_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________

" کانون ایران قلم"

iran-ghalam@hotmail.com

www.iran-ghalam.de

عراق: ساکنان اشرف را مجبور به ترک این اردوگاه خواهیم کرد

 

 

رادیو فردا

01.08.2012

http://www.radiofarda.com/content/f5-iraq-says-force-might-be-used-to-move-mko-from-ashraf/24662804.html

 

دولت عراق روز سه شنبه اعلام کرد اعضای گروه سازمان مجاهدین خلق در اردوگاه اشرف باید همکاری کنند و دولت بیش از این امتیاز نخواهد داد و اگر خارج نشوند، آن ها را مجبور به ترک این اردوگاه خواهند کرد.

دولت عراق پیش از این اعلام کرده بود با انتقال اعضای اردوگاه اشرف به کمپ الحریه یا کمپ لیبرتی یا اردوگاه آزادی موافقت می کند تا پس از آن به تدریج به خارج از خاک عراق منتقل شوند.

به گزارش خبرگزاری رویترز، فالح الفیاض، مشاور امنیت ملی عراق در کنفرانس سازمان ملل در بغداد گفت: «ما با (گروه مجاهدین خلق) به بن بست رسیده ایم و مهلتی هم که داده بودیم و تمدید کرده بودیم، تا پایان امروز تمام می شود.»

وی افزود: «در نتیجه از امروز به بعد از تمام مکانیسم هایی که در اختیارمان هست و آن را لازم و ضروری بدانیم، برای انتقال اعضای اردوگاه اشرف به مکان مناسب استفاده خواهیم کرد.»

سازمان ملل پیش از این نقشه راهی برای حل مسئله اردوگاه اشرف مطرح کرده بود که آمریکا هم از آن حمایت کرده بود. شاهین قبادی، سخنگوی «شورای ملی مقاومت ایران»، شاخه سیاسی مجاهدین خلق، با رد «نقشه راه» سازمان ملل متحد برای تخلیه اردوگاه اشرف، آن را «تلاشی آشکار برای مجبور ساختن ساکنان اشرف برای دست کشیدن از نیازهای انسانی خود» توصیف کرده بود.

يکی از سخنگويان شورای ملی مقاومت به خبرگزاری فرانسه گفته مسئله بر سر يک هزار و ۲۰۰ تن از ساکنان اردوگاه اشرف است و اين اعضا تا شماری از خواسته ها از جمله آب آشاميدنی برآورده نشود، اردوگاه اشرف را ترک نخواهند کرد.

نزديک به يک هزار و ۹۰۰ ساکن اردوگاه اشرف تاکنون به اردوگاه آزادی يا کمپ ليبرتی منتقل شده اند و بقيه هنوز در اردوگاه اشرف هستند.

«مارتین کوبلر» فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل در امور عراق روز سه شنبه از مقامات بغداد خواست در مورد اعضای گروه مجاهدین خلق «خویشتنداری» کرده و از دست زدن به هرگونه عملی که خشونت بار، پرهیز کنند.

آقای الفیاض گفته است که از زور برای انتقال ساکنان اشرف استفاده نخواهد شد.

ویکتوریا نولند، سخنگوی وزارت خارجه آمريکا پیشتر گفته بود: «دولت عراق قدم های سازنده در اين راه برداشته و حدود ۱۰ روز پيش، بخشی از نيازها برطرف شده و ۳۰۰ کولر دیگر، چندين تانکر آب، چند ژنراتور توليد برق و ديگر موارد از اردوگاه اشرف به کمپ حريه، الحريه (يا کمپ ليبرتی يا اردوگاه آزادی) منتقل شد.»

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا همچنین گفته بود با اشاره به این که سازمان مجاهدین خلق در فهرست گروه های تروریستی آمریکا قراردارد، این فرصت خوبی است که این گروه نشان دهد
«برنامه های خشونت آمیز گذشته را دنبال نمی کند.»

