|
عراق ، بوش و " افق زمانی "
03.08.2008 هرالد تریبون ـ سلیگ اس هریسون ترجمه از احسان نوروزی هنگامی گه جرج بوش چگونگی پذیرش شگفت‌آور "افق زمانی" برای خروج نیروهای رزمی امریکایی از عراق را تشریح می‌کرد، هیچ اشاره‌ای به ایران نکرد. اما من در دیدار اخیرم از تهران، شواهد واضحی یافته‌ام که [نشان می‌دهد] یکی از عوامل اصلی چنین تغییر مسیری [در سیاست‌های دولت بوش در قبال ایران]، دیپلماسی ایرانی‌ها بوده است. توضیح کاخ سفید این است که کامیابی سیاست "ضربات مواج" دولت [بوش] این امکان را به عراق می‌دهد که روی پای خود بایستد و بتواند گروه‌های ملی‌گرای مخالف را در حضور سربازان خارجی آزاد کند. این همان موضوعی است که نخست‌وزیر عراق، نوری المالکی را واداشت تا خواستار مشارکت امریکا و عراق در پروژه‌ای بر اساس توافق امنیتی و مطابق با جدول زمانی خروج نیروها شود، تا گروه‌های رقیب در انتخابات ایالتی پاییز امسال، قادر به بهره‌گیری از ناسیونالیسم علیه او و حزب متبوعش نباشند. آن‌چه در این توضیح ارائه‌شده نادیده گرفته شده است، نقش تعیین‌کننده‌ای است که ایران در چرخش مالکی ایفا کرده است. من در تهران دریافتم که درست بلافاصله پس از دخالت ایران بود که مالکی در مذاکرات به‌بن‌بست‌رسیده با واشینگتن بر سر توافق امنیتی، این موضع سفت‌وسخت اخیرش را اتخاذ کرد. زمانی که پیش‌نویس طرح همکاری امریکا و عراق بدون جدول زمانی، هفدهم مارس به امضا رسید، این موضوع کاملا محرمانه ماند، تا اینکه منتقدان ملی‌گرای نزدیک به مالکی در اوایل ماه مه، اطلاعات مربوط به آن را نزد دیپلمات‌های ایرانی فاش کردند و در اختیار رسانه‌های عراقی نیز قرار دادند. واکنش‌ها در تهران انفجاری بود. یازدهم مه، حسین شریعتمداری، سردبیر روزنامه تندروی کیهان، در سرمقاله تند و تیزی با عنوان "عراق بر لبه تیغ"، که در جریان مصاحبه یک‌ساعته ما خودش آن را نشان من داد، به این طرح حمله کرد. او گفت:"اگر می‌خواهید بدانید که چه اتفاقی در حال وقوع بوده است، پیشنهاد می‌کنم که این [سرمقاله] را بخوانید." شریعتمداری "نماینده ولی فقیه"، آیت‌الله علی خامنه‌ای است و بیشتر به عنوان سخنگوی رسانه‌ای او شناخته می‌شود. سردبیر در این سرمقاله می‌پرسد "اولا چطور شده است که دولت مالکی گام‌های نخست را برای امضای این توافق‌نامه ذلت‌بار برداشته است؟" و در ادامه می‌گوید ایالات متحده از این معاهده برای "پاشیدن تخم نفاق" میان مالکی و شریک ائتلافی او، عبدالعزیز حکیم، بهره می‌گیرد تا اینکه "ایالات متحده بتواند افراد مورد حمایت خود را بر سر کار بیاورد. بسیار تعجب‌آور است که آقای مالکی متوجه این توطئه نیست." این سرمقاله در ادامه و در هشداری صریح به مالکی افزود که اگر این معاهده اجرایی شود، عراقی‌ها "دولت اسلام‌گرای دیگری" را جای‌گزین دولت وی خواهند کرد. برای توبیخ سه روزه، مالکی به تهران فراخوانده شد؛ هفتم تا نهم ژوئن [را او در تهران به سر برد]؛ که منجر به این شد که در سیزدهم ژوئن در اردن، اعلام کند که مذاکرات با ایالات متحده "به بن‌بست رسیده است." منابع مطلع در اتاق‌های فکر مرتبط با دولت به من گفتند که او جلسات "دشواری" داشت، که یکی از آنها با [آیت‌الله] خامنه‌ای و فرمانده کل سپاه پاسداران ایران بود؛ که بر سیاست‌های عراق نظارت و در آن مباشرت می‌کنند. اندکی پس از آن، وزیر دفاع دولت مالکی توافق امنیتی متقابل و محرمانه‌ای را با همتای ایرانی خود امضا کرد. معاون اول وزارت خارجه ایران، علی‌رضا شیخ‌عطار، همواره بر اهمیت جدول قاطع زمانی برای خروج نیروها [از عراق] تاکید کرده است. وی گفت:"ما توقع نداریم که نیروهای امریکایی بتوانند ظرف دوهفته خارج شوند، اما این مدت‌زمان چه سه ماه باشد، چه هشت ماه یا بیشتر، نکته مهم این است که قصد جدی برای خروج تدریجی وجود داشته باشد." از او پرسیده شد که آیا نیروهای امریکایی می‌توانند در عراق بمانند، او در پاسخ گفت: "بله، برخی از آنها می‌توانند بمانند تا به آموزش نیروهای عراقی بپردازند، به شرطی که هدفشان واقعا آموزش باشد،" اما عراق "اجازه نخواهد داد" عملیات پایگاه‌های نیروی هوایی امریکا که می‌تواند عراق را "به پایگاهی برای ضربه زدن به امنیت ایران و دیگر همسایگان تبدیل کند،" ادامه بیابد. "چرا باید کنترل پایگاه‌های نیروی هوایی عراق در دست ایالات متحده باشد؟" شیخ‌عطار افزود نگرانی مالکی از اینکه ایالات متحده "همچنان کنترل کامل حریم هوایی عراق را در دست دارد" رو به فزونی است."عراقی‌ها باید نیروی هوایی واقعی خودشان را داشته باشند. چرا آنها از داشتن چیزی بیش از هواپیماهای باری و امکانات مرتبط با آن، حتی برای هواپیماهای تجاری، منع می شوند؟ آنها فقیر نیستند. آنها می‌توانند [هواپیماهای] جنگنده بخرند و برای تامین امنیت داخلی و خارجی، هواپیماهای خاص خودشان را داشته باشند." آیا این تهدید امنیتی بالقوه برای ایران محسوب نمی‌شود؟ شیخ‌عطار گفت:"نه، اگر در عراق دولتی مستقل و دموکرات بر سر کار باشد، چون اکثریت قاطع طرفدار ایران در عراق وجود دارد"، اکنون که کنترل اوضاع در دست دولتی شیعی است. همچنان‌که در پاسخ به شیخ‌عطار، آدمیرال ویلیام فالون، فرمانده اخیرا بازنشسته شده مرکز فرماندهی نیروهای امریکایی، در مقاله‌ای که هفته گذشته در نیویورک‌تایمز منتشر شد، تاکید کرد "کنترل حریم هوایی عراق یکی از مهم‌ترین مولفه‌های توافق امنیتی خواهد بود، که نیازمند مذاکرات شفاف و هوشمندانه است." چه اینکه بغداد واقعا از ایالات متحده بخواهد که پایگاه‌های نیروی هوایی خود را تعطیل کند، آن‌طور که شیخ‌عطار خواستار آن بود، یا نه؛ دولت آینده در واشینگتن باید خارج کردن هواپیماهای بمب‌افکن دوربرد امریکایی از عراق را مد نظر قرار دهد. همکاری میان واشینگتن و تهران برای خروج منظم نیروهای امریکایی و ثبات اقتصادی در عراق ضروری است. مهم‌تر اینکه، بقای درازمدت هیچ دولتی بدون در نظر گرفتن نگرانی‌های امنیتی قابل پذیرش همسایه قدرتمندی با هزار مایل مرز مشترک و روابط نزدیک تاریخی، اقتصادی و مذهبی (شیعی) که قریب به هزار سال قدمت دارد، ممکن نخواهد بود.
مطالب در ارتباط : ــ فواید گفتگوی صلح با ایران ( لو فیگارو ) ــ ایران و آمریکا، از حاجی واشینگتن تا دیوار بی اعتمادی ( دیپلماسی ایرانی ) ــ ملاقات نماینده سازمان مجاهدین خلق و سفیر دولت اسرائیل در ایتالیا ( سایت ایران قلم ) ــ چرا تلاش برای جلوگیری از تحریم و جنگ بر علیه ایران؟ ( نادر صادقی ) ــ جغدهای جنگ طلب (سایت ایران قلم ) ــ جاده صاف کن های " جنگ و خشونت " ( سایت ایران قلم ) ــ دَه دروغ، برای برافروختن دَه جنگ ( سایت ققنوس ) ــ نظرسنجی مؤسسه گالوپ: استقبال شهروندان آمریکایی از ایده مذاکره با ایران ( سایت فردا به نقل از خبرگزاری ان بی سی) ــ «شکاف در میان آمریکایی ها درباره حمله نظامی به ایران» ــ از روزولت صلح طلب تا جورج بوش سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد |
