|
تحلیل از حسین نژاد در مورد
اطلاعیه سازمان مجاهدین
به قلم قربانعلی حسین نژاد
اطلاعیه رسمی سازمان مجاهدین:
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ حضیض ابتذال و رسوایی رجوی در برخورد با استعفای دو عضو مهم شورا، آقایان روحانی و قصیم
به قلم قربانعلی حسین نژاد
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ آقایان کریم قصیم و محمد رضا روحانی کار بسیار بجا و درستی کردند ولی جای نگرانی از وضعیت گروگانهای رجوی در این اطلاعیه خالی است
قربانعلی حسین نژاد، پاریس، ششم
ژوئن ۲۰۱۳ لینک به منبع (صفحه فیسبوک آقای حسین نژاد)
اعلام جدایی دو شخصیت مهم و دو رییس کمیسیون آقایان محمد رضا روحانی و کربم قصیم از شورای ملی مقاومت بسیار کار بجا و درستی کردند ما همیشه در اشرف این سالهای اخیر برایمان سوال بود که وقتی اینجا مسعود رجوی به ما می گوید ضربه خلع سلاح موجب رشد اپورتونیسم یعنی منظورش مخالفت با خطوط رهبری در شما شده و نباید هم پرسید مسول ضربه کیست؟! الآن شرایط مناسب جواب دادن نیست! حالا به شوراییها چه می گوید به آنها که نمی تواند بگوید سوال نکنید اصلا آنها که در فضای آزاد هستند چرا اعتراض نمی کنند و استعفا نمی دهند؟ اکنون این اعلام جدایی دو شخصیت مهم و کلیدی شورا که هر دو رییس کمیسیون در آن بودند حجتی است برای بقیه که استعفا داده و همچون ما جداشدگان از سازمان حقایق موجود و ضربات رجوی به کل جنبش آزادیخواهانه ایران را که در خدمت به بقای سی ساله این رژیم بوده افشا کنند. اکنون از وقاحت رهبری فرقه بعید نیست مثل موارد مشابه بگوید ما خودمان اخراجشان کردیم همراه با انواع ناسزا و تهمت به این دو شخصیت ملی مبارز. در رابطه با اطلاعیه مشترک این دو بزرگوار فقط یادآور می شوم که جای مساله مبرم روز جنبش آزادیخواهانه مردم ایران یعنی سرنوست بهترین فرزندان این مردم که در خاک عراق در معرض توطئه نابودی توسط رژیم جنایتکار آخوندی و باندهای تروریستیش در عراق قرار دارند در این اطلاعیه خالی است و تنها تاکید کلی و در اساس و ظاهر درست و بحق روی حق آزادی در اشرف و لیبرتی صحه گذاشتن بر اشتباه دهساله رهبری مجاهدین در نگهداری این نیروها در عراق ترور و بحران که عملا خواست رژیم هم می باشد به شمار می رود. حیی وقتی خانه شخصی فرد هم خطرناک می شود همه عاقلان فرد را به ترک خانه فرا می خوانند و اینجا صحبت از حق و حقوق بازی با جان فرد است بگذریم از اینکه نه زمین اشرف و نه موجودی آن حق و دارایی مجاهدین نیست و من به عنوان ساکن بیش از ببست سال در اشرف و مترجم تمام نوشته ها و اسناد و نامه ها و بیانبه ها و نشریه و سایت سازمان به عربی از جمله اسناد و قراردادها و نامه های رهبری سازمان به سران رژیم سابق عراق شاهد بودم که درآمد عمده سازمان از فروش کوپنهای نفت بود که دولت وقث عراق به سازمان می داد به علاوه سرمایه گذاری این پولها در کشورهای مختلف به نام افراد که منبع درآمد سازمان تا کنون می باشد. طبق این اسناد که خودم ترجمه می کردم سهمیه سازمان از نفت عراق در ماه سه میلیون بشکه بود. همه اشرفیان قدیم و حدید هم می دانند که تمام فضای سبز و ساختمانها اساسا به دست کارگران و مهندسین ومعماران و بناها و آهنگران و دروپنجره سازان عراقی که برخی هم به همین علت به دست عوامل رژیم ترور شده و به شهادت رسیدند و عکسها و بنای یادبودشان در مزار شهدا در اشرف بود ساخته شده اند که دستمزدهایشان هم از پول نفت خود این عراقیان توسط مجاهدین پرداخت شده و تمام ماشینها و وسایل موجودهم با همین پول عراق خریداری شده اند لذا حق مردم بیچاره عراق هستند بگذریم از دهها هزار سلاح و مهمات این ملت بیچاره که تسلیم دشمنشان یعنی اشغالگران آمریکایی کردند. بله قبولش سخت و تلخ است ولی عین واقعیت است که نوشتم. قربانعلی حسین نژاد عضو جدا شده یک سال پیش از سازمان مجاهدین و با خروج از کمپ لیبرتی با سی سال سابقه تشکیلاتی مترجم ارشد بخش روربط خارجی سازمان در فرانسه و عراق بیش از بیست و پنج سال همسر مجاهد شهید فریده کریم زاده (طیبه) مسول اداره امور مقر شورا (پایگاه شکری) در پاریس تا سال ۶۷٫
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نامه سر گشادۀ علی حسین نژاد به
وزیرامور خارجه ایالات متحدۀ آمریکا در اعتراض به افتتاح دفتر شورای
ملی مقاومت در واشنگتن
قربانعلی حسین نژاد،
ایران قلم، دوازدهم می ۲۰۱۳
وزیر خارجۀ محترم ایالات متحدۀ
آمریکا آقای جان کری،
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ از «ویروس سبز» تا «ویروس کشور ثالث»!! (پس رئیس جمهور برگزیده مجاهدین خلق، فرقه رجوی، چه شد؟)
قربانعلی حسین نژاد، وبلاگ حسین
نژاد، هشتم می ۲۰۱۳
بقلم قربانعلی حسین نژاد عضو
جدا شده از سازمان مجاهدین و مترجم ارشد سابق رجوی در عراق
همچنین ....... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نامۀ علی حسین نژاد به آقای کوبلر در مورد ضرورت دیدارهای خانوادگی در کمپ لیبرتی و انتقال ساکنان آن به کشورهای ثالث
قربانعلی حسین نژاد،
ایران قلم، ششم می ۲۰۱۳
آقای مارتین کوبلر نمایندۀ دبیر کل سازمان ملل در عراق و رئیس هیأت همیاری ملل متحد با عراق (یونامی)، اینجانب علی حسین نژاد جدا شده از سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) در آوریل 2012، با درود برای شما وتمامی دست اندکاران یونامی و دیگر ارگانهای ملل متحد در عراق، قبل از هر نکته ای می خواستم از زحمات وتلاشهای شبانه روزی شما برای نجات جان اسیران فرقۀ رجوی در کمپ لیبرتی صمیمانه تشکر و قدردانی کنم.
آقای رئیس، درست یک سال پیش در همین روزها یعنی اوائل ماه می 2012 به دنبال خروجم از کمپ لیبرتی و از صفوف سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) به کمک آقای نیکولا رئیس هیأت دیدار کنندۀ بخش مانیتورینگ حقوق بشر یونامی از لیبرتی به حضور شما در بغداد رسیدم و با شما از نزدیک و با حضور آقای نیکولا دیدار و گفتگو کردم و وضعیت دوستمانم را در آنجا برایتان شرح داده و ضرورت نجات آنها از جمله دختر بزرگم زینب حسین نژاد از دست این فرقه را به شما یادآور شدم.
این سومین نامه ای است که در این یک سال به دنبال دیدار و گفتگوی حضوری اینجانب با شخص جنابعالی در محل دفتر نمایندگی سازمان ملل (یونامی) در بغداد برایتان می نویسم. بعد از آن نامه ها که در آنها تقاضای فشار بر رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) برای اجازۀ ملاقات با دخترم و نیز ملاقات دختر کوچکترم که مقیم ایران می باشد با خواهرش زینب را (دو خواهری که هرگز در عمرشان همدیگر را ندیده اند) کرده بودم، تمام تلاشهای من و کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد که به دستور و لطف شما صورت گرفت و نیز تلاشهای وزارت حقوق بشر دولت عراق برای دیدار من با دخترم زینب (35 ساله) ساکن کمپ لیبرتی و نیز دیدار خواهرش آذر (مونا) (31 ساله) با او به علت مخالفت رهبری سازمان با این دیدارها به شکست انجامید و نه من و نه دختر کوچکم موفق به دیدار با دخترم زینب نشدیم بویژه اینکه دختر کوچکترم آذر (مونا) حسین نژاد حتی موقع بازگشتش به تهران به دم در کمپ لیبرتی رفت تا شاید مسئولان سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) به ترحم آمده و به او اجازۀ دیدار برای اولین بار و لو از دور با خواهرش زینب را بدهند ولی چنین اجازه ای به او داده نشد و او سرانجام با چشمانی گریان در لیبرتی را به سوی فرودگاه بغداد ترک کرد و به ایران بازگشت و اکنون وقتی در نامه هایش از ایران برایم می نویسد که چگونه هر شب خواب دیدار با خواهرش را می بیند شما می توانید تصور کنید که من به عنوان پدر این دو فرزند دور از هم و همه مان دور از همدیگر چه حالی پیدا می کنم؟.
درست است که کمیساریا و وزارت حقوق بشر عراق گفتند تنهایی با او صحبت کردیم ولی او با این دیدراها موافقت نکرد، ولی شما خودتان بهتر می دانید که این خواستۀ واقعی یک فرد انسانی با عواطف شناختۀ شده بین پدر و فرزند و بین دو خواهر آن هم دو خواهری که همدیگر را اصلا ندیده اند نمی تواند باشد بنابراین به طور حتم این رهبری سازمان و اطاعت کور از این رهبری است که مانع این دیدارهای خانوادگی است، بنابراین تنها راه پاسخ به این نیاز ضروری و اولیۀ حقوق بشری یعنی حق دیدار بین اعضای درجه اول یک خانواده فشار جامعۀ بین المللی بر رهبری این سازمان از جمله مریم رجوی مقیم پاریس است که رهبر علنی آن می باشد چنانکه همین فشارها موجب شد رهبری سازمان، کمپ اشرف را که سرزمین مقدس می نامید تخلیه کند و به انتقال افراد به کمپ لیبرتی رضایت دهد. اکنون نیز تنها فشار جامعۀ جهانی است که می تواند برای دیدار خانواده ها با اسیران کمپ لیبرتی و انتقال آنها به کشورهای ثالث که رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) در این راه کارشکنی می کند، کارساز باشد بویژه اینکه نزدیک به یک سوم افراد ساکن کمپهای لیبرتی و اشرف دارای مدارک اقامت و پناهندگی در کشورهای اروپا و آمریکا و بسیاری از آنان تحصیلکرده ها و فارغ التحصیلان دانشگاههای این کشورها هستند که حق دارند به کشورهای مربوطه بازگردند از جمله دخترم زینب که تحصیلکردۀ فرانسه و دارای مدارک اقامت و پناهندگی در فرانسه می باشد حق دارد که به کشور فرانسه انتقال یابد و من نیز که به فرانسه آمده ام در این سنین پیری بیصبرانه منتظر او هستم.
این روزها جامعۀ جهانی و همۀ شخصیت ها و محافل و نهادهای بین المللی و کسانی که ذره ای شرف و وجدان انسانی دارند خواهان بیرون آوردن این انسانهای اسیر از جهنم عراق و فرستادن آنها به کشور ثالث هستند، چنان که کشورهای آلبانی و آلمان برای پذیرش تعدادی از این اسیران اعلام آمادگی کرده اند، ولی متاسفانه سران سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) منجمله مریم رجوی در پاریس این پیشنهاد خیرخواهانه و انسان دوستانۀ این کشورها را با بهانۀ «یا همه یا هیچ کس» رد کردند و با هزینۀ پول های کلان رودرروی جامعه جهانی ایستاده وخواهان برگرداندن این اسیران به قتلگاه سابقشان اشرف هستند و دقیقا در این راستا و به منظور کارشکنی در تلاشهای انتقال افراد به کشورهای ثالث مصاحبه ها با کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد را تحریم کرده اند و مسعود رجوی رهبر سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) چنانکه افراد جدیدا بیرون آمده از کمپ لیبرتی می گویند طی پیامی داخلی هر گونه خواست و علاقۀ رفتن به کشور ثالث را ویروس توصیف کرده و هر فردی را که بخواهد برای مصاحبه با کمیساریا برود خائن نامیده است. همین چندی پیش هم مریم رجوی با کمک لابیهای خریداری شدۀ خود جلسه ای را در ژنو برگزار کرده و خواهان نگه داشتن ساکنان کمپ لیبرتی در خاک عراق به بهانۀ غیر ممکن بازگشت به اشرف گردید.
آقای رئیس، اینجانب چنانکه برایتان در ملاقات حضوری شرح دادم مانند همۀ جدا شدگان سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) شاهد بودم که در تشکیلات این سازمان کسی حق انتقاد به سران و رهبری آن را ندارد و هر گونه انتقاد و کوچکترین شک و تردید در مورد خط و خطوط و سیاستهای رهبری حتی در ذهن فرد گناهی نابخشودنی به شمار رفته و آن فرد مورد انواع توهینها و دشنامها و تحقیرها در برابر جمع یعنی مورد بدترین شکنجه و آزار روانی قرار می گیرد. در بیرون سازمان نیز هر کسی خلاف خواسته های رهبری این فرقه عمل کند یا دست به افشای ترفندها و اعمال و دروغهای آنها بزند از جمله ما جدا شدگان از آن که سالیان طولانی در داخل سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) بودیم بلافاصله توسط رهبری آن با عناوینی مانند مزدور وعامل رژیم ایران و با انواع تهمتها و ناسزاها و با تبلیغات سنگین خریداری شده مورد هجوم قرار می گیرد همچنان که همواره علیه شخص شما هم دست به این قبیل لجن پراکنیها زده و می زنند که خوشبختانه اخیرا با دفاع کاملا روشن شخص آقای دبیر کل ملل متحد از شما در قبال این تهمتها و لجن پراکنی ها علیه شما تمام این کارهایشان بر ضد خود آنها تبدیل شد و این بار شیوه های غیر اخلاقی رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) در سطح جهانی نیز به طور بیسابقه ای رسوا و افشا گردید.
اینجانب ضمن محکوم کردن تهمتها و ناسزاهای رهبری این سازمان علیه شما و ضمن حمایت از موضعگیری اخیر شخص دبیر کل ملل متحد آقای بان کی مون در دفاع از شما و انتقاد شدید اللحنشان از این شیوۀ رهبران سازمان به هدف نگهداری افراد در عراق، از زحمات شما برای نجات انسانهای اسیر در کمپهای لیبرتی و اشرف در عراق و انتقال آنها به کشورهای ثالث قدردانی کرده و ایستادگی شما را در برابر ترفندهای رهبری سازمان ارج می نهم و شما را به ادامۀ این ایستادگی و پایداری و تلاش بیشتر برای وادار کردن دولتهای کشورهای ثالث به پذیرفتن هر تعداد از دوستان اسیر ما در کمپهای لیبرتی و اشرف در عراق و فشار بیشتر بر رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران (MEK) برای تن دادن به دیدارهای خانوادگی در کمپ لیبرتی و موافقت با انتقال افراد به کشورهای ثالث به هر طریق و با هر تعداد، فرا می خوانم.
علی حسین نژاد – پاریس 3 مه 2013
رونوشت به: دبیر کل سازمان ملل آقای بان کی مون دفتر مانیتورینگ حقوق بشر یونامی دفتر مرکزی کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد دفتر کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد – عراق – پروژۀ أشرف - لیبرتی نخست وزیری عراق وزارت حقوق بشر عراق دفتر مرکزی کمیتۀ بین المللی صلیب سرخ نمایندگی صلیب سرخ جهانی در عراق سازمان عفو بین الملل دیدبان حقوق بشر
سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد |
،
ایران قلم، دوازدهم ژوئن 2013، پاریس