اعضای سازمان مجاهدین خلق، که از گروه‌های مخالف دولت جمهوری اسلامی است، از ۲۵ سال پیش و در دوران جنگ ایران و عراق در اردوگاه اشرف ساکن شده‌اند. این اردوگاه در ۶۵ کیلومتری شمال بغداد قرار دارد و در فهرست گروه های تروریستی ایالات متحده هم هست.

 

همچنین  .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

گزارشی از محمود دشتستانی

الله اکبر از بی شرمی رجوی (رهبر فرقه مجاهدین خلق)

 

 

بنیاد خانواده سحر، بغداد، بیست و هشتم ژوئیه 2012
http://www.saharngo.com/fa/story/1734

 

آقای محمود دشتستانی که بیش از دو سال قبل توانست از اشرف فرار کند مطلب زیر را در اختیار بنیاد خانواده سحر قرار داده که ذیلا از نظرتان میگذرد:

روز 20/4/91 از شيراز به مقصد عراق بهمراه چند خانواده كه اسيرانی در اردوگاه اشرف داشتند حركت كرديم. فضاي خيلي عجيبي داشتم. از طرفي اولين بار بود كه بعد از 5/2 سال كه از اشرف راحت شده بودم به عراق مي رفتم و از طرفي دیگر در محيط پر از مهر ومحبت خانواده هايي بودم كه عزيزي را در اردوگاه اشرف داشتند و با گريه و شيون در خصوص عزيزانشان از من سئوالاتي مي كردند و با من مثل فرزندانشان و عزيزانشان برخورد مي نمودند.

از مادران بالاي 65 سال تا برادران و خواهران و همسراني كه 10 سال ،20 سال و حتی 30 سال چشم انتظار بودند. دلم خيلي اندوهگين و غمناك شده بود و در ذهنم بود كه عاطفه يك حس انساني است كه در فرقه رجوي آنرا مي كشتند و از بين مي بردند و اينطور جلوه مي دهند كه خانواده شما از طرف سازمان امنيت ايران مي آيند و آنها جوخه مرگ شما هستند.

الله اكبر از بي شرمي رجوی.

البته سركردگان و مسئولين فرقه رجوي بخوبي مي دانند كه سلاح خانواده و عواطف آنها سلاح بسيار قوي براي درهم شكستن طلسم دروغ پردازي هاي آنها و باز كردن ذهن اعضای آنها و در نهايت خروج از اشرف هستند.

نكته اي كه مشخص بود اين بود كه مسئولين مي دانستند كه چه كساني از خانواده ها آمده اند. لذا آنها را سر پست هاي نگهباني نمي فرستادند زيرا از روبروشدن اعضاء با خانواده هايشان بشدت وحشت داشتند ولي به هر حال خروش خانواده ها و صدا زدن اسم عزيزانشان حتي روي كساني كه سر پست نگهباني و از رده های بالا هم بودند تاثير گذار بود. هر چند بعد از دقائقي زمان پرتاپ سنگ مي آمد و با سنگ و تيروكمان و قلاب سنگ از خانواده ها پذيرايي مي شد. آنهم در گرماي 60 درجه زير آفتاب سوزان بيابان هاي اطراف اشرف.

يك نتيجه مي توان گرفت كه خانواده هاي اسراي اردوگاه اشرف عزم جزم كرده و اراده نموده اند كه با سلاح عشق و عاطفه خانوادگي بساط تشكيلات فرقه رجوي را برهم بریزند و طومار اسراتگاه اشرف را در هم بپیچند و عزيزانشان را به آغوش گرم خود باز گردانند.

به اميد روزي كه چشم و دل مادران، پدران، خواهران، وبرادران اسرا با ديدن جگر گوشه هايشان روشن شود كه آن روز دور نيست.

محمود دشتستانی – بغداد

سنگسار عاطفه ها

محمود دشتستانی، بنیاد خانواده سحر، بغداد، بیست و هشتم ژوئیه 2012
http://www.saharngo.com/fa/story/1736

نوشته ای از محمود دشتستاني

همراه با خانواده ها و سایر جداشدگان به يكي از اضلاع اردوگاه اشرف (ضلع شمال) رفته بوديم، خانواده ها طبق معمول اسم فرزندان و عزيزانشان را صدا مي زدند و هر كس اسم عزیز اسیر و گروگان خودش را روی تابلويي نوشته و به سمت اردوگاه گرفته بود و التماس مي كرد تا اگر كسي از نگهبانان عزيزانشان را مي شناسد به او خبر بدهند كه خانواده اش آمده تا آنها را ببیند.

خانواده ها با گريه و شيون و جيغ و فرياد حرفهایشان را میزدند که واقعا نمي توان در قالب کلمات توضيح داد و توصيف كرد. صحنه هائی بود که هر بیننده ای را منقلب میکرد. بايد بود و دید و حس کرد تا فهمید. در همان فضاي عاطفي و پر از گريه و شيون بوديم كه ناگهان سنگي که از طرف یکی از نگهبانان پرتاب شده بود به كمر یک مادر 70 ساله برخورد كرد. ناگهان آه از نهادش بر آمد و بعد صدايش قطع شد.

متوجه شديم كه نگهبانان مغزشوئی شده و ضد عاطفه در حال پرتاب سنگ و تکه فلز با تير و كمان و قلاب به سمت خانواده ها هستند. هر پرتاب واقعا مي توانست موجباب کشته شدن یک نفر را فراهم نماید. اما عجيب اين بود كه مادران و خواهران از جایشان تكان نمي خوردند و بلند مي گفتند نبايد ضعف نشان داد و باید ایستادگی کرد.

به قيافه و چهره چند نفر از آنهائيكه ما و خانواده ها را زير سنگ گرفته بودند نگاه كردم. با چه غيظ و كينه ای سنگ میزدند. انگار عامل تمامی بد بختی های زندگی خود را مقابل رو دیده اند. گوئی به دشمن دیرینه و تاریخی خود سنگ میزنند.

با خودم فکر میکردم که عجيب است که تمامی استرات‍‍‍‍‍‍‍‍زي و تاکتیک سازمان مجاهدین خلق و مسعود رجوی در پرتاب سنگ بسوي مادران 70 ساله و خانواده هايي كه خواسته ای جز ديدار با عزيزانشان ندارند خلاصه شده است.

اما صحنه زيبا اين بود كه خانواده ها علیرغم همه اینها از صدا كردن عزيزانشان باز نمي ايستادند و فرياد مي زدند و دست نمی کشیدند.

ملاقات، ملاقات، حق مسلم ماست / عزيزانمان را آزاد كنيد / بگذاريد از دور هم که شده آنها را ببينيم، از چه می ترسید؟ / عاطفه، عاطفه سلاح برتر ماست.

مطمئنا در آينده اي نه چندان دور آنها به هدف پاکشان خواهند رسيدف زيرا عاطفه و آغوش گرم خانواده سلاح برتر در رويارويي با تشكيلات فرقه رجوي است و عاقبت رجوی باید در برابر این سلاح برتر تسلیم شود.

 

همچنین  .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

نامه بنیاد خانواده سحر به مارتین کوبلر نماینده ملل متحد در عراق

 

 

بنیاد خانواده سحر، بغداد، بیست و ششم ژوئیه 2012
http://www.saharngo.com/fa/story/1735

 

لینک به متن انگلیسی
http://www.iran-interlink.org/?mod=view&id=13023

 

همانطور که در جریان هستید آقای مارتین کوبلر، نماینده دبیر کل ملل متحد در امور عراق، در جریان اجلاس شورای امنیت ملل متحد، واقعیاتی را مبنی بر کارشکنی فرقه رجوی در خصوص تخلیه پادگان اشرف و تحویل آن به دولت عراق بر طبق توافقات انجام شده گزارش نمود که به مذاق مسعود رجوی خوش نیامد و متعاقبا اطلاعیه ای با عنوان "دبیرخانه شورای ملی مقاومت" صادر کرد که اتهاماتی را متوجه هم آقای کوبلر و هم دولت عراق نمود.

آقای کوبلر در جلسه شورای امنیت ملل متحد هشدار داده بود که دولت عراق حق دارد حاکمیت ملت این کشور را بر تمامیت ارضی آن اعمال نماید و کاسه صبر این دولت دیگر لبریز شده و بیش از این نمیتواند چشمان خود را بر قانون شکنی در کشور خود ببندد.

بنیاد خانواده سحر در خصوص اطلاعیه فرقه رجوی نامه ای توضیحی برای آقای کوبلر فرستاده است که متن آن عینا در زیر از نظرتان میگذرد:

نمایندگی ملل متحد در عراق (یونامی)
آقای مارتین کوبلر عزیز

شاید در جریان باشید که متعاقب گزارش شما در اجلاس شورای امنیت ملل متحد، و بیان واقعیاتی مبنی بر کارشکنی سازمان مجاهدین خلق در عراق و لبریز شدن کاسه صبر دولت این کشور که تاکنون بسیار تحمل کرده و مدارا نموده است، این سازمان در تاریخ 21 ژوئیه 2012 اطلاعیه ای صادر کرد که لازم است به نکاتی چند از آن اشاره گردیده و توضیحاتی داده شود.

سازمان مجاهدین خلق عنوان نموده است که " اظهارات مارتين كوبلر در شوراي امنيت عليه مجاهدان اشرف، در خدمت خشونت و سركوب است" و دولت عراق را در پیش نرفتن روند جابجائی ها مقصر دانسته است. همگان میدانند و به غیر از کسانی که منافعی با فرقه مربوطه دارند اذعان می نمایند که هیچ کس به غیر از شخص مسعود رجوی طالب خشونت و سرکوب نیست و این مطلب ثابت شده است که رجوی تمامی تلاش و سعی خود را میکند تا باز هم قضایا به خشونت کشیده شود و در این رابطه مظلوم نمائی فرقه ای راه بیندازد و نهایتا پادگان اشرف را تحویل ندهد.

همانطور که خودتان اشاره کردید مشکل اصلی در حال حاضر ارتباط یونامی و دولت عراق با ساکنان اشرف و لیبرتی به طور مستقیم و سیستماتیک است. رهبران فرقه مدعی میشوند که دولت عراق به تعهدات خود عمل نکرده است حال آنکه دولت عراق اولا هیچ وظیفه ای در قبال کسانی که در زمان صدام حسین به کشتار ملت عراق دست زده اند ندارد و ثانیا تا جائی که به هر فرد این تشکیلات بر میگشته حداکثر امکانات رفاهی و درمانی را در اختیار آنان قرار داده است. اما رجوی اصرار دارد که همچون زمان صدام حسین این امکانات صرفا به وی داده شود تا هرطور که میخواهد از آنها استفاده نماید و افراد ناراضی را محروم کرده و به خواص خود رسیدگی بیشتری کند.

جالب ترین حرفی که رجوی میزند اینست که لیبرتی بیشتر شبیه به یک زندان است. بر اساس اظهارات تمامی جداشدگان و خانواده هائی که حضورا به خودتان توضیح داده اند، پادگان اشرف مخوف ترین و محدودترین زندانی است که تابحال مشاهده شده چرا که زندانیان آن حتی حق ارتباط مکاتبه ای با بستگان نزدیک خود بعد از چند دهه را هم ندارند. این وضعیت در لیبرتی هم صادق است و زندانبانان کسانی به غیر از ایادی رجوی که همه گونه محدودیت برای ساکنان ایجاد میکنند نیستند.

رجوی طی این مدت ثابت کرده است که زبان مدارا و تشکر و ملاطفت را نمی فهمد و البته تلاش میکند تا کار را هر طور شده به درگیری بکشاند و کشته بدهد و سروصدا راه بیندازد. مانند کسی می ماند که پایش را لای درب منزل شما گذاشته و نمیگذارد درب را ببندید و اگر بخواهید فشار بدهید تا در بسته شود جیغ و فریاد راه می اندازد که پایش له را له کرده اید.

واقعیت اینست که کماکان مسعود رجوی از جانب تمامی ساکنان لیبرتی و اشرف صحبت میکند. تمامی کسانی که توانسته اند اخیرا از مقرهای این فرقه چه در اشرف و چه در لیبرتی فرار کنند و خود شما با تعدادی از آنان گفتگو داشته اید شهادت داده اند که هیچ اطلاعی از وضعیت خارج از سازمان نداشته اند و به شدت می ترسیده و با پذیرش بالاترین تهدیدات دست به فرار زده اند. همگی آنان اظهار میدارند که اگر اطلاعات کامل و کافی در اختیار اعضای سازمان در عراق قرار گیرد همگی آنها حداکثر همکاری را با دولت عراق و مقامات ملل متحد خواهند داشت.

بنیاد خانواده سحر بار دیگر بر خواست همیشگی خود که تنها مسعود رجوی مانع از انجام آنست تأکید می ورزد که قربانیان و گروگان های اشرف و لیبرتی می بایست دیداری آزاد و مستقل با خانواده های دردمند و رنج کشیده خود داشته باشند و تا این مهم صورت نگیرد رجوی همچنان به باج خواهی ادامه میدهد و مانع از حل مسائل میگردد.

بیناد خانواده سحر
بغداد – 23 ژوئن 2012

 

همچنین  .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

باز هم خلف وعده فرقه ای

(اتوبوسها خالی برگشتند و نماینده سازمان ملل هم شاهد بود)

 

 

بنیاد خانواده سحر، بغداد، نوزدهم ژوئیه 2012
http://www.saharngo.com/fa/story/1733

 

قرار بود دیروز انتقال مرحله ششم نفرات پادگان اشرف به اردوگاه لیبرتی بعد از اینکه رجوی از ماه فوریه در انجام آن سنگ اندازی میکرد انجام شود. اما اتوبوس هائی که برای انتقال نفرات آمده بودند خالی بازگشتند چرا که مسعود رجوی میل نداشت به توافق خود عمل نماید.

فرمانده پلیس دیالی خبرنگاران حاضر در محل را جمع کرد و یک کنفرانس مطبوعاتی صحرائی برگزار نمود. او گفت که تمامی کارهای لازم را برای انجام این انتقال که از پیش توافق شده بود انجام داده اما به نظر میرسد که رجوی قصد تخلیه اشرف را ندارد و میخواهد به هر قیمت شده آنرا حفظ نماید و البته دلیل آن هم بخوبی روشن نیست. لذا اتوبوس ها که بیش از اندازه معطل شده بودند به همان صورت بازگشتند.

در ضمن نیروهای ملل متحد هم ناظر بر این رفتار غیر متعارف که صرفا از فرقه های مخرب سر میزند بودند. همه ناظران بر این اعتقادند که رجوی مایل نیست درهای اشرف به روی انظار جهانی باز گردد و پرده از آنچه که برای پنهان کردنش تلاش می نماید برداشته شود.

فعلا دولت عراق موضعی نگرفته و صرفا ابراز تأسف نموده است. باید دید که در آینده عراقی ها چه اقدامی خواهند کرد. تا جائی که به ملل متحد و آمریکائی ها که ظاهرا آنها هم مزدور وزارت اطلاعات ایران شده اند برمیگردد به عراقی ها دست باز داده اند تا بر اساس قوانین کشورشان در این رابطه اقدام کنند و تکلیف را یک سره نمایند.

رجوی فعلا 1400 نفر از افراد خودش را در اشرف به گروگان گرفته تا به خواسته های نامشروع خود که در رأس آن خارج شدن از لیست تروریستی ایالات متحده است برسد و راه سفر خودش و همسرش به آمریکا باز شود که امری کاملا غیر منطقی و البته محال است و ظاهرا او عزم کرده تا جان نفرات خود را بازهم به خطر بیندازد و آنان را به کشتن بدهد.

بنیاد خانواده سحر بار دیگر از تمامی فعالان حقوق بشری خصوصا جداشدگان در اروپا و آمریکا میخواهد تا در این رابطه اقدام کنند و از هر طریقی که میتوانند فشار بر سازمان مجاهدین خلق را افزایش دهند تا مجبور شود تن به توافق های انجام شده و قوانین بین المللی و قوانین کشور میزبان بدهد.


 

همچنین  .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بازهم سنگ اندازی رجوی

(چه چیزی در کمپ اشرف مخفی کرده اند که اینطور می ترسند؟)

 

 

بنیاد خانواده سحر، بغداد، هجدهم ژوئیه 2012
http://www.saharngo.com/fa/story/1732

 

در حال حاضر خانواده های متحصن در شهرک آزادی در مجاورت پادگان فرقه ای اشرف در تمامی اضلاع پراکنده شده و کمافی السابق فعال می باشند. برخلاف گذشته که برخی از عناصر مغزشوئی شده رجوی به اذیت و آزار آنان می پرداختند فعلا عکس العملی نشان نمیدهند. البته اگر خانواده ها زیاد به حصارها نزدیک شوند و بمانند شروع به تهدید میکنند که دور شوند.

همانطور که اطلاع دارید تا ماه فوریه گذشته حدود 2000 نفر از ساکنان گرفتار در اشرف در 5 نوبت به اردوگاه موقت لیبرتی منتقل شدند. قرار بود مابقی 1400 نفر هم منتقل شوند که رجوی با انواع بهانه تراشی ها مانع از آن گردید.

یکی از بهانه ها که خیلی جالب بود این بود که دستگاه رجوی عنوان نموده بود که اگر پادگان اشرف را به عراقی ها تحویل دهد آنها ممکن است چیزهائی در آن قرار داده و ادعا نمایند که متعلق به سازمان مجاهدین خلق بوده است.

دم خروس دارد کم کم بیرون میزند که گویا در اشرف خبرهائی هست و چیزهائی قرار است یافت شود که رجوی با آن عقل ناقص و ترفندهای بلاهت بار همیشگی اش میخواهد پیشاپیش زمینه سازی نموده و از سر خودش باز کند و به گردن دولت عراق بیندازد.

درست مثل پیامی که چند سال پیش به نسل جوان در داخل کشور داد و تمامی انتشارات سابق فرقه اش را تولیدات وزارت اطلاعات خواند و خودش را ظاهرا از شر سابقه ننگینش خلاص کرد. البته او همه را اعضای مانیپوله شده سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت می پندارد که هرچه او بگوید باور میکنند یا تظاهر میکنند که باور کرده اند.

در خصوص انتقال مابقی اسرای پادگان اشرف، بعد از ماه ها کش مکش قرار بود که در روز 15 ژوئیه این کار صورت گیرد. در این روز یک تریلی بار به لیبرتی انتقال داده شد اما دیروز که 22 دستگاه اتوبوس برای انتقال نفرات مهیا شده و به اشرف رفته بود مسئولین فرقه بهانه آوردند که فعلا ماه رمضان نزدیک است و انتقال را به بعد از ماه مبارک موکول کردند.

داستان رجوی و به گروگان گرفتن نفرات خودش برای وادار کردن آمریکائی ها برای خارج کردن نام سازمان از لیست تروریستی واقعا جالب و البته مضحک شده است. یکی از پدران میگفت: "خدا بدور اگر این مردک در ایران به قدرت میرسید، آنوقت دیگر هیچ خدائی را بنده نبود و تسمه از گرده خلائق میکشید. امروز از یک وجب بیابان کشور میزبان نمیگذرد، فردا چگونه میشد او را از حکومت کنار گذاشت؟ امروز نفرات سرسپرده خودش را اسیر نگاه داشته و اجازه ملاقات هم نمیدهد، فردا بر سر مردم ایران چه می آورد و با مخالفان چه برخوردی می کرد؟"

فعلا باید منتظر بود و دید که دولت عراق که دیگر دارد کاسه صبرش لبریز میشود چه عکس العملی نشان خواهد داد. تا جائی که ما در جریان هستیم تمامی مقامات ملل متحد و آمریکائی به شدت از این وضع ناراحت و نگران هستند و سازمان مجاهدین خلق را یک فرقه غیر مسئول که صرفا تابع افکار کودکانه رهبری بی مغزش است میدانند. مشکل در حال حاضر صرفا وضعیت کسانی است که چه در لیبرتی و چه در اشرف همچنان در اسارت این فرقه قرار دارند و فی الواقع جانشان در خطر است.



بنیاد خانواده سحر
بغداد – 18 ژوئیه 2012

 

همچنین  .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

خانواده ها چه میکنند؟

 

 

بنیاد خانواده سحر، بغداد، هفدهم ژوئیه 2012
http://www.saharngo.com/fa/story/1731

 

مدام می نویسید و می پرسید که از خانواده های متحصن در مقابل دروازه های اشرف چه خبر؟

خبر خاصی نیست؛ خانواده ها و تعدادی از جداشدگان اخیر فرقه رجوی کماکان به تحصن خود ادامه میدهند و تا رسیدن به مقصود یعنی دیدار با رفقا و عزیزانشان از پای نخواهند نشست. حتما مطلع هستید که رجوی برای سنگ اندازی چه بهانه تراشی هائی که نمیکند و چه ادا و اطوار هائی که از خودش در نمی آورد و البته چه پولهائی که برای لانسه کردن خودش و همسرش خرج نمی نماید.

این مدت خانواده های جدیدی از استان های فارس، خراسان شمالی، ایلام، اردبیل، و کرمانشاه به جمع خانواده های متحصن پیوستند. آنان هر روز چشم به حصارهای بلند پادگان فرقه ای اشرف میدوزند و به این می اندیشند که چگونه است که عزیزان آنان که سالیان سال است نتوانسته اند کوچکترین رابطه ای با دنیای خارج داشته باشند در چند صد متری آنان زندگی میکنند اما امکان حتی یک تماس کوتاه یا رساندن یک نامه هم نیست؟

یکی از خانواده ها می پرسید که این چه زندانی است که زندانی حق ارتباط با نزدیکترین بستگانش را هم ندارد و حکم زندان این افراد چند مدت است و بالاخره رجوی چه وقت آنان را آزاد میکند تا حداقل ملاقاتی هر چند کوتاه با پدر و مادران پیرشان که آرزوئی به غیر از دیدار با عزیزانشان ندارند داشته باشند؟ این سازمان های عریض و طویل بین المللی کارشان چیست و چه میکنند؟

مادری میگفت واقعا نمیدانم که آیا عمر من کفاف لجبازی های کودکانه مسعود رجوی را میدهد تا قبل از مردنم روی پسرم را ببینم یا خیر؟ خواهری میگفت که اگر برادرش در زندان اوین بود حداقل هفته ای یکبار میشد به ملاقاتش رفت.

حتما در جریان شرایط سیاسی هستید. بعد از دولت عراق حالا نوبت مقامات ملل متحد شده تا کارمند رسمی حقوق بگیر وزارت اطلاعات رژیم ایران باشند. دیگر صدای آمریکائی ها که این سالیان مدام از این فرقه حمایت میکردند هم در آمده است. دنیا هنوز مسعود رجوی را نشناخته که چه موجودی است و از جان مردم چه میخواهد.

رجوی دیر یا زود باید هم پادگان اشرف و هم خاک عراق را ترک کند اما میخواهد اول جان پیروان صدیق و فداکار خودش و بعد هم جان عده ای پدر و مادر پیر را بگیرد و آنگاه این کار را آنهم با خفت و خواری انجام دهد. رجوی واقعا به قول یکی از پدران که میگفت یک بیمار روانی است که قبل از هر چیز باید معالجه شود چون طی این سی سال هیچ کارش نرمال و عادی نبوده است.

خانواده ها به غیر از توکل به خدا و دست دعا و نیایش بلند کردن کاری از دستشان بر نمی آید. امید آنان اول به پروردگار و بعد به فعالانی است که در داخل و خارج از عراق برای این موضوع حقوق بشری که متأسفانه تمامی ارگان های حقوق بشری به دلیل منافع و سیاست های بین المللی چشمان خود را بر روی آن بسته اند فعالیت میکنند.

در زیر تعدادی از عکس های جدید خانواده های همیشه منتظر آورده میشود:



 

بنیاد خانواده سحر - بغداد 17 ژوئیه 2012

 

 

 سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است

مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد