ۲۰۰۳، مقامات فرانسه مریم رجوی، رهبر سازمان مجاهدین و ۱۶۰ تن از
هوادارن این سازمان را به اتهام سرمایه گذاری و برنامه ریزی برای حمله های
تروریستی بازداشت کردند. مریم رجوی مدتی بعد آزاد شد.
پس از حمله نیروهای عراقی به ساکنان اردوگاه اشرف در سالهای ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱،
هم اکنون این افراد به مکان دیگری منتقل می شوند.
اما آلن گرسون، یکی از وکلای آمریکای این گروه می گوید تصمیم ایالات متحده
در قرار دادن سازمان مجاهدین خلق به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی، مانع
عمده ای در تلاش برای اسکان مجدد اعضای این گروه است. وی می گوید: «من
قویاً معتقدم که نگهداشتن مجاهدین خلق در فهرست سازمانهای تروریستی خارجی
به طور جدی مانعی بر سر توانایی آنها برای اسکان در خارج (از اردوگاه) می
شود.»
تحقیق در مورد حمایت آمریکایی ها از سازمان مجاهدین خلق در ایالات متحده
بر پایه گزارشهای منتشر شده، وزارت خزانه داری ایالات متحده در مورد حداقل
یک آمریکایی بلندپایه تحقیق می کند که از سازمان مجاهدین خلق، گروه مخالف
حکومت ایران حمایت می کند. مجاهدین خلق در فهرست سازمانهای تروریستی خارجی
ایالات متحده قرار دارد.
سازمان مجاهدین خلق کارزار روابط عمومی گسترده، جامع و بسیار جدی را برای
اعمال فشار بر ایالات متحده و خارج کردن نام خود از فهرست سازمانهای
تروریستی خارجی این کشور به راه انداخته است. میچل رایس سفیر سابق ایالات
متحده در یکی از گردهمایی های روابط عمومی مجاهدین خلق در هتل می فلاور
واشنگتن گفت: «وزارت امور خارجه امریکا باید فوراً نام سازمان مجاهدین خلق
را از فهرست (گروههای تروریستی خارجی) خارج کند.»
آقای رایس یکی از بلندپایه ترین و سرشناس ترین آمریکایی هایی است که در
آوریل سال ۲۰۱۱ خواستار خارج شدن نام سازمان مجاهدین خلق از فهرست
سازمانهای تروریستی خارجی وزارت امور خارجه ایالات متحده شده است.
یکی دیگر از سخنرانان آن گردهمایی ژنرال ریچارد مه یرز، رئیس پیشین ستاد
مشترک نیروهای مسلح آمریکا بود که گفت «بدون تردید خارج کردن نام سازمان
مجاهدین خلق اقدام درستی است. خیلی قبل باید این کار می شد.»
این سخنرانیها به نمایندگی از سازمان مجاهدین خلق ایران که با شکایتهای
حقوقی این سازمان در دادگاه همزمان شده است، به هدف وادار کردن وزارت امور
خارجه ایالات متحده برای خارج کردن نام این گروه از فهرست سازمانهای
تروریستی خارجی است. نام این سازمان در سال ۱۹۹۷ در این فهرست قرار گرفت.
اما هر حمایتی قیمتی دارد و این امری است که ژنرال مه یرز در گفتگو با نگار
مرتضوی خبرنگار صدای آمریکا به آن اذعان کرد. پاسخ وی به سوالی در مورد
دریافت پول برای شرکت در یکی از گردهمایی های مجاهدین خلق مثبت بود.
بر پایه گزارشهای خبری، بسیاری از حامیان آمریکایی سازمان مجاهدین خلق برای
هر بار حضور خود در این گردهمایی ها ۲۵ هزار دلار دریافت کردند.
نیویورک تایمز و دیگر منابع خبری گزارش دادند که وزارت خزانه داری ایالات
متحده در مورد این مبالغ تحقیق خواهد کرد. این وزارت خانه در مورد تعداد
سخنرانانی که در مورد آن ها تحقیق و تفحص خواهد شد، جزئیاتی ارائه نکرده
است.
اریک فراری، وکیل در واشنگتن معتقد است که سرشناس و بلندپایه بودن این
مقامات آمریکایی و طرفداری آنها از سازمان مجاهدین خلق باعث شده چنین
تحقیقاتی آغاز شود.
فراری گفت: «شش ماه پیش اخبار زیادی در مورد این افراد منتشر شد و مردم
پرسشهای بسیاری را مطرح می کردند. چرا در مورد این افراد تحقیق نمی شود؟
چطور می توانند از زیر بار چنین مسئولیتی شانه خالی کنند؟»
اد رندل، نماینده پیشین حزب دموکرات و رئیس کمیته ملی این حزب یکی از این
مقامات آمریکایی است که تحقیق در مورد او آغاز شده است. بنا به گزارشهای
رسیده، مایکل موکاسی، وزیر پیشین دادگستری فدرال و لوئیز فریه، مدیر سابق
اف بی آی، دو حامی سازمان مجاهدین خلق نیز به دلیل انجام این تحقیقات وکیل
گرفته اند. فریه گفته است برای مواردی که به نمایندگی از سازمان مجاهدین
خلق در گردهمایی های محتلف حضور پیدا کرده، پولی نگرفته است.
استیون اشنیبوم، یکی از وکلای سازمان مجاهدین خلق می گوید این مقامات
آمریکایی طبق «ماده اول» قانون اساسی از این حق برخوردارند از یک گروه
طرفداری کنند، هرچند آن که این گروه به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته
شده باشد. وی می گوید: «خط ظریفی وجود دارد، حتی ممکن است نوعی خط مشخص
جداکننده باشد، و این خط بسیار مهمی است که این پرسش را مطرح می کند که آیا
شهروندان آمریکایی از حق آزادی بیان برخوردار هستند یا نه؟»
پال پیلار، استاد دانشگاه جرج تاون و یکی از منتقدان سازمان مجاهدین خلق می
گوید این گروه با پرداخت پول به این مقامات آمریکایی به طرق مختلف از
ممنوعیتها و محدودیتهای ایالات متحده نافرمانی کرده است.
آقای پیلار می گوید «سازمان مجاهدین خلق برای یافتن راه هایی برای گردآوری
پول و سرمایه گذاری در این کارزار از تعدادی از اسامی و یا سازمان های
ساختگی بهره جسته است. اگر به تبلیغات بزرگی که در روزنامه ها چاپ کرده
اند، نگاه کنید، متوجه نمی شوید که این تبلیغ سازمان مجاهدین خلق است.
مثلاً می نویسند: محققان و پژوهشگران بریتانیایی از جانب ایران و یا چیزی
شبیه این.»
این کارزار روابط عمومی تا به حال که نتوانسته است نام سازمان مجاهدین خلق
را از فهرست سازمان های تروریستی خارجی وزارت امور خارجه ایالات متحده خارج
کند. اما این سازمان کماکان با شکایت در دادگاه، برای خارج کردن نام سازمان
در جبهه دیگری مبارزه می کند.
شکایت حقوقی سازمان مجاهدین خلق از وزارت امور خارجه آمریکا برای مجبور
کردن آنها به خارج ساختن نامشان از لیست گروههای تروریستی
سازمان مجاهدین خلق ایران در دادگاه پژوهش بدوی فدرال ایالات متحده پرونده
شکایتی تشکیل داده است تا نام خود را از فهرست سازمانهای تروریستی خارجی
وزارت امور خارجه آمریکا خارج کند. با وجودی که این سازمان ادعا می کند که
فعالیتهای سیاسی را جایگزین اعمال خشونت کرده، اما وزارت امور خارجه ایالات
متحده هنوز این گروه را از فهرست سازمانهای تروریستی خارجی خارج نکرده است.
حامیان سازمان مجاهدین خلق ایران هر روز بیرون ساختمان وزارت امور خارجه
ایالات متحده در واشنگتن اجتماع اعتراضی برگزار می کنند و خواهان خارج شدن
نام این گروه از فهرست سازمانهای تروریستی خارجی هستند.
این سازمان در دادگاه فدرال پرونده حقوقی تشکیل داده است تا هیلاری
کلینتون، وزیر امور خارجه ایالات متحده را به اخذ تصمیم وادار کند.
دادگاه در سال ۲۰۰۹ به وزارت امور خارجه دستور داد تا با تجدیدنظردر مورد
جایگاه این گروه در فهرست سازمانهای تروریستی خارجی، در مورد معیارهای قرار
دادن نام این سازمان در این فهرست و خارج کردن آن اطلاعاتی ارائه دهد.
آلن گرسون، از وکلای سازمان مجاهدین خلق معتقد است وزارت امور خارجه برای
پاسخ به این درخواست تاخیر کرده است. وی می گوید: «سازمان مجاهدین خلق یک
سال و نیم پیش به دادگاه تجدیدنظر رفت تا بپرسد که آیا روند قضایی شامل
آنها می شود یا نه، زیرا حتی یک سازمان خارجی حق دارد از برخی عناصر روند
قضایی بهره مند شود. نمی توان شما را در لیست تروریستی قرار داد، آنها بدون
هیچ ملاکی مورد حمله واقع شده اند. در غیر این صورت ]بدون اعمال روند
قضایی[ شما ]بدون دفاع[ کاملاً در اختیار یک سازمان فدرال قرار گرفته اید.»
فهرست سازمان های تروریستی خارجی ایالات متحده بر اساس قانون سال ۱۹۹۶
تنظیم شد. پال پیلار، استاد دانشگاه جرج تاون در مورد معیارهایی که یک
سازمان و یا گروه را در این فهرست قرار می دهد، می گوید: «براساس قانون،
این معیار بر پایه فعالیتهای یک سازمان خارجی است که در فعالیتهای تروریستی
دست داشته و توانایی آن را داشته باشد، و به طور مستقیم یا غیرمستقیم به
ارتکاب اعمال تروریستی تمایل داشته باشد که بر منافع ایالات متحده تاثیر
بگذارد.»
استیون اشنیبوم، وکیل سازمان مجاهدین خلق می گوید این گروه بر اساس این
تعاریف ویژه باید از این فهرست خارج شود. او می گوید: این سازمان «توانایی
و یا نیتی برای فعالیتهای تروریستی ندارد، من از زبان قانونی استفاده می
کنم. توانایی آن را ندارند، قصد آن را ندارند و درگیر تروریسم نبوده اند.
اینها مبانی حقوقی برای قرار دادن در فهرست (به عنوان یک سازمان تروریست
خارجی) است. وزیر (امور خارجه) باید قویاً بتواند (شواهدی بیابد) که یک
سازمان، هم توانایی و هم قصد اقدامات تروریستی داشته باشد.»
آقای اشنیبوم می گوید در سال ۲۰۰۳ و زمانی که نیروهای ایالات متحده وارد
اردوگاه اشرف در عراق شدند، ساکنان اردوگاه سلاح خود را تحویل دادند و
موافقت نامه ها و تعهدهایی امضا کردند در ردّ تروریسم و خشونت. او تاکید می
کند که همین تعهدات پاسخی به معیارهای حقوقی و قانونی خارج کردن نام این
گروه از فهرست سازمانهای تروریستی است.
وکلای این گروه اخیراً یک سند حقوقی (به عنوان «ماندیموس»، به معنی «حکم می
دهیم») علیه هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه ایالات متحده تسلیم دادگاه
کرده اند تا وی را به اخذ تصمیم وادار کنند، اما هنری ووستر، مقام وزارت
امور خارجه می گوید خانم کلینتون هنوز برای تصمیم گیری آماده نیست. وی می
گوید «هنوز نه، خیر، هنوز تصمیم نهایی در این مورد اخذ نشده است».
برخی از ناظران سیاسی می گویند ممکن است یکی از دلایلی که در شرایط کنونی
وضعیت سازمان مجاهدین خلق بدون تغییر مانده است، خواست ایالات متحده برای
اجتناب از ایجاد اخلال و یا وقفه در مذاکرات اتمی با ایران است.
چالش اسکان اعضای سازمان مجاهدین خلق خارج از اردوگاه اشرف
سازمان مجاهدین خلق ایران بیش از ۲۵ سال است که در عراق پایگاه دارد. دولت
عراق می خواهد این پایگاه برچیده شود، اما مجاهدین می گویند این واقعیت که
ایالات متحده این گروه را یک سازمان تروریستی خوانده است، مراحل اسکان
اعضای آن را بسیار دشوار خواهد کرد.
اردوگاه اشرف، منطقه ای محاصره شده در نقطه ای حدود صد کیلومتری شمال بغداد
است که سازمان مجاهدین خلق، گروه مخالف حکومت ایران در آن مستقر شده اند.
چند هزار نفر که بیشتر آنها اعضای مجاهدین خلق ایران هستند، در این اردوگاه
روزگار می گذرانند، اما این اقامت طولانی نخواهد بود.
نوری المالکی، نخست وزیر دولت عراق می خواهد اشرف تخلیه و برای همیشه تعطیل
شود.
پال پیلار، استاد دانشگاه جرج تاون به یکی از دلایل خواست دولت عراق در
تخلیه اردوگاه اشاره می کند و می گوید: «تردیدی نیست که ظن و گمان و تنش و
خصومتهای بسیاری بین حاکمان کنونی عراق و مردم عراق فعلی با این گروه وجود
دارد و این احساس تا حدودی درست است، چرا که این گروه به عنوان بازوی صدام
حسین، دیکتاتور پیشین عراق محسوب می شود.»
سازمان مجاهدین خلق با صدام حسین همدست شد و در سالهای ۱۹۸۰ و در طی جنگ
عراق با ایران به ایران حمله کرد.
مردم عراق نیز سازمان مجاهدین خلق را متهم می کنند که در پایان جنگ خلیج
فارس در سال ۱۹۹۱ برای حمله به کردها در شمال و شیعیان در جنوب عراق، به
نیروهای صدام کمک کردند.
زمانی که نیروهای ایالات متحده در سال ۲۰۰۳ به عراق حمله کردند، ساکنان
اردوگاه اشرف را خلع سلاح کردند و آنها نیز برای تقبیح خشونت و تروریسم
تعهدنامه هایی امضا کردند.
با وجود امضای این موافقت نامه ها، اردوگاه مورد حمله قرار گرفته است.
استیون اشنیبوم، وکیل سازمان مجاهدین خلق می گوید: «ارتش عراق تا به حال دو
بار به اردوگاه اشرف حمله مسلحانه کرده است، یک بار روز ۹ ژوییه ۲۰۰۹ و بار
دیگر در ماه آوریل سال ۲۰۱۱. هیچ یک از این حمله ها با مقاومت مسلحانه
مجاهدین مواجه نشده اند.»
ساکنان اردوگاه اشرف هم اکنون از این منطقه به اردوگاه حریه، پایگاه نظامی
پیشین ایالات متحده در نزدیکی بغداد منتقل می شوند. کمیساریای پناهندگان
سازمان ملل متحد برای تعیین وضعیت اعضای این سازمان و کمک به آنها برای
پیدا کردن خانه و وطن جدید در حال مصاحبه با اعضای این سازمان است.
وینسنت کوچتل، یک مقام اداره پناهندگان سازمان ملل متحد می گوید: «هر
پرونده ای با پرونده دیگر متفاوت است. بنابراین ما پرونده های آنها را
براساس آنچه هستند بررسی می کنیم؛ این که آیا ترس آنها از تحت تعقیب قرار
گرفتن و اقدامات تلافی جویانه چقدر واقعی است؛ و این که آیا آنها کاری
انجام داده اند که اجازه پناهنده شدن به آنها ندهد.
هنری ووستر، یک مقام وزارت امور خارجه ایالات متحده می گوید مسئولیت انتقال
و جدا کردن ساکنان اشرف را نمی توان در چشم به هم زدنی انجام داد. اساساً
نمی توان حدود ۳۴۰۰ ساکنان یک روستای کوچک را یک شبه به نقطه دیگری منتقل
کرد.»
حامیان سازمان مجاهدین خلق در حال اعمال فشار بر کشورهای غربی هستند تا
ساکنان اردوگاه اشرف را بپذیرند. اندرو کارد، رئیس دفتر جرج دبلیو بوش،
رئیس جمهوری سابق ایالات متحده، یکی از آنان است. وی می گوید استقرار مجدد
اعضای سازمان مجاهدین خلق نباید در عراق انجام شود. راه باید برای ساکنان
اردوگاه اشرف هموار باشد تا بتوانند به اروپا و ایالات متحده بیایند.»
با این وجود، آلن گرسون، یکی از وکلای سازمان مجاهدین خلق می گوید وزارت
امور خارجه کماکان این گروه را در فهرست سازمانهای تروریستی نگه داشته است
و این امر اسکان مجدد این افراد در کشورهای غربی را دشوار می کند.
او می گوید «کشورهای اروپایی که این روزها زیاد از حضور مهاجران استقبال
نمی کنند و به شدت از پذیرش گروهی از مهاجران که برچسب تروریستی دارند،
پرهیز می کنند.»
مریم رجوی، رهبر سازمان مجاهدین خلق و بعضی از اعضای این سازمان در حومه
پاریس اقامت دارند و اگر چه اتحادیه اروپا نام این گروه را از فهرست
سازمانهای تروریستی خود خارج کرده است، اما فرانسه هنوز با پذیرش اعضای
سازمان مجاهدین خلق ساکن عراق در این کشور موافقت نکرده است
همچنین
.......
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
قدردانی امریکا از عراق بخاطر
انتقال پنجمین گروه مجاهدین خلق از کمپ عراق جدید (سابقا اشرف)
رادیو فردا، ششم می 2012
http://www.radiofarda.com/content/f8_toner_
statement_on_mojahedin_relocation/24571127.html
لینک به متن اطلاعیه مطبوعاتی وزارت
خارجه امریکا (انگلیسی)
http://iran-interlink.org/?mod=view&id=12308
واشینگتن اسکان برخی از مجاهدین را
«مطابق قوانین آمریکا» بررسی میکند
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، اعلام
کرد که پنجمین گروه از اعضای سازمان مجاهدین خلق روز شنبه ۱۶ اردیبهشت از
اردوگاه اشرف به اردوگاه حریه انتقال داده شدند.
در بیانیه‌ای که مارک تونر، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، صادر کرده، قید شده
است که در روز شنبه نزدیک به ۴۰۰ نفر دیگر از اعضای سازمان مجاهدین خلق به
اردوگاه حریه انتقال داده شدند.
مارک تونر همچنین از دولت عراق به خاطر همکاری برای انتقال اعضای سازمان
مجاهدین خلق قدردانی کرده است. این مقام وزارت خارجه یادآوری میکند که این
انتقال برپایه یادداشت تفاهم دولت عراق و سازمان ملل که در تاریخ ۲۵ دسامبر
۲۰۱۱ به امضا رسید، صورت گرفته است.
وزارت خارجه ایالات متحده، در ادامه ضمن خرسندی از اجرای مفاد این یادداشت
تفاهم از دولت عراق خواسته است که همچنان در مورد سلامت، امنیت و جنبه‌های
بشردوستانه‌ای که در این یادداشت تفاهم به آن اشاره رفته، اهتمام به خرج
دهد.
مارک تونر می‌افزاید با انتقال نزدیک به نیمی از ساکنان اشرف به اردوگاه
حریه، ایالات متحده میتواند از این پس تمرکز بیشتری برای درباره انتقال
امن آنها به خارج عراق به خرج دهد.
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در ادامه تاکید میکند به همین منظور واشینگتن
به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و دیگر دولت‌ها اطلاع داده که
آمریکا مایل است برخی از پرونده‌هایی که از طرف کمیساریای عالی پناهندگان
سازمان ملل ارجاع میشود را مورد به مورد و مطابق قوانین آمریکا بررسی کند.
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در پایان از کشورهای دوست و شرکایش خواسته که
قدم به پیش بگذارند تا در مورد سازمان مجاهدین خلق یک راه‌حل بشردوستانه
حاصل شود.
سخنگوی وزارت خارجه گرچه به بررسی پرونده‌های برخی از اعضای سازمان مجاهدین
مطابق قانون آمریکا اشاره کرده، اما به طور صریح نگفته است که واشینگتن
ممکن است برخی از اعضای این سازمان در خاک آمریکا اسکان دهد.
سازمان مجاهدین خلق، همچنان در فهرست گروههای تروریستی وزارت خارجه آمریکا
قرار دارد و اسکان اعضای آن در خاک آمریکا با دشواری‌های قانونی همراه است.
همچنین
.......
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نامه آریا ایران به وزارت کشور
فرانسه
جشن تروریست ها در ویلپن
آریا ایران، پاریس، سوم می 2012
لینک به منبع
آقال کلود گئان وزیر کشور محترم
فرانسه
به اطلاع میرسانیم که سازمان تروریستی مجاهدین خلق روز ۲۳ ژوئن آینده
میتینگی را در دهکده ویلپن برگزار خواهد نمود.میتینگی برای گرامیداشت ترور
و کشتار در ایران و عراق!
همانطور که می دانید،آنها از هم اکنون دست به کار شده و با بسیج اعضای
وابسته به خود در صدد جلب سیاهی لشگر از کمپ های پناهندگی و آژانس های
گردشگری اروپا می باشند.بازار این تجمع را مهمانانی داغ خواهند کرد که برای
هر سخنرانی سفارش شده مبلغی بین ۴۰٫۰۰۰ تا ۱۶۰٫۰۰۰ دلار از مجاهدین پول
دریافت کرده اند.کسانیکه هم اکنون در آمریکا پرونده داشته و بدلیل همکاری
با یک سازمان تروریستی و دریافت پول از مجاهدین، تحت پیگرد مقامات قضایی
قرار گرفته اند.
خبرگزاری های بین المللی و فرانسوی که در میتینگ سال های گذشته مجاهدین
حضور یافته بودند،در همان ایام گزارش دادند که بر روی صندلی سالن جلسات
مریم رجوی،مهاجران رومانیایی،آلمانی شرقی،آفریقایی،و لهستانی هایی نشسته
بودند که با هزینه مجاهدین برای گردش مجانی به پاریس آورده شده
بودند.خبرنگار تلویزیون فرانس ۲۴ که با گردشگران مجانی مصاحبه کرده
بود،افشا ساخت آنها نه تنها ایرانی نیستند بلکه هیچگونه آشنایی قبلی با این
گروه تروریستی نداشته اند.بسیاری از آنان مشغول به گفتگو با هم یا چرت زدن
بودند و برایشان عجیب بود که یک گروه تروریستی هزینه گردش آنان در پاریس را
بخاطر یک سخنرانی نامفهوم و بی تاثیر پذیرفته است.با اینحال دستگاه
تبلیغاتی مجاهدین در صدد بود شرکت کنندگان را ایرانیان مهاجر و تعداد آنان
را ۱۲۰٫۰۰۰ نفر ذکر کند که با افشاگری خبرنگاران رسانه های بین المللی با
شکست مواجه گردید.
منابع خبری مجاهدین برآورد تقریبی هزینه این تجمع را بیش از یک میلیون یورو
ذکر کرده اند.اما آنها توضیح نداده اند که تروریست های پناهنده این پول ها
را از کجا می آورند و چگونه در کشور فرانسه هزینه می کنند؟
بر اساس قوانین بین المللی تروریست ها حق تجمع و تبلیغ علنی در هیچ کشوری
ندارند.اما معلوم نیست به چه دلیلی به سازمانی که هم اکنون در لیست
تروریستی آمریکا بوده و در سال ۲۰۰۳ بدلیل توطئه بر علیه ایرانیان ساکن
اروپا تحت پیگرد قرار گرفته و اعضایش را در خیابان های پاریس به خودسوزی
واداشت،مجوز این گردهم آیی صادر شده است؟
فریبکاری و پول زیاد،همزیستی مسالمت آمیز با تروریست های سازمان مجاهدین
خلق را به برخی سیاستمداران بازنشسته سرایت داده است.این عوامل با دریافت
هدایای بلاعوض مجاهدین در صدد بوده اند پوش قانونی ایجاد نموده و با
رفتارهای دیکته شده،آنان را بعنوان نمایندگان مردم ایران معرفی
نمایند.کسانیکه به گواهی محققان و نویسندگان مستقل، نمایندگان خبرگزاری های
بین المللی،دیدبان حقوق بشر،موسسه راند و وزارت امورخارجه آمریکا،مشتی
تروریست و یاغی بوده و نه تنها جایگاهی در بین مردم ایران ندارند،بلکه از
طرف ایرانیان ساکن اروپا و آمریکا نیز طرد گردیده و مورد تنفر شدید می
باشند.
آقای وزیر
همزمان با فروپاشی تشکیلات تروریستی سازمان مجاهدین خلق در عراق،وقت آن
رسیده است که دولت فرانسه نیز با اقدامی شجاعانه کشور خود را از وجود
خطرناکترین تروریست های ایرانی پاک نموده و آنان را بخاطر ۳۰ سال عمل
تروریستی پشت میز محاکمه بکشاند.حضور گروه تروریستی مجاهدین در فرانسه نقض
آشکار تعهدات بین المللی در مبارزه با تروریسم بوده وچشم پوشی از اینگونه
اجتماعات،بستر مناسبی برای رشد تروریسم و خشونت در فرانسه می باشد!
ضمائم؛
۱٫بازجویی از ادوارد رندل توسط وزارت خزانه داری آمریکا
۲٫گزارش سیمور هرش(مردان ما در ایران) راجع به اشتراک مجاهدین با موساد در
تروردانشمندان اتمی ایران
گزارش تلویزیون فرانس ۲۴ راجع به پرداخت پول توسط مجاهدین به شرکت کنندگان
در تجمع ویلپن
ارسالی به؛
آقای کلود گئان وزیر کشور فرانسه
دفتر ریاست جمهوری فرانسه
وزارت امورخارجه فرانسه
همچنین
.......
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
میتینگ سازمان تروریستی
مجاهدین خلق در «دهکده ویلپن» فرانسه
آریا ایران، پاریس، بیست و هفتم
آوریل 2012
http://www.ariairan.com/
خبرهای رسیده از منابع وابسته به
شورای رجوی حاکی است که روز ۲۳ ژوئن آینده،میتینگی برای همبستگی با سازمان
جاسوسی موساد و گرامیداشت سالروز “ترورهای باشکوه ایران”،در دهکده ویلپن
فرانسه برگزار خواهد شد.آنها از هم اکنون دست به کار شده و با بسیج اعضای
وابسته به خود در صدد جلب سیاهی لشگر از کمپ های پناهندگی و آژانس های
گردشگری اروپا می باشند.
سالن نمایشگاه دهکده ویلپن که در شمال پاریس واقع شده است،۵۸ روز دیگر شاهد
تجمع افراد اجیر شده غیر ایرانی برای کف زدن به سخنرانی مریم رجوی خواهد
بود.بازار این تجمع را مهمانانی داغ خواهند کرد که برای هر سخنرانی سفارش
شده مبلغی بین ۴۰٫۰۰۰ تا ۱۶۰٫۰۰۰ دلار از مجاهدین پول دریافت کرده
اند.کسانیکه هم اکنون در آمریکا پرونده داشته و بدلیل همکاری با یک سازمان
تروریستی و دریافت پول از مجاهدین، تحت پیگرد مقامات قضایی قرار گرفته اند.
بررسی ریشه ای هزینه های دریافتی
ادوارد رندل از سازمان تروریستی مجاهدین خلق
خبرگزاری های بین المللی و فرانسوی
که در میتینگ سال های گذشته مجاهدین حضور یافته بودند،در همان ایام گزارش
دادند که بر روی صندلی سالن جلسات مریم رجوی،مهاجران رومانیایی،آلمانی
شرقی،آفریقایی،و لهستانی هایی نشسته بودند که با هزینه مجاهدین برای گردش
مجانی به پاریس آورده شده بودند.خبرنگار تلویزیون فرانس ۲۴ که با گردشگران
مجانی مصاحبه کرده بود،افشا ساخت آنها نه تنها ایرانی نیستند بلکه هیچگونه
آشنایی قبلی با این گروه تروریستی نداشته اند.بسیاری از آنان مشغول به
گفتگو با هم یا چرت زدن بودند و برایشان عجیب بود که یک گروه تروریستی
هزینه گردش آنان در پاریس را بخاطر یک سخنرانی نامفهوم و بی تاثیر پذیرفته
است.با اینحال دستگاه تبلیغاتی مجاهدین در صدد بود شرکت کنندگان را
ایرانیان مهاجر و تعداد آنان را ۱۲۰٫۰۰۰ نفر ذکر کند که با افشاگری
خبرنگاران رسانه های بین المللی با شکست مواجه گردید.
«
گزارش تلویزیون فرانس ۲۴ – مجاهدین با پرداخت پول،لهستانی ها را به ویلپن
آوردند »
منابع خبری مجاهدین برآورد تقریبی
هزینه این تجمع را بیش از یک میلیون یورو ذکر کرده اند.اما آنها توضیح
نداده اند که تروریست های پناهنده این پول ها را از کجا می آورند و چگونه
در کشور فرانسه هزینه می کنند؟
در کشور فرانسه تروریست ها حق تجمع و تبلیغ علنی ندارند.اما معلوم نیست که
دولت فرانسه به چه دلیلی به سازمانی که هم اکنون در لیست تروریستی آمریکا
بوده و در سال ۲۰۰۳ بدلیل توطئه بر علیه ایرانیان ساکن اروپا تحت پیگرد
قرار گرفته و اعضایش را در خیابان های پاریس به خودسوزی واداشت،مجوز این
گردهم آیی را صادر نموده است؟
فریبکاری و پول زیاد،همزیستی مسالمت آمیز با تروریست های سازمان مجاهدین
خلق را به برخی شهرداری های منطقه والدواز سرایت داده است.این عوامل با
دریافت هدایای بلاعوض مجاهدین در صدد بوده اند پوش قانونی ایجاد نموده و با
رفتارهای دیکته شده،آنان را بعنوان نمایندگان مردم ایران معرفی
نمایند.کسانیکه به گواهی محققان و نویسندگان مستقل، نمایندگان خبرگزاری های
بین المللی،دیدبان حقوق بشر،موسسه راند و وزارت امورخارجه آمریکا،مشتی
تروریست و یاغی بوده و نه تنها جایگاهی در بین مردم ایران ندارند،بلکه از
طرف ایرانیان ساکن اروپا و آمریکا نیز طرد گردیده و مورد تنفر شدید می
باشند.
همزمان با فروپاشی تشکیلات تروریستی سازمان مجاهدین خلق در عراق،وقت آن
رسیده است که دولت فرانسه نیز با اقدامی شجاعانه کشور خود را از وجود
خطرناکترین تروریست های ایرانی پاک نموده و آنان را بخاطر ۳۰ سال عمل
تروریستی پشت میز محاکمه بکشاند.حضور گروه تروریستی مجاهدین در فرانسه نقض
آشکار تعهدات بین المللی در مبارزه با تروریسم بوده وچشم پوشی از اینگونه
اجتماعات،بستر مناسبی برای رشد تروریسم و خشونت در فرانسه می باشد!
همچنین
.......
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
حفظ تاریکخانه تشکیلاتی به هر
قیمت
جمشید طهماسبی، بیست و دوم آوریل
2012
Tahmesebi@yahoo.de
برای آقای رجوی که رسیدن به قدرت
بهرقیمت برایش اصل وبه اسارت گرفتن انسانها برای هزینه کردن در راه کسب
قدرت امری طبیعی است اما بدون حصارهای فیزیکی وتشکیلاتی قرارگاه اشرف غیر
ممکن می باشد.
حفظ جان افراد گرفتار درعراق برای او امری درجه چندم، وازآن بعنوان یک اهرم
فشارو وسیله ای در راه تحقق اهدافشان که همان حفظ تاریکخانه تشکیلات به هر
قیمت است استفاده میکنند.
درهمین راستا دربسیج تمام عیاری که
با بالاترین هزینه ممکن به راه انداختند می بینیم تنها چیزی که به دنبال آ
ن نیستند تلاش و تمرکز روی مقوله پذیرش افراد و پیدا کردن مکانی برای ترک
عراق است .
و این با توجه به نگاه و رویاهای
رهبری مجاهدین که معتقد است:
«اگر روزی ارتش آمریکا ما را خلع
سلاح کرد، روزی هم خودشان دو دستی سلاح هایمان را تقدیمان خواهند کرد» خیلی
تعجب بر انگیز نیست.
و بنابرهمین تصورات تمامی فعالیت ها
وظرفیت های خود را درراستای حفظ وجا انداختن اتوریته تشکیلاتی خود در وضعیت
تحمیل شده فعلی در لیبرتی دارند و اصل دعوا بعد ازترک اجباری اشرف با دولت
عراق وسازمان مملل هم برسرهمین است.
ظاهر ا فراموش کردند وقتی که اعضای
مجاهدین به عنوان فرد و نه سازمان درخواست پناهندگی کردند و ملل متحد هم
آنها را بعنوان " متقاضیان پناهندگی " به رسمیت شناخت دیگر چیزی بنام
تشکیلات مجاهدین وجود خارجی ندارد.
تا جای که هنری ووستر، مدير دفتر
امور ايران در وزارت خارجه آمريکا، می گويد:
« با توجه به کنترل غيردموکراتيکی
که رهبران اين گروه بر اعضا دارند گروه نميتواند پيشقراول دموکراسی که
آمريکا برای ايران در نظر دارد، قلمداد شوند اما چرا کشورها حاضر نيستند
مجاهدين را بپذيرند؟
سکونت ٣۰ ساله آنها در اردوگاه اشرف
آنها را از دنيا منزوی کرده است و اطلاعات واقعی و معتبر در مورد گذشته
آنها و اينکه آيا واقعاً واجد شرايط پناهندگی ميشوند يا نه، در دست نيست.
از طرف ديگر همين خبرهای جديد که ادعا می شود اعضای مجاهدين در داخل ايران
از طرف اسراييل دست به حملات ميزنند، خود عاملی بازدارنده است »
جدای از اینکه بیانات آقای هنری
ووستربخشی از واقعیت را بیان میکند ولی میتواند غیر مصتقیم خبر از زمینه
سازی بدهد که مطلوب مجاهدین است جرا که همین اظهارات را با بیانی دیگر از
زبان آقای راندل یکی دیگر از کسانی که برای پروژه نگهداشتن مجاهدین درعراق
سخت تلاش میکند اینطور میشنویم:
« خب، پروسه کمیساریای پناهندگی ملل
متحد با سرعت یک مصاحبه کامل در روز پیش میرود. اگر اینرا حساب کنی هشت تا
نه سال برای همه ۳۴۰۰ ساکن طول میکشد تا به کشورهای دیگر جابجا شوند»
به زبان ساده حالا که هیچ کشوری حاضر به پذیرش آنها نیست بیغ ریش عراق
چسپیده اند
و لیبرتی کمپ ترانزیت نیست در نتیحه
همان کسانی که حاظر نیستند خودشان آنها را بپذرند فرمان صادر می کنند:
«اعضای ارشد پارلمان اروپا و
پارلمان وسنای بلژیک، از دبیرکل ملل متحد خواستند، ضمن محکوم کردن هرگونه
اعمال خشونت ازسوی دولت عراق، از خواستهای مشروع ساکنان ازجمله احترام به
حق مالکیت بر اموالشان، حق سازندگی و تکمیل ساختارها، و برآورده کردن
استاندارهای انساندوستانه وحقوق بشری دفاع کندو دولت عراق را وادار سازد که
کمپ لیبرتی را به عنوان یک کمپ پناهندگی، براساس قوانین شناخته شده
پناهندگی، به رسمیت بشناسد»
رویکردی که به نوعی خاستگاه سازمان
و رهبری آن هست و تنها گزینه ایده آل برای حفظ وادامه حیات تشکیلاتی که از
زبان همپیمانان او بیان و دنبال میشود.
همچنین
.......
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
رجوی: یا درعراق می مانیم و یا
پرونده ما در عراق بسته می شود
جمشيد طهماسبی، نهم آوریل 2012
Tahmesebi@yahoo.de
رهبری مجاهدین با درگیرکردن نهادهای
بین المللی به ویژه نماینده سازمان ملل، با هدف به چالش کشیدن تصمیم دولت
عراق،با این تصورکه درگام بعد بتواند درشکاف بین این دوامکان مانور بیشتری
داشته باشد.
ودرگام نخست هم ظاهرا خیل ذوق زده
وسراز پا نمی شناخت،اما درعمل دیدیم که کشیده شدن پای نماینده سازمان ملل
به این موضوع مثل آواری شد که بر سر مجاهدین خراب شده باشد، تا جای که باند
گرداننده آنها ديوانه وارخود را بر در ودیوار می زند.
و این را از واکنشهای امثال آقای
کریم قصیم که این روزها دایه مهربان تراز مادر شده تا جای که نقش سخنگوی
مجاهدین را هم بازی میکند بخوبی می توان دید.
(آقای کوبلر. طوری عمل می کند که
انگار وامدارسپاه قدس و سفارت جمهوری اسلامیست, نه نماینده ملل متحد در آن
جا. درواقع اصل فایده اینست که گوشه ای از سیاست مماشات و رویه اجرایی آن
آشکارشده. بوی گند فاضلابهای لیبرتی , همان بوی گند سیاست مماشات آمریکا و
توطئه های مربوطه درعراق علیه مقاومت ایرانست. این جا باید به دلاوری و
ایثار مجاهدین رفته به لیبرتی ادای احترام کنم که با خطرپذیری و روحیه
مقاوم خود واقعیتها را به طورانکارناپذیری افشاء کردند
ازشانه خالی کردنها ودغلکاریهای این آقای کوبلر این طوربرمی آد که فسادی
درکارهست و ای بسا ریشه فساد در لاس زدن با رژیم و سفارتش دربغداد باشد)
اما در گیرشدن نهادهای بی طرف برای
نیروهای به گروگان گرفته شده حداقل این مزیت را داشت و دارد چرا که امکان
رودرروی با نیروهای عراقی با حضور نمایندگان ناظر سازمان ملل تا حد زیادی
عملا از بین رفت واگرنه تا به حال با بحرانهای که در پی هرجابجای بوجود
آمده امکان درگیری و به زمین ریخته شدن خون شمار دیگری بود .
چیزی که رهبری مجاهدین به غایت از
آن نه تنها استقبال میکنند بلکه در چنین شرایطی همچنان که در موارد مشابه
شاهد آن بودیم، تا جای که به آنها برمیگردد این شاه کلید ومشکل گشای هر
مسئله ای بوده و هست آری نیروهای محسور درچنگال آقای رجوی ارزشی بیش از مرغ
عزا و عروسی نداشته و در شرایط حاظر که بنا به گقته خودش ترجیه میدهند
پرونده مجاهدین درعراق بسته شود میتواند به مراتب از بهترین گزینه ها
باشد..
رمز و راز معمای به ظاهرا حل نشده
ای که رهبری سازمان مسراست افرادی را که مدعی وفاداری آنها به خود وحتی
انتخاب خودشان؟!! برای ماندن درعراق است،آنهم درشرایطی که بسیاری از صاحب
نظران عراق فعلی را باتلاقی برای مجاهدین می بینند می خواهد در این باتلاق
غرق کند درهمین است.
واقعیت تلخی که تصورآن مشکل،اما
چیزی که خواسته گرداندگان مجاهدین است وهر راه حل دیگری غیرازاین چون که
بلقوه میتواند موانع ارتباط با دنيای آزاد را بردارد ازنظرآنان فاجعه ای
است غیر قابل تحمل، به همین دلیل آقای رجوی بارها گفته که« یا درعراق می
مانیم و یا پرونده ما در عراق بسته می شود » یعنی همه درعراق کشته می شوند.
حال پرونده چه کسانی در عراق بسته
می شود روشن است کادرهای اصلی سازمان و رهبری خاص الخاص که یا عراق را ترک
کرده و یا در مکان امن دیگری بسر می برند پس تنها کسانی که از نظر سازمان
باید مانند مرغ عزا وعروسی درهرجا ذبح شوند کادرهای بی پناهی هستند که تنها
کاربردشان برای چنین شرایطی است .
ازآنجا که پیش بینی شرایط فعلی با
در نظر گرفتن وضعیت عراق و بازیگران صخنه بعد از صدام آن چندان مشکل و
دوراز ذهن نبود،از همان ابتدای بحران عراق هشدار دادیم وبه کمک سایر
دوستانی که این خطر را احساس می کردند هر آنچه در توان داشتیم بکار گرفتیم
تا زمینه خروج اين افراد را با استمداد طلبیدن ازهمین سازمانهای حقوق بشری
فراهم کنیم ولی متاسفانه با سنگ اندازیهایی دست اندرکاران باند گردانده
کارچندانی نتوانستيم از پیش ببريم ومحصولش وضعیت فاجعه بار کنونی است .
همچنین
.......
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آیا فرانسه با تروریست های
ایرانی برخورد خواهد کرد؟
جواد فیروزمند، آریا ایران، ششم
آوریل 2012
لینک به منبع
نگاه به این مسئله در فرانسه چندان
دشوار نیست. بعنوان مثال سازمان مجاهدین خلق که از حمایت مالی و تدارکاتی
عربستان سعودی نیز برخوردار است، به کارنامه انفجارها،ترورها و حمله از
عراق به شهرهای ایران افتخار می نماید. آنها در ۲۵ سال گذشته ۳ بار از
فرانسه اخراج شده اند.اما هر بار بدلایل نامعلومی به فرانسه بازگشته و
فعالیت های سازمان یافته خود را از سر گرفته اند.آنها با ارائه رشوه های
کلان به برخی شخصیت های فرانسوی وآمریکایی در صدد فریب افکار عمومی
هستند.اما آیا می توان واقعه ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ را فراموش نمود؟آنها همچون “محمد
مراح” برای فرار از پاسخگویی و با ایجاد هراس اجتماعی خود را به آتش کشیدند
تا مانع از اعمال قانون گردند.جایی که هم اکنون از لیست تروریستی خارج شده
اند اما همچنان به تروریسم و اعمال خشونت معتقد می باشند.
شهر “تولوز” که یکی از مناطق علمی و صنعتی فرانسه محسوب می گردد،روزهای
خونینی را در نیمه دوم ماه مارس گذشته از سرگذراند.پس از قتل چند کودک و
پلیس توسط یک تروریست سلفی وابسته به عربستان سعودی و القائده،نیروی ویژه
فرانسه آپارتمان قاتل را به محاصره در آورده و پس از شکست مذاکرات در پی یک
درگیری ۳۲ ساعته او را کشت.
این مسئله در آستانه انتخابات ریاست جمهوری فرانسه به موضوع روز جامعه مبدل
گردید.آقای سارکوزی در یک جلسه انتخاباتی هشدار داد که عملیات های دیگری بر
علیه اسلامگرایان افراطی سلفی در راه است.در پی این اظهارات چندین گروه در
شمال و جنوب فرانسه دستگیر و زندانی شدند.با اینکه عملیات های ضد تروریستی
پلیس ادامه دارد،تلویزیون ها و مطبوعات فرانسه نیز در بررسی و تجزیه و
تحلیل این موضوع فعالیت بسیار زیادی از خود نشان داده اند.
“روزنامه فیگارو روز چهارشنبه با انتشار نامه رسمی آقای سارکوزی به مبلغین
اسلامی نوشت؛هشدار داده شده است از موعظه های آتشین که می تواند مشوق خشونت
در کشور باشد پرهیز گردد.”
“هفته نامه نوول ابزرواتور حوادث “تولوز” وروابط “محمد مراح” با افراط
گرایان اسلامی از جمله سلفی ها در فرانسه را مورد توجه قرار داده و
گفتگویی انجام داده است با ژیل کپل استاد دانشگاه و کارشناس گروه های
افراطی در فرانسه، درباره نفوذ و تهدید سلفی ها در این کشور.
“ژیل کپل” در این گفتگو می گوید شمار سلفی ها در فرانسه از چندین هزار تن
فراتر نمیرود.اما بدلیل نفوذ مالی و مذهبی عربستان سعودی در جهان، آنان
سعی دارند از “اسلام ناب” نمایندگی کنند. بگفته او این افراد بر خلاف
گذشته، که یک مرجع دینی برای پخش افکار و عقاید وجود داشت، بیشتر سعی دارند
از طریق اینترنت به نشر و اشاعه افکار خود،از افکار جهادی گرفته تا اشاعه
فعالیت های تروریستی بپردازند.
فعالیت های گروه های سلفی بقول “ژیل
کپل”، بر خلاف القاعده که از سازماندهی تشکیلاتی و منضبط برخوردار بود، بر
فعالیت های غیر سازمانی استوار است که در آن افراد، با کسب نظریات افراطی،
سعی می کنند دست به عملیات تروریستی بزنند.اما آقای گیدیسل از موسسه
تحقیقاتی مسایل اطلاعاتی معتقد است؛نحوه انعکاس رسانه ای و مدیریت ابعاد
سیاسی پرونده محمد مراح،به افزایش احساس خطر دامن زد.برای اینکه این جوان
اکنون به الگو و یا قهرمان مسلمان بدل شده و مدت ۴۸ ساعت موضوع اخبار بین
المللی بود.در حقیقت این مسئله به نوعی باعث تشدید عملیات ضد تروریستی شد.”
این مجموعه تحقیقات نشان می دهد که بیش از ۱۰٫۰۰۰ سلفی وابسته به عربستان
سعودی که در فرانسه زندگی می کنند نفوذ مالی و تشکیلاتی زیادی در مساجد
دارند.آنها بعنوان یک نیروی خفته خشن می توانند آرامش جامعه فرانسه را تحت
تاثیر قرار دهند.فعالیت سلفی های تحت نفوذ عربستان سعودی منحصر به فرانسه
نیست.آنها در سراسر اروپا ،آفریقا و خاورمیانه حضور داشته و همراه با
القائده و سایر گروه های تروریستی منطقه دست به ترورهای بسیار فجیعی زده
اند.
از پارتنرهای بسیار معروف این گروه که در
پاکستان،ترکیه،عراق،ایران،سوریه،اردن و اروپا فعالیت می کنند،می توان از
سازمان مجاهدین خلق،پژاک وجندالله نام برد.گروه هایی که در لیست تروریستی
آمریکا بوده و همکاری یا حمایت از آنان جرم محسوب می گردد.اما این گروه ها
از فضای دموکراتیک اروپا بخصوص آلمان،انگلستان وفرانسه سوء استفاده نموده و
در این کشورها خود را بعنوان جایگزین و اوپوزیسیون حکومت ایران معرفی می
نمایند.
نگاه به این مسئله در فرانسه چندان دشوار نیست. بعنوان مثال سازمان مجاهدین
خلق که از حمایت مالی و تدارکاتی عربستان سعودی نیز برخوردار است،به
کارنامه انفجارها،ترورها و حمله از عراق به شهرهای ایران افتخار می
نماید.آنها در ۲۵ سال گذشته ۳ بار از فرانسه اخراج شده اند.اما هر بار
بدلایل نامعلومی به فرانسه بازگشته و فعالیت های سازمان یافته خود را از سر
گرفته اند.آنها با ارائه رشوه های کلان به برخی شخصیت های فرانسوی
وآمریکایی در صدد فریب افکار عمومی هستند.اما آیا می توان واقعه ۱۷ ژوئن
۲۰۰۳ را فراموش نمود؟آنها همچون “محمد مراح” برای فرار از پاسخگویی و با
ایجاد هراس اجتماعی خود را به آتش کشیدند تا مانع از اعمال قانون
گردند.جایی که هم اکنون از لیست تروریستی خارج شده اند اما همچنان به
تروریسم و اعمال خشونت معتقد می باشند.
اخبار بسیار موثقی وجود دارد که نشان می دهد سازمان مجاهدین خلق با سلفی
های عربستان سعودی در عراق،پاکستان،اردن،لیبی،سوریه و فرانسه رابطه بسیار
نزدیک و قابل توجهی دارد.آنها در فرانسه ارتباطات بسیار وسیعی با
اسلامگرایان افراطی داشته و همه ساله ضیافت های باشکوهی را به همراه آنان
برگزار می کنند.حال که آقای سارکوزی و دولت فرانسه در آستانه انتخابات
ریاست جمهوری وعده تشدید مبارزه با تروریسم و اسلامگرایان افراطی را می
دهند،باید دید برخورد با گروه های افراطی ایرانی که در لیست تروریستی
آمریکا نیز قرار دارند چگونه خواهد بود؟
۲۰۱۲/۰۴/۴
جواد فیروزمند
سایت ایران قلم از انتشار
مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است
مسئولیت
مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد
|