_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________

" کانون ایران قلم"

iran-ghalam@hotmail.com

www.iran-ghalam.de

چرا فرقه رجوی (مجاهدین خلق) حاضر به ترک عراق نیست؟

 

 

بنیاد خانواده سحر، بغداد، پانزدهم دسامبر 2012
http://www.saharngo.com/fa/story/1765

 

مروری بر اصلی ترین موضع گیری ها و فعالیت های فرقه رجوی در سطح بین المللی به وضوح نشان میدهد که این فرقه تلاش میکند تا به هر قیمت ممکن در عراق و در اردوگاه موقت لیبرتی باقی بماند و به کشور دیگری نرود. دلیل این امر به ماهیت فرقه ای سازمان مجاهدین خلق بر میگردد.

مطلوب فرقه ها مکانی دورافتاده است تا بتوانند قربانیان خود را تحت انواع کنترل ها درآورند تا ذهن و ضمیرشان را در اختیار داشته و آنان را حفظ کنند. مکان هائی همچون پادگان اشرف و اردوگاه لیبرتی بهشت رهبران فرقه ایست چرا که میتوانند پیروان خود را به دور از واقعیات جهان خارج نگاه داشته و کنترل نمایند.

فرقه رجوی تمامی تلاش خود را با صرف هزینه های هنگفت مینماید تا به هر طریق اردوگاه موقت لیبرتی را به عنوان یک اردوگاه پناهندگی ملل متحد معرفی نموده و مورد شناسائی ارگان های بین المللی و دولت های غربی قرار دهد. لابی فرقه رجوی سعی میکند اینطور جلوه دهد که بهترین راه حل مسئله موجود، باقی گذاشتن پیروان فرقه در لیبرتی تحت کنترل سران فرقه است و از آنجا که دولت های غربی هیچگونه تمایلی به بردن این نفرات به کشورهای خود ندارند – حتی در حال حاضر که ظاهرا دیگر این فرقه از نظر آنان یک گروه تروریستی نیست – کمابیش با چنین ایده ای موافق هستند و مایلند این گروه تروریستی که قاتل مردم ایران و مردم عراق و حتی اعضای خود می باشد همچنان بر دوش ملت عراق سوار بوده و مخل امنیت ملی این کشور باشد.

دولت عراق به حق مصر است که این گروه تروریستی، که سالیان سال منافع اسرائیل و غرب را در مقابله با ایران تأمین مینموده، می بایست دوران بازنشستگی خود را در همان غرب سپری کند و حضور آنان در عراق یک تهدید امنیتی بالقوه محسوب میشود و ملت عراق خواهان خروج این فرقه از خاک خود است. لازم به ذکر است که پرونده اتهامی مسعود رجوی فراری در قوه قضائیه عراق از پرونده صدام حسین قطورتر و میزان شکایات آن بیشتر است.

بهرحال برنامه کاری قربانیان گرفتار در اردوگاه موقت لیبرتی تحت کنترل رجوی به این صورت است که از ساعت 5 صبح که بیدار باش است به کندن گودال و جابجا کردن شن و پر کردن گونی با خاک و ماسه مشغول هستند. از این گونی های پر شده برای چیدن در پیرامون هر واحد و یکان استفاده میشود تا همان جداسازی های انجام شده در پادگان اشرف برای کنترل نیروها صورت پذیرد. فرقه تلاش دارد که تا جای ممکن از ارتباط گیری افراد با یکدیگر ممانعت به عمل آورد و افرادی که نباید با یکدیگر روبرو شوند را در یکان ها مختلف قرار داده و ضوابط سختی مبنی بر خارج نشدن از یکان مربوطه را به اجرا می گذارد.

بعد از ظهر کلاس های ایدئولوژی گذاشته میشود. مفهموم ایدئولوژی در فرقه رجوی البته کاملا متفاوت است. در فرقه رجوی ایدئولوژی مجموعه ای از اعتقادات و بایدها و نبایدهای از پیش تعیین شده و اعلام شده نیست بلکه امیال و فریب های رهبر فرقه است هر روز به رنگی و به نوعی به عنوان ایدئولوژی به خورد پیروان داده میشود. در این کلاس ها از یک طرف شرایط خارج از فرقه کاملا تیره و تار جلوه داده میشود و فوبیای خارج شدن از فرقه تقویت میگردد و از طرف دیگر وعده و وعیدهای دروغین به روال معمول برای امیدوار نگاه داشتن نیروها داده میشود که مثلا بزودی دولت نوری مالکی سقوط کرده و جهان به کام رجوی میگردد.

کنترل شدید نیروها و قطع ارتباطی که با دنیای خارج ایجاد شده باعث بروز انواع بیماری های جسمی و روحی گردیده است. گهگاه خبر فوت افرادی از داخل اردوگاه میرسد بی آنکه کوچکترین تحقیقی در خصوص علت مرگ صورت گیرد. کسانی که دارای اطلاعاتی هستند که افشای آنان موجب هرچه بی آبروتر شدن رهبر فرقه میشود تحت شدیدترین کنترلها قرار دارند و حتی در سخت ترین مریضی ها هم اجازه خروج از اردوگاه به آنان داده نمیشود که در برخی موارد به مرگ فرد مربوطه منتهی میگردد. سازمان تلاش دارد تا در فرصت باقی مانده به حذف برخی از این قبیل عناصر اقدام نماید.

آنچه مسلم است اینست که حقوق بشر به شدیدترین شکل ممکن در داخل اردوگاه لیبرتی و توسط رهبران فرقه نقض میشود و البته هیچ واکنشی از جانب ارگان های حقوق بشری و بین المللی مشاهده نمیگردد. در هر شرایط مشابهی قطعا با انبوهی گزارشات گزارشگران این ارگان ها در خصوص نقض آشکار حقوق انسان ها مواجه بودیم اما در این خصوص بنا بر منافع سیاسی که مطرح است کوچکترین حرفی به میان آورده نمیشود و برعکس این رهبران فرقه هستند که با کمال وقاحت تقصیر امر را به گردن دیگران انداخته و طلبکار هم هستند.

تعدادی از ساکنان این اردوگاه که خواهان خروج هستند از جانب این فرقه عنوان میهمان گرفته اند و به آنها انواع وعده ها داده شده که مثلا توسط خود فرقه به خارج از کشور اعزام خواهند شد. واقعیت اینست که لیبرتی در حال حاضر یک زندان است که توسط رهبران فرقه رجوی اداره و کنترل میشود و دولت عراق و ملل متحد بر نحوه اداره آن دخالتی ندارند. هیچ ارگان خارجی نظارتی بر آنچه که در مناسبات درونی این فرقه در اردوگاه موقت لیبرتی میگذرد ندارد.

بنیاد خانواده سحر اولا تمامی فعالان حقوق بشری، خصوصا جداشدگان و خانواده های اعضای اسیر در فرقه رجوی را نسبت به اقدام علیه نقض فاحش حقوق بشر در لیبرتی فرا میخواند و ثانیا مجددا تأکید میکند که تنها راه حل معضل موجود که مشکل جدی عراق و آمریکا و ملل متحد است اینست که امکان دیدار خانواده ها با عزیزانشان فراهم گردد. مشکل و مسئله فرقه رجوی راه حلی به غیر از وارد کردن فعال و جدی خانواده ها ندارد.

بنیاد خانواده سحر
بغداد 15 دسامبر 2012

 

همچنین  .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

آیا قربانیان فراموش میشوند؟

(از حقوق قربانیان مجاهدین خلق، فرقه رجوی حمایت کنیم)

در خصوص خارج شدن نام سازمان مجاهدین خلق از لیست گروه های خارجی تروریستی وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا

 

 

بنیاد خانواده سحر، بغداد، ششم نوامبر 2012
http://www.saharngo.com/fa/story/1758

 

لینک به متن انگلیسی
http://iran-interlink.org/?mod=view&id=13753

 

ظاهرا وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا اخیرا به این نتیجه رسیده است که سازمان مجاهدین خلق دیگر یک گروه تروریستی نیست. دلیل این امر هم اینگونه بیان شده است که گویا این سازمان طی ده سال اخیر هیچ اقدام تروریستی انجام نداده و کلا توسل به خشونت برای پیشبرد اهداف سیاسی را کنار گذاشته است. سؤال اینست که از نظر دولت و سیستم قضائی ایالات متحده گذشت چه مدت وقت لازم است تا جنایات یک فرقه مخرب تروریستی شامل مرور زمان شود و گروه مربوطه تبرئه گردد؟ یقینا اگر شرایط بین المللی به گونه دیگری بود و دولت آمریکا منافع سیاسی خاصی را دنبال نمیکرد قضیه کاملا متفاوت بود. قطعا آمریکا چنین برخوردی را با سازمان تروریستی القاعده نخواهد داشت و تا ابد آنان را تروریست خواهد دانست.

