_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________

" کانون ایران قلم"

iran-ghalam@hotmail.com

www.iran-ghalam.de

افراط گری، خشونت طلبی و عقده گشایی های جنسی،فصل مشترک «ارتش آزادیبخش مجاهدین» و «ارتش آزاد سوریه»

 

 

سید حجت سید اسماعیلی، عضو پیشین ستاد اطلاعات مجاهدین، ایران دیدبان، بیست و چهارم اوت 2012
http://irandidban.com/fa/ViewPoint
-افراط%20گری،%20خشونت%20طلبی%20و%20عقده%20گشایی
%20های%20جنسی،فصل%20مشترک%20«ارتش%20آزادیبخش
%20مجاهدین»%20و%20«ارتش%20آزاد%20سوریه»/18107


جلسه ای که تحت عنوان «کنفرانس بین المللی عربی- اسلامی » مجاهدین در ماه مبارک رمضان خوانده میشد در تاریخ 14 مرداد 1391 - 4 اوت 2012 به ریاست مریم رجوی برگزار گردید. آنچه که از نظر مجاهدین این کنفرانس را برجسته میکرد شرکت تعدادی از سران باصطلاح «ارتش آزاد سوریه» و دادن پیام زنده توسط برخی از فرماندهان در صحنه این ارتش به کنفرانس بود.

پر واضح است که این نوع رفتار و برجسته کردن نزدیکی رهبری مجاهدین با باصطلاح ارتش آزاد سوریه حاکی از تلاش مجاهدین برای کسب مشروعیت و مقبولیت برای آلترناتیو خودفرخته در نزد مردم ایران و پاک کردن سوابق سی سال وطن فروشی و خیانت به مردم ایران و خدمتگذاری به بیگانگان است.

اما جدای از اهداف مرحله ای و مصلحت گرایانه مجاهدین ، آنچه که باعث میشود ایندو جریان ضد مردمی و ضد انقلابی بهم نزدیک شوند طبیعتا اعتقادات و اَعمال بغایت افراطی و خشونت طلبانه ، مناسبات فرقه گرایانه و ضد ملی و همچنین حفره های شخصیتی در موضوعات جنسی است.

در همین رابطه بد نیست به نمونه هایی از جنایات ضد بشری و اعمال شنیع کسانی اشاره کنیم که مجاهدین به دوستی و حمایت از آنان افتخار کرده و همراهی مشمئز کننده خود با آنها را نیز به پرونده بدنامی هایشان اضافه کرده اند.

همچنانکه در اغلب رسانه های خبری هم منعکس شده است، و حتی ارگانهای حقوق بشری و بین المللی هم به این جنایات توسط «ارتش آزاد» سوریه اعتراض کرده اند، در روزهای اخیر افراد مسلح در سوریه چندین سوری را به جرم حمایت از نظام حاکم به شیوه‌های مختلف و منزجر کننده اعدام کردند که اعدام با بیش از 100 گلوله از فاصله نزدیک و سر بریدن فردی چشم و دست بسته با چاقویی کوچک و به آهستگی [زجرکش] یا پرتاب کردن اجساد حامیان نظام سوریه از ساختمان چند طبقه از جمله این اعدام‌هاست. البته در روزهای بعد نیز چنین جنایاتی ادامه داشته است. در همین رابطه روزنامه القدس العربی در تاریخ 25/05/1391 نوشت: ". . . افسران ترک که رابط فرماندهان میدانی گروه‌های مسلح ارتش آزاد در حلب هستند بخصوص آنانی که با گروه «لشکر توحید» در ارتباط هستند، اعلام کردند که فرماندهان ارتش آزاد به قدری توبیخ شدند که تهدید شدند اگر نیروهای ارتش آزاد از اقدامات شکنجه‌گرانه و کشتار وحشیانه مردم سوریه که حامی دولت هستند، تصویربرداری کنند و آن را در اینترنت (یوتیوب و شبکه‌های اجتماعی) منتشر کنند، حمایت لجستیک و تسلیحاتی ترکیه از آنان قطع خواهد شد . . . "

همچنین در تاریخ 26/05/1391 فعالان سوری تصاویری از عبدالرزاق طلاس سرکرده گردان وهابی الفاروق، زیر شاخه گروه ارتش آزاد (وابسته به شورای ملی مخالفان سوریه به ریاست عبدالواسط سیدا) منتشر کردند که از پدیده انحراف اخلاقی عمیق وی و محافل وهابی وابسته به گروه ارتش آزاد حکایت دارد.

پایگاه خبری عاجل سوریه نیز در این خصوص نوشت، فعالان سوری، تصاویری ویدئوی از عبدالرزاق طلاس منتشر کرده‌اند که وی در ماه مبارک رمضان به هنگام گفت‌وگوی اینترنتی و از طریق برنامه اسکای بی ، با یکی از معشوقه‌های خود اقدام به حرکات جنسی زننده‌ای می‌کند .

بنا بر اعلام شبکه سیریا توب، وی یکی از الگوهای معروف در میان افراد مسلح سلفی سوریه است.

بدیهی است آنچه که در این میان باعث نزدیکی رهبری مجاهدین با چنین جنایتکارانی را سبب شده است خشونت طلبی افراطی و در کانون آن فساد جنسی این عوامل است.

رهبری تشکیلات مجاهدین نیز طی سی سال گذشته و با خزیدن به دامن صدام و با ایجاد قرارگاه اشرف و راه اندازی «انقلاب ایدئولوژیک» با هدف پوشالی رهایی زنان در تشکیلات، اقدام به تشکیل حرمسرایی برای مسعود رجوی تحت عنوان «شورای رهبری» نمود تا زنان نگون بخت با تجاوزات جنسی رجوی به آنچه که «قله رهایی» خوانده میشد ، برسند.

نتیجه اینکه انتشار چنین حقایقی که فصل مشترک تمامی گروههای افراطی و مزدور و وابسته به بیگانگان است بخوبی نشان میدهد که رهبران چنین گروههایی مشتی افراد، با عقده‌های فروخورده جنسی هستند که در ظاهر به مظاهر اسلامی تظاهر می‌کنند و ادعای عفت و طهارت می‌کنند اما در خلوت خود همانند خفاشان در تاریکی هستند که مرتکب منکرات می‌شوند.

 

همچنین .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

رجوی و مجاهدین خلق در انتهای خط فریبکاری

رهبران مجاهدین همچنان با وقاحت تمام بی طرفی آقای مارتین کوبلر نماینده ملل متحد در امور اشرف را زیر علامت سوال برده و او را همچنان مورد انواع و اقسام توهین قرار میدهند.

 

 

سید حجت سیداسماعیلی، عضو پیشین شورای مرکزی و ستاد اطلاعات مجاهدین، ایران دیدبان، چهارم اوت 2012
http://irandidban.com/fa/ViewPoint
-مجاهدین%20در%20انتهای%20خط%20فریبکاری/18074


سازمان مجاهدین در حالی تمامی راه کارها و طرحهای پیشنهادی بین اللمی برای تخلیه قرارگاه اشرف را رد میکند که مسئولین ملل متحد همچنان نگران اعضای محصور در قرارگاه اشرف که توسط رهبران مجاهدین به گروگان گرفته شده اند بوده و تلاش برای متقاعد کردن رهبران مجاهدین برای تخلیه قرارگاه اشرف و پایبندی آنان به قوانین دولت عراق و سازمان ملل متحد هنوز به جایی نرسیده است.

در حالیکه کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد به همکاری و همبستگی در تلاش برای پیدا کردن راه حل در مورد ساکنان قرارگاه اشرف به تمامی کشورها فراخوان میدهد بار دیگر مذاکرات مجدد آقای مارتین کوبلر با رهبران مجاهدین تنها بدلیل شرط گذاری های غیر منطقی و فرصت طلبانه رهبران مجاهدین به بن بست کشیده میشود.

مجاهدین بار دیگر با بسیج حامیان استیجاری شان سعی کردند با فریبکاری و اینبار با تکیه بر موضوع آب، دولت عراق، مسئولین ملل متحد و دولت آمریکا را تحت فشار قرار بدهند تا این امر مهم یعنی وقت کشی و بدست آوردن زمان که نیاز مبرم رهبران مجاهدین در راستای تحقق اهداف فرقه ای شان است، محقق شود.

اطلاعیه مطبوعاتی استرون استیونسون رئیس "هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا" در هفتم مرداد 91 و بیان اینکه ". . . من توصیه نمی کنم که انتقالهای دیگری از کمپ اشرف به کمپ لیبرتی انجام شود"، نامه باصطلاح "کانون برادری و دوستی" ؟ ! به وزیر خارجه آمریکا در تاریخ 08/05/1391 در مورد اینکه " . . . به دلیل فقدان آب، لیبرتی ظرفیت حتی یک نفر بیشتر را هم ندارد و با همین تعداد فعلی نیز با مشکلات جدی روبه رو است" ، نامه "جمعیت قربانیان جنگ عراق" ؟ به هیلاری کلینتون در تاریخ 08/05/1391 مبنی بر اینکه: " . . . ما خواهان فشار بر دولت عراق هستیم تا . . . آب را به شبکه سراسری وصل کند و اگر اینکار صورت نگیرد، به دلیل عدم وجود آب، کمپ لیبرتی گنجایش یکنفر دیگر را ندارد . . . و نهایتا موضعگیری صالح المطلک معلوم الحال رئیس "جبهه گفتگوی ملی عراق" ؟ ! در تاریخ 10/05/1391 و اینکه "انتقال ساکنان کمپ اشرف به لیبرتی را تا هنگام تأمین نیازهای انسانی آنها متوقف کنید" ، هرکدام بنوعی خواستار توقف انتقال باقی مانده ساکنان قرارگاه اشرف به لیبرتی شدند.

و همه اینها در حالی است که رهبران مجاهدین همچنان با وقاحت تمام بی طرفی آقای مارتین کوبلر نماینده ملل متحد در امور اشرف را زیر علامت سوال برده و او را همچنان مورد انواع و اقسام توهین قرار میدهند.

بدین ترتیب مجاهدین با سواستفاده از وجهه حقوق بشری و انساندوستانه مسئولین ملل متحد و سعه صدر دولت عراق و حتی وزارت خارجه آمریکا همچنان اعلام میکنند که مرغ مجاهدین یک پا دارد.

ولی علیرغم تمامی جوسازیهای مجاهدین و به گزارش رادیو فردا ، دولت عراق روز سه شنبه 10/05/91 اعلام کرد؛ اعضای گروه سازمان مجاهدین خلق در اردوگاه اشرف باید همکاری کنند و دولت بیش از این امتیاز نخواهد داد و اگر خارج نشوند، آن ها را مجبور به ترک این اردوگاه خواهند کرد.

در همین حال کنفرانس سازمان ملل در بغداد نیز که با هدف روشن ساختن موضع دولت عراق در مورد حذف حضور عناصر مجاهدین از قلمرو عراق برگزار شد، و کشورهایی همچنون آمریکا ، انگلیس ، استرالیا ،کانادا، چین و ژاپن و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و نماینده صلیب سرخ در عراق و نماینده اتحادیه عرب در بغداد از شرکت کنندگان در این کنفرانس بودند، خود گویای عزم راسخ دولت مردان عراقی در اخراج تشکیلات مجاهدین از خاک عراق بحساب می آید.

به گزارش خبرگزاری رویترز، فالح الفیاض، مشاور امنیت ملی عراق نیز در کنفرانس سازمان ملل در بغداد گفت: «ما با سازمان مجاهدین به بن بست رسیده ایم و مهلتی هم که داده بودیم و تمدید کرده بودیم، تا پایان امروز تمام می شود.»
وی افزود: «در نتیجه از امروز به بعد از تمام مکانیسم هایی که در اختیارمان هست و آن را لازم و ضروری بدانیم، برای انتقال اعضای اردوگاه اشرف به مکان مناسب استفاده خواهیم کرد.»

همچنانکه انتظار میرفت رهبران مجاهدین لحظاتی پس از انتشار این خبر بار دیگر با به سُخره گرفتن کنفرانس بین الملی بغداد طی اطلاعیه ای اعلام کردند: گروه ششم تنها پس از تأمین هشت شرط مجاهدین به لیبرتی می‌رود.

بنابراین سه اطلاعیه تهدید آمیز رهبران مجاهدین در تاریخ دهم مرداد 91 و "نامه نماینده مجاهدان اشرف به مشاور ویژه وزیرخارجه آمریکا" در تاریخ 11/05/91 و انواع و اقسام ترفند های دیگر ، تنها توانست فریبکاری بازهم بیشتر رهبران مجاهدین را که هدفی جز به شکست کشاندن تخلیه مسالمت آمیز قرارگاه اشرف را ندارد در انظار بین المللی به نمایش بگذارد و نتیجه این شد که:

1 - به گزارش بی بی سی در تاریخ 11/05/91 ، دولت آمریکا از رهبران سازمان مجاهدین خلق بخواهد که با مقامات عراقی همکاری کرده و بی درنگ از پایگاه اشرف خارج شوند. همچنین دولت آمریکا ادعای رهبران مجاهدین خلق مبنی بر غیر انسانی بودن شرایط اردوگاه الحریه را مردود دانسته و گفته است این اردوگاه تحت بازرسی سازمان ملل و آمریکا قرار داشته و استاندارد شرایط زندگی در آن حتی بالاتر از استانداردهای قابل قبول بین المللی است.

وزارت امور خارجه آمریکا در بیانیه ای از رهبران سازمان مجاهدین خلق خواسته که "ناسازگاری" را کنار گذاشته و از اصرار بر شرط گذاری یکجانبه خودداری کنند.

2 - براساس گزارش سالانه وزارت خارجه آمریکا که در تاریخ 11/05/1391 بر روی سایت این وزارت خانه قرار گرفت، بار دیگر نام سازمان مجاهدین خلق در فهرست سازمان‌های تروریستی ایالات متحده آمریکا ابقا شد و سازمان مجاهدین همچنان به‌عنوان یک سازمان خارجی و تروریستی که قابلیت و قصد ارتکاب اقدامات تروریستی را حفظ کرده و خطری برای اتباع و امنیت ملی آمریکا محسوب می‌‌شود، معرفی شده است.

3 - در همین رابطه بی بی سی هم امروز اعلام کرد: " بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد از سازمان مجاهدین خلق خواسته اردوگاه اشرف در عراق را تخلیه کنند. . . این دومین بار در دو هفته گذشته است که دبیرکل سازمان ملل متحد از مجاهدین خلق می خواهد بدون هیچ تاخیری "قوانین کشور عراق را کاملا رعایت کنند" و اشرف را تخلیه کنند.

حالا باید دید آیا بالاترین مقام سازمان ملل متحد نیز هدف انتقادات تند سازمان مجاهدین خلق قرار خواهد گرفت و یا اینکه پا به میان گذاشتن بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد باعث تسریع در تخلیه اشرف خواهد شد.

بنابراین در شرایط فعلی آنچه که پیش روی رهبران مجاهدین قرار دارد یک فضیحت و بی آبرویی تمام عیار خطی - استراتژیک، ایدئولوژیک - تشکیلاتی و لاجرم سیاسی است که حاصل فریبکاری و دروغگویی، بعنوان ویژگی و وجه ممیزه رهبران مجاهدین در طول پروسه ای است که از 25 دسامبر 2011 شروع و تاکنون ادامه داشته است.

 

همچنین .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مجاهدین خلق (فرقه رجوی) و رفتارهای ناهمگون و متناقض؟ !

بحران آفرینی نیاز ذاتی مجاهدین

 

 

سیدحجت سیداسماعیلی، عضو پیشین شورای مرکزی و ستاد اطلاعات مجاهدین، ایران دیدبان، بیست و هشتم ژوئیه 2012
http://irandidban.com/fa/ViewPoint-بحران%20آفرینی%20نیاز%20ذاتی%20مجاهدین/18052

 

مجاهدین که تا به امروز با فریبکاری و سفسطه در موضوعات مورد مناقشه با دولت عراق، انتقال باقیمانده ساکنان قرارگاه اشرف به لیبرتی را به تاخیر انداخته اند بار دیگر سبب خشم مقامات ملل متحد، دولت عراق و مسئولین وزارت خارجه آمریکا شدند.

پررویی و گستاخی بی حد و حصر و دروغگویی و فریبکاری محض رهبران مجاهدین در مقابل برخوردهای انساندوستانه و سعه صدر مقامات دست اندرکار باعث شده است که انتقال باقیمانده ساکنان قرارگاه اشرف به لیبرتی تا این لحظه همچنان لاینحل باقی بماند.

مجاهدین که همچنان با بهانه قراردادن موضوعات صنفی و استقراری در لیبرتی و فروش اموال و دارائی هایشان در اشرف در مسیر وقت کشی و ایجاد تاخیر در انتقال باقی مانده ساکنان قرارگاه اشرف به لیبرتی گام بر میدارند این دور هم با این هدف تلاش کردند با طرح موضوعات تکراری روند تخلیه قرارگاه اشرف را با تاخیر مواجه سازند. طبق هماهنگی های انجام شده بین دولت عراق و ملل متحد، کمیته تخلیه قرارگاه اشرف مقدمات مرحله ششم انتقال باقی مانده ساکنان به لیبرتی با انتقال بخش قابل توجهی از اموال آنان به لیبرتی را آغاز نمود. در همین رابطه روز یکشنبه 25 تیر 91 دولت عراق اقدام به انتقال ۲۸ خودرو ، دستگاه های خنک‌کننده، یخچال‌ها و اثاثیه ساکنان به لیبرتی نمود و در روز 27 تیر نیز تعداد 19 دستگاه اتوبوس برای انتقال بخشی از ساکنان اشرف به لیبرتی وارد قرارگاه اشرف شد و قرار بود روز 28 تیر ماه گروه ششم را به لیبرتی جابجا کند ولی با بهانه گیری های مجدد مجاهدین انتقال گروه ششم متوقف گردید.

بلافاصله آقای بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد طی اطلاعیه یی که در میان اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز توزیع شد بر اهمیت همکاری ساکنان دو اردوگاه اشرف و لیبرتی با مقامات عراقی تاکید کرد تا فرآیند جابجایی بدون درنگ بیشتر انجام شود ولی عملا بی نتیجه بود.

متعاقب عمل زشت مجاهدین که هزینه آن تنها از جیب ساکنان باقیمانده در قرارگاه اشرف پرداخت میشود، آقای مارتین کوبلر در تاریخ 29 تیر 91 برابر با 19 ژوئیه 2012 با حضور در جلسه شورای امنیت ملل متحد با موضوع عراق و اشرف اعلام کرد: " . . . ساکنان اراده واقعی در پروسه یی که توسط یونامی تسهیل می شود، ندارند. (ولی) من از دولت عراق به خاطر انعطافش در این زمینه تشکر می کنم و از مقامات عراقی تقاضا می کنم تا هم چنان به پروسه حل این مسأله به طور صلح آمیز ادامه دهند . . . "

مجاهدین که از سخنان واقع گرایانه آقای کوبلر در اجلاس شورای امنیت به خشم آمده بودند، فرصت را مغتنم شمرده و طی اطلاعیه ای در سی تیر 91 ضمن نسبت دادن توهین آمیز ترین جملات به ایشان اعلام کردند : " اظهارات مارتین کوبلر در شورای امنیت علیه ساکنان اشرف، راهگشای سومین کشتار است". بدین ترتیب مجاهدین زمینه مناسبی یافتند تا ضمن بهانه جویی، بار دیگر در روند انتقال باقیمانده ساکنان از اشرف به لیبرتی سنگ اندازی کنند.

در رابطه با بهانه جویی های مجاهدین ، خبرنگار تلویزیون فارسی بی بی سی روز جمعه 30/04/1391 از محل کنفرانس مطبوعاتی آقای دنیل فیرید در واشینگتن که تازه از عراق برگشته بود گزارش نمود: " آقای فیرید گفت طبق بازرسی که از اردوگاه (لیبرتی) داشته اگر چه تمام این ارودگاه را بازرسی نکرده اما اونجاهائیکه بازرسی کرده و دیده بنظرش طبق شکایات سازمان مجاهدین خیلی در واقع پایه ای نداره . گفت شیرهای آب را باز کرده آب در لوله ها جریان داشت . برق بوده ، ژنراتورها وجود داشتند. حتی عکس هایی را نشان داد از باغچه های سبزی که به گفته او از قول ساکنان آنجا بهش گفته بودند که از آب های بازیافتی آبیاری میشوند . . . ".

خبرنگار اعزامی تلویزیون بی بی سی در پاسخ این سوال که پس چرا مجاهدین همچنان از انتقال باقی مانده ساکنان اشرف به لیبرتی سرباز میزنند ؟ گفت: " . . . یک موضوع دیگر که محل اختلاف است وضعیت معلولین است . سازمان مجاهدین میگوید معلولین در حریه وضعیت خوبی ندارند و تا آنموقع که شرایط مهیا نشه ما آن عده را از اردوگاه اشرف نخواهیم آورد . دولت عراق میگوید برای آوردن معلولین و سایل آنها ما حاضریم همکاری کنیم منتهی باید بازرسی کنیم و سازمان مجاهدین پیش شرط میگذاره برای بازرسی و در واقع دعوا الان بخش عمده ای سر وضعیت معلولین است و چه شرایطی و چه پیش شرطهایی درش وجود دارد".

روز بعد دولت عراق این درخواست مجاهدین را نیز عملی کرد تا این بهانه را نیز از دست آنان بگیرد بنحویکه خود مجاهدین در تاریخ 30 تیر 91 تحت عنوان " ۳۰تیر ۹۱ (۲۰ ژوئیه ۲۰۱۲) - سرآمد نهمین ضرب الاجل در اشرف" اطلاعیه ای صادر و در آن اعلام نمود " . . . سرانجام حکومت عراق، با تأخیر بسیار انتقال خودروهای ویژه مجروحان و بیمارانی را که از ناحیه کمر به پایین دچار فلج شده اند قبول کرد. روز گذشته، در همین خصوص 3 خودرو با پلکانهای متحرک و ئیدرولیک از اشرف پس از یک بازرسی طولانی و جزء به جزء که در ایستگاه پلیس اشرف با حضور ناظران ملل متحد صورت گرفت، به لیبرتی منتقل گردید . . . "

ولی عملا بازهم از انتقال گروه ششم خبری نشد و مجاهدین بار دیگر به بهانه دیگری متوصل شدند. بنحویکه در اول مرداد، شورای ملی مقاومت مجاهدین طی اطلاعیه ای ضمن حمله و هجوم به آقای مارتین کوبلر مجددا موضوع دارائی های خود در قرارگاه اشرف و فروش آنها را پیش کشیده و اعلام کرده اند : " . . . ادامه انتقال ساکنان به لیبرتی تنها پس از اجرای خواستهای دهگانه آنان (که در اطلاعیه 17 تیر این شورا آمده است) به ویژه حل و فصل مسأله داراییهایشان صورت خواهد گرفت " .

بدین ترتیب مجاهدین بار دیگر به تمامی تلاش های انساندوستانه ملل متحد و دیگر مقامات مسئول در دولت عراق و وزارت خارجه آمریکا دهن کجی کرده و به پشتوانه حامیان سیاسی شان در آمریکا آنرا به شکست کشاندند.
با توجه به آنچه که گفته شد بنظر میرسد ترفند وقت‌کشی و تاخیر در انتقال ساکنان اشرف به لیبرتی به بهانه های مختلف که خط اصلی مجاهدین است برای مسئولین آمریکائی بویژه وزارت خارجه آمریکا هم که از نزدیک با مجاهدین کار میکنند تا حدود زیادی لو رفته است. البته هنوز آنها هم تحلیل درستی از علت و چرائی این همه فریبکاری مجاهدین ندارند و انبوه سوال در این رابطه برایشان مطرح است.
به نحوی که در این خصوص در مقاله ایکه از سایت وزارت خارجه آمریکا در مجله آمریکائی فارین پالیسی در تاریخ 18 ژوئیه 2012 برابر با 28 تیر 91 درج شده آمده است : "مقامات وزارت خارجه اکنون معتقدند که مجاهدین وقت کشی میکنند. مقامات دولت معتقدند که مجاهدین توصیه های بد و حمایتهای غیرمفیدی از حامیان آمریکایی خود می گیرند.

این مجله به نقل از مقامات وزارت خارجه آمریکا میگوید: "به نظر می رسد سازمان مجاهدین معتقد است تا آنجا که می تواند باید مستحکم بایستد و آنها در این دیدگاه توسط تعدادی از حامیان آمریکایی شان تشویق می شوند".

سفیر دن فیرید، مقام وزارت خارجه، که مسئول کمک در جابه جایی از کمپ اشرف است و روز سه شنبه (27 تیر 91)، در حالی که به تازگی از عراق برگشته بود، یک کنفرانس تلفنی با کارکنان کنگره برگزار کرد.

یکی از کارکنان که بر روی خط بود گفت که فیرید به خاطر تلاشهای کنگره به منظور مداخله در انتقال اعضای مجاهدین به کمپ لیبرتی خشمگین است.

فیرید افزود: "از دیدگاه من، تلاشهای موجود در کنگره در حمایت از مجاهدین برای امتناع از ترک اشرف، کاملاً غیرمسؤلانه است. این یک نوع میانجی گری از بدترین نوع آن است زیرا به طور کامل زیرآب سیاست آمریکا را می زند. رزلهتینن و شرمن واقعاً علاقمند نیستند که بن بست را حل کنند. آنها برای اهداف سیاسی خودنمایی و برای مجاهدین خوش خدمتی می کنند"".
فارین پالیسی در جای دیگری بنقل از مقامات وزارت خارجه آمریکا میگوید: "برخی از درخواستها، معتبر هستند اما شرایط کمپ لیبرتی را وخیم و وحشتناک توصیف کردن، درست نیست. این مقام گفت، " آیا واقعاً خودروهای افزوده، از موارد بنیادین حقوق بشر است؟ ".
ضمن اینکه تلویزیون بی بی سی فارسی نیز روز جمعه 30/04/1391 اعلام کرد : ". . . دنیل فیرید فرستاده ویژه وزارت خارجه آمریکا در موضوع اردوگاه اشرف که دو روز پیش از عراق بازگشت گفته است دولت عراق حتی از انتظارات واشینگتن نیز فراتر رفته، اما سازمان مجاهدین بجای پاسخ متقابل، عملا این کار را به سُخره گرفته است.

البته که کارشکنی های مجاهدین تا زمانیکه آنها به اهداف آشکار و پنهان خود نرسیده اند ادامه خواهد داشت و نقطه پایانی بر آن متصور نیست.

چرا که مطابق آنچه که فوقا گفته شد در حال حاضر هرچند توپ در زمین مجاهدین است و مجاهدین باید حُسن نیت خود را نشان دهند ولی مجاهدین بخاطر اینکه بار دیگر وضعیت را پیچیده کرده و مدت زمان دیگری طرف حسابهای خود را حول آن مشغول کنند دست به ترفند جدیدی زدند. مجاهدین در تاریخ سی تیر 91 برابر با 20 ژوئیه 2012 از زبان حامیان استیجاری شان یعنی آلخو ویدال کوادراس - نایب رئیس پارلمان اروپا و رئیس تشکیلات خود ساخته ای بنام "کمیته بین المللی در جستجوی عدالت" در تلاش برای بدنام کردن آقای مارتین کوبلر ضمن اعلام اینکه " . . . کارکرد هفت ماهه آقای کوبلر و به خصوص گزارش او به شورای امنیت نشان می دهد که او نه بخشی از راه حل اشرف، بلکه بخشی از مشکل است" ، از دبیرکل ملل متحد خواسته اند تا نماینده دیگری را بجای آقای مارتین کوبلر "برای رسیدگی به مسأله اشرف و لیبرتی و ارزیابی مشکلات و خواستهای ساکنان" تعیین نماید.

نتیجه اینکه رفتارهای هیستریک و فریبکارانه مجاهدین که البته یک دهن کجی آشکار به تمامی قوانین بین المللی است و در راستای سیاست وقت کشی برای توقف و یا تاخیر در تخلیه قرارگاه اشرف و از ضروری‌ترین الزامات پیشبرد اهداف پنهان و آشکار مجاهدین بحساب می آید، هنوز به نتیجه مطلوب خود که خواست رهبران مجاهدین است نرسیده است.

عدم پذیرش مجاهدین در کشورهای ثالث، ابقای نام سازمان در لیست گروههای تروریستی آمریکا ، همچنین به شکست کشیده شدن تلاش مجاهدین برای ساقط کردن دولت آقای مالکی که با حمایت های مالی وسیع از احزاب مخالف در عراق صورت میگرفت ، از جمله دلایلی است که باعث گردیده است رهبری سازمان، ضمن گروگانگیری مجاهدین در قرارگاه اشرف، تشکیلات مجاهدین را همچنان به سمت بحران آفرینی سوق دهد.

 

همچنین .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

معمای تخلیه قرارگاه اشرف

 

 

سیدحجت سیداسماعیلی، عضو شورای مرکزی و ستاد اطلاعات مجاهدین، ایران دیدبان، بیست و یکم ژوئیه 2012
http://irandidban.com/fa/ViewPoint
-معمای%20تخلیه%20قرارگاه%20اشرف/18039

 

بعد از اتمام حجت دو مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا در کنفرانس خبری هفتم ژوئیه 2012 - هفدهم تیر 91 مبنی بر اینکه " صبر دولت عراق برای تخلیه اردوگاه اشرف رو به پایان است و مجاهدین باید بدون هیچ گونه قید و شرطی قرارگاه اشرف را تخلیه کنند . . . " و "خطرناک و غیر مسئولانه " خواندن برخورد مجاهدین با موضوع تخلیه قرارگاه اشرف بار دیگر مسئولین وزارت خارجه آمریکا به مجاهدین یادآوری کردند که " . . . تخلیه اشرف در تصمیم گیری وزارت خارجه آمریکا درخصوص حذف یا ابقاء نام سازمان مجاهدین خلق در فهرست آمریکا از گروه های تروریستی نقش مهمی دارد".

مجاهدین در اولین واکنش خود که سراسیمه دست به دامن حامیان استیجاری شان در پارلمان اروپا شدند و بار دیگر تلاش کردند با سفسطه و فریبکاری تمامی تلاش های بین المللی برای تخلیه مسالمت آمیز قرارگاه اشرف را به بن بست بکشانند.

بنظر میرسد موضعگیری اخیر مقامات وزارت خارجه آمریکا که حاکی از اشراف کامل آنها به فریبکاری مجاهدین در توقف و یا ایجاد تاخیر در انتقال باقیمانده ساکنان اشرف به لیبرتی است بد جوری جز مجاهدین را درآورده است.

جیم هیگینز، عضو هیأت رئیسه پارلمان اروپا در جلسه باصطلاح "دوستان ایران آزاد" در مقر پارلمان اروپا در تاریخ 25/04/1391 اعلام کرد: " . . . اولین مسأله نخست وزیر عراق مالکی است. او دستورات خود را از تهران دریافت می کند . .

مسأله دوم نقش منفی مارتین کوبلر، نماینده سازمان ملل متحد در عراق است. وی نقشی بی طرف اتخاذ نکرده است و در عوض نقش وکیل مدافع دولت عراق را بازی می کند.

مسأله سوم در رابطه با ایالات متحده و وزارت امور خارجه آمریکاست . . . تا حداکثر فشار را بر مجاهدین وارد کنند . . . به جای تعیین ضرب الاجل برای مقاومت ایران، باید برای دولت عراق ضرب الاجل بگذارند تا به توافقات خود در توافقنامه امضا شده عمل کند".

آلخو ویدال کوادراس، نایب رئیس پارلمان اروپا از اسپانیا نیز گفت: " . . . آنها جابه جایی ساکنان اشرف را به لیبرتی را به عنوان یک پیش شرط برای دیگر حرکتهای سیاسی که در واقع نباید به هم مرتبط باشند، اعلام کرده اند . . . در اول ژوئن دادگاه استیناف آمریکا فرمان داد و حکم کرد که وزیر خارجه کلینتون باید در مورد حذف نام سازمان مجاهدین از لیست تصمیم بگیرد و دادگاه گفت که اگر که او اینکار را نکند، دادگاه خود این کار را انجام خواهد داد و آنها را از لیست خارج می کند . . . "

اطلاعیه مورخه 25/04/1391 مجاهدین علیرغم تمامی هشدار ها یک گردنکشی آشکار در مقابل خواست جامعه بین المللی برای تخلیه مسالمت آمیز قرارگاه اشرف است و بنظر میرسد سواستفاده مجاهدین از انعطاف دولت عراق در عدول از ضرب الاجعل های تعیین شده قبلی که به درخواست سازمان ملل متحد و وساطت آمریکا صورت میگیرد امر را بر رهبران مجاهدین مشتبه کرده است.

مجاهدین در این اطلاعیه اعلام کردند " . . . گروه ششم تنها پس از تأمین حداقل های انسان دوستانه حرکت می کند" ؟ !

هرچند خواسته های مجاهدین در دو اطلاعیه قبلی صرفا شکل صنفی و استقرای پیدا کرده است ولی بازهم به طرز ماهرانه ای تلاش میشود تا با پیچیده کردن وضعیت و طرح خواسته های غیر منطقی و غیر واقعی تخلیه قرارگاه اشرف از باقیمانده ساکنان را متوقف و یا با تاخیر جدی مواجه سازنند.

اینجا بار دیگر این سوال مهم پیش می آید که واقعا چرا مجاهدین علیرغم اینکه می دانند دیر یا زود باید اشرف را تخلیه کنند بازهم مقاومت بخرج میدهند. آیا واقعا مشکل، موضوعات صنفی و استقرای در لیبرتی و فروش اموال مجاهدین در قرارگاه اشرف است ؟ و یا در پس پرده مشکل جدی تری در اشرف وجود دارد که تنها باید خواص از آن اطلاع داشته باشند.

بنابراین بعد از تمامی سنگ اندازی ها مجاهدین و درست کردن یک کلاف سردرگم ، این سوال پیش می آید که قرارگاه اشرف چه چیز با ارزشی را در خود جای داده است که این همه مجاهدین از تخلیه کامل آن ترس و واهمه دارند و به انبوه فریبکاری متوسل میشوند ؟ !

بنظر میرسد تلاش مجاهدین برای ساقط کردن آقای مالکی با ایجاد اختلاف بین دولت با سایر گروههای عراقی که البته با پرداخت رشوه های کلان صورت میگیرد و خروج از لیست گروههای تروریستی آمریکا قبل از تخلیه قرارگاه اشرف ایده آل ترین عواملِ زمینه ساز در حل معضل مجاهدین در قرارگاه اشرف است که آنهم تنها با داشتن وقت کافی ممکن است محقق شود . به همین دلیل تاخیر در تخلیه قرارگاه اشرف دقیقا در راستای تحقق ایندو هدف طراحی و پیش برده میشود.

 

همچنین .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

عقب نشینی خفت بار مجاهدین از شروط اعلام شده

 

 

سیدحجت سیداسماعیلی، عضو پیشین شورای مرکزی و ستاد اطلاعات مجاهدین، دوازدهم ژوئیه 2012

 

بنظر میرسد اجماع فعلی در دولت عراق، سازمان ملل متحد و آمریکا در خصوص تخلیه قرارگاه اشرف، مجاهدین را در شرایط بدی قرار داده است، هرچند مجاهدین در تلاشند که آنرا ناکارآمد نشان دهند.

بار دیگر مقامات وزارت خارجه آمریکا در هفتم ژوئیه 2012 در کنفرانسی خبری به سازمان مجاهدین خلق هشدار دادند که صبر دولت عراق برای تخلیه اردوگاه اشرف رو به پایان است و مجاهدین باید بدون هیچ گونه قید و شرطی قرارگاه اشرف را تخلیه کنند.

دنیل بنجامین هماهنگ کننده مقابله با تروریسم در وزارت خارجه آمریکا گفت اگر رهبران سازمان مجاهدین خلق گمان می کنند با وقت کشی می توانند در این میان پیروز شوند شیوه ای خطرناک و غیرمسئولانه را برگزیده اند. وی گفت تخلیه اشرف در تصمیم گیری وزارت خانه اش درخصوص حذف یا ابقاء سازمان مجاهدین خلق در فهرست آمریکا از گروه های تروریستی نقش مهمی دارد.

مجاهدین که در جریان موضوع تخلیه قرارگاه اشرف تلاش کرده اند سیاستی را به پیش ببرند که هم از آخور بخورند و هم از تبره ، حال به روزي افتاده اند كه نه از آخور خبري است و نه از تبره. يعني نه از آنچنان امتيازاتي كه در ليبرتي ميخواستند خبري است و نه خروج از ليست گروههاي تروريستي در دسترس است.

اطلاعيه مورخه 17/04/1391 شوراي ملي مقاومت با ده مادهِ رهبران مجاهدين نیز یک غلط کردم گویی آشکار در مقابل وزارت امور خارجه آمریکاست. هرچند تلاش شده با مضحک خواندن بحث ضرب الاجل 20 ژوئيه، و یا اینکه "به لحاظ قانونی و طبق حکم دادگاه، مرتبط ساختن نقل مکان از اشرف و در گرو گذاشتن لغو نامگذاری تروريستی با تخليه اشرف موضوعيت ندارد" همچنان تاثیرگذاری مجاهدین در روند تحولات تخلیه اشرف را نشان دهند.

پر واضح است که مجاهدین با تعییر 6 ماده قبلی و افزایش آن به ده ماده فعلی و البته با حذف دو شرط اساسی 4 و 6 از شروط مندرج در اطلاعیه مورخه23/03/1391 خود یعنی ؛ به رسمیت شناخته شدن موقعیت قانونی لیبرتی به‌عنوان یک کمپ پناهندگی و اینکه ایالات متحده در اسرع وقت کمپ اشرف را مورد بازرسی قرارخواهد داد، یک عقب نشینی خفت بار در مقابل آمریکا انجام داده است. ضمن اینکه باید گفت افزایش تعداد خواسته ها توسط رهبران مجاهدین نیز صرفا از زاویه تاثیرات روانی و در راستای لاپوشانی این عقب نشینی در درون تشکیلات مجاهدین است.

بدیهی است موضع گیری های هوشمندانه مسئولین وزارت خارجه آمریکا در مورد مجاهدین، حاصل دهسال کار نزدیک و اشراف کامل آنها با فريبكاري های مجاهدين بعنوان یک خصلت فرقه اي، است.

به همين دليل هم با مشروط كردن تخليه اشرف به خروج از ليست گروههاي تروريستي راه هرگونه فرار و اما اگری را به مجاهدين بسته اند.

از سوی دیگر در محتوا نیز خواسته های مجاهدین چه در قالب 6 ماده و یا ده ماده فعلی به شكل پيچيده اي حفظ همان غل و زنجيرهاي اسارت به پاي گروگانهاي اسير در بند تشكيلات فرقه اي مجاهدين و اینبار در لیبرتی است، هرچند تمامی این خواسته ها ظاهري انساني هم داشته باشد.

چرا که اگر قرار است ساكنان ليبرتي و اشرف بعنوان پناهنده به كشورهاي ثالث منتقل شوند و اگر قرار است آنها بعد از سالها اسارت در تشكيلات فرقه اي رجوي آزاد شوند و سرنوشت خود را انتخاب کنند، واقعا چه نيازي به اين همه تجهيزات مختلف از جمله ليفتراك ، كاميون ، انواع خودرو، دستگاه زيراكس و هزاران وسیله دیگر که هیچ مسئله ای از آنها در لیبرتی و در کادر پناهندگی حل نمی کند هست ؟ !

بنابراین اینها وسايلي هستند که در راستای مسئوليت سازي تشكيلاتي در لیبرتی کاربرد دارد تا اعضای سازمان در لیبرتی هم بعنوان اشرف دیگر در بند تشكيلات فرقه اي مجاهدين نگه داشته شوند.

ولي در ورای همه کارشکنی های مجاهدین، آنچه كه در این میان مايه نگراني بيشتر جامعه جهانی است وضعيت باقیمانده ساكنان در قرارگاه اشرف است كه همچنان بعنوان گروگان و گوشت دم توپ در دستان رهبران فرقه مجاهدين گرفتار آمده اند.

از طرف دیگر اوج دنائت و بي شرمي رهبران مجاهدين نیز در اين است که اغلب کسانی كه از نظر تشكيلات "حلقه ضعيف " ناميده ميشوند و يا سطح تشکیلاتی پائینی داشته و بدلیل کهولت سن مريض و بيمارند و حتی تعدادی از مسئولین رده بالاتر که دارای اطلاعات محرمانه از انبوه خیانت کاریهای رجوی هستند در آخرین سریهای انتقال در قرارگاه اشرف نگه داشته شده اند. چرا که رهبران مجاهدین بخوبی میدانند در صورتیکه به ليبرتي منتقل شوند و امتیازاتی که آنها برای حضور در لیبرتی خواهان آن هستند (بخوانید حصارهای تشکیلاتی) ، محقق نشود شاید شرایطی فراهم شود که خیلی ها خواهان رفتن به ایران شوند و یا کسانی هم باشند از مسئولین که بخواهند از تشکیلات جدا شده و وطن فروشی های رجوی را افشا کنند.

بدین ترتیب باقي مانده ساكنان در قرارگاه اشرف بهترين اهرم و وسيله براي گرفتن امتيازات هرچه بيشتر در ليبرتي محسوب شده و بعبارت دقیق تر برای رهبران مجاهدین استفاده دوگانه هم دارند. چرا كه اگر بهر دليلي هركدام از آنها كشته شوند، مجاهدين، هم از دست آنها خلاص ميشوند و هم ميتوانند ضمن شهيد سازي، مظلوم نمايي کرده و در راستای اهداف بغایت فرقه ای خود بازهم در روند تخلیه قرارگاه اشرف اخلال ایجاد کرده و آنرا به تاخیر بیندازند.

ولی علیرغم تمامی فریبکاریهای مجاهدین، باید گفت تا اینجای قضیه رهبران مجاهدین همچنان بازنده اصلی بازی خطرناکی که تنها از جان انسانهای بی گناه در قرارگاه اشرف هزینه میشود هستند و عقب نشینی خفت بار از اصلی ترین شروط تخلیه قرارگاه اشرف خود گواه دیگری بر شکست نمایش مسخره و چند ملیتی ویلپنت پاریس هم هست.

سیدحجت سیداسماعیلی – 20/04/1391
عضو پیشین شورای مرکزی و ستاد اطلاعات مجاهدین

 

همچنین .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

در آستانه بسته شدن قرارگاه اشرف

 

 

سیدحجت سیداسماعیلی، عضو پیشین شورای رهبری و ستاد اطلاعات مجاهدین، ایران دیدبان، چهارم ژوئیه 2012
http://irandidban.com/fa/ViewPoint-در%20آستانه%20بسته%20شدن%20قرارگاه%20اشرف/17994

 

پس از نمایش مسخره و بزک شده ویلپنت پاریس که با هدف جلب توجه مجدد دولت مردان آمریکایی به مجاهدین ترتیب یافته بود، مجاهدین بار دیگر تلاش های خود را در راستای توقف روند انتقال ساکنان اشرف با هدف امتیاز گیری در لیبرتی بعنوان تنها راه حل ممکن متمرکز کردند و این در حالی است که رهبران مجاهدین همچنان در شوک وارده از هشدارهای جدی وزارت خارجه آمریکا مبنی بر تخلیه قرارگاه اشرف بدون هیچگونه پیش شرط بسر میبرند.

مجاهدین در جدیدترین اقدام خود و اینبار تحت عنوان « 71 پارلمانتر عراقی به توقف جابجایی و یا اعلام لیبرتی به عنوان کمپ ملل متحد فراخوان میدهند» و با انعکاس آن در روزنامه واشینگتن تایمز تلاش کردند در واپسین روزهای بسته شدن قرارگاه اشرف بار دیگر شانس خود را بیازماید.

پیشتر از این نیز مجاهدین سعی کرده بودند تحت عنوان «قطعنامه ۴۰۰ کلیسای مسیحیان متدیست در آمریکا» به رئیس جمهور اوباما و وزیر خارجه هیلاری کلینتون «ضرورت اقدام فوری و انجام تعهدات آمریکا طبق قرارداد امضا شده با تک تک ساکنان اشرف برای حفاظت تا فرجام نهایی» را یادآوری کنند.

در اطلاعیه 71 پارلمانتر عراقی که مجاهدین تلاش کرده اند پیشاپیش خود را از لیست گروههای تروریستی آمریکا خارج شده بحساب آورند ؟ ! و اعلام کنند که «مهم ترین بهانه سرکوب و حمله به ساکنان اشرف که نامگذاری تروریستی در آمریکا بود از بین رفته و دیگر هیچ دستاویزی برای خشونت علیه ساکنان وجود ندارد»، ضمن مقدمه چینی های کلیشه ای ، خسته کننده و البته بی ربط ، بار دیگر خواسته اصلی شان را مبنی بر اینکه « . . . ملل متحد یا باید این پروژه را خاتمه یافته اعلام کند و یا با پذیرش مسئولیت کمپ لیبرتی و اعلام آن به عنوان یکی از کمپ های ملل متحد ساکنان را از رنج کنونی خلاص کند . . . » بیان کرده اند.

پر واضح است که این خواسته و خواسته های مشابه آن که زمینه تاخیر در خروج از قرارگاه اشرف را فراهم میکند ، دقیقا نشات گرفته از امید بستن به گزینه هایی همچون سقوط دولت آقای مالکی و خروج از لیست گروههای تروریستی آمریکا که با حکم اخیر دادگاه استیناف در واشنگتن قوت بیشتری هم به خود گرفته است، میباشد. هرچند برخی مقامات وزارت خارجه آمریکا همزمان با صدور بیانیه 18 ژوئن 2012 ضمن اعلام اینکه: تحلیل های اینچنینی کاملا نادرست است و مجاهدین نباید روی آن حساب باز کنند ، مانع تراشی های جدید رهبری سازمان مجاهدین خلق را خطرناک خواندند و یادآوری کردند که دولت عراق این بار بر ضرب العجل اول ماه رمضان پافشاری می کند.

بنابراین مجاهدین چه بخواهند و چه نخواهند بیانیه 18 ژوئن 2012 وزارت خارجه آمریکا نقطه عطفی در عزم دولت عراق ، سازمان ملل متحد و بویژه آمریکا برای بستن قرارگاه اشرف در خاک عراق و پایان دادن به انبوه بهانه گیریهای مجاهدین است . ضمن اینکه در تاریخ 04/14/1391 شش روز بعد از بیانیه وزارت خارجه آمریکا و یک روز بعد از نمایش ویلپنت پاریس آقای "مارتین کوبلر" نماینده سازمان ملل در عراق بر ضرورت تخلیه کامل اردوگاه اشرف مجددا تاکید نمود. همچنین در تاریخ 08/14/1391 کمیته عراقی مسئول پایان دادن به حضور مجاهدین در خاک عراق نیز اعلام کرد: « 1200 نفر باقیمانده در اردوگاه اشرف طی چند روز آتی در دو مرحله این اردوگاه را ترک می کنند تا این اردوگاه به طور کامل بسته شود» دلایلی بر تصمیم قطعی برای بستن قرارگاه اشرف محسوب میشوند.

بدین ترتیب بعد از سی سال که در آستانه بسته شدن قرارگاه اشرف قرار داریم مجاهدین با شرکت تمام عیار در یکی از پرفضیحت ترین رسوایی های تاریخ معاصر ایران و با به جان خریدن ننگ و داغ ابدی وطن فروشی و خیانت به مردم ایران در همکاری با مخوف ترین دیکتاتور منطقه یعنی صدام حسین و توسری خوردن از دست همان آمریکائیانی که انبوه خدمت اطلاعاتی و حتی عملیاتی به نفع آنها در پرونده شان دارند ــ باید هم چوب و هم پیاز را یک جا نوش جان کنند.

و در این میان خوشا به حال کسانی که صف خود را از صف این مزدوران وطن فروش و بیگانه پرست و اپوزیسیون خود فروخته جدا کرده و به عهد و پیمانشان با مردم همچنان استوار باقی مانده اند.

 

همچنین .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

گردهمائی ویلپنت پاریس هم به لیبرتی ختم میشود

 

 

سیدحجت سیداسماعیلی، عضو پیشین شورای مرکزی و ستاد اطلاعات مجاهدین، ایران دیدبان، بیست و ششم ژوئن 2012
http://irandidban.com/fa/ViewPoint-گردهمائی%20ویلپنت
%20پاریس%20هم%20به%20لیبرتی%20ختم%20میشود/17977

 

اگر از زرق و برق محل برگزاری گردهمائی بزرگداشت سی خرداد سال 1360 در ویلپنت پاریس، تا جمعآوری سیاهی لشگر و سخنرانان استیجاری بگذریم، آنچه که همچنان بر دوش رهبران مجاهدین سنگینی میکند بیانیه ویکتوریا نولاند، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در هجدهم ژوئن 2012 - 29/03/1391 و تاکید بر تخلیه باقی مانده ساکنان اشرف به لیبرتی بدون هیچگونه پیش شرط است.

بدیهی است آنچه که واقعیت مجاهدین است نه در سالن به خوبی آراسته شده ویلپنت پاریس بنمایش درآمد بلکه وضعیت اسف باری است که در خاک عراق برای مجاهدین رقم خورده است که باید تخلیه باقی مانده ساکنان قرارگاه اشرف به کمپ لیبرتی را تا 12 آگوست 2012 که از حمایت ضمنی آمریکا نیز برخوردار است به پایان ببرد.

و همه اینها در حالی است که تنها یک روز بعد از برگزاری نمایش مسخره ویلپنت پاریس نماینده سازمان ملل متحد در عراق بار دیگر بر لزوم تخلیه قرارگاه اشرف از سوی مجاهدین و تکمیل پروسه انتقال آنها به اردوگاه لیبرتی تاکید کرد.

پایگاه خبری الیوم السابع اعلام کرد : آقای مارتین کوبلر با اشاره به لزوم انتقال تمامی اعضای سازمان مجاهدین به کمپ لیبرتی، افزود: 70 کارمند وابسته به سازمان ملل عملیات انتقال ساکنان اشرف به اردوگاه لیبرتی را تحت نظارت دارند.

کوبلر در واکنش به برخی جوسازیهای هدفمند مجاهدین در زمینه شرایط نامناسب اقامت و انتقال ساکنان قرارگاه اشرف به لیبرتی، از نظارت ویژه سازمان ملل متحد بر وضعیت آنها خبر داد.

مریم رجوی در این گردهمائی بار دیگر تلاش کرد از اپوزیسیون خودفروخته ای که چیزی جز وطن فروشی و جاسوسی و تروریسم و شکنجه و اشاعه فرهنگ فرقه گرایی و کشتن اعضای خود در پرونده اش ندارد چهره ای مردمی بسازد و اعلام کند که " اتهاماتی از قبیل شکنجه و کشتار اعضای مقاومت توسط خود مقاومت، کیش شخصیت، سکت، کشتار صدها هزار‌تن از کردها و شیعیان عراق، پول‌شویی، تشکیل انجمن بزهکاری، اسارت جوانان و زنان، نداشتن پایگاه در میان مردم ایران و مهم‌تر و رایج‌تر از همه اتهام تروریسم" تلاشی برای " اهریمن سازی " از مجاهدین است. وی همچنین تلاش کرد بر سه دهه خیانت، وطن فروشی های مسعود رجوی نیز سرپوش گذاشته و وی را "آموزگاری که راه و رسم تسلیم‌ناپذیری را به آنها آموخت و نسلی را بر اساس پاکی و صدق و فروتنی تربیت کرد که سرمایة مردم ایران برای کسب آزادی است"، ؟ ! جا بزند.

ناگفته نماند اگر روزی مسعود رجوی اعضای مجاهدین را در قرارگاه اشرف با کشیدن لوزی با ضلعی دندانه دار و انواع مستطیل ها و بکارگیری انبوه اصطلاحات خاص (جرقه و جنگ، شقه در راس نظام، و . . . ) مشغول کرده و سرکار میگذاشت ، حال نوبت مریم رجوی است که با ارجیفی همچون "مسیر بی پایان حذف و انقباض" ، " جنگ قدرت بین خامنه ای و احمدی نژاد "، "حبس خانگی نخست وزیر 8 ساله" و نهایتا با کشف جدیدش یعنی ، "بحران در پائین و پیچ و تاب در بالای رژیم"، مشتی مفت خور خارجی را سر کار گذاشته و ایرانیان ساده لوح را بفریبد.

مریم رجوی همچنین در بخش دیگری از سخنرانی اش از آزادی و دموکراسی و جدایی دین و دولت صحبت کرد که باید به وی گفت اگر مجاهدین توانستند فرقه گرایی به روش هزار سال پیش را از مناسبات خود حذف کنند ، و اگر توانستند از سنگ پرانی و هتک حرمت به خانواده های مظلوم و بی گناه ساکنان اشرف در عراق و حمله و هجوم به منتقدین خود در شهرهای مختلف فرانسه فارغ شوند ، آنوقت هم خواهند توانست از آزادی و دموکراسی و جدایی دین و دولت و خلق و مردم هم حرف بزنند.

سخنرانی مریم رجوی در نمایش ویلپنت پاریس در یک کلام نشخوار همان ارجیف صد بار تکرار شده ای بود که طی سی سال گذشته توسط مسعود رجوی در گوش اعضای این سازمان در قرارگاه اشرف خوانده شده است و حال اینبار مریم رجوی بود که تلاش میکرد برای شنیدن آنها مخاطبان جدیدی را پیدا کند.

مریم رجوی بار دیگر با حمایت از رهبران العراقیه و دیکتاتور خواندن حاکمیت مردمی عراق، همچنان به استیضاح نخست وزیر این کشور آقای مالکی و لاجرم ساقط کردن وی توسط مخالفانش امید بسته است تا شاید بتواند چند صباح بیشتری را در خاک عراق باقی بماند.

اکنون نزدیک به 50 روز است که از انتقال آخرین گروه از ساکنان اشرف به لیبرتی میگذرد شاید آنچه که باعث شد مجاهدین انتقال گروههای بعدی ساکنان اشرف به لیبرتی را متوقف کنند توهم و زیاده خواهی رهبران مجاهدین بود که آقای کوبلر نیز بخوبی در گزارش 27 می 2012 خود از کمپ لیبرتی بدان اشاره کرد.

ولی آنچه که در رابطه با سخنرانی مریم رجوی قابل تامل است تاثیرات بیانیه وزارت خارجه آمریکا در 18 ژوئن 2012 و اظهارات دو مقام دیگر این وزارت خانه در تجزیه و تحلیل اهداف مجاهدین از توقف انتقال باقی مانده ساکنان اشرف به لیبرتی است که باعث شد اینبار وی نه تنها حرفی از این بیانیه به میان نیاورد بلکه شش شرط مجاهدین، - بوی‍ژه دو شرط مهم آن یعنی به رسمیت شناخته شدن لیبرتی بعنوان یک کمپ پناهندگی و تحت نظارت ملل متحد و بازرسی قرارگاه اشرف قبل از انتقال گروههای بعدی - را نیز فراموش کند. بنحویکه در اوج استیصال و درماندگی تنها به این بسنده کرده و بگوید: " . . . پس تا تعیین تکلیف نهایی (که خجالت کشیده است بگوید انتقال باقی مانده ساکنان اشرف به لیبرتی) لازم است ملل متحد حفاظت اشرف را برعهده بگیرد و ناظران سازمان ملل در اشرف مستقر شوند. از ایالات متحده و اتحادیه اروپا فقط می‌خواهیم حفاظت همین ناظران را تأمین کنند . . . ".

 

---------------------------------

اعضای جدا شده و قربانی فرقه مجاهدین که چند لحظه بعد مورد تهاجم وحشیانه قرار چماقداران و تروریستهای فرقه رجوی میگیرند که در عکس های زیر مشاهده می کنید

 

در همین رابطه .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ناکامی تروریستهای رجوی برای ترور و کشتن جدا شده ها!

(عملیات ناکام تروریستی دیروز رجوی، هشداری است به فرانسه)

 

 

محمد رزاقی، فریاد آزادی، پاریس، بیست و چهارم ژوئن 2012
http://www.faryade-azadi.com/2Haupt/NaKami%20Terorist-haye%20Rajavi.HTM

 

اعضاء جدا شده از فرقه رجوی با مجوز رسمی دولت فرانسه قصد برگزاری اکسیون افشاگرانه در میدان سن میشل پاریس را داشتند که مورد حمله تروریستها و چماقداران رجوی قرار گرفتند!

تروریستها و چماقداران فرقه رجوی که رجوی بعضی از انها را از کشورهای دیگر اورده بود ساعتها قبل از برگزاری اکسیون جدا شده ها بصورت تیمی و با تغییر قیافه دادن در میدان سن میشل مستقر شده بودند تا طرحهای تروریستی خودشان را به اجرا بگذارند.

در مرحله اول تروریستهای رجوی با وسط فرستادن یک زن نگون بخت خواستند بهانه ای برای درگیری پیدا کنند که با خویشتنداری جدا شده ها در جلو چشم پلیس امنیتی فرانسه مواجه شدند اما وقتی دیدند جدا شده ها با این ترفند فریب نخوردند بعد از یکسری تماس با اور سورواز که مقر فرماندهی فرقه رجوی هست تروریستها و چماقداران رجوی بطور مستقیم وارد درگیری شدند، که باز جداشده ها و قربانیان فرقه رجوی برای اینکه به ملت و دولت و مقامات فرانسه نشان بدهند که جدا شده ها اهل خشونت نیستند ضرب و شتم چماقداران رجوی را تحمل کردند.

تروریستها و چماقداران رجوی برای بدام انداختن جدا شده ها بصورت فردی تلاش زیادی را کردند تا بتوانند عملیات تروریستی خودشان را به اجرا در اورند که با هوشیاری جدا شده ها و حضور پلیس امنیتی فرانسه باعث شد این طرح تروریستی رجوی نا کام بماند .

سپس چماقداران رجوی بصورت گله ای با پنجه بکس؛ زنجیر و چوبهایی که از قبل جا سازی کرده بودند به جدا شده ها حمله کردند که در نتیجه اقای نادر نادری از پهلو توسط چماقداران رجوی اسیب دید و به بیمارستان منتقل شد.

همانطور که بارها گفته ایم رجوی در سال 74 در نشست موسوم به حوض گفت در صورتیکه شکست خوردیم جدا شده ها را در هر کجا باشند بکشید و این فرمان من است!

حمله تروریستها و چماقداران رجوی نشان می دهد که رجوی واقعآ شکست خورده و سران فرقه مستقر در اورسورواز در صدد کشتن جدا شده ها هستند .

این حمله هشداری هست به کشورهای اروپایی بطور خاص برای کشور فرانسه که مریم قجر عضدانلو و دیگر سران فرقه رجوی عملیات تروریستی را از اور سورواز هدایت می کند و می خواهند در خیابانهای پاریس خون و خونریزی راه به اندازند .

این حمله وحشیانه تروریستها و چماقداران رجوی در حضور مردم فرانسه و نیروهای امنیتی ثابت کرد که فرقه رجوی دست از ترور و خشونت بر نداشته و در هر کجا و هر موقع که لازم باشد به خشونت و ترور متوسل خواهد شد .

حال به نفع دولت و ملت فرانسه هست که هر چه زودتر در اسرع وقت پرونده های تروریستی، شکنجه و زندان ناراضیان تشکیلات در عراق و پولشوئی مریم قجر و دیگر سران فرقه در یک دادگاه عادلانه رسیدگی شود و تا دیر نشده جلو خون ریزی توسط تروریستهای رجوی اموزش دیده دوران صدام در خیابانهای پاریس گرفته شود .

پاریس : محمد رزاقی
24 ژوئن 2012

 

 

 

 سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است

مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد