|
باز هم خلف
وعده فرقه ای
(اتوبوسها خالی
برگشتند و نماینده سازمان ملل هم شاهد بود)
بنیاد خانواده
سحر، بغداد، نوزدهم ژوئیه 2012
http://www.saharngo.com/fa/story/1733
قرار بود دیروز
انتقال مرحله ششم نفرات پادگان اشرف به اردوگاه لیبرتی
بعد از اینکه رجوی از ماه فوریه در انجام آن سنگ
اندازی میکرد انجام شود. اما اتوبوس هائی که برای
انتقال نفرات آمده بودند خالی بازگشتند چرا که مسعود
رجوی میل نداشت به توافق خود عمل نماید.
فرمانده پلیس دیالی خبرنگاران حاضر در محل را جمع کرد
و یک کنفرانس مطبوعاتی صحرائی برگزار نمود. او گفت که
تمامی کارهای لازم را برای انجام این انتقال که از پیش
توافق شده بود انجام داده اما به نظر میرسد که رجوی
قصد تخلیه اشرف را ندارد و میخواهد به هر قیمت شده
آنرا حفظ نماید و البته دلیل آن هم بخوبی روشن نیست.
لذا اتوبوس ها که بیش از اندازه معطل شده بودند به
همان صورت بازگشتند.
در ضمن نیروهای ملل متحد هم ناظر بر این رفتار غیر
متعارف که صرفا از فرقه های مخرب سر میزند بودند. همه
ناظران بر این اعتقادند که رجوی مایل نیست درهای اشرف
به روی انظار جهانی باز گردد و پرده از آنچه که برای
پنهان کردنش تلاش می نماید برداشته شود.
فعلا دولت عراق موضعی نگرفته و صرفا ابراز تأسف نموده
است. باید دید که در آینده عراقی ها چه اقدامی خواهند
کرد. تا جائی که به ملل متحد و آمریکائی ها که ظاهرا
آنها هم مزدور وزارت اطلاعات ایران شده اند برمیگردد
به عراقی ها دست باز داده اند تا بر اساس قوانین
کشورشان در این رابطه اقدام کنند و تکلیف را یک سره
نمایند.
رجوی فعلا 1400 نفر از افراد خودش را در اشرف به
گروگان گرفته تا به خواسته های نامشروع خود که در رأس
آن خارج شدن از لیست تروریستی ایالات متحده است برسد و
راه سفر خودش و همسرش به آمریکا باز شود که امری کاملا
غیر منطقی و البته محال است و ظاهرا او عزم کرده تا
جان نفرات خود را بازهم به خطر بیندازد و آنان را به
کشتن بدهد.
بنیاد خانواده سحر بار دیگر از تمامی فعالان حقوق بشری
خصوصا جداشدگان در اروپا و آمریکا میخواهد تا در این
رابطه اقدام کنند و از هر طریقی که میتوانند فشار بر
سازمان مجاهدین خلق را افزایش دهند تا مجبور شود تن به
توافق های انجام شده و قوانین بین المللی و قوانین
کشور میزبان بدهد.
همچنین
.......
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بازهم سنگ
اندازی رجوی
(چه چیزی در
کمپ اشرف مخفی کرده اند که اینطور می ترسند؟)
بنیاد خانواده
سحر، بغداد، هجدهم ژوئیه 2012
http://www.saharngo.com/fa/story/1732
در حال حاضر
خانواده های متحصن در شهرک آزادی در مجاورت پادگان
فرقه ای اشرف در تمامی اضلاع پراکنده شده و کمافی
السابق فعال می باشند. برخلاف گذشته که برخی از عناصر
مغزشوئی شده رجوی به اذیت و آزار آنان می پرداختند
فعلا عکس العملی نشان نمیدهند. البته اگر خانواده ها
زیاد به حصارها نزدیک شوند و بمانند شروع به تهدید
میکنند که دور شوند.
همانطور که اطلاع دارید تا ماه فوریه گذشته حدود 2000
نفر از ساکنان گرفتار در اشرف در 5 نوبت به اردوگاه
موقت لیبرتی منتقل شدند. قرار بود مابقی 1400 نفر هم
منتقل شوند که رجوی با انواع بهانه تراشی ها مانع از
آن گردید.
یکی از بهانه ها که خیلی جالب بود این بود که دستگاه
رجوی عنوان نموده بود که اگر پادگان اشرف را به عراقی
ها تحویل دهد آنها ممکن است چیزهائی در آن قرار داده و
ادعا نمایند که متعلق به سازمان مجاهدین خلق بوده است.
دم خروس دارد کم کم بیرون میزند که گویا در اشرف
خبرهائی هست و چیزهائی قرار است یافت شود که رجوی با
آن عقل ناقص و ترفندهای بلاهت بار همیشگی اش میخواهد
پیشاپیش زمینه سازی نموده و از سر خودش باز کند و به
گردن دولت عراق بیندازد.
درست مثل پیامی که چند سال پیش به نسل جوان در داخل
کشور داد و تمامی انتشارات سابق فرقه اش را تولیدات
وزارت اطلاعات خواند و خودش را ظاهرا از شر سابقه
ننگینش خلاص کرد. البته او همه را اعضای مانیپوله شده
سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت می پندارد که
هرچه او بگوید باور میکنند یا تظاهر میکنند که باور
کرده اند.
در خصوص انتقال مابقی اسرای پادگان اشرف، بعد از ماه
ها کش مکش قرار بود که در روز 15 ژوئیه این کار صورت
گیرد. در این روز یک تریلی بار به لیبرتی انتقال داده
شد اما دیروز که 22 دستگاه اتوبوس برای انتقال نفرات
مهیا شده و به اشرف رفته بود مسئولین فرقه بهانه
آوردند که فعلا ماه رمضان نزدیک است و انتقال را به
بعد از ماه مبارک موکول کردند.
داستان رجوی و به گروگان گرفتن نفرات خودش برای وادار
کردن آمریکائی ها برای خارج کردن نام سازمان از لیست
تروریستی واقعا جالب و البته مضحک شده است. یکی از
پدران میگفت: "خدا بدور اگر این مردک در ایران به قدرت
میرسید، آنوقت دیگر هیچ خدائی را بنده نبود و تسمه از
گرده خلائق میکشید. امروز از یک وجب بیابان کشور
میزبان نمیگذرد، فردا چگونه میشد او را از حکومت کنار
گذاشت؟ امروز نفرات سرسپرده خودش را اسیر نگاه داشته و
اجازه ملاقات هم نمیدهد، فردا بر سر مردم ایران چه می
آورد و با مخالفان چه برخوردی می کرد؟"
فعلا باید منتظر بود و دید که دولت عراق که دیگر دارد
کاسه صبرش لبریز میشود چه عکس العملی نشان خواهد داد.
تا جائی که ما در جریان هستیم تمامی مقامات ملل متحد و
آمریکائی به شدت از این وضع ناراحت و نگران هستند و
سازمان مجاهدین خلق را یک فرقه غیر مسئول که صرفا تابع
افکار کودکانه رهبری بی مغزش است میدانند. مشکل در حال
حاضر صرفا وضعیت کسانی است که چه در لیبرتی و چه در
اشرف همچنان در اسارت این فرقه قرار دارند و فی الواقع
جانشان در خطر است.
بنیاد خانواده
سحر
بغداد – 18 ژوئیه 2012
همچنین
.......
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خانواده ها چه
میکنند؟
بنیاد خانواده
سحر، بغداد، هفدهم ژوئیه 2012
http://www.saharngo.com/fa/story/1731
مدام می نویسید
و می پرسید که از خانواده های متحصن در مقابل دروازه
های اشرف چه خبر؟
خبر خاصی نیست؛ خانواده ها و تعدادی از جداشدگان اخیر
فرقه رجوی کماکان به تحصن خود ادامه میدهند و تا رسیدن
به مقصود یعنی دیدار با رفقا و عزیزانشان از پای
نخواهند نشست. حتما مطلع هستید که رجوی برای سنگ
اندازی چه بهانه تراشی هائی که نمیکند و چه ادا و
اطوار هائی که از خودش در نمی آورد و البته چه پولهائی
که برای لانسه کردن خودش و همسرش خرج نمی نماید.
این مدت خانواده های جدیدی از استان های فارس، خراسان
شمالی، ایلام، اردبیل، و کرمانشاه به جمع خانواده های
متحصن پیوستند. آنان هر روز چشم به حصارهای بلند
پادگان فرقه ای اشرف میدوزند و به این می اندیشند که
چگونه است که عزیزان آنان که سالیان سال است نتوانسته
اند کوچکترین رابطه ای با دنیای خارج داشته باشند در
چند صد متری آنان زندگی میکنند اما امکان حتی یک تماس
کوتاه یا رساندن یک نامه هم نیست؟
یکی از خانواده ها می پرسید که این چه زندانی است که
زندانی حق ارتباط با نزدیکترین بستگانش را هم ندارد و
حکم زندان این افراد چند مدت است و بالاخره رجوی چه
وقت آنان را آزاد میکند تا حداقل ملاقاتی هر چند کوتاه
با پدر و مادران پیرشان که آرزوئی به غیر از دیدار با
عزیزانشان ندارند داشته باشند؟ این سازمان های عریض و
طویل بین المللی کارشان چیست و چه میکنند؟
مادری میگفت واقعا نمیدانم که آیا عمر من کفاف لجبازی
های کودکانه مسعود رجوی را میدهد تا قبل از مردنم روی
پسرم را ببینم یا خیر؟ خواهری میگفت که اگر برادرش در
زندان اوین بود حداقل هفته ای یکبار میشد به ملاقاتش
رفت.
حتما در جریان شرایط سیاسی هستید. بعد از دولت عراق
حالا نوبت مقامات ملل متحد شده تا کارمند رسمی حقوق
بگیر وزارت اطلاعات رژیم ایران باشند. دیگر صدای
آمریکائی ها که این سالیان مدام از این فرقه حمایت
میکردند هم در آمده است. دنیا هنوز مسعود رجوی را
نشناخته که چه موجودی است و از جان مردم چه میخواهد.
رجوی دیر یا زود باید هم پادگان اشرف و هم خاک عراق را
ترک کند اما میخواهد اول جان پیروان صدیق و فداکار
خودش و بعد هم جان عده ای پدر و مادر پیر را بگیرد و
آنگاه این کار را آنهم با خفت و خواری انجام دهد. رجوی
واقعا به قول یکی از پدران که میگفت یک بیمار روانی
است که قبل از هر چیز باید معالجه شود چون طی این سی
سال هیچ کارش نرمال و عادی نبوده است.
خانواده ها به غیر از توکل به خدا و دست دعا و نیایش
بلند کردن کاری از دستشان بر نمی آید. امید آنان اول
به پروردگار و بعد به فعالانی است که در داخل و خارج
از عراق برای این موضوع حقوق بشری که متأسفانه تمامی
ارگان های حقوق بشری به دلیل منافع و سیاست های بین
المللی چشمان خود را بر روی آن بسته اند فعالیت
میکنند.
در زیر تعدادی از عکس های جدید خانواده های همیشه
منتظر آورده میشود:
بنیاد خانواده
سحر - بغداد 17 ژوئیه 2012
سایت ایران قلم از انتشار
مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است
مسئولیت
مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد
|