اما واقعیت اینست که بر خلاف ادعای وزارت امور خارجه آمریکا، به تأکید صریح و مکرر مسعود رجوی رهبر عقیدتی سازمان مجاهدین خلق، ترور جزو جدائی ناپذیر ایدئولوژی و اندیشه سازمان مجاهدین خلق است و هرگز در هیچ زمانی حتی در حرف هم از این اندیشه فاصله نگرفته است. تا آنجا که به مردم ایران برمیگردد آنان این گروه را تروریست و خائن به ملت میدانند و برایشان فرقی نمیکند که آمریکا در این خصوص چه نظری دارد. خارج شدن نام فرقه رجوی از لیست گروه های خارجی تروریستی هیچ اعتباری برای سازمان مجاهدین خلق در برابر افکار عمومی بهمراه نخواهد داشت و برعکس این اقدام از اعتبار این لیست و از اعتبار دولت آمریکا و وزارت امور خارجه این کشور می کاهد و آنرا در حد یک ترفند تبلیغاتی نازل می نماید.

برکسی پوشیده نیست که فرقه رجوی در داخل ایران دست به وسیع ترین اقدامات تروریستی زده و جان بسیاری از انسان های بی گناه را گرفته است. همچنین این فرقه در همکاری با دشمن متجاوز به ایران به مرزبانان و مدافعان خاک میهن تهاجم برده و مرتکب آشکارترین نوع خیانت شناخته شده در جهان شده است که در همه جای دنیا مجازات اعدام را برای کسی که در حین جنگ با دشمن همکاری نماید بهمراه دارد. علاوه بر این گروه مربوطه در سرکوب مردم عراق با صدام حسین همکاری تنگاتنگ داشته و مهمتر از همه اینکه پایه ای ترین حقوق انسانی اعضای خود را نقض نموده و آنان را سوژه کنترل ذهن مخرب فرقه ای قرار داده است.
قربانیان این سازمان شامل مردم ایران، مردم عراق، و اعضای خود سازمان میشوند. خانواده های این قربانیان دارای یک خواسته مشترک هستند و آن اینکه دادخواهی در خصوص رهبر بلامنازع آن مسعود رجوی که مسئول مستقیم این جنایات است در یک دادگاه بین المللی اجرا گردد.

اگر چه وزارت امور خارجه آمریکا در گزارش خود به سفید سازی سوابق فرقه رجوی پرداخته اما در همین گزارش اذعان دارد که این گروه حقوق اولیه اعضای خود را نقض میکند. درست است که لیست گروه های تروریستی آمریکا صرفا بر اساس منافع و مصالح مقطعی آمریکا تنظیم و تهیه میگردد اما لازم به ذکر است که تلاش برای کسب وجهه برای منفورترین گروه در تاریخ ایران و منطقه و سعی در حفظ آن و ممانعت از فروپایشی محتومش هیچ کمکی به ترمیم چهره تخریب شده آمریکا در نزد ملت ایران که همیشه شاهد رفتارهای خصمانه دولت های ایالات متحده در طول تاریخ بوده اند نمیکند.

(پاراگراف آخر مطلب فوق روی سایت کاخ سفید به عنوان طومار جهت امضا گذاشته شده است – لطفا به لینک زیر مراجعه کرده و نسبت به امضای آن اقدام نمائید):

https://petitions.whitehouse.gov/petition/will-mek-victims-be-forgotten/
jR2RRqPC?utm_source=wh.gov&utm_medium=shorturl&utm_campaign=shorturl

 

همچنین  .......

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

نامه سرگشاده بنیاد خانواده سحر به دبیر کل ملل متحد

 

 

بنیاد خانواده سحر، بغداد، سیزدهم اکتبر 2012
http://www.saharngo.com/fa/story/1754

 

لینک به متن انگلیسی
http://www.saharngo.com/en/story/1460

 

بنیاد خانواده سحر نامه ای سرگشاده خطاب به دبیر کل ملل متحد آقای بان کی مون نوشته و رونوشت آنرا در اختیار رسانه های بین المللی و مقامات ذی ربط قرار داده است.

متن نامه مربوطه به قرار زیر می باشد:

جناب بان کی مون
دبیر کل محترم ملل متحد
با تقدیم سلام و احترام

- در حالی که سازمان مجاهدین خلق از پادگان اشرف به کمپ ترانزیت لیبرتی نقل مکان نموده و روند پذیرش پناهندگی افراد این سازمان توسط مسئولین ملل متحد آغاز گردیده است،

- در حالی که نام سازمان مجاهدین خلق که پیش از این از لیست گروه های تروریستی انگلستان و اروپا خارج شده بود از لیست گروه های خارجی تروریستی آمریکا نیز بیرون آمده و اکنون از نظر غرب این سازمان تروریست نمی باشد،

- و در حالی که خانواده های دردمند و رنجکشیده اعضای سازمان مجاهدین خلق نزدیک به سه سال است که در عراق و در مقابل پادگان اشرف تحصن کرده و خواهان دیدار با عزیزان خود هستند که تاکنون نه تنها جواب مثبت نگرفته بلکه با توهین و افترا و برخورد فیزیکی سازمان روبرو شده اند،

ما به عنوان نماینده خانواده های متحصن در عراق از شما درخواست می نمائیم تا از اختیارات بین المللی قانونی خود استفاده نموده و:

- ترتیب دیدار هرچه زودتر خانواده ها با عزیزان گرفتارشان در فرقه رجوی را بدهید تا به رنج و حرمان آنان پایان داده شود.

خبرهای رسیده از داخل اردوگاه لیبرتی حاکی از آنست که مناسبات و استانداردهای فرقه ای کماکان با شدت و حدت هرچه تمامتر به اجرا در می آید. مسئولین سازمان به اعضا گفته اند که ما در عراق می مانیم و هیچ کس حق ندارد به جای دیگری برود. اعضا نسبت به اینکه خواهان خروج از سازمان یا حتی دیدار با خانواده هایشان شوند به شدت ترسانده شده اند و فوبیای بازگشت به ایران و شکنجه و اعدام به صورت سیستماتیک در ذهن و ضمیر افراد کاشته میشود.

مسئولین سازمان به صراحت به اعضا گفته اند که ارتش آزادیبخش ملی (یا همان ارتش خصوصی صدام حسین) تمامی سرمایه سازمان مجاهدین خلق است و هرگز و تحت هیچ شرایطی آنرا از دست نخواهد داد. رهبران فرقه رجوی تأکید کرده اند که سلاح جزو جدائی ناپذیر مبارزه آنان می باشد.

با توجه به اینکه راه بند لیست تروریستی برطرف شده و دسترسی مقامات ملل متحد به اعضای سازمان مجاهدین خلق هم در لیبرتی ساده تر گردیده است دیگر هیچ بهانه ای برای ایجاد امکان دیدار خانواده ها با عزیزانشان و کسب اطلاع از نزدیک از وضعیت جسمی و روحی آنان وجود ندارد.

سازمان مجاهدین خلق مدعی است که این افراد به انتخاب و اراده و خواست خود در فرقه رجوی مانده و خودشان مایل به دیدار با خانواده هایشان نیستند. شواهد بسیاری در دست است که ثابت میکند این افراد تحت مانیپولاسیون ذهنی و روانی شدید و سیستماتیک قرار گرفته و حق انتخاب آگاهانه و آزاد از آنان سلب گردیده است.

مقامات ملل متحد این اختیار را دارند تا ترتیب دیدارهای خانوادگی بدون واسطه مسئولین سازمان مجاهدین خلق را بدهند و این کار در بسیاری از موارد در وضعیت مشابه در سایر نقاط جهان صورت گرفته است. این بهانه که مسئولین سازمان مجاهدین خلق همکاری نمیکنند دیگر نمیتواند قابل قبول باشد و مقامات ملل متحد وظیفه دارند اگر رهبران سازمان اولیه ترین حقوق اعضای فرقه خود را نقض میکنند این موضوع را علنا و نه در ملاقات های خصوصی به اطلاع جهانیان برسانند.

یپشاپیش از همکاری ها شما از جانب خانواده ها تشکر میکنیم

بنیاد خانواده سحر
بغداد – 10 اکتبر 2012

رونوشت به:
آقای مراتین کوبلر و یونامی
وزارت حقوق بشر عراق
صلیب سرخ جهانی در عراق
سفیر آمریکا در عراق
رسانه های بین المللی و عراقی

 

 

 سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است

مